Ακύρωση διαταγής πληρωμής

Απόφαση του Δικηγορικού Γραφείου μας:

Δυνάμει της υπ’ αριθμ. 784/2022 απόφασης του Ειρηνοδικείου Αθηνών, έγινε δεκτή η ανακοπή μας κατά διαταγής πληρωμής και επιταγής προς πληρωμή που είχε τεθεί κάτω από αντίγραφο του πρώτου εκτελεστού απογράφου της ως άνω διαταγής πληρωμής, η οποία βασίστηκε σε οφειλές προερχόμενες από συμβάσεις καταναλωτικών δανείων. Η απόφαση έκρινε ότι ο ανατοκισμός και η κεφαλαιοποίηση της εισφοράς του Ν. 128/75 από την Τράπεζα ήταν εντελώς παράνομος, με αποτέλεσμα η απαίτηση της Τράπεζας να είναι ανεκκαθάριστη και η διαταγή πληρωμής και η συνημμένη με αυτή επιταγή προς εκτέλεση να ακυρωθεί.

            Δυστυχώς σήμερα οι ρυθμοί με τους οποίους πλέον εκδίδονται διαταγές πληρωμής είναι πραγματικά καταιγιστικοί και πλειάδα συμπολιτών μας βρίσκονται στο στόχαστρο των Τραπεζών για οφειλές τους που έχουν πια «κοκκινίσει». Το πρώτο στάδιο άμυνας για τους οφειλέτες είναι η Ανακοπή κατά της Διαταγής Πληρωμής που στρέφεται εναντίον τους. Μολονότι λέγεται συχνά ότι «οι Ανακοπές δεν κερδίζονται», αυτό δεν είναι αλήθεια, και η παρούσα απόφαση είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα. Σημειωτέον βέβαια ότι όλα πρέπει να γίνονται μέσα στις τασσόμενες προθεσμίες διαφορετικά ακυρώνονται οι ανακοπές.

            Διότι, στην μεγάλη πλειονότητα των περιπτώσεων, οι Τράπεζες επιβαρύνουν τις οφειλές των δανειοληπτών με τρόπο παράνομο και καταχρηστικό, ώστε να οδηγηθεί η οφειλή κυριολεκτικά σε πολλαπλασιασμό και να υπέρ-διογκωθεί. Και τούτο διότι οι αλλεπάλληλοι ανατοκισμοί και κεφαλαιοποιήσεις των οφειλών συμπεριλαμβάνουν αδιάκριτα επιπρόσθετες επιβαρύνσεις, με χαρακτηριστικότερο παράδειγμα την εισφορά του Ν. 128/1975.

            Αυτή ήταν και η περίπτωση της εντολέως μας, στην οφειλή της οποίας επιβλήθηκαν υπέρογκοι, καταχρηστικοί και παράνομοι τόκοι, ώστε να εκτοξευθεί στα ύψη η οφειλή της. Αποτέλεσμα αυτών είναι ο συνυπολογισμός των ποσών αυτών να είναι παράνομος, κι επομένως άκυρος, η ακυρότητα δε αυτή των επιμέρους ποσών να επηρεάζει το σύνολο της απαίτησης. Έτσι, επιτύχαμε την ακύρωση της διαταγής πληρωμής και της συνημμένης σε αυτή επιταγής προς πληρωμή, από το Δικαστήριο, ώστε η οφειλή να υπολογιστεί ξανά, αυτή τη φορά με νόμιμο τρόπο.

Με τον τρόπο αυτό αποφεύγεται ο πλειστηριασμός, που θα ήταν η επόμενη ενέργεια και ταυτόχρονα διευκολύνεται η διαπραγμάτευση της οφειλής με μεγάλο κούρεμα!

Για περισσότερες πληροφορίες και ραντεβού καλέστε στο δικηγορικό γραφείο και μιλήστε με εξειδικευμένο δικηγόρο για διάσωση περιουσίας και αποφυγή πλειστηριασμών στα τηλ: 210 8811903, 6932455478.

 

Οφειλές στο Δημόσιο: ρύθμιση με 240 δόσεις

            Διευκρινίσεις και οδηγίες παρέχονται με την πρόσφατη υπ’ αρ. Ε.2065/25.08.2022 εγκύκλιο της ΑΑΔΕ, αναφορικά με την είσπραξη χρεών προς το Δημόσιο που έχουν ενταχθεί στον εξωδικαστικό μηχανισμό στήριξης, καθώς και στους κανόνες που διέπουν το καθεστώς της ρύθμισης που επιτυγχάνεται μέσω της ειδικής πλατφόρμας, και πλέον δίνεται η δυνατότητα στους οφειλέτες που οφείλουν μόνον προς το Δημόσιο να ρυθμίσουν τα χρέη τους σε έως και 240 δόσεις, μέσω της ηλεκτρονικής πλατφόρμας!

            Υπενθυμίζουμε ότι μέσω της συγκεκριμένης πλατφόρμας, που έχει τεθεί σε λειτουργία από 1η Ιουνίου 2021, δύνανται να ρυθμιστούν χρέη προς το Δημόσιο ή/και ιδιωτικά χρέη προς πιστωτικά ιδρύματα και funds. Οφειλέτες με χρέη μόνον προς το Δημόσιο μπορούν να υπαχθούν στην εν λόγω ρύθμιση εφόσον το σύνολο των οφειλών τους υπερβαίνει τις 10.000 ευρώ (μαζί με τα πρόστιμα, προσαυξήσεις κλπ), ακόμα κι αν δεν είναι ληξιπρόθεσμες, αλλά απλώς βεβαιωμένες προς είσπραξη, δηλαδή αποτελούν τις «τρέχουσες οφειλές». Μπορούν να ενταχθούν και οι οφειλές που επιμερίζονται σε δόσεις, όπως δόσεις φόρου εισοδήματος ή ΕΝΦΙΑ που θα εκδοθεί, αρκεί ο οφειλέτης να επικαλεστεί δυσκολίες κι επιδείνωση της οικονομικής του κατάστασης, που αποδεικνύεται με μείωση του εισοδήματός του ή αύξηση των δαπανών του μεγαλύτερη από 20%.

Οι δόσεις της ρύθμισης επιβαρύνονται με επιτόκιο που διαφοροποιείται αναλόγως τον πιστωτή (δημόσιο 5% και τράπεζες 3,75%), η δε ελάχιστη δόση ορίζεται στα 50 ευρώ. Υπό προϋποθέσεις (λ.χ. αν η αξία της ακίνητης περιουσίας είναι μικρότερη από το ύψος των οφειλών, και δεν υπάρχει διαθέσιμο εισόδημα μετά την κάλυψη των ευλόγων δαπανών) προβλέπεται και η δυνατότητα «κουρέματος», δηλαδή μερικής διαγραφής του χρέους, το οποίο ως προς τις οφειλές προς το Δημόσιο, δεν θα ξεπερνά το ποσοστό του 95%, εφόσον πρόκειται για πρόστιμα, το ποσοστό του 85% για προσαυξήσεις και τόκους εκπρόθεσμης καταβολής και το ποσοστό του 75% για το κεφάλαιο.

            Ωστόσο, απαιτείται μεγάλη προσοχή και συνέπεια εκ μέρους των οφειλετών που υπάγονται στην ρύθμιση, διότι σε περίπτωση καθυστέρησης στην καταβολή 3 δόσεων ή του 3% του συνολικά οφειλόμενου στο Δημόσιο ποσού, η ρύθμιση χάνεται, γεγονός που θα επιφέρει την αναβίωση των απαιτήσεων του Δημοσίου, καθιστώντας αμέσως ληξιπρόθεσμο και απαιτητό το σύνολο του υπολοίπου της οφειλής που παραμένει ανεξόφλητο, σύμφωνα με τα στοιχεία της αρχικής βεβαίωσης, μαζί με τους αναλογούντες τόκους και προσαυξήσεις εκπρόθεσμης καταβολής.

            Υπό προϋποθέσεις, από την υποβολή της αίτησης στην πλατφόρμα επέρχεται αναστολή της αναγκαστικής εκτέλεσης σε βάρος του οφειλέτη, αναστολή που σε περίπτωση διμερούς ρύθμισης διαρκεί μέχρι την με οποιοδήποτε τρόπο περάτωση της διαδικασίας, δηλαδή είτε την σύναψη της σύμβασης αναδιάρθρωσης είτε την άκαρπη περάτωσή της (μετά την πάροδο διμήνου από την υποβολή της αίτησης χωρίς να έχει υπογραφεί η σύμβαση).

            Η δυνατότητα που παρέχεται στους οφειλέτες (είτε είναι νομικά είτε είναι φυσικά πρόσωπα) για διαγραφή χρεών προς το Δημόσιο και ρύθμιση αυτών αποτελεί ένα μέσο εξυγίανσης των οφειλών, που σε συνδυασμό με μια ενδεχόμενη εξωδικαστική ρύθμιση και των οφειλών τους προς πιστωτικά ιδρύματα από δάνεια και κάρτες, θα προσφέρει μια «ανάσα» στους οφειλέτες, οι οποίοι θα μπορέσουν να διασώσουν την περιουσία τους.     

Για περισσότερες πληροφορίες και ραντεβού καλέστε στο δικηγορικό γραφείο και μιλήστε με εξειδικευμένο δικηγόρο -διαμεσολαβητή για διάσωση περιουσίας στα τηλ: 2108811903, 6932455478.

 

Ραβασάκι από την εφορία…

Ατομική ειδοποίηση χρεών

Μεγάλη προσοχή πρέπει να επιδεικνύουν οι πολίτες που λαμβάνουν μια ατομική ειδοποίηση χρεών από την Εφορία, που συνήθως ενσωματώνει έναν πίνακα χρεών, την ημερομηνία που αυτά βεβαιώθηκαν και πότε πρέπει να πληρωθούν. Ανάλογα με το είδος των οφειλών παρέχονται από το νόμο ένδικα βοηθήματα (ενδικοφανής προσφυγή, ανακοπή ΚΕΔΕ, διοικητική προσφυγή κλπ) για την προσβολή και ακύρωση της πράξης. Συγκεκριμένα για το ένδικο βοήθημα κατά της ατομικής ειδοποίησης χρεών, η προθεσμία είναι 30 ημέρες από τότε που κοινοποιήθηκε η πράξη στον οφειλέτη.

            Δεδομένου ότι συχνά αυτά τα πολύ σοβαρά έγγραφα αποστέλλονται με απλή (πολλές φορές) ταχυδρομική επιστολή, θα πρέπει να διατηρείτε άθικτο τον φάκελο αποστολής, όπου αναγράφεται η ημερομηνία αποστολής, προκειμένου να αποδειχθεί η εναρκτήρια αφετηρία της προθεσμίας κι ότι εν τέλει το ασκηθέν ένδικο βοήθημα είναι εμπρόθεσμο.  

            Είναι σημαντικό να προλάβουμε να ζητήσουμε εμπρόθεσμα την ακύρωση της ατομικής ειδοποίησης χρεών και ει δυνατόν να ασκηθεί ταυτόχρονα κι αίτηση αναστολής της εκτέλεσης, ώστε με ασφαλιστικά μέτρα να ανασταλεί η αναγκαστική εκτέλεση (κατάσχεση – πλειστηριασμός), που έχει ήδη ξεκινήσει με την έκδοση μιας ατομικής ειδοποίησης χρεών σε βάρος της ακίνητης περιουσίας.        

Για περισσότερες πληροφορίες και ραντεβού καλέστε στο δικηγορικό γραφείο και μιλήστε με εξειδικευμένο δικηγόρο για φορολογικά θέματα στα τηλ: 210 8811903, 210 8251894 και 6932455478.

 

Άρειος Πάγος – Απάτη

Κατ΄ εξακολούθηση απάτη

Με αφορμή την συνεκδίκαση αιτήσεων αναίρεσης των εμπλεκομένων σε υπόθεση εξαπάτησης επενδυτών από εταιρεία που παρουσιαζόταν στους τελευταίους ως μεγάλος διεθνής επενδυτικός όμιλος, ο Άρειος Πάγος, με την υπ’ αρ. 550/2021 απόφασή του, προέβη σε ερμηνεία της κατ’ εξακολούθηση τέλεσης της εγκληματικής πράξης της απάτης.

Ειδικότερα, κατά το σκεπτικό του Αρείου Πάγου «προκειμένου περί απάτης, τότε μόνο υπάρχουν περισσότερες πράξεις, που, αν συνδέονται και με την ταυτότητα της απόφασης προς τέλεσή τους, θα αποτελούν κατ’ εξακολούθηση τέλεση αυτής, αν κάθε επιζήμια για τον παθόντα πράξη είναι αποτέλεσμα χωριστής πλάνης του εξαπατηθέντος, που προκλήθηκε από χωριστή απατηλή συμπεριφορά του κατηγορουμένου. Αντίθετα, τελείται μία πράξη απάτης, όταν γίνονται ψευδείς παραστάσεις που επαναλαμβάνονται μέχρις ότου καλλιεργηθεί στο εξαπατηθέν πρόσωπο η επιδιωκόμενη πλάνη, εξαιτίας δε της άπαξ επελθούσας πλάνης, ο εξαπατώμενος προβαίνει σε περισσότερες και σε διαφορετικούς χρόνους (διαδοχικές) επιζήμιες πράξεις.».

Δέον να αναφερθεί ότι «κατ’ εξακολούθηση έγκλημα» είναι εκείνο που, από τη διάταξη του άρθρου 98 του ισχύοντος ΠΚ (που έχει το ίδιο περιεχόμενο με τον προϊσχύσαντα) προκύπτει ότι, τελείται από το ίδιο πρόσωπο και απαρτίζεται από περισσότερες αυτοτελείς ομοειδείς μερικότερες πράξεις, διακρινόμενες χρονικά μεταξύ τους, που προσβάλλουν το ίδιο έννομο αγαθό και κάθε μία περιέχει πλήρη τα στοιχεία ενός και του αυτού εγκλήματος, συνδέονται δε μεταξύ τους με την ταυτότητα της απόφασης για την τέλεσή τους.

Εν προκειμένω, όσοι εκ των κατηγορουμένων «που κηρύχθηκαν ένοχοι για την πράξη της απάτης κατ’ επάγγελμα και κατά συνήθεια και κατά τις εκεί αναφερόμενες διακρίσεις, είτε ως συναυτουργοί, είτε ως άμεσοι συνεργοί και για τα αντίστοιχα χρονικά διαστήματα ως προς τις μερικότερες πράξεις της απάτης απεκόμισαν συνολικά όφελος με αντίστοιχη συνολική ζημία των επενδυτών, που υπερβαίνει το ποσό των 5.000.000 δραχμών (ή 15.000 ευρώ και ήδη 30.000 ευρώ), αλλά και το ποσό των 25.000.000 δραχμών (ή 73.000 ευρώ). Πρόκειται δε, για κατ’ επάγγελμα και κατά συνήθεια τέλεση, δεδομένου ότι: Οι ανωτέρω επανειλημμένως διέπραξαν το έγκλημα αυτό, σε βάρος ξένης περιουσίας επενδυτών με σκοπό και μόνο τον πορισμό εισοδήματος. Εξάλλου, η υποδομή που είχαν διαμορφώσει, με πρόθεση επανειλημμένης τέλεσης της πράξης, ήταν πρωτοφανής, καθόσον διατηρούσαν πολυτελέστατα γραφεία, μεγάλο αριθμό υπαλλήλων, ασφαλιστικούς πράκτορες σε όλα σχεδόν τα μέρη της Ελλάδος, άγρα πελατών τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό, άμεση συνεργασία με αλλοδαπούς (D –H , A ), άριστη γνώση των χρηματοοικονομικών σε Ελληνικό, αλλά και σε διεθνές επίπεδο, δυνατότητα πειθούς προς επένδυση ακόμη και των πιο δύσπιστων και έμπειρων επενδυτών, Ελλήνων και ξένων από τα οποία καταδεικνύεται η άριστη οργάνωση που είχαν σε όλα τα επίπεδα, με μοναδικό σκοπό τον παράνομο πλουτισμό τους. Από την επανειλημμένη δε τέλεση της πράξεως αυτής είναι σαφές ότι προκύπτει σταθερή ροπή των δραστών προς διάπραξη του συγκεκριμένου εγκλήματος ως στοιχείο της προσωπικότητάς τους.».

Σε κάθε περίπτωση, η συνδρομή του στοιχείου της «κατ’ εξακολούθησης τέλεσης του εγκλήματος» επιδρά στην επιμέτρηση της ποινής, για την οποία λαμβάνεται υπόψη το όλο περιεχόμενο των μερικότερων πράξεων. Άλλωστε, ο νόμος προβλέπει ότι η αξία του αντικειμένου της πράξης και η περιουσιακή βλάβη ή το περιουσιακό όφελος που προκύπτουν από την κατ’ εξακολούθηση τέλεση του εγκλήματος λαμβάνονται συνολικά υπόψη αν ο δράστης απέβλεπε με τις μερικότερες πράξεις του στο αποτέλεσμα αυτό. Στις περιπτώσεις αυτές, ο ποινικός χαρακτήρας της πράξης προσδιορίζεται με βάση την συνολική αξία του αντικειμένου και την συνολική περιουσιακή βλάβη ή το συνολικό περιουσιακό όφελος που ανάλογα με το έγκλημα επήλθε ή σκοπήθηκε. 

Για περισσότερες πληροφορίες και προσωπικό ραντεβού με εξειδικευμένο δικηγόρο επικοινωνήστε στα τηλ. 210 8811903, 6932455478.

 

Νόμιμη ή παράνομη η πορνογραφία;

ΜΟΡΦΕΣ ΑΘΕΜΙΤΗΣ ΔΙΑΚΙΝΗΣΗΣ ΠΡΟΝΟΓΡΑΦΙΚΟΥ ΥΛΙΚΟΥ ΚΑΙ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ

            Σε προηγούμενο άρθρο του Γραφείου μας, αναφορικά με το «Revenge Porn», ήτοι την εκδικητική πορνογραφία, που ως φαινόμενο βρέθηκε και πάλι στο προσκήνιο της καθημερινότητας την τελευταία εβδομάδα, έγινε μνεία στις διάφορες αθέμιτες περιπτώσεις διακίνησης πορνογραφικού υλικού, που δεν εμπίπτουν όμως στην κατηγορία της εκδικητικής πορνογραφίας.

            Εκ προοιμίου, πρέπει να τονιστεί ότι η πορνογραφία, αυτή καθαυτή, σε μία ευνομούμενη και φιλελεύθερη δυτική κοινωνία όπως αυτή της Χώρας μας είναι κατ’ αρχήν νόμιμη. Πολύ περισσότερο, είναι συνταγματικά κατοχυρωμένη, με την έννοια της ελεύθερης ανάπτυξης της προσωπικότητας, της ελευθερίας του λόγου και της ελευθερίας της τέχνης. Ανεξαρτήτως της όποιας ηθικής απαξίας μπορεί να αποδίδεται στον πορνογραφικό λόγο από συντηρητικότερες πεποιθήσεις, η σύγχρονη νομική πραγματικότητα οφείλει να προστατεύει την πορνογραφία, είτε πρόκειται για επαγγελματική είτε για ερασιτεχνική απασχόληση, καθώς και το δικαίωμα των εμπλεκομένων μερών να κερδοσκοπούν από αυτήν.

            Βασική προϋπόθεση προς τούτο είναι όμως το πορνογραφικό υλικό να έχει τη συναίνεση όλων των εμπλεκομένων μερών και φυσικά να μην θίγει την δημόσια τάξη. Έτσι, κατωτέρω θα δούμε δύο ακόμη κατηγορίες, πέρα από την εκδικητική πορνογραφία, αθέμιτης διακίνησης πορνογραφικού υλικού.

1. Σεξουαλικός Εκβιασμός (Sextortion)

Η πιο «συγγενική» μορφή της εκδικητικής πορνογραφίας είναι ο σεξουαλικός εκβιασμός (γνωστός κι ως «Sextortion»).

Μέσω συνήθως ψεύτικων προφίλ (fake accounts) σε λογαριασμούς μέσων κοινωνικής δικτύωσης, χρήστες προσεγγίζονται από φαινομενικά αρκετά ελκυστικά πρόσωπα του αυτού ή του αντιθέτου φύλου, κι αφού εκμαιεύσουν την εμπιστοσύνη των χρηστών, αξιώνουν υλικό ευαίσθητων προσωπικών δεδομένων, φωτογραφιών ή βίντεο, το οποίο έχει σεξουαλικό περιεχόμενο. Μόλις όμως αποκτηθεί το υλικό αυτό στην κατοχή του χρήστη του ψεύτικου προφίλ, η κατάσταση αλλάζει άρδην και ο άδολος χρήστης που το έστειλε βρίσκεται στην συγκλονιστικά δυσάρεστη θέση να εκβιάζεται είτε για οικονομικά ανταλλάγματα είτε για σεξουαλικά ανταλλάγματα, όπως παραγωγή πρωτότυπου πορνογραφικού υλικού, υπό την απειλή της ανάρτησης του αρχικού υλικού στο διαδίκτυο. Φυσικά, ο σεξουαλικός εκβιασμός δεν απαιτεί απαραίτητα τη χρήση μέσων κοινωνικής δικτύωσης, αφού και παλαιότερα απαντώνταν ως φαινόμενο, πλην όμως σήμερα, λόγω ακριβώς της αυξημένης χρήσης μέσων κοινωνικής δικτύωσης, έχει ενταθεί σημαντικά.

Προφανώς, η πρόληψη αποτελεί το κύριο μέσο προστασίας των χρηστών, που κατά κανόνα είναι νεαρής ηλικίας, αν και, όπως τονίστηκε και στο προηγούμενο άρθρο, η επανειλημμένη επισήμανση της πρόληψης τείνει, εσφαλμένα, να δημιουργεί την εντύπωση της αναστροφής της απόδοσης ευθύνης στο θύμα αντί του θύτη. Το ευτυχές είναι ότι σε συντριπτική πλειονότητα, οι απειλές τύπου sextortion αποδεικνύονται άνευ αντικρίσματος. Παρά ταύτα, δυστυχώς, από την απόκτηση του υλικού από τον κακόβουλο χρήστη, δεν υπάρχει ουδεμία εγγύηση ότι το υλικό δεν θα αναρτηθεί, ούτε κι ότι φυσικά, ακόμη κι αν κατέβει από τον αρχικό χρήστη, δεν θα παραμείνει, σε κάποια μορφή, στο αχανές διαδίκτυο. Παρά ταύτα, σε γενικές γραμμές, συστήνεται η διακοπή της επικοινωνίας με τον κακόβουλο χρήστη, η διατήρηση όσο το δυνατόν μεγαλύτερου όγκου αποδεικτικών στοιχείων (συνομιλίες και υλικό που ανταλλάχθηκε), η άμεση απεύθυνση στη Δίωξη Ηλεκτρονικού Εγκλήματος και η υποβολή μήνυσης κατά παντός υπευθύνου, αλλά και η αναφορά και το μπλοκάρισμα του χρήστη στην πλατφόρμα κοινωνικής δικτύωσης, για την προστασία, στο μέτρο του εφικτού, τρίτων ανυποψίαστων χρηστών. Η εξεύρεση των κακόβουλων χρηστών δεν είναι πάντοτε εύκολη, αλλά είναι πάντοτε πιθανή, εφ’ όσον υπάρχει επαρκές αποδεικτικό υλικό και τα αντανακλαστικά είναι άμεσα.

Στο ενδεχόμενο δε της εξεύρεσης του δράστη, εκτός από την ποινική δίωξη που θα του ασκηθεί, κατ’ άρθρ. 385 ή 386 του Π.Κ., κατά περίπτωση, το θύμα διατηρεί όλα τα δικαιώματά του για να αξιώσει την αποζημίωσή του για την ηθική του βλάβη.

• Παιδική Πορνογραφία

Η κατοχή και διακίνηση πορνογραφίας ανηλίκων αποτελεί αναμφισβήτητα την ειδεχθέστερη μορφή διακίνησης –και λήψης-  πορνογραφικού υλικού. Το θλιβερότερο δε είναι το γεγονός ότι κι αυτό το φαινόμενο ακολουθεί το μοτίβο των δύο προηγούμενων σχημάτων, όπου η αλματώδης τεχνολογική ανάπτυξη έχει επιβοηθήσει, ακούσια, με αποτέλεσμα να ενταθεί η σχετική δραστηριότητα παγκοσμίως.

Η διακίνηση έχει παρατηρηθεί ότι λαμβάνει χώρα είτε με κατ’ αρχήν αθώα ηλεκτρονικά μέσα (e–mail) ή μέσω ειδικών πλατφορμών περιορισμένης πρόσβασης ή και μέσω ηλεκτρονικών σελίδων που λειτουργούν στο λεγόμενο «dark web». Κι ενώ μέχρι πριν από λίγα χρόνια ήταν σχετικά εύκολο να εντοπιστεί το ψηφιακό αποτύπωμα των χρηστών, παρά την όποια ανωνυμία προσφέρει θεωρητικά το διαδίκτυο, μέσω της διεύθυνσης ΙΡ, έχουν αναπτυχθεί τον τελευταίο καιρό μορφές τεχνικής απόκρυψης που καθιστούν εξαιρετικά δύσκολο το έργο των αρχών. Φυσικά, η ανάπτυξη της τεχνολογίας επιδρά αμφιμερώς, καθώς με κάθε νέα μορφή απόκρυψης των πρακτικών αυτών, εμφανίζονται και νέες μορφές αποκρυπτογράφησης αλλά κι εξιχνίασης.

Σε κάθε περίπτωση, ο Έλληνας Νομοθέτης έχει επιδείξει τουλάχιστον συγκριτικά εξαιρετικά αντανακλαστικά ως προς την ιδιαίτερα επαχθή αυτή πρακτική και ποινικοποιεί την πρακτική αυτή με τα άρθρα 337 («Προσβολή γενετήσιας αξιοπρέπειας»), 339 («Αποπλάνηση παιδιών»), 342 («Κατάχρηση ανηλίκων σε ασέλγεια»), 348^Α («Πορνογραφία ανηλίκων» και 351^Α («Ασέλγεια με ανήλικο έναντι αμοιβής») του Ποινικού Κώδικα. Σημειώνεται ότι γεννώνται και οι σχετικές αστικές αξιώσεις από το ανήλικο θύμα και τους οικείους του.

Για περισσότερες πληροφορίες και προσωπικό ραντεβού με εξειδικευμένο δικηγόρο επικοινωνήστε στα τηλ. 210 8811903, 6932455478.

 

REVENGE PORN:

ΤΙ ΕΙΝΑΙ, ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟ ΚΑΙ ΠΩΣ ΜΠΟΡΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΝΑ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΤΕΙ

            Με αφορμή την αποκάλυψη της καταγγελίας και της κίνησης ποινικής διαδικασίας που αφορά σε γνωστό τηλεπαρουσιαστή ακριβώς για revenge porn (η λεγόμενη εκδικητική πορνογραφία), ο όρος πρωτοστατεί το τελευταίο εικοσιτετράωρο στα μέσα ενημέρωσης και στα social media και βρίσκεται στο προσκήνιο της επικαιρότητας. Πέρα από την απερίφραστη κατακραυγή τέτοιων πρακτικών, είναι σκόπιμο, με αφορμή αυτό το περιστατικό, να δοθεί έμφαση στο σε τί ακριβώς συνίσταται η πρακτική αυτή, στους λόγους για τους οποίους είναι επικίνδυνη και στα μέσα προστασίας που παρέχονται για την προστασία των θυμάτων.

            Τί είναι, λοιπόν, το revenge porn;

            Πρόκειται για την πρακτική της διαδικτυακής ανάρτησης προσωπικών φωτογραφιών και βίντεο με σεξουαλικό περιεχόμενο, με στόχο τον εξευτελισμό του θύματος. Η ανάρτηση αυτή πραγματοποιείται προφανώς δίχως την συναίνεση ή συγκατάθεση του θύματος. Το φαινόμενο είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με την αλματώδη ανάπτυξη της τεχνολογίας που ακουσίως προσέφερε τα μέσα για τη διευκόλυνση αφ’ ενός της απόκτησης τέτοιου υλικού κι αφ’ ετέρου της ανάρτησης και διάδοσής του στο διαδίκτυο, κυρίως (όχι όμως αποκλειστικώς) σε ιστοσελίδες πορνογραφικού περιεχομένου. Πρόκειται πραγματικά για ένα «σημείο» της εποχής. Κατά συντριπτική πλειοψηφία αφορά γυναίκες (εκτιμάται το 90% των περιπτώσεων), ώστε να είναι δόκιμο – κι όχι γενίκευση – να αναφερθούμε στο φαινόμενο ως μία νέα μορφή της έμφυλης βίας. Κατ’ αρχήν είναι το αποτέλεσμα μίας ατυχούς έκβασης μίας ερωτικής σχέσης, όπου ο σύντροφος, που είναι κάτοχος υλικού σεξουαλικού περιεχομένου της τέως συντρόφου του, αναρτά το εν λόγω υλικό στο διαδίκτυο για εκδίκηση. Το σχήμα αυτό αποτελεί και τον κανόνα των περιπτώσεων, εξ ου και το όνομα «revenge porn» αν και ο σκοπός της ανάρτησης δεν αποκλείεται να είναι διάφορος του εξευτελισμού (π.χ. εκβιασμός για οικονομικό ή άλλο όφελος).

            Γιατί είναι επικίνδυνο;

            Το πρώτον, ως ήδη αναφέρθηκε, πρόκειται για ένα φαινόμενο έμφυλης βίας, ώστε δικαίως να λογίζεται ως κακοποιητική πράξη αυτή καθαυτή.

            Επίσης, συνήθως η τέλεση τέτοιων πρακτικών είναι αιφνιδιαστική για το θύμα, που κατά κανόνα είναι εντελώς ανυποψίαστο, καθώς προέρχεται κατά κανόνα από έναν (τέως) σύντροφο, ήτοι ένα πρόσωπο που μέχρι πρότινος έχαιρε της απόλυτης εμπιστοσύνης του θύματος και θα ήταν υπό φυσιολογικές συνθήκες υπεράνω πάσης υποψίας. Δεν αποκλείεται βέβαια το υλικό αυτό να υποκλαπεί από το θύμα μέσω ηλεκτρονικών μέσων, αλλά και πάλι, τούτο αρκετές φορές είναι αποτέλεσμα της γνώσης του θύτη των κωδικών ασφαλείας του θύματος, το οποίο είναι επίσης αποτέλεσμα της οικειότητας που είχε δημιουργηθεί από τη σχέση αυτή.

            Πέραν τούτου, όμως, στη σύγχρονη αυτή εποχή που διανύουμε, η ταχύτατη διάδοση της πληροφορίας οδηγεί σε ένα αναπόδραστο και θλιβερό αποτέλεσμα: το υλικό αυτό, αφότου αναρτηθεί, έχει την «τάση» να διαχέεται, να μεταφορτώνεται από χρήστες και να αποθηκεύεται σε άλλες συσκευές και να αναρτάται εκ νέου σε άλλες σελίδες, κι αυτό με ρυθμό εκθετικό, ιδίως όταν πρόκειται για επώνυμα πρόσωπα. Τουτέστιν, εφ’ όσον το υλικό αναρτηθεί, ακόμη κι αν αργότερα κατέβει από τον αρχικό χρήστη, δεν υπάρχει καμία απολύτως εγγύηση ότι το υλικό θα παύσει να υπάρχει αναρτημένο κάπου αλλού στο αχανές διαδίκτυο.

            Η επικινδυνότητα της πρακτικής όμως έγκειται στις συνέπειες, ψυχολογικές κι όχι μόνον, που συνεπάγονται για το θύμα· το σοκ, ο εξευτελισμός, η γελοιοποίηση, η ντροπή και ο ενδεχόμενος δημόσιος στιγματισμός και περιθωριοποίηση είναι μία κατάσταση που καλείται να βιώσει το θύμα από τη στιγμή της ανάρτησης κι εντεύθεν για το υπόλοιπο της ζωής του. Ακόμη κι αν η ανθρώπινη προσέγγιση του ζητήματος προφανώς και δεν επιτρέπει οποιαδήποτε μομφή κατά του θύματος, η πίεση που εξ αντικειμένου ασκείται σε αυτό πολλές φορές μπορεί να αποδειχθεί αφόρητη, όπως δυστυχώς δεικνύει η εμπειρία, και να θέσει προσχώματα σε προσωπικό, κοινωνικό κι επαγγελματικό ακόμη επίπεδο. Μάλιστα, καθώς το φαινόμενο, με την εξέλιξη της τεχνολογίας, γιγαντώνεται, δυστυχώς υπάρχουν και ορισμένες περιπτώσεις όπου η πίεση για το θύμα αποδεικνύεται τόσο έντονη που σημειώνονται και περιπτώσεις (δυστυχώς κι επιτυχημένων) αποπειρών αυτοκτονίας.

            Πώς μπορεί κανείς να προστατευθεί;

            Δυστυχώς, η εξέλιξη της τεχνολογίας είναι φρενήρης, σε σημείο που ο ήδη χαμηλών αντανακλαστικών Έλληνας Νομοθέτης έχει βρεθεί σήμερα πίσω από το φαινόμενο. Έτσι, η διάταξη του άρθρ. 370^Α του Ποινικού Κώδικα προσφέρει μία αδρή περιγραφή του φαινομένου, χωρίς όμως να φωτογραφίζεται η εκδικητική πορνογραφία ως ιδιαίτερη εγκληματική πράξη, χωρίς καν να λαμβάνεται υπ’ όψιν το στοιχείο της σεξουαλικής φύσης του εγκλήματος ώστε να κατατάσσεται στα εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας και χωρίς να αναγνωρίζεται η φύσης της πράξης ως μορφή έμφυλης βίας. Στην πραγματικότητα το εν λόγω άρθρο αφορά κατά κυριολεξία την «παραβίαση απορρήτου», της οποίας, προφανώς, η ηθική απαξία δεν έχει την ίδια βαρύτητα, αλλά και η ποινική αντιμετώπιση είναι πιο «ελαφρά».

            Σημειωτέον ότι ούτε ο Γενικός Κανονισμός για την Προστασία των (Προσωπικών) Δεδομένων προσφέρει λύσεις στο συγκεκριμένο ζήτημα.

            Παρά ταύτα, και με δεδομένο ότι η πρόληψη αφ’ ενός δεν είναι πάντοτε εφικτή κι αφ’ ετέρου διότι η απαίτηση της πρόληψης έχει εγγενώς χαρακτήρα μομφής κατά του θύματος, η λύση πρέπει να εκπηγάσει από την ίδια την κοινωνία και τα πρότυπά της. Συγκεκριμένα, η κοινωνική συνείδηση πρέπει να ωθεί και να καθοδηγεί τα θύματα στην καταγγελία τέτοιων συμπεριφορών, ώστε η ποινική δικαιοσύνη, στο βαθμό του εφικτού, να επιλαμβάνεται και να τιμωρεί τις συμπεριφορές αυτές.

            Εδώ, θα πρέπει να γίνει μνεία, εν είδει κατακλείδας, σε μία «φωτεινή αχτίδα» που διαφαίνεται όσον αφορά το φαινόμενο της εκδικητικής πορνογραφίας· τα τελευταία χρόνια, κινήματα όπως το #metoo έχουν αναπτύξει την κοινωνική ενσυναίσθηση και ευαισθητοποίηση απέναντι στα θύματα έμφυλης βίας. Μάλιστα, η εμφατική διαδικτυακή παρουσία των κινημάτων αυτών στα social media δημιουργεί γρήγορα αντανακλαστικά για την ανάδειξη περιπτώσεων όπως και αυτή του γνωστού τηλεπαρουσιαστή, αλλά και για την κατάδειξη και κατακραυγή τέτοιου είδους ανθρώπων και συμπεριφορών, μαζικά και συντονισμένα, ώστε πλέον οι θύτες να οδηγούνται στην περιθωριοποίηση έμπρακτα και τα θύματα να βιώνουν μία μαζική συμπαράσταση και υποστήριξη, ψυχική και έμπρακτη, ώστε αντί να στιγματίζονται τα θύματα, να στιγματίζονται οι θύτες. Διότι η αλματώδης ανάπτυξη της τεχνολογίας έχει δύο πλευρές και η εκδοχή αυτή της χρήσης του διαδικτύου για προώθηση δράσεων και κινητοποιήσεων αυτών, μέσω των social media, έρχεται «μπούμερανγκ» κατά του θύτη.

            Σε κάθε περίπτωση, φαινόμενα εκδικητικής πορνογραφίας ήταν και παραμένουν κατακριτέα· αποκαλύψεις, όμως, όπως η προκείμενη, που δίδει αφορμή στον παρόντα διάλογο, ίσως δημιουργήσουν τις συνθήκες για έναν νομοθετικής περιωπής πλέον διάλογο, ώστε να θεσπιστεί, αισίως, ένα νομοθετικό πλαίσιο προστασίας του θύματος και τιμωρία των δραστών, σύγχρονο, ικανό και επαρκές.

Τέλος, να σημειωθεί ότι το θύμα εκτός από τη φυλάκιση -ποινική τιμωρία του δράστη- μπορεί να ζητήσει και χρηματική ικανοποίηση-αποζημίωση για την ηθική του βλάβη.

Για περισσότερες πληροφορίες και προσωπικό ραντεβού με εξειδικευμένο δικηγόρο επικοινωνήστε στα τηλ. 210 8811903, 6932455478.

 

Προπτωχευτική ρύθμιση χρεών

Ο Νέος Εξωδικαστικός Μηχανισμός Ρύθμισης Οφειλών:

Αναστολή (;) Μέτρων Εκτέλεσης

            Ο νέος Πτωχευτικός Κώδικας (Ν. 4738/2020) περιλαμβάνει στις διατάξεις του και τις προβλέψεις για τον νέο Εξωδικαστικό Μηχανισμό Ρύθμισης Οφειλών, όπου, κατά τα πρότυπα των προηγούμενων μορφών εξωδικαστικών μηχανισμών, συστήνεται μία νέα πλατφόρμα που θα παρέχει, δυνητικά, στους οφειλέτες και τους πιστωτές τους να ρυθμίσουν, με μία αμοιβαία αποδεκτή συμφωνία, τις υφιστάμενες μεταξύ τους οφειλές.

            Ο εν λόγω Εξωδικαστικός Μηχανισμός έχει ευαγγελιστεί ήδη από κυβερνητικά στελέχη ως ένα αποτελεσματικό εργαλείο στη διαχείριση του ιδιωτικού χρέους, όμως τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά. Το Δικηγορικό μας Γραφείο, που μετείχε ενεργά στη Διαβούλευση του συγκεκριμένου νόμου, ήδη έχει επισημάνει τις «παγίδες» και τα «ψιλά γράμματα» του νόμου, τόσο ως προς το σκέλος της Πτώχευσης όσο και του Εξωδικαστικού Μηχανισμού, ώστε οι πολίτες να μην παρασύρονται από τις εξαγγελίες που πολλές φορές απλοποιούν τα πράγματα σε βαθμό επικίνδυνο για τη διασφάλιση των δικαιωμάτων και των συμφερόντων τους.

            Μία τέτοια περίπτωση είναι και αυτή του άρθρου 18 του Ν. 4738/2020, η οποία προβλέπει αναστολή των μέτρων αναγκαστικής εκτέλεσης των συμμετεχόντων πιστωτών από την υποβολή της αίτησης και μέχρι την με οποιονδήποτε τρόπο περάτωση της διαδικασίας του Εξωδικαστικού Μηχανισμού. Από τη μία, η λήψη μέτρων αναστολής των διωκτικών μέτρων θεωρείται αυτονόητη για τη φυσιολογική πορεία της διαδικασίας ρύθμισης: διαφορετικά, θα δημιουργούνταν μία σειρά από ευτράπελα, όπως η ύπαρξη πιστωτών διαφορετικών ταχυτήτων, η μεταβολή της περιουσίας του οφειλέτη εν μέσω της ρύθμισης ή και η χρήση των μέτρων εκτέλεσης ως «μοχλών πίεσης» για την επίτευξη συμφωνιών που ενδεχομένως όχι απλώς να βαρύνουν υπέρμετρα τον οφειλέτη, αλλά πιθανώς να μην είναι καν βιώσιμες για αυτόν. Ως εκ τούτου, η λήψη ανασταλτικών της εκτέλεσης μέτρων θεωρείται αυτονόητη στο πλαίσιο μίας καλώς εννοούμενης διαδικασίας ρύθμισης.

            Από την άλλη όμως, αυτό στο οποίο δεν δίνεται ακόμη όση έμφαση απαιτείται, είναι το δεύτερο εδάφιο του άρθρου, όπου ορίζεται ρητώς ότι:

«Η αναστολή της παρούσας δεν καταλαμβάνει την διενέργεια πλειστηριασμού ο οποίος έχει προγραμματισθεί εντός τριών (3) μηνών από την ημερομηνία υποβολής της αίτησης από τον οφειλέτη, καθώς και οποιαδήποτε διαδικαστική ενέργεια προπαρασκευαστική της διενέργειας πλειστηριασμού από ενέγγυο πιστωτή (περιλαμβανομένης και της κατάσχεσης).»

Το οποίο σημαίνει ότι: πρώτον, εάν έχει ήδη προγραμματιστεί πλειστηριασμός εντός τριών μηνών από την υποβολή της αίτησης, ο πλειστηριασμός αυτός θα πραγματοποιηθεί κανονικά και, δεύτερον, οι πιστωτές που έχουν εξασφάλιση δικαιούνται να δρομολογούν τους πλειστηριασμούς, ήτοι να εκδίδουν διαταγές πληρωμής και εκθέσεις κατάσχεσης, ούτως ή άλλως.

Ως προς το πρώτο σημείο: δικαιοπολιτική εξήγηση της συγκεκριμένης πρόβλεψης είναι ότι επιδιώκεται να αποφευχθεί η «καταχρηστική» χρήση της πλατφόρμας του εξωδικαστικού μηχανισμού από τους οφειλέτες που απλώς επιθυμούν να θέσουν προσχώματα στους πιστωτές τους μέσω της αίτησης ρύθμισης. Αυτό όμως είναι παράλογο ενόψει του νόμου, αφού είναι ένα μέτρο οριζόντιο, που δεν διακρίνει μεταξύ «καλόπιστων» και «κακόπιστων» οφειλετών (τους γνωστούς «στρατηγικούς κακοπληρωτές»), ενώ εκπαραθυρώνει με αυτόν τον τρόπο κάθε δυνατότητα ρύθμισης με διάσωση της κατοικίας για πλειάδα οφειλετών. Αν ληφθεί μάλιστα υπόψη ότι εβδομαδιαίως πλέον -στην Αθήνα μόνο- λαμβάνουν χώρα πάνω από 600 πλειστηριασμοί, που περιλαμβάνουν αδιακρίτως και πρώτες κατοικίες, για το επίμαχο διάστημα των τριών πρώτων μηνών ισχύος του νόμου κανένας δανειολήπτης δεν θα έχει ούτε καν την ελπίδα διάσωσης της κατοικίας του μέσω του Εξωδικαστικού Μηχανισμού.

Ως προς το δεύτερο: η δυνατότητα των πιστωτών να δρομολογούν πλειστηριασμούς εν μέσω ρύθμισης στην πραγματικότητα καταργεί τη λογική αναστολής των διωκτικών μέτρων, αφού οι πιστωτές θα μπορούν να εκδίδουν, πιθανώς εκβιαστικά, διαταγές πληρωμής και εκθέσεις κατάσχεσης ακώλυτα και ανεμπόδιστα. Δεδομένου μάλιστα ότι η δυνατότητα εξωδικαστικού μηχανισμού ρύθμισης  έχει ξεκάθαρα μη-δεσμευτικό χαρακτήρα για τους πιστωτές, οι τελευταίοι δύνανται απλώς να μην την λαμβάνουν καν υπόψη σαν διαδικασία!!! Το οποίο όμως καταστρατηγεί και την αξία αλλά και την βαρύτητα του Μηχανισμού, αφήνει δε σε κάθε περίπτωση τον οφειλέτη έρμαιο στις διαθέσεις των πιστωτών του.

Μέχρι σήμερα, είναι γεγονός ότι καμία πλατφόρμα εξωδικαστικού μηχανισμού ρύθμισης οφειλών δεν απετέλεσε ικανό εργαλείο στην προσπάθεια διευθέτησης του ελληνικού ιδιωτικού χρέους. Αντί όμως να διδαχθεί ο νομοθέτης από τα σφάλματα του παρελθόντος, παραδίδει μία καινούργια πλατφόρμα ρύθμισης, η οποία όμως, συν τοις άλλοις, τυγχάνει και η πλέον «αγνοήσιμη» πλατφόρμα από τους πιστωτές, αφού όχι μόνον δεν υποχρεούνται να τη λάβουν σοβαρά υπόψη ως δυνατότητα ρύθμισης, αλλά επίσης δεν κωλύονται να δρομολογούν τις διωκτικές τους ενέργειες κατά του οφειλέτη, καταστρατηγώντας εντελώς την αξία και λειτουργία της κι αφήνοντας εντελώς έκθετο τον ίδιο τον οφειλέτη. Η μεγάλη δε αδικία δημιουργείται για τους οφειλέτες των οποίων τα ακίνητα θα βγουν σε πλειστηριασμό το τρέχον καλοκαίρι, κατά τη διάρκεια του οποίου ο εξωδικαστικός μηχανισμός δεν θα αναστέλλει τις ενέργειες εκτέλεσης, με αμφίβολης βασιμότητας επιχειρήματα.

Το ηθικό δίδαγμα του νόμου είναι πλέον ξεκάθαρα η προώθηση των ενεργειών εκτέλεσης σε βάρος των οφειλετών, με τις ευλογίες του νομοθέτη και της κυβέρνησης. Ποτέ μέχρι σήμερα δεν υπήρξε τόσο μεγάλη απελευθέρωση των πλειστηριασμών και τόσο μικρή προστασία προς τους οφειλέτες σε βάρος των πιστωτών τους από το νομοθέτη, είτε πρόκειται για την κύρια κατοικία τους ή όχι. Επομένως, οι οφειλέτες δεν πρέπει να παρασύρονται από τις εξαγγελίες της Κυβέρνησης και των Μ.Μ.Ε. για το «ανδραγάθημα» που επιτεύχθηκε με τον Νέο Πτωχευτικό, αλλά να απευθύνονται σε εξειδικευμένους νομικούς συμπαραστάτες για να τύχουν της ορθής καθοδήγησης σε αυτήν τη νέα πραγματικότητα για τους οφειλέτες που δημιουργεί το Νέο Πτωχευτικό.

Για περισσότερες πληροφορίες και ραντεβού καλέστε στο δικηγορικό γραφείο και μιλήστε με εξειδικευμένο δικηγόρο -διαμεσολαβητή για διάσωση περιουσίας στα τηλ: 2108811903, 6932455478.

 

ΕΝΔΟΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗ ΒΙΑ

Όπως έχουμε αναλύσει και σε προηγούμενα άρθρα του blog μας, η κατάσταση του εγκλεισμού στην οποία έχουμε υποχρεωθεί όλοι οι πολίτες προκειμένου να προφυλαχθούμε από τον covid-19, έχει αναδείξει τα ζητήματα της ενδοοικογενειακής βίας. Μάλιστα, σύμφωνα με τα στοιχεία που προκύπτουν από τις ανοιχτές γραμμές ψυχολογικής υποστήριξης, η παθογένεια είναι πολύ μεγαλύτερη από αυτή που ενδεχομένως πίστευε κανείς στην προ κορωνοϊού εποχή.

Καθώς, λοιπόν, παραδοσιακά, τα περιστατικά βίας εντείνονται ακόμη περισσότερο κατά τις εορταστικές περιόδους, φέτος το Πάσχα, αναμένεται το φαινόμενο να βρεθεί σε έξαρση, όπως ακριβώς συνέβη και κατά την περίοδο των Χριστουγέννων.  Ειδικά φέτος, διότι οι οικογένειες καλούνται να περάσουν τις γιορτές σε απόλυτα στενό οικογενειακό κύκλο, χωρίς την παρουσία τρίτων ατόμων που, πιθανώς, θα  εκτόνωναν την κατάσταση. 

 Είναι επιτακτική ανάγκη, λοιπόν, τα θύματα ενδοοικογενειακής βίας να αντιληφθούν ότι δεν είναι μόνα και απροστάτευτα, βορρά στις διαθέσεις του θύτη τους, και να κινηθούν νομικά. Η ποινική δικαιοσύνη είναι με το μέρος τους με τον Ν.3500/2006 να αντιμετωπίζει με αυστηρές ποινές τα περιστατικά ενδοοικογενειακής βίας, αναγνωρίζοντας την βαρύτητα που έχουν, αλλά και την σφοδρή εναντίωσή τους στις αξίες και τα χρηστά ήθη της κοινωνίας.

Η σιωπή δεν αποτελεί την λύση, αλλά παρατείνει το πρόβλημα, βάζοντας σε κίνδυνο την σωματική ακεραιότητα των ίδιων και τυχόν ανήλικων μελών της οικογένειας. Μιλήστε σήμερα!

Για περισσότερες πληροφορίες και ραντεβού καλέστε στο δικηγορικό γραφείο και μιλήστε με εξειδικευμένο δικηγόρο για ζητήματα ενδοοικογενειακής βίας στα τηλ: 210 8811903 και 6932455478.

 

Άμυνα κατά πλειστηριασμών

Λόγω της πανδημίας του covid-19, η οποία μαστίζει τη χώρα, των απανωτών lockdown και των εβδομαδιαίων Κ.Υ.Α. με τις οποίες ρυθμίζεται πλέον η καθημερινότητά μας, οι πολίτες έχουν απορρυθμιστεί και, ίσως, αμελήσει εξαιρετικά σημαντικά ζητήματα, μεταξύ των οποίων και οι πλειστηριασμοί.

Καθώς οι τράπεζες επιδεικνύουν άκρως επιθετική συμπεριφορά σε σχέση με την αναγκαστική εκτέλεση, οι δανειολήπτες θα πρέπει να θυμούνται ότι ακόμα κι αν επιδοθεί κοινοποίηση για πλειστηριασμό μπορούν για πολλούς λόγους να ανακόψουν το πρόγραμμα πλειστηριασμού ή/και να ασκήσουν ασφαλιστικά μέτρα και γι’ αυτό χρειάζεται  να απευθυνθούν εξ αρχής σε έμπειρο στα τραπεζικά ζητήματα δικηγόρο.

Ειδικά κατά την περίοδο που διανύουμε, με τη διαρκή αναστολή της λειτουργίας των δικαστηρίων, είναι πολύ εύκολο να γίνουν λάθος υπολογισμοί στις προθεσμίες. Μάλιστα η πολύ πρόσφατη υπ’ αριθμ. 93/2021 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών ακύρωσε πλειστηριασμό ακινήτου, λόγω λανθασμένου υπολογισμού προθεσμιών.

Πιο συγκεκριμένα, συμφώνα με τη διάταξη του άρθρου 954 παρ. 2 στοιχ. ε’ του ΚΠολΔ, η διενέργεια πλειστηριασμού ορίζεται υποχρεωτικά επτά (7) μήνες από την ημέρα περάτωσης της κατάσχεσης. Το δικαστήριο, λοιπόν, έκανε δεκτή ανακοπή και ακύρωσε έκθεση αναγκαστικής κατάσχεσης ακίνητης περιουσίας βάσει της οποίας προσδιορίστηκε λανθασμένα η ημερομηνία διενέργειας του πλειστηριασμού, συνυπολογιζομένης της χρονικής περιόδου του Αυγούστου. Το δικαστήριο, κάνοντας αναλογική εφαρμογή του  147 παρ. 2 του ΚΠολΔ, έκρινε ότι ο μήνας Αύγουστος, δηλαδή το χρονικό διάστημα από 1η έως 31η Αυγούστου δεν συνυπολογίζεται.

  Το γραφείο μας με πολυετή εμπειρία σε τραπεζικά ζητήματα και ειδικά σε ζητήματα κόκκινων δανείων και πλειστηριασμών και μεγάλη επιτυχία σε όλες τις υποθέσεις  μπορεί να σας δώσει άμεση και εξειδικευμένη νομική καθοδήγηση, ώστε να προστατέψετε την ακίνητη περιουσία σας.

Για περισσότερες πληροφορίες και ραντεβού καλέστε στο δικηγορικό γραφείο και μιλήστε με εξειδικευμένο δικηγόρο -διαμεσολαβητή για διάσωση περιουσίας κι αποφυγή πλειστηριασμών στα τηλ: 2108811903, 6932455478.

 

Βιασμός και συναφείς πράξεις

Ελαφρύτερη η τιμωρία του βιασμού σήμερα

Είναι στα σημεία των καιρών η ανοχή και η ηπιότερη (ή μη) τιμώρηση των πράξεων που αποτελούν σεξουαλική παρενόχληση και προσβολή της γενετήσιας αξιοπρέπειας. Ακόμα χειρότερα, με τον τελευταίο νόμο του 2019, ο βιασμός τιμωρείται ελαφρύτερα! Αν ληφθεί μάλιστα υπόψη ότι η πραγματική έκτιση της ποινής αφορά στα 2/5 του χρόνου που στην τελευταία απόφαση ορίστηκε για τον δράστη κακουργηματικού βιασμού, αυτό σημαίνει ότι στα 2-3 χρόνια ο δράστης μπορεί να τριγυρίζει και να δρα ελεύθερα, χωρίς να έχει θεραπευτεί από το αίτιο που τον κατέστησε βιαστή.

Επομένως, γίνεται απολύτως κατανοητό ότι, όχι μόνο δεν «σωφρονίζεται» κάποιος στη φυλακή, αλλά -συχνά- βγαίνει πιο οργισμένος και ορμητικός για τέλεση νέων βιασμών… Επισημαίνω ότι ακόμα περισσότερο υπέρ της απόφασης για την τέλεση των νέων βιασμών συνηγορεί η ελαφριά τελική ποινή, αφού κάποιος θεωρεί ότι αφού κοστίζει τόσο λίγη στέρηση ελευθερίας η ικανοποίηση του πάθους του, μπορεί να το απολαμβάνει εύκολα.

Επίσης, οι ελαφρύτερες πράξεις προσβολής της γενετήσιας αξιοπρέπειας, δηλαδή οτιδήποτε δεν περιέχει ολοκληρωμένη συνουσία, οι πλημμεληματικές πράξεις, τιμωρούνται ακόμα πιο «χαϊδευτικά»: γι’ αυτές επιφυλάσσονται ποινές πολύ μικρές, σχεδόν ανύπαρκτες, από ένα έως τρία χρόνια κι αυτές εξαγοράσιμες και με αναστολή!

Έως το 2019, το άρθρο του Ποινικού Κώδικα (ΠΚ) για τον κακουργηματικό βιασμό είχε ως εξής:

«1. Όποιος με σωματική βία ή με απειλή σπουδαίου και άμεσου κινδύνου εξαναγκάζει άλλον σε συνουσία ή σε άλλη ασελγή πράξη ή σε ανοχή της τιμωρείται με κάθειρξη.

2. Αν η πράξη της προηγούμενης παραγράφου έγινε από δύο ή περισσότερους δράστες που ενεργούσαν από κοινού, επιβάλλεται κάθειρξη τουλάχιστον δέκα ετών»

Με τον Ν. 4619/2019, η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ με μια τροποποίηση που προκάλεσε διχασμό, αντιδράσεις κι έντονες συζητήσεις, επιχείρησε τη διασάφηση του άρθρου, δίδοντας στο νέο άρθρο 336 ΠΚ την εξής μορφή:

«1. Όποιος με σωματική βία ή με απειλή σοβαρού και άμεσου κινδύνου ζωής ή σωματικής ακεραιότητας εξαναγκάζει άλλον σε επιχείρηση ή ανοχή γενετήσιας πράξης τιμωρείται με κάθειρξη. 

2. Γενετήσια πράξη είναι η συνουσία και οι ίσης βαρύτητας με αυτήν πράξεις.

3. Αν η γενετήσια πράξη έγινε από δύο ή περισσότερους δράστες που ενεργούσαν από κοινού, επιβάλλεται κάθειρξη τουλάχιστον δέκα ετών.

4. Αν κάποια από τις πράξεις των προηγούμενων παραγράφων είχε ως συνέπεια τον θάνατο του παθόντος επιβάλλεται κάθειρξη ισόβια ή πρόσκαιρη τουλάχιστον δέκα ετών.

5. Όποιος, εκτός από την παράγραφο του άρθρου 1, εξαναγκάζει άλλον σε επιχείρηση ή ανοχή γενετήσιας πράξης απειλώντας αυτόν με παράνομη πράξη ή παράλειψη, τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον τριών ετών.»

Η ασέλγεια που προηγούμενα τιμωρούνταν ισότιμα με το βιασμό τώρα δεν υπάρχει ως κακουργηματική πράξη αλλά μόνο ως απλό πλημμέλημα. Κακουργηματικό βιασμό έχουμε μόνο με συνουσία. Οι ασελγείς πράξεις διακρίνονται από τη συνουσία καθαυτή και περιλαμβάνουν μία ολόκληρη σφαίρα ενεργειών όπως οι θωπείες, οι ψαύσεις, οι επαφές γεννητικών οργάνων, ακόμη και τα φιλιά κι ο εναγκαλισμός, και τιμωρούνται ως πλημμέλημα υπό προϋποθέσεις, δηλαδή ειδικές περιστάσεις «του τόπου, του χρόνου και του τρόπου τέλεσής της (της όποιας πράξης), αλλά και των ιδιοτήτων των προσώπων μεταξύ των οποίων αυτή τελέστηκε».

Σημειωτέον ότι, με το προϋφιστάμενο καθεστώς, πολλές πράξεις εκτός της συνουσίας θεωρούνταν ισάξιες με το βιασμό ενώ πράξεις ήσσονος βαρύτητας υπάγονταν στις λεγόμενες «ασελγείς χειρονομίες» του άρθρου 337 Π.Κ. και τιμωρούνταν πολύ πιο ήπια, με φυλάκιση μέχρι ενός έτους.

«1. Όποιος με χειρονομίες γενετήσιου χαρακτήρα, με προτάσεις που αφορούν γενετήσιες πράξεις, με γενετήσιες πράξεις που τελούνται ενώπιον άλλου ή με επίδειξη των γεννητικών του οργάνων, προσβάλλει βάναυσα την τιμή άλλου, τιμωρείται με φυλάκιση έως ένα έτος ή χρηματική ποινή. Για την ποινική δίωξη απαιτείται έγκληση…»

Η τροποποίηση του άρθρου 336 ΠΚ για τον βιασμό άφησε εκτός της κακουργηματικής τιμωρίας την ασέλγεια, τις ασελγείς πράξεις τις θεώρησε μικρά (αθώα;) πλημμελήματα.

Ο περιορισμός των περιστάσεων που συνιστούν βιασμό σήμανε αυτομάτως την ηπιότερη αντιμετώπιση των πράξεων μικρότερης σημασίας. Συγκεκριμένα, στο νέο άρθρο 336 παρ. 1, για να χαρακτηριστεί μία πράξη ως κακουργηματικός βιασμός, απαιτείται ΚΑΙ συνουσία Και σωματική βία ή απειλή κινδύνου, που αφορά όμως τη ζωή και τη σωματική ακεραιότητα ΜΟΝΟ του θύματος.

Επίσης, από το 2019 έχουμε και ηπιότερη μεταχείριση για όσους τέλεσαν ακόμη και τις βαρύτερες μορφές των γενετήσιων πράξεων με ψυχολογική βία (π.χ. θα βιάσω τα παιδιά σου αν δε δεχτείς εσύ…), γεγονός που προκάλεσε και προκαλεί μέχρι σήμερα αντιδράσεις.

Ακόμα, για τον θανατηφόρο βιασμό, εκτός από την ισόβια κάθειρξη που προβλεπόταν μέχρι πρόσφατα, με την παράγραφο 4 του άρθρου 336 ΠΚ δόθηκε εναλλακτικά η δυνατότητα επιβολής της πρόσκαιρης καθείρξεως τουλάχιστον δέκα ετών, δηλαδή ηπιότερη ποινή από τα ισόβια κι εδώ δίχως προφανή αιτιολογία.

Τέλος, οι πράξεις που όπως προαναφέρθηκε θεωρούνται «ασέλγεια», δηλαδή όλες οι πράξεις εκτός ενός πλήρους βιασμού, τιμωρούνται με ποινή φυλάκισης έως 1 έτος ! , που είναι και εξαγοράσιμη ! (άρθρο 337 παρ. 1 ΠΚ.).

Από όλα τα παραπάνω είναι σαφές ότι το 2019 επιτεύχθηκε ασφαλώς η ηπιότερη μεταχείριση των δραστών γενετήσιων πράξεων.

Μοναδική ελπίδα για την επισήμανση της πραγματικής βαρύτητας και τιμώρησης των πράξεων αυτών φαίνεται να είναι η όλη διαδικασία καταγγελιών και μηνύσεων που ανοίχτηκε και στην Ελλάδα με τη Σοφία Μπεκατώρου, η μακρύτερη παραγραφή των εγκλημάτων αυτών στα 40 έτη, αλλά και η στόχευση πραγματικής θεραπείας των βιαστών, είτε των εν ενεργεία είτε των εν δυνάμει.

Το δικηγορικό μας γραφείο αναλαμβάνει ποινικές υποθέσεις και είναι σε θέση να σας παρέχει νομικές συμβουλές και να υπερασπιστεί τα δικαιώματά σας.

Για περισσότερες πληροφορίες και ραντεβού καλέστε και μιλήστε με εξειδικευμένο δικηγόρο για ζητήματα παραγραφών κι εκδίκασης ποινικών αδικημάτων στα τηλ: 210 8811903 και 6932455478.