ΕΚΔΙΚΗΤΙΚΗ ΠΟΡΝΟΓΡΑΦΙΑ (REVENGE PORN):

ΚΩΔΙΚΟΠΟΙΕΙΤΑΙ ΩΣ ΑΥΤΟΤΕΛΕΣ ΑΔΙΚΗΜΑ ΣΤΟΝ ΠΟΙΝΙΚΟ ΚΩΔΙΚΑ

            Ήδη σε προηγούμενο άρθρο μας, είχαμε τονίσει την αδήριτη ανάγκη για κάλυψη αυτού του πραγματικού νομοθετικού κενού αναφορικά με την εκδικητική πορνογραφία. Η υπόθεση του γνωστού τηλεπαρουσιαστή Στάθη Παναγιωτόπουλου υπήρξε η αφορμή όχι μόνον να συζητηθεί πιο ανοιχτά το ζήτημα της εκδικητικής πορνογραφίας, αλλά και να εμπεδωθεί στην κοινωνία – και στον Έλληνα Νομοθέτη – η πραγματική διάσταση του προβλήματος αυτού, ότι δηλαδή δεν πρόκειται απλώς για μερικές μεμονωμένες περιπτώσεις, αλλά για ένα «φαινόμενο» με επιδημικές διαστάσεις, το οποίο ο Νομοθέτης του παρελθόντος δεν (θα μπορούσε να) είχε προβλέψει, καθώς η εκδικητική πορνογραφία είναι υποπροϊόν μίας τεχνολογικής ανάπτυξης που ξεπέρασε την ελληνική νομοθεσία.

            Το νομοθετικό κενό άλλωστε διέγνωσε και ο Άρειος Πάγος, κρίνοντας επί της συγκεκριμένης υπόθεσης, πραγματοποιώντας μία πραγματική «νομική ακροβασία» ώστε το ποινικό αδίκημα να διωχθεί με την αληθή του βαρύτητα, ως κακούργημα.

            Εν όψει τούτων, ήταν δέσμευση του Υπουργείου Δικαιοσύνης το κενό αυτό να καλυφθεί νομοθετικά, ευθέως, για την βέλτιστη δυνατή προστασία των θυμάτων. Η εκπλήρωση της υπόσχεσης αυτής έρχεται με τροπολογία «της τελευταίας στιγμής» σε νομοσχέδιο για την «Ενσωμάτωση της Οδηγίας (ΕΕ) 2019/713 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 17ης Απριλίου 2019 για την καταπολέμηση της απάτης και της πλαστογραφίας μέσων πληρωμής πλην των μετρητών και την αντικατάσταση της απόφασης-πλαίσιο 2001/413/ΔΕΥ του Συμβουλίου», που κατατέθηκε στη Βουλή των Ελλήνων την Παρασκευή, 10 Ιουνίου 2022.

            Σύμφωνα με τη νέα διάταξη, κωδικοποιείται το άρθρο 346 του Ποινικού Κώδικα, το περιεχόμενο του οποίου έχει ως εξής:

«Άρθρο 346

Προσβολές της γενετήσιας ζωής

1. Όποιος χωρίς δικαίωμα κοινολογεί σε τρίτο πρόσωπο ή αναρτά σε κοινή θέα, πραγματική, αλλοιωμένη ή σχεδιασμένη εικόνα ή κάθε είδους οπτικό ή οπτικοακουστικό υλικό, στο οποίο αποτυπώνεται μη δημόσια πράξη άλλου που αφορά στη γενετήσια ζωή του, τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον τριών (3) ετών και χρηματική ποινή.

2. Όποιος απειλεί άλλον ότι θα τελέσει τις πράξεις της παρ. 1 τιμωρείται με ποινή φυλάκισης τουλάχιστον ενός (1) έτους. Αν ο υπαίτιος της πράξης του προηγούμενου εδαφίου εξαναγκάζει άλλον σε πράξη ή παράλειψη ή ανοχή για την οποία αυτός δεν έχει υποχρέωση, τιμωρείται με ποινή φυλάκισης τουλάχιστον δύο (2) ετών.

3. Με κάθειρξη έως οκτώ (8) έτη και χρηματική ποινή τιμωρείται η πράξη της παρ. 1 αν τελείται:

α. με ανάρτηση στο διαδίκτυο ή σε μέσο κοινωνικής δικτύωσης με αόριστο αριθμό αποδεκτών,

β. από ενήλικο και αφορά σε ανήλικο,

γ. σε βάρος νυν ή πρώην συζύγου ή συντρόφου του υπαιτίου ή σε βάρος προσώπου που συνοικεί με αυτόν ή έχει μαζί του σχέση εργασίας ή υπηρεσίας ή βρίσκεται υπό την επιμέλεια ή την προστασία του ή δεν μπορεί να υπερασπίσει τον εαυτό του,

δ. με σκοπό να προσπορίσει ο υπαίτιος στον εαυτό του ή σε άλλον περιουσιακό όφελος.

4. Αν κάποια από τις πράξεις των προηγούμενων παραγράφων οδήγησε το θύμα σε απόπειρα αυτοκτονίας επιβάλλεται κάθειρξη και χρηματική ποινή. Αν η πράξη του προηγούμενου εδαφίου οδήγησε στο θάνατο επιβάλλεται κάθειρξη τουλάχιστον δέκα (10) ετών και χρηματική ποινή.»

Προκύπτει, από τα ανωτέρω, ότι η εκδικητική πορνογραφία θεσπίζεται ως αυτοτελές αδίκημα, από πλημμέλημα έως και κακούργημα. Οι κακουργηματικές μορφές του αδικήματος αφορούν τις περιπτώσεις: α. που ο δράστης αναρτά το υλικό στο διαδίκτυο,  β. που αφορούν ανήλικο, γ. που αφορούν ιδιαίτερη σχέση του δράστη με το θύμα (συζυγική, συντροφική, εργασίας, υπηρεσίας, επιμέλειας κα.) και δ. που ο δράστης αποσκοπεί να προσπορίσει περιουσιακό όφελος.

            Ιδιαίτερη περίπτωση που επισύρει κάθειρξη είναι αυτή που, συνεπεία των ως άνω πράξεων, το θύμα επιχείρησε να αυτοκτονήσει ενώ, αν η απόπειρα οδήγησε το θύμα στο θάνατο, επιβάλλεται κάθειρξη τουλάχιστον δέκα (10) ετών.

            Η νομοθετική αυτή παρέμβαση αξιολογείται ήδη θετικά, καθώς ανταποκρίνεται σε ένα πάγιο αίτημα του νομικού κόσμου, αλλά και των θυμάτων της εκδικητικής πορνογραφίας, ενώ ελπίζουμε ότι η εφαρμογή του νόμου θα δικαιώσει τον οπτιμισμό των αρχικών αναλύσεων κι ότι θα αποτελέσει ένα σημαντικό εργαλείο στην αποτροπή αλλά και την πάταξη αυτού του δυστυχούς φαινομένου, μακροπρόθεσμα.

Σημειωτέον ότι ο νόμος αυτός θα διασώσει πολλά ανήλικα θύματα – εφήβους ιδίως,  που είναι πιο συχνά εμπλεκόμενοι σε τέτοιες υποθέσεις, όπως έχει δείξει η εμπειρία μας, λόγω του ότι τα social media, Instagram, TikTok, f/b,  βρίθουν από εικόνες και βίντεο σχετικά.

Επίσης, τα θύματα εκτός από τις ποινικές ευθύνες κατά του δράστη μπορούν να διεκδικήσουν και αποζημιώσεις για την έκθεση της ιδιωτικής τους σφαίρας και τις συνέπειες στην προσωπικότητα και την συνέχιση της ζωής τους γενικότερα.

Για περισσότερες πληροφορίες και προσωπικό ραντεβού με εξειδικευμένο δικηγόρο επικοινωνήστε στα τηλ. 210 8811903, 6932455478.

   

 

Μαγνητοφωνημένες Συνομιλίες-Φωτογραφίες- SMS-Facebook- Απόρρητα.
Προσωπικά δεδομένα. Επιτρέπεται η χρήση σε δίκες;

Για περισσότερες πληροφορίες και ραντεβού καλέστε στο δικηγορικό γραφείο και μιλήστε με εξειδικευμένο δικηγόρο στα τηλ: 210 8811903, 6932455478.

 

Αναστολή πλειστηριασμού έως την απόφαση έφεσης υποχρεωμένων

Για περισσότερες πληροφορίες και ραντεβού καλέστε στο δικηγορικό γραφείο και μιλήστε με εξειδικευμένο δικηγόρο για διάσωση κατοικίας – περιουσίας κι αποφυγή πλειστηριασμού στα τηλ: 210 8811903, 6932455478.

 

Airbnb μίσθωση-εμπόδια

ΑΠΟΦΑΣΗ – ΦΡΕΝΟ στην  ΑΣΥΔΟΣΙΑ των  ΙΔΙΟΚΤΗΤΩΝ AIRBNB

            Η τάση της λεγόμενης βραχυχρόνιας μίσθωσης (Airbnb) έχει ριζώσει στην ελληνική κοινωνία, καθώς ολοένα και περισσότεροι ιδιοκτήτες ακινήτων προτιμούν την λύση αυτή έναντι της κλασικής μίσθωσης. Και τούτο διότι, όπως αποδεικνύεται από την πρακτική, η βραχυχρόνια μίσθωση αποτελεί μία πολύ πιο προσοδοφόρα αξιοποίηση για τους ιδιοκτήτες. Παρά ταύτα, ιδιαίτερα όταν το ακίνητο που εκμισθώνεται βρίσκεται σε πολυκατοικία, είναι πολύ συχνό φαινόμενο οι υπόλοιποι ένοικοι να βρίσκονται στη δεινή θέση να ταλαιπωρούνται από φασαρία σε ώρες κοινής ησυχίας, ζημίες και φθορές στους κοινόχρηστους χώρους κλπ. Πρόσφατη απόφαση Μονομελούς Πρωτοδικείου Ναυπλίου βάζει φρένο, καθώς αποτελεί πλέον «προηγούμενο», στους παρανομούντες και  αμελείς ιδιοκτήτες ακινήτων.

            Συγκεκριμένα, με την εν λόγω απόφαση, το δικαστήριο δέχθηκε αίτηση ασφαλιστικών μέτρων των υπόλοιπων ενοίκων της πολυκατοικίας κι απαγόρευσε στην ιδιοκτήτρια του διαμερίσματος κάθε μελλοντική επαγγελματική χρήση ως τουριστικό κατάλυμα, απειλώντας την μάλιστα με προσωπική κράτηση ενός μηνός και χρηματική ποινή 1.000 ευρώ για κάθε παράβαση. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, η ιδιοκτήτρια όχι μόνον αγνόησε τον κανονισμό της πολυκατοικίας που ρητά απαγόρευε τη χρήση των οριζοντίων ιδιοκτησιών ως τουριστικών καταλυμάτων, αλλά κώφευε στις διαρκείς διαμαρτυρίες των υπόλοιπων ενοίκων για φασαρία, κατάληψη θέσεων στάθμευσης και πολύωρη χρήση της πισίνας από τους φιλοξενούμενους, μεταξύ άλλων.

            Θα πρέπει να σημειωθεί ότι δεν είναι σωστό ούτε και νομικά ορθό να υπάρξει μία «οριζόντια» απαγόρευση βραχυχρόνιων μισθώσεων στις πολυκατοικίες, όπως αποδεικνύει άλλωστε και η σχετική πρόσφατη υπ’ αριθμ. 1259/2019 απόφαση του Πρωτοδικείου Αθηνών που ήταν υπέρ του ιδιοκτήτη airbnb. Στην τελευταία όμως αυτή υπόθεση, από την εκτίμηση όλων των περιστάσεων και δεδομένων, προέκυψε ότι είχε υπάρξει μόλις μία διαμαρτυρία για φασαρία, οι δε επισημανθείσες φθορές δεν μπορούσε να αποδειχτεί ότι οφείλονταν στους φιλοξενούμενους, διότι ούτως ή άλλως οι οριζόντιες ιδιοκτησίες της πολυκατοικίας χρησιμοποιούνταν από πολλούς ενοίκους με επαγγελματικό τρόπο, σε κτίριο με γραφεία, με αποτέλεσμα να υπάρχει πληθώρα επισκεπτών καθημερινά.

            Δηλαδή, και στις δύο αποφάσεις, έγινε στάθμιση όλων των περιστατικών, κι έτσι, όπως στην περίπτωση του Ναυπλίου η πλάστιγγα έγειρε υπέρ των ενοίκων, καθώς είχαν μεσολαβήσει τακτικές διαμαρτυρίες και αδιαφορία του ιδιοκτήτη, έτσι στην περίπτωση της Αθήνας, δικαιώθηκε ο ιδιοκτήτης, αφού υπήρξε μόλις μία επίσημη διαμαρτυρία, οι δε φθορές δεν μπορούσαν να αποδοθούν αποκλειστικά και μόνον στους φιλοξενούμενους. Γίνεται δηλαδή κάθε φορά στάθμιση των περιστάσεων, ώστε να διευκρινίζεται εάν πράγματι ο ιδιοκτήτης είναι παράνομος, αμελής κι αδιάφορος, ώστε να δοθεί προτεραιότητα στην προστασία των λοιπών ενοίκων. Ειδάλλως, από νομικής τουλάχιστον άποψης, δεν πρέπει – κι ορθώς – να θίγεται το δικαίωμα του ιδιοκτήτη να εκμεταλλευτεί κατά βούληση το ακίνητό του.

Σημειωτέον ότι το γεγονός πως υπήρχε καταστατικό που απαγόρευε την τουριστική χρήση των οριζοντίων ιδιοκτησιών δεν είναι σε κάθε περίπτωση δεσμευτικό για το δικαστήριο, αφού, σε πολλές περιπτώσεις, ιδίως στα παλαιότερα καταστατικά των πολυκατοικιών, αποτυπώνονται παλαιωμένοι και παρωχημένοι όροι που στη σύγχρονη κοινωνία που ζούμε θεωρούνται εντελώς καταχρηστικοί. Κι αντιθέτως, μπορεί να υπάρξει απαγόρευση από το δικαστήριο ενώ δεν αναφέρεται στο καταστατικό, όπως επίσης κι αποζημίωση για την παρακώλυση χρήσης και τις φθορές.

Για περισσότερες πληροφορίες και ραντεβού καλέστε στο δικηγορικό γραφείο και μιλήστε με εξειδικευμένο δικηγόρο για διάσωση περιουσίας κι αποζημιώσεις στα τηλ: 210 8811903, 6932455478.

 

Και νέο κούρεμα δανείου 100%!!! Απαλλαγή εγγυητή

Υπερχρεωμένα: ΟΛΙΚΗ ΔΙΑΓΡΑΦΗ ΧΡΕΟΥΣ σε νέο δανειολήπτη !!!Ακόμα μια σημαντική απόφαση του γραφείου μας!!

Με την υπ’ αριθ. 286/2019 απόφαση του Ειρηνοδικείου Περιστερίου επιτύχαμε την ΠΛΗΡΗ διαγραφή του χρέους εντολέα μας που είχε συμβληθεί σε δανειακές συμβάσεις της μητέρας του ως εγγυητής, ορίζοντας το Δικαστήριο μηδενικές καταβολές!!!

Ειδικότερα, το δικαστήριο έλαβε υπόψη του ότι το σύνολο των προς ρύθμιση δανειακών οφειλών του αιτούντος αφορούν σε δάνεια στα οποία υπέγραψε ως εγγυητής, και παρότι το σύνολο της οφειλής αγγίζει τις 65.000 ευρώ περίπου, κρίθηκε ότι αυτός θα πρέπει να απαλλαγεί εντελώς, δηλαδή ορίζοντάς του μηδενικές καταβολές, διότι μεγάλο μέρος των υποχρεώσεών του θα εξοφληθούν από την πρωτοφειλέτρια μητέρα του.

Περαιτέρω, το Δικαστήριο αποδέχθηκε ότι ο αιτών είχε βρεθεί σε μόνιμη αδυναμία πληρωμών ήδη από τον χρόνο κατάθεσης της αίτησής του, καθότι τότε ήταν άνεργος και γενικότερα σε επαγγελματική και εισοδηματική αβεβαιότητα, ακόμα κι όταν έβρισκε περιστασιακή εργασία, ενώ στην ίδια κατάσταση εξακολουθούσε να βρίσκεται και κατά τον χρόνο συζήτησης, παρότι κατά τον χρόνο εκείνο εργαζόταν, διότι κρίθηκε πως η κάλυψη των αναγκών της οικογένειάς του, που στο μεταξύ είχε δημιουργήσει, και οι λοιπές υποχρεώσεις του δεν θα του άφηναν ατομικό εισόδημα ικανό για να πληρώνει εκτός των λοιπών δαπανών του και τις δανειακές δόσεις που καλείται ως εγγυητής να πληρώσει, αν και με μηνιαίο οικογενειακό εισόδημα 2.700 ευρώ διότι υπερτονίσαμε τα μηνιαία έξοδα!!.     

Συνεπεία αυτών και θεωρώντας ότι η οικονομική κατάσταση του δανειολήπτη δεν πρόκειται να μεταβληθεί, το Ειρηνοδικείο έκρινε ότι η οριστική απαλλαγή του αιτούντος οφειλέτη πρέπει να επέλθει άμεσα λόγω των παραπάνω κι έτσι όρισε την πλήρη διαγραφή του χρέους του, ήτοι «κούρεμα» του 100% των δανειακών του οφειλών εξ εγγυήσεως.  

Για περισσότερες πληροφορίες και ραντεβού καλέστε στο δικηγορικό γραφείο και μιλήστε με εξειδικευμένο δικηγόρο για διάσωση κατοικίας – περιουσίας κι αποφυγή πλειστηριασμού στα τηλ: 210 8811903, 6932455478.

 

ΥΠΕΡΧΡΕΩΜΕΝΑ: ΚΟΥΡΕΜΑ ΧΡΕΟΥΣ 100% !!!

Απόφαση ΟΡΙΣΤΙΚΗ του γραφείου μας:

Με την υπ’ αριθ. 5694/2019 απόφαση, το Ειρηνοδικείο Αθηνών προέβη στην κατ’ ουσίαν ΠΛΗΡΗ διαγραφή του χρέους του εντολέα μας ορίζοντας μηδενικές καταβολές!!!

Ειδικότερα, το Ειρηνοδικείο με την υπ’ αριθμ. 5694/2019 απόφασή του έκανε δεκτή την αίτηση του δανειολήπτη για την υπαγωγή του στον ν. 3869/2010 για τα Υπερχρεωμένα Νοικοκυριά, αποδεχόμενο την αδυναμία πληρωμών στην οποία είχε περιέλθει ο οφειλέτης. Συγκεκριμένα, ο αιτών, 56 ετών και άνεργος, έγγαμος χωρίς τέκνα έχει ως μοναδικό του εισόδημα τη σύνταξη της συζύγου του, η οποία ανέρχεται στα 1.095 ευρώ, η οποία μάλιστα, ήδη μετά την κατάθεση της αίτησης και έως την ημερομηνία της συνεδρίασης είχε μειωθεί έτι περαιτέρω.

 Το συνολικό ύψος των οφειλών του ανέρχεται στο ποσό των 92.730 ευρώ και προέρχεται από δύο καταναλωτικά δάνεια και πέντε πιστωτικές κάρτες που είχε συνάψει με τους πιστωτές του, όλα δε για την κάλυψη έκτακτων ιατρικών δαπανών που αφορούσαν στα μέλη της πατρικής  οικογενείας του. Ο εν λόγω οφειλέτης, κατά τα έτη σύναψης των ανωτέρω συμβάσεων, εμφάνιζε αυξημένα κοινά εισοδήματα με τη σύζυγό του, περί τα 3.700 ευρώ μηνιαίως από την εργασία του. Ωστόσο, λόγω της επέλευσης της οικονομικής κρίσης, είδε τα εισοδήματά του να καταρρέουν, με αποτέλεσμα κατά τα έτη 2014 και 2015 όντας και ο ίδιος άνεργος, να ανέρχονται  περίπου στα 1.095 ευρώ μηνιαίως, όλα, δε, προερχόμενα από τη σύνταξη της συζύγου του. Το γεγονός αυτό, σε συνδυασμό με τη χρόνια ανεργία, οδήγησαν σταδιακά και αναπόφευκτα στην οικονομική του εξόντωση.

Ως λογικό επακόλουθο, άρχισε να αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα ρευστότητας και σταδιακά οδηγήθηκε σε πλήρη και μόνιμη αδυναμία πληρωμών. Αποδείξαμε, λοιπόν, στο δικαστήριο ότι ο αιτών δεν μπορούσε σε καμία περίπτωση να προβλέψει την κατάσταση αδυναμίας πληρωμών στην οποία περιήλθε, αποκλείοντας εντελώς την ύπαρξη δόλου, έστω και ενδεχόμενου. Έκρινε δε το Δικαστήριο, ότι η μείωση των εισοδημάτων του αιτούντος προκλήθηκε αμιγώς από την οικονομική κρίση που έχει χτυπήσει την Ελλάδα, σε συνδυασμό με την αύξηση της φορολογίας και του κόστους ζωής εν γένει.

Συνεπεία αυτών και λαμβάνοντας υπ’ όψιν την παρούσα οικονομική κατάσταση του δανειολήπτη, το Ειρηνοδικείο έκρινε ότι η οριστική απαλλαγή του αιτούντος οφειλέτη πρέπει να επέλθει άμεσα λόγω των παραπάνω κι έτσι όρισε την πλήρη διαγραφή του χρέους  του, ήτοι «κούρεμα» του 100% των αρχικών περιουσιακών του οφειλών.  

Για περισσότερες πληροφορίες και ραντεβού καλέστε στο δικηγορικό γραφείο και μιλήστε με εξειδικευμένο δικηγόρο για διάσωση κατοικίας – περιουσίας κι αποφυγή πλειστηριασμού στα τηλ: 210 8811903, 6932455478.

 

Αποζημίωση για αστυνομική βία

Αποζημίωση λόγω ηθικής βλάβης από αστυνομική βία

ΔΠΑ 11077/2019, 25ο Τμήμα

Με την απόφασή του το Διοικητικό Πρωτοδικείο της Αθήνας επιδίκασε αποζημίωση υπέρ του ενάγοντος, ο οποίος ενώ ήταν ακόμη ανήλικος, υπέστη απάνθρωπη μεταχείριση κατά τη διάρκεια της κράτησής του στο αστυνομικό τμήμα Πατρών. Ειδικότερα, μετά από επεισόδια που έλαβαν χώρα στο πλαίσιο των αποκριάτικων εκδηλώσεων, ο ενάγων συνελήφθη και οδηγήθηκε στο αστυνομικό τμήμα, όπου και κρατήθηκε σε ιδιαίτερο δωμάτιο –απομόνωση- και χτυπήθηκε με τη χρήση ράβδου (γκλομπ).

Η συμπεριφορά αυτή εκ μέρους των αστυνομικών οργάνων είναι ευθέως αντίθετη στο αρ.3 της ΕΣΔΑ, το οποίο και ορίζει ότι «Ουδείς επιτρέπεται να υποβληθή εις βασάνους ούτε εις ποινάς ή μεταχείρισιν απανθρώπους ή εξευτελιστικάς». Η λακωνική αυτή διατύπωση δεν αφήνει περιθώρια παρερμηνείας. Σε αντίθεση με τις περισσότερες ουσιαστικές διατάξεις της ΕΣΔΑ,  το άρθρο 3 δεν προβλέπει εξαιρέσεις και καμιά παρέκκλιση δεν επιτρέπεται από αυτό, ακόμα και στις ακραίες συνθήκες, όπως είναι η περίπτωση πολέμου ή «κινδύνου απειλούντος τη ζωή του έθνους», η τρομοκρατία και το οργανωμένο έγκλημα. Ακόμα και στις δύσκολες αυτές περιστάσεις η Ευρωπαϊκή Σύμβαση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου απαγορεύει ρητά τα βασανιστήρια και την απάνθρωπη και εξευτελιστική μεταχείριση με όρους απόλυτους, αναδεικνύοντας την πρωταρχική σπουδαιότητα της απαγόρευσης και την αναγκαιότητα απαρέγκλιτης εφαρμογής της διάταξης. Η απόλυτη απαγόρευση των βασανιστηρίων και κάθε άλλης μορφής κακομεταχείρισης σημαίνει ότι τα κράτη είναι υποχρεωμένα να εξασφαλίζουν ότι οι εκπρόσωποί τους δεν συμμετέχουν σε βασανιστήρια ή άλλες μορφές κακομεταχείρισης, ανεξαρτήτως των συνθηκών.

Περαιτέρω μάλιστα, σύμφωνα και με τη νομολογία του ΕΔΔΑ, εφόσον έχει λάβει χώρα η παραβίαση του άρθρου 3, γεννάται υποχρέωση του Κράτους προς  διεξαγωγή εμπεριστατωμένης και αποτελεσματικής έρευνας, ικανής να οδηγήσει στην αναγνώριση και, ενδεχομένως, στον κολασμό των υπευθύνων (βλ. απόφαση ΕΔΔΑ της 11.4.2019, Sarwari και λοιποί κατά Ελλάδας, αριθ. προσφυγής 38089/12, σκ. 107).

Εν προκειμένω, το Δικαστήριο δέχτηκε την παραβίαση εκ μέρους των αστυνομικών οργάνων μόνο της ουσιαστικής διάταξης του άρθρου 3, ως προς την απάνθρωπη και εξευτελιστική μεταχείριση. Γεννάται δε υποχρέωση του Δημοσίου προς αποζημίωση, καθώς σύμφωνα και με το άρθρο 105 ΕισΝΑΚ, η εν λόγω «ένδικη διαφορά αφορά σε ενέργειες αστυνομικού, συναφείς με τα καθήκοντά του, είναι δε αδιάφορο για την πλήρωση της, κατ’ άρθρο 105 ΕισΝΑΚ, προϋπόθεσης του οργάνου του Δημοσίου, εάν οι ενέργειες αυτές απαγορεύονται από διατάξεις νομοθετικής, ή και υπέρτερης ισχύος, αφού η παραβίασή τους συναρτάται με την έτερη προϋπόθεση, για τον παράνομο χαρακτήρα τους».

Πηγή adjustice.gr/lawspot.gr

 Για περισσότερες πληροφορίες και ραντεβού καλέστε στο δικηγορικό γραφείο και μιλήστε με εξειδικευμένο δικηγόρο στα τηλ: 210 8811903, 6932 455478.

 

Προσωπικά Δεδομένα

 Αποδεικτική χρήση προσωπικών δεδομένων σε ποινική δίκη.

 Το δικαίωμα του καθενός να προστατεύεται από την αθέμιτη συλλογή, επεξεργασία και χρήση των προσωπικών του δεδομένων αποτελεί θεμελιώδη κανόνα του Κράτους Δικαίου, γι’ αυτό εξάλλου κατοχυρώνεται και Συνταγματικά στο Άρθρο 9^Α Σ, σύμφωνα με το οποίο καμία τέτοια συλλογή, επεξεργασία και χρήση τους δεν μπορεί να λάβει χώρα χωρίς την προηγούμενη έγκριση του ατόμου. Βέβαια η προστασία αυτή δεν είναι απόλυτη αλλά μπορεί να περιοριστεί, και άρα να γίνει συλλογή και επεξεργασία άνευ εγκρίσεως του εκάστοτε υποκειμένου, ιδίως σε περιπτώσεις όπου η μη χρήση τους θα μπορούσε  να οδηγήσει σε προσβολή άλλων Συνταγματικών δικαιωμάτων.

 Μία τέτοια περίπτωση  αποτελεί  η διαδικασία ενώπιον των ποινικών Δικαστηρίων, όπου διακυβεύεται, όχι μόνο η τιμή και η υπόληψη του κατηγορουμένου από μία πιθανή καταδίκη του, αλλά και η ίδια η προσωπική του ελευθερία εφόσον απειλείται με φυλάκιση ή πολύ περισσότερο με κάθειρξη. Μάλιστα στο σύγχρονο Κράτος Δικαίου λαμβάνονται πάντα υπόψη α) ο σεβασμός στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια, η προστασία της οποίας είναι πρωταρχικός στόχος της Πολιτείας καθώς και β) ο σεβασμός στο δικαίωμα του κατηγορουμένου στη δίκαιη δίκη, συστατικό στοιχείο της οποίας είναι το δικαίωμα υπεράσπισής του. Έτσι ο Δικαστής δύναται, μετά και από στάθμιση των δικαιωμάτων που συγκρούονται (προσωπικά δεδομένα vs προσωπικής ελευθερίας), τηρουμένης και της αρχής της αναλογικότητας, να κάνει δεκτά τα προσαγόμενα αποδεικτικά μέσα που συνίστανται σε επεξεργασία προσωπικών δεδομένων δημοσιευμένων στο διαδίκτυο (λχ φωτογραφίες αναρτημένες στο  facebook). Κατ’ ακριβολογία μάλιστα, καθίσταται επιτακτική, ως απορρέουσα από τις ανωτέρω θεμελιώδες Συνταγματικές αρχές, η χρησιμοποίηση των αποδεικτικών αυτών μέσων, ιδιαίτερα απ’ τη στιγμή που αυτά είναι ουσιώδη για την απόδειξη της αθωότητας του κατηγορουμένου.

 Προς αυτή την κατεύθυνση μάλιστα, η νομολογία του Αρείου Πάγου (Α.Π. (Ολ.) 1/2017), κάνει δεκτό πως η προστασία της ιδιωτικής ζωής και των προσωπικών δεδομένων δεν είναι απόλυτη αλλά δύναται να περιοριστεί εφόσον αυτό επιβάλλεται από λόγους δημοσίου συμφέροντος ή εάν η άσκησή τους προσβάλλει ανώτερα δικαιώματα τρίτων. Ειδικότερα, έκανε δεκτό ότι  «η προστασία των προσωπικών δεδομένων δεν εξικνείται μέχρι της πλήρους απαγορεύσεως της επεξεργασίας τους, αλλά στη θέσπιση όρων και προϋποθέσεων, υπό τις οποίες είναι επιτρεπτή η επεξεργασία τους, ούτως ώστε να επιτευχθεί μία δίκαιη ισορροπία μεταξύ της προστασίας του δικαιώματος αυτού, και της ικανοποιήσεως και άλλων συνταγματικά κατοχυρωμένων δικαιωμάτων (ΣτΕ 1616/2012, ΣτΕ 2254/2005), όπως είναι το δικαίωμα της έννομης προστασίας (άρθρο 20 παρ.1 Συντάγματος) και της επιχειρηματικής ελευθερίας», δεχόμενη κατ’ αυτόν τον τρόπο τη χρήση τους για το δικαίωμα δικαστικής προστασίας.  

 Στο ίδιο πνεύμα, η υπ’ αριθ. Α.Π. (Ποιν.) 453/2016 έκανε δεκτή ως αποδεικτικό στοιχείο μαγνητοφώνηση ιδιωτικής συνομιλίας με το σκεπτικό ότι, μπορεί μεν κατά κανόνα να θεωρείται παράνομη μια τέτοια απομαγνητοφώνηση, εν προκειμένω όμως λόγω της σοβαρότητας της κατηγορίας σε συνδυασμό και με την αποδεικτική αναγκαιότητα -ήταν το μόνο αποδεικτικό της αθωότητας του κατηγορουμένου– ήταν επιβεβλημένη η χρησιμοποίηση εκ μέρους του Δικαστηρίου.  Μάλιστα, έγινε παράλληλα δεκτό πως σε περίπτωση μη χρησιμοποίησής του θα συνέτρεχε περίπτωση προσβολής της ανθρώπινης αξιοπρέπειας.

 Και η υπ’ αριθ. 8/2019 απόφαση του Μ.Ο.Δ. Ηρακλείου δέχτηκε ότι «τα μηνύματα μέσω των δικτύων κοινωνικής δικτύωσης δεν πρέπει, καταρχήν, να θεωρούνται παράνομα αποδεικτικά μέσα και πως δεν προσβάλλονται τα δικαιώματα της ελεύθερης επικοινωνίας και του απορρήτου, όταν προσκομίζονται από τους ίδιους τους αντιδίκους και συνάμα συνομιλούντες μέσω αυτών στο πλαίσιο δικαστικής μεταξύ τους διένεξης.»

Εξάλλου, και το άρθρο 55 παρ. 3 του Νέου Γενικού Κανονισμού Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων ορίζει ρητά ότι « Οι εποπτικές αρχές δεν είναι αρμόδιες να ελέγχουν πράξεις επεξεργασίας οι οποίες διενεργούνται από δικαστήρια στο πλαίσιο της δικαιοδοτικής τους αρμοδιότητας». Ευθέως δηλαδή και άνευ καμίας αμφιβολίας, εναπόκειται στην αποκλειστική ευχέρεια του Δικαστηρίου η αποδοχή ή όχι των ισχυρισμών που αφορούν σε επεξεργασία και χρήση των προσωπικών δεδομένων των διαδίκων.  Έτσι, κινούμενες προς τη σωστή κατεύθυνση, αυτή της προστασίας των δικαιωμάτων των κατηγορουμένων, οι ανωτέρω αποφάσεις δέχονται ως αποδεικτικά μέσα «παράνομα» μαγνητοφωνημένες συνομιλίες καθώς και συνομιλίες και φωτογραφίες που ανταλλάσσουν οι χρήστες-διάδικοι στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.

Για περισσότερες πληροφορίες και ραντεβού καλέστε στο δικηγορικό γραφείο και μιλήστε με εξειδικευμένο δικηγόρο στα τηλ: 210 8811903, 6932455478.

 

ΝΟΜΟΣ ΚΑΤΣΕΛΗ ΚΑΙ FACEBOOK

Πολύ προσεκτικοί θα πρέπει να είναι οι αιτούντες την ρύθμιση των οφειλών τους δια της δικαστικής οδού, μέσω  του ν. Κατσέλη (ν. 3869/2010), όταν χρησιμοποιούν το μέσο κοινωνικής δικτύωσης «facebook», διότι ουδέν κρυπτόν υπό….τον δικαστή!!

Η πρόσφατη υπ’ αρ. 5551/2019 απόφαση του Ειρηνοδικείου Αθηνών απέρριψε την αίτηση οφειλέτιδας, καθώς έκρινε ότι εκείνη δεν τήρησε το καθήκον ειλικρίνειας που ο νόμος Κατσέλη επιβάλλει και μάλιστα παραβίασε την υποχρέωσή της να δηλώσει την μεταβολή -και δη τη βελτίωση- της οικονομικής και εργασιακής κατάστασης, της ίδιας και του συζύγου της. Σημειωτέον ότι την παραβίαση αυτή του καθήκοντος ειλικρίνειας μπορεί να επικαλεστεί οποιοσδήποτε πιστωτής κατ’ ένσταση, ενώ για να επέλθουν εις βάρος του οφειλέτη οι οριζόμενες στο νόμο δυσμενείς κυρώσεις -δηλαδή η απόρριψη της αίτησης- δεν απαιτείται με την συμπεριφορά να έχει μειωθεί (βλαφτεί) η ικανοποίηση των πιστωτών, αρκεί οι εσφαλμένες ατελείς δηλώσεις του οφειλέτη να είναι πρόσφορες να μειώσουν (ζημιώσου) την ικανοποίηση των πιστωτών.

Εν προκειμένω, όπως προέκυψε από το «δημόσιο» προφίλ της αιτούσας στο μέσο κοινωνικής δικτύωσης «facebook», κατά τον χρόνο κατάθεσης της αίτησης ήταν περιστασιακά εργαζόμενη, χωρίς εισοδήματα, κατοικούσε στην Ελλάδα με τον σύζυγό της που εργαζόταν με χαμηλές αποδοχές. Το 2015, δηλαδή σχεδόν δύο χρόνια μετά την κατάθεση της αίτησής της -και πριν συζητηθεί αυτή- δήλωνε στο «προφίλ» της ότι διέμενε στην Αγγλία, όπου τόσο εκείνη όσο και ο σύζυγός της εργάζονταν, αναρτώντας παράλληλα και φωτογραφίες από αγγλικές πόλεις! Όταν δε, η αιτούσα προέβη στην προβλεπόμενη επικαιροποιήση του φακέλου της στο Ειρηνοδικείο, το έτος 2016, ουδέν από τα ανωτέρω δήλωσε, ενώ ακόμα και τα έγγραφα που προσκόμισε ήταν ελλιπή! Αντιθέτως, με την Υπεύθυνη Δήλωση που υπέβαλε τότε στο Ειρηνοδικείο πιστοποιούσε την ορθότητα και πληρότητα της αίτησής της!! Τα στοιχεία αυτά όμως προσκόμισε η αντίδικος τράπεζα, επηρεάζοντας την κρίση του Δικαστή.

Θα αναρωτηθεί κανείς αν τέτοιες πληροφορίες, όπως φωτογραφίες κλπ. που αναρτώνται από τους χρήστες μπορούν να χρησιμοποιηθούν στο δικαστήριο ή αν αυτό συνιστά παραβίαση της προστασίας των προσωπικών δεδομένων μας. Η απάντηση βρίσκεται στο λεπτό όριο της συναίνεσης για τη δημοσιοποίηση των δεδομένων αυτών, όπως δέχθηκε η ίδια απόφαση και δη «Η προστασία του ατόμου από την επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα αφορά σε επεμβάσεις σε αρχεία που είναι κρυφά και δεν έχουν δημοσιοποιηθεί και στην επεξεργασία κρυφών δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα από επέμβαση σε κρυφό αρχείο. Όσο η ιδιωτική ζωή είναι απόρρητη είναι άξια προστασίας, όμως όταν πλέον έχει ευρέως δημοσιοποιηθεί παύει να είναι άξια προστασίας από τον σχετικό νόμο (ν. 2472/1997), ήτοι όταν τέτοια προσωπικά δεδομένα του ατόμου είναι γνωστά σε ένα σχετικά μεγάλο αριθμό προσώπων ή μπορούν να γίνουν από αυτούς εύκολα αντιληπτά και θεωρούνται εξακριβωμένα, τότε δεν προσβάλλεται το δικαίωμα για πληροφοριακή αυτοδιάθεση και στην ιδιωτική ζωή. Στην περίπτωση του μέσου κοινωνικής δικτύωσης «facebook», ο χρήστης έχει τη δυνατότητα να προβεί σε ρυθμίσεις ιδιωτικότητας στο «προφίλ» του, εάν επιθυμεί να περιορίσει τον κύκλο των προσώπων που έχουν πρόσβαση σε αυτό, στις φωτογραφίες του και γενικότερα στις αναρτήσεις του, δηλαδή να προβεί σε ρυθμίσεις περιορισμού προσβάσεως στις πληροφορίες του.» .

Ως εκ τούτου, απαιτείται μεγάλη προσοχή κατά την χρήση των μέσων κοινωνικής δικτύωσης και να απευθύνεστε σε δικηγόρο που εμπιστεύεστε και μπορεί να σας παρέχει τις σωστές συμβουλές!!  

Για περισσότερες πληροφορίες και ραντεβού καλέστε στο δικηγορικό γραφείο και μιλήστε με εξειδικευμένο δικηγόρο στα τηλ: 2108811903 και 6932455478.