Άυλο διαζύγιο

Συναινετικό διαζύγιο σε 10 ημέρες! Οικονομικά και Γρήγορα!!

Στο συναινετικό διαζύγιο, οι σύζυγοι συναινούν στη λύση της έγγαμης συμβίωσης, ρυθμίζοντας υποχρεωτικά και τα ζητήματα επιμέλειας, επικοινωνίας και διατροφής των ανηλίκων τέκνων (εφόσον αυτά υπάρχουν), με την υπογραφή Ιδιωτικού Συμφωνητικού, το οποίο έχει διετή υποχρεωτική ισχύ αναφορικά με τον τομέα της διατροφής. Το Συμφωνητικό αυτό ενσωματώνεται στην αντίστοιχη  Συμβολαιογραφική πράξη και μέσα σε δέκα ημέρες επέρχεται η λύση της έγγαμης συμβίωσης.

Το νέο συναινετικό διαζύγιο ακολουθεί πλέον μία ταχύτερη διαδικασία, η οποία δεν λαμβάνει χώρα ενώπιον του εκάστοτε Πρωτοδικείου αλλά ενώπιον ενός οιουδήποτε συμβολαιογράφου με υποχρεωτική εκ του νόμου παράσταση δύο δικηγόρων, ένας έκαστος εκ των οποίων προασπίζεται τα συμφέροντα του εκάστοτε μέρους. Με τις διατάξεις του αρ. 22 του Ν. 4509/2017, αντικαταστάθηκαν οι διατάξεις των άρθρων 1438 και 1441 του Αστικού Κώδικα, σύμφωνα με τις οποίες το διαζύγιο απαγγελλόταν με αμετάκλητη δικαστική απόφαση και εφεξής ορίζεται ότι η συναινετική λύση του γάμου χωρεί μόνο με συμβολαιογραφικό έγγραφο, ενώπιον κοινού Συμβολαιογράφου επιλεγμένου από τους συζύγους. 

Διαδικαστικά βήματα:

Έκαστος των συζύγων χορηγεί πληρεξουσιότητα στο δικηγόρο του με ειδικό συμβολαιογραφικό πληρεξούσιο το οποίο έχει ισχύ μόνο για ένα μήνα του ώστε:

-να υπογράψει ο τελευταίος την κοινή συμφωνία (η οποία ενσωματώνεται στο πληρεξούσιο),

-να αιτηθεί την έκδοση της ληξιαρχικής πράξης γάμου και του πιστοποιητικού οικογενειακής κατάστασης και να τα παραλάβει,

-να υπογράψει την συμβολαιογραφική πράξη της συναινετικής λύσης του γάμου και να καταθέσει την πράξη στο αρμόδιο Ληξιαρχείο.

Άρα:

Πώς βγαίνει το συναινετικό διαζύγιο σε 10 μέρες;

Για να μπορέσει να εκδοθεί το συναινετικό διαζύγιο με την απλουστευμένη διαδικασία των 10 ημερών, πρέπει τα μέρη να συμφωνούν, και απαιτείται έγγραφη συμφωνία των συζύγων για τη λύση του μεταξύ τους γάμου, η οποία δεν θα εξαρτάται από όρους, προθεσμίες ή αιρέσεις,

Αν υπάρχουν τέκνα, τι συμβαίνει;

Αν υπάρχουν ανήλικα τέκνα, για να εκδοθεί το συναινετικό διαζύγιο θα πρέπει να συμφωνηθεί ειδικώς και να ρυθμίζεται η επιμέλεια των τέκνων, η διατροφή για τα ανήλικα παιδιά και φυσικά το ζήτημα της επικοινωνίας μαζί τους, είτε στο ίδιο συμφωνητικό είτε σε ξεχωριστό.

Για πόσο διαρκεί αυτή η ειδική συμφωνία;

Η ειδική συμφωνία αυτή, προκειμένου να εκδοθεί το συναινετικό διαζύγιο, ισχύει τουλάχιστον για δύο έτη, στο πέρας των οποίων, ανανεώνεται με την ίδια διαδικασία (δηλαδή σύναψη νέου συμφωνητικού που επισυνάπτεται στο συναινετικό διαζύγιο) εκτός αν επέλθει στο μεσοδιάστημα η ενηλικίωση των τέκνων.

Άρα το κείμενο της συμφωνίας υπογράφεται και από τους δύο συζύγους;

Ναι, το κείμενο της συμφωνίας υπογράφεται από τους ίδιους τους συζύγους, των οποίων το γνήσιο της υπογραφής επικυρώνεται από τη Γραμματεία του Ειρηνοδικείου της έδρας του συμβολαιογράφου που θα καταρτίσει τη συμβολαιογραφική πράξη και τους δικηγόρους τους είτε κατόπιν χορήγησης της σχετικής πληρεξουσιότητας μόνον από τους τελευταίους. Το πληρεξούσιο πρέπει να είναι συμβολαιογραφικό, αφού η πράξη που θα συνταχθεί για τη λύση του γάμου υπόκειται σε νόμιμο συστατικό τύπο, το συμβολαιογραφικό έγγραφο (217 παρ. 2 ΑΚ). Η πληρεξουσιότητα πρέπει να έχει δοθεί μέσα στον τελευταίο μήνα πριν από την υπογραφή της συμφωνίας. Επειδή, η πληρεξουσιότητα για τη συμβολαιογραφική πράξη της λύσης, πρέπει επίσης να έχει δοθεί μέσα στον τελευταίο μήνα από την πράξη (1441 παρ. 4 ΑΚ), για λόγους οικονομίας, συμφωνία διαζεύξεως και συμβολαιογραφική λύση θα γίνουν μέσα σε ένα μήνα από την ημερομηνία του (συμβολαιογραφικού) πληρεξουσίου.

Πού υποβάλλονται τα απαιτούμενα έγγραφα για την λύση του γάμου με συναινετικό διαζύγιο;

Η συμφωνία για τη λύση του γάμου και τη ρύθμιση της επιμέλειας, της διατροφής και της επικοινωνίας με τα ανήλικα τέκνα των συζύγων, η οποία λαμβάνει τη μορφή του ιδιωτικού συμφωνητικού, υποβάλλονται στο συμβολαιογράφο, μαζί με επικυρωμένα αντίγραφα των πληρεξουσίων, τα αντίστοιχα δύο γραμμάτια προείσπραξης (ένα για κάθε δικηγόρο), τη ληξιαρχική πράξη του γάμου και το πιστοποιητικό οικογενειακής κατάστασης.

Πώς τελειώνει η διαδικασία;

Με την παρέλευση 10 ημερών από την επόμενη της υπογραφής ιδιωτικού συμφωνητικού λύσης γάμου και ρύθμισης ζητημάτων επιμέλειας, διατροφής και επικοινωνίας με τα ανήλικα τέκνα, υπογράφεται η συμβολαιογραφική πράξη από τους συζύγους και τους δικηγόρους τους ή μόνον  από τους τελευταίους. Στη συνέχεια εάν έχει τελεστεί θρησκευτικός γάμος, τότε ένας εκ των συζύγων υποβάλει αίτηση, ενώπιον του Εισαγγελέα Πρωτοδικών, ζητώντας την έκδοση εισαγγελικής παραγγελίας για την πνευματική λύση του γάμου, συνοδευόμενη από αντίγραφο της καταρτισθείσας συμβολαιογραφικής πράξης λύσης του γάμου. Η παραγγελία και το αντίγραφο της καταρτισθείσας συμβολαιογραφικής πράξης λύσης του γάμου συνυποβάλλονται, στη συνέχεια, στην αρμόδια Μητρόπολη στην οποία ανήκει ο ιερός ναός όπου τελέστηκε ο γάμος. Τέλος, προσκομίζονται τα ως άνω και στο Ληξιαρχείο, στο οποίο δηλώθηκε η τέλεση του γάμου, προκειμένου, να δηλωθεί η λύση του. Κατά το στάδιο αυτό ολοκληρώνεται η λύση του γάμου με συναινετικό διαζύγιο.

Το κόστος του συναινετικού διαζυγίου είναι μικρότερο από αυτό του διαζυγίου με αντιδικία καθώς με μία διαδικασία επιλύονται συναινετικά όλα τα ζητήματα που ανακύπτουν από τη διάσπαση της εγγάμου συμβιώσεως όπως η διατροφή του ασθενέστερου συζύγου και των ανήλικων τέκνων, η επιμέλεια, η επικοινωνία με τα τέκνα και τα αποκτήματα εντός γάμου.

Για περισσότερες πληροφορίες και ραντεβού καλέστε στο δικηγορικό γραφείο και μιλήστε με εξειδικευμένο δικηγόρο στον τομέα του οικογενειακού δικαίου στα τηλ: 210 8811903, 6932455478.

 

Πότε παππούδες και γιαγιάδες πληρώνουν τις διατροφές

Περιπτώσεις κατά τις οποίες ο νόμος παρέχει δικαίωμα αναζήτησης διατροφής ανηλίκων από τους παππούδες!

               Σύμφωνα με τα άρθρα 1488 και 1489 παρ 2 ΑΚ κατά κανόνα υπόχρεοι προς παροχή διατροφής των ανήλικων τέκνων τους είναι οι γονείς, τόσα κατά τη διάρκεια της έγγαμης συμβιώσεως όσο και μετά τη λύση αυτής.  Οι γονείς έχουν υποχρέωση να διατρέφουν από κοινού, ο καθένας ανάλογα με τις δυνάμεις του, το ανήλικο τέκνο τους, το οποίο δεν μπορεί να διατρέφει τον εαυτό του από τα εισοδήματα ή την εργασία του (1486 ΑΚ). Αναλογία δυνάμεων σημαίνει ότι βάσει του ποιος από τους δύο γονείς είναι οικονομικά δυνατότερος, αυτός συνεισφέρει και το μεγαλύτερο ποσοστό όσον αφορά στη διατροφή του ανήλικου τέκνου.  Εάν ο ένας γονέας δεν έχει καθόλου δυνατότητα να συμβάλει στη διατροφή του τέκνου ή αν δεν υπάρχει ο ένας γονέας, ενέχεται ο άλλος, ο οποίος έτσι δεν αποκλείεται να οφείλει το σύνολο της απαιτούμενης για το τέκνο διατροφής. Σύμφωνα με τα άρθρα 1485, 1487 εδαφ. β’, 1489 παρ. 1 και 1490 Α.Κ, σε περίπτωση που οι γονείς δεν μπορούν να εξασφαλίσουν τα αναγκαία για τη συντήρηση και την ανατροφή του ανήλικου τέκνου τους, τότε, υπόχρεοι προς διατροφή είναι οι ανιόντες του ανηλίκου τέκνου δηλαδή οι παππούδες και οι γιαγιάδες και ακολούθως οι προπαππούδες και οι προγιαγιάδες, τόσο της μητρικής όσο και της πατρικής γραμμής. Η διάταξη του άρθρου 1490 ΑΚ εφαρμόζεται όχι μόνο όταν, όσοι ανήκουν στον προηγούμενο βαθμό και είναι υπόχρεοι, δεν έχουν οικονομική δυνατότητα να παράσχουν διατροφή στο σύνολο ή μερικώς, αλλά και όταν αποδεικνύεται ότι και εκ της αυτής γραμμής μόνον ο ένας ή μερικοί έχουν οικονομική δυνατότητα, ο δε άλλος ή ενδεχόμενα οι περισσότεροι είναι άποροι ή βρίσκονται σε οικονομική αδυναμία να καταβάλουν διατροφή. Έτσι η ανωτέρω διάταξη καθιερώνει την ευθύνη για διατροφή υπό μορφή διαδοχική και όχι παράλληλη ή σύγχρονη, είναι όμως παραδεκτή η επικουρική εναγωγή των κατά δεύτερο λόγο ευθυνόμενων προσώπων, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 219 του ΚΠολΔ (ΑΠ 282/2012 Νόμος).

Συνοπτικά, υπόχρεοι σε παροχή διατροφής είναι οι παππούδες και οι γιαγιάδες:

Α) Όταν έχουν αποβιώσει οι γονείς

Β) Όταν οι γονείς, βρίσκονται εν ζωή, αλλά είτε αντικειμενικά δεν είναι σε θέση να παράσχουν διατροφή είτε γιατί είναι ιδιαίτερα δυσχερής η δικαστική επιδίωξη της διατροφής από τον πραγματικά υπόχρεο- γονέα ( πχ αν πχ ο υπόχρεος μένει στην αλλοδαπή ή έχει άγνωστη διαμονή ή μεταβάλει συνεχώς τον τόπο κατοικίας του, ή βρίσκεται αιχμάλωτος κτλ )

Γ) Όταν ο γονέας που απέμεινε να παράσχει διατροφή, δεν μπορεί να καλύψει με δικές του δαπάνες και στο σύνολό του το απαιτούμενο για το τέκνο ποσό της διατροφής, επομένως στρέφεται κατά των παππούδων και γιαγιάδων για το υπολειπόμενο μέρος της διατροφής. Επομένως, μπορεί ο ένας σύζυγος να στραφεί κατά των παππούδων και των γιαγιάδων του ανήλικου τέκνου και να αναζητήσει τη συμπλήρωση του ποσού της διατροφής  που υπολείπεται για να καλυφθούν οι ανάγκες του τέκνου, λόγω της αδυναμίας του αρχικώς υποχρέου προς καταβολή γονέα.

Το γραφείο μας έχει πολυετή εμπειρία στο οικογενειακό δίκαιο και συγκεκριμένα στα θέματα τέκνων περί επιμέλειας, επικοινωνίας  και διατροφής, διατροφής συζύγων, γονέων και ανιόντων καθώς και υιοθεσίας τόσο στις δικαστικές αίθουσες σε όλους τους βαθμούς δικαιοδοσίας (ασφαλιστικά μέτρα, Πρωτοδικείο, Εφετείο, Άρειος Πάγος) όσο και στην οικογενειακή διαμεσολάβηση.

Για περισσότερες πληροφορίες και ραντεβού καλέστε στο δικηγορικό γραφείο και μιλήστε με εξειδικευμένο δικηγόρο – διαμεσολαβητή  στα τηλ: 210 8811903, 6932455478.

 

Δικαιούται ο σύζυγος διατροφή για τον εαυτό του;

Δικαίωμα διατροφής συζύγου μετά το διαζύγιο αλλά και κατά τη διάσταση

Σύμφωνα με το άρθρο 1391 ΑΚ: «Αν ο σύζυγος διέκοψε την έγγαμη συμβίωση για εύλογη αιτία, η διατροφή, που του οφείλεται από τον άλλο πληρώνεται σε χρήμα και προκαταβάλλεται κάθε μήνα.

Η υποχρέωση διατροφής της προηγούμενης παραγράφου παύει ή το ποσό της αυξάνεται ή μειώνεται, όταν το επιβάλλουν οι περιστάσεις».

Επιπλέον σύμφωνα με το 1392 ΑΚ: Οι διατάξεις των άρθρων 1494 και 1498 έως 1500 εφαρμόζονται αναλόγως και για τη διατροφή μεταξύ συζύγων. Επίσης εφαρμόζεται αναλόγως η διάταξη του άρθρου 1495, αν υπάρχει βάσιμος λόγος διαζυγίου που ανάγεται σε υπαιτιότητα του δικαιούχου συζύγου.

Στις ανωτέρω διατάξεις θεμελιώνεται το δικαίωμα διατροφής του ενός συζύγου έναντι του άλλου, πριν από την έκδοση διαζυγίου, τουτέστιν από τη διάσταση, για εύλογη αιτία. Δικαιούχος της διατροφής κατά τη διάρκεια της διάστασης είναι ο οικονομικά ασθενέστερος σύζυγος τόσο κατά τη διάρκεια της συμβίωσης όσο και μετά τη διάσπαση.Σύμφωνα με τη νομολογία : «δεν χρειάζεται ο δικαιούχος σύζυγος να είναι άπορος, αλλά απλώς να είναι οικονομικά ασθενέστερος από τον υπόχρεο. Η έλλειψη δε επαρκούς περιουσίας ή πόρων αποτελεί λόγο όχι απαλλαγής του συζύγου από την υποχρέωση προς διατροφή, αλλά αναλόγου περιορισμού της σχετικής δαπάνης, εκτός αν αντιτάξει αυτός ότι υπάρχουν ανιόντες ή κατιόντες του δικαιούχου συζύγου υπόχρεοι κατά νόμο σε διατροφή του» (Μονομελές Πρωτοδικείο Πατρών 74/2020 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ). Επιπλέον, πέραν της ανωτέρω οικονομικής προϋπόθεσης για να θεμελιώσει δικαίωμα διατροφής ο οικονομικά ασθενέστερος σύζυγος θα πρέπει να συντρέχει και εύλογη αιτία για τη διάσπαση της έγγαμης συμβίωσης όπως ορίζουν τα άρθρα 1391 και 1392 ΑΚ και η νομολογία. Με τον όρο «εύλογη αιτία», νοείται το γεγονός που μπορεί να δικαιολογήσει την επέλευση της διάσπασης εξ υπαιτιότητας του υπόχρεου σε διατροφή συζύγου, όπως η εγκατάλειψη ή η απάτη ή η μοιχεία κλπ.

Κριτήριο προσδιορισμού του ύψους της διατροφής στη διάσταση είναι το ποσοστό συνεισφοράς του συζύγου στις οικογενειακές ανάγκες κατά την έγγαμη συμβίωση. Έτσι δικαιούχος διατροφής μετά τη διάσπαση είναι εκείνος που όφειλε τη μικρότερη συνεισφορά. Επιπλέον, κριτήριο προσδιορισμού του ύψους της διατροφής  αποτελούν και οι ανάγκες των συζύγων μετά τη χωριστή τους διαβίωση και η οικονομική τους δυνατότητα (μισθός, συντάξεις, εισοδήματα, περιουσία κτλ) αλλά και οι δαπάνες που μπορεί να έχουν όπως η αποπληρωμή οφειλών σε Τράπεζες ,δημόσιους φορείς κτλ.

Η αξίωση διατροφής μετά το διαζύγιο, παρέχεται μόνο όταν η διατροφή δικαιολογείται από λόγους κοινωνικούς ώστε ο ένας σύζυγος να μη μένει αβοήθητος, όταν δεν μπορεί με τα εισοδήματα, την περιουσία του ή το δυνάμενο να ασκηθεί από αυτόν επάγγελμα, να καλύψει τις ανάγκες διατροφής του, όπως αυτές προκύπτουν από τις μετά το διαζύγιο συνθήκες της ζωής του. Συγκεκριμένα, σύμφωνα με το άρθρο 1442 ΑΚ: «Εφόσον ο ένας από τους πρώην συζύγους δεν μπορεί να εξασφαλίσει τη διατροφή του από τα εισοδήματά ή από την περιουσία του, δικαιούται να ζητήσει διατροφή από τον άλλον: 1. αν κατά την έκδοση του διαζυγίου ή κατά το τέλος των χρονικών περιόδων που προβλέπονται στις επόμενες περιπτώσεις βρίσκεται σε ηλικία ή σε κατάσταση υγείας που δεν επιτρέπει να αναγκαστεί να αρχίσει ή να συνεχίσει την άσκηση κατάλληλου επαγγέλματος ώστε να εξασφαλίζει από αυτό την διατροφή του, 2. αν έχει την επιμέλεια ανηλίκου τέκνου και γι’ αυτό τον λόγο εμποδίζεται στην άσκηση κατάλληλου επαγγέλματος, 3. αν δεν βρίσκει σταθερή κατάλληλη εργασία ή χρειάζεται κάποια επαγγελματική εκπαίδευση, και στις δύο όμως περιπτώσεις για ένα διάστημα που δεν μπορεί να ξεπεράσει τα τρία χρόνια από την έκδοση του διαζυγίου, 4. σε κάθε άλλη περίπτωση όπου η επιδίκαση διατροφής κατά την έκδοση του διαζυγίου επιβάλλεται από λόγους επιείκειας».

Επομένως, συνάγεται ότι προϋποθέσεις για το δικαίωμα διατροφής μετά το διαζύγιο, είναι η απορία του δικαιούχου πρώην συζύγου και η ευπορία του υπόχρεου συζύγου, ο οποίος δεν είναι σε θέση να παράσχει διατροφή χωρίς να θέσει σε κίνδυνο τη δική του διατροφή και η συνδρομή μίας εκ των ειδικότερων προϋποθέσεων του αρ. 1442 ΑΚ.

Η διατροφή προκαταβάλλεται σε χρήμα κάθε μήνα.

Πότε δικαιούται ο ένας σύζυγος στοιχειώδη ή ελαττωμένη διατροφή;

Ελαττωμένη διατροφή οφείλεται στον δικαιούχο σύζυγο που έχει το μικρότερο ποσό συνεισφοράς, όταν ο δικαιούχος υπέπεσε σε υπαίτιο παράπτωμα που συνιστά λόγο διαζυγίου. Η ελαττωμένη διατροφή περιλαμβάνει τα απολύτως αναγκαία για τη συντήρηση του δικαιούχου και υπολογίζεται από τότε που έλαβε χώρα το παράπτωμα το οποίο μπορεί να έχει συμβεί πριν από τη διακοπή της συμβίωσης ή μετά από αυτή. Επιπλέον η διατροφή μπορεί να περιορισθεί ή να αποκλεισθεί αν ο γάμος είχε μικρή διάρκεια ή αν ο δικαιούχος είναι υπαίτιος του διαζυγίου ή αν προκάλεσε εκούσια την απορία του.

Μέχρι πότε υποχρεούται σε διατροφή ο ένας σύζυγος έναντι του άλλου;

            Η διατροφή μετά το διαζύγιο δεν μπορεί να ξεπεράσει το διάστημα των τριών  ετών από την αμετάκλητη  λύση του γάμου. Εάν όμως συντρέχουν οι περιπτώσεις όπου ο δικαιούχος της διατροφής βρίσκεται σε ηλικία ή σε κατάσταση υγείας (σωματικής ή ψυχικής) που δεν επιτρέπει να αναγκαστεί να αρχίσει ή να συνεχίσει την άσκηση κατάλληλου επαγγέλματος, ώστε να εξασφαλίζει τα προς το ζήν από την εργασία του. Επιπλέον, το δικαίωμα διατροφής παύει, αν ο δικαιούχος ξαναπαντρευτεί, ή αν συζεί μόνιμα με κάποιον άλλον σε ελεύθερη ένωση. Επίσης, η υποχρέωση διατροφής παύει με το θάνατο του δικαιούχου συζύγου, αλλά δεν παύει με το θάνατο του υποχρέου, καθώς αυτή η υποχρέωση μεταβιβάζεται στους κληρονόμους του, σύμφωνα με το νόμο.

Το γραφείο μας έχει πολυετή εμπειρία στο οικογενειακό δίκαιο και συγκεκριμένα στα θέματα τέκνων περί επιμέλειας, επικοινωνίας  και διατροφής, διατροφής συζύγων, γονέων και ανιόντων καθώς και υιοθεσίας τόσο στις δικαστικές αίθουσες σε όλους τους βαθμούς δικαιοδοσίας (ασφαλιστικά μέτρα, Πρωτοδικείο, Εφετείο, Άρειος Πάγος) όσο και στην οικογενειακή διαμεσολάβηση.

Για περισσότερες πληροφορίες και ραντεβού καλέστε στο δικηγορικό γραφείο και μιλήστε με εξειδικευμένο δικηγόρο – διαμεσολαβητή  στα τηλ: 210 8811903, 6932455478.

 

Μετοίκηση ανηλίκου ενάντια στην απόφαση συναινετικού

Το ζήτημα αναφορικά με την «μεταβολή του τόπου κατοικίας του ανήλικου τέκνου» παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον, καθώς η αλλαγή του τόπου κατοικίας του γονέα, με τον οποίο διαμένει το παιδί, εφόσον επηρεάζει τους όρους άσκησης της επιμέλειας ή το δικαίωμα επικοινωνίας του παιδιού με τον άλλο γονέα, πρέπει να αποτελεί αντικείμενο συμφωνίας των δύο γονέων, ενώ σε περίπτωση διαφωνίας τους, αποφασίζει το δικαστήριο, σύμφωνα με το συμφέρον του τέκνου.

Πριν την τροποποίηση που επέφερε ο ν. 4800/2021, το άρ. 1519 ΑΚ, προέβλεπε ότι «η μεταβολή του τόπου διαμονής του τέκνου που επιδρά ουσιωδώς στο δικαίωμα επικοινωνίας του γονέα με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο, απαιτεί προηγούμενη συμφωνία των γονέων ή προηγούμενη οριστική δικαστική απόφαση μετά από αίτημα οποιουδήποτε από τους γονείς. Το δικαστήριο μπορεί να διατάξει κάθε πρόσφορο μέσο.».

Ωστόσο, με την νεότερη διάταξη μετά την θέση σε ισχύ του ν. 4800/2021, απαλείφεται η λέξη «οριστική», αφήνοντας ελεύθερο το πεδίο για μια καινοτόμα ερμηνευτική προσέγγιση εκ μέρους της νομολογίας που δέχεται ότι αρκεί οποιαδήποτε δικαστική απόφαση, η οποία μπορεί να παράγει δεσμευτικό αποτέλεσμα για τους γονείς. Τέτοιες αποφάσεις είναι είτε οι τελεσίδικες, που εκδίδονται κατά την ειδική διαδικασία που αφορά σε διαφορές από την οικογένεια, τον γάμο και την ελεύθερη συμβίωση, ύστερα από την άσκηση αγωγής, είτε οι αποφάσεις ασφαλιστικών μέτρων ή ακόμα και με προσωρινή διαταγή, που εκδίδονται κατόπιν αίτησης ασφαλιστικών μέτρων εκ μέρους του ενός γονέα σε επείγουσες περιπτώσεις και για να αποτραπεί επικείμενος κίνδυνος (στις περιπτώσεις ρύθμισης της άσκησης της επιμέλειας ή της επικοινωνίας ή ενδοοικογενειακής βίας ή όταν συντρέχει περίπτωση αφαίρεσης της άσκησης της γονικής μέριμνας), ή σε εξαιρετικά επείγουσες περιπτώσεις και με διάταξη του αρμόδιου εισαγγελέα.  

Στον χειρισμό της εκάστοτε περίπτωσης και υπόθεσης, κρίσιμο είναι να αποδειχθεί με ποιον τρόπο εξυπηρετείται καλύτερα το «βέλτιστο συμφέρον» του ανήλικου τέκνου, ποια η ικανότητα και η δυνατότητα κάθε γονέα να φροντίζει καθημερινά το παιδί και να του αφιερώνει προσωπικό χρόνο, η ηλικία, οι ιδιαίτερες ανάγκες του παιδιού κι η ανάγκη του παιδιού για συναισθηματική ασφάλεια και σταθερότητα περιβάλλοντος, κατά πόσο επηρεάζεται στην πράξη το δικαίωμα επικοινωνίας του έτερου γονέα, οι έως τότε δεσμοί του τέκνου με καθέναν από τους γονείς και τους αδελφούς ή τους λοιπούς συγγενείς του, καθώς επίσης και για ποιους λόγους αποφασίζει ο γονέας με τον οποίο διαμένει το ανήλικο να μεταβάλει τον τόπο κατοικίας του (και κατ’ επέκταση του τέκνου), και άλλα στοιχεία από τα οποία προκύπτει το συμφέρον του ανήλικου.

Δέον να τονιστεί ότι η απόφαση του δικαστηρίου πρέπει να λαμβάνεται, αφού σταθμιστεί αν το συμφέρον του παιδιού εξυπηρετείται καλύτερα στην περίπτωση που το παιδί ακολουθήσει τον γονέα στον νέο τόπο της κατοικίας του ή αντιθέτως αν παραμείνει στον ίδιο τόπο κατοικίας. Στην περίπτωση που τόσο η μετακίνηση του παιδιού με τον ένα γονέα όσο και η παραμονή του με τον άλλο γονέα δεν προάγει το συμφέρον του, το οποίο θα προαγόταν θεωρητικά κατά τον βέλτιστο τρόπο με την παραμονή του στον ίδιο τόπο κατοικίας με τον γονέα, ο οποίος επιθυμεί να αλλάξει τον τόπο κατοικίας του και όχι με τον άλλο γονέα (λ.χ. αν αυτός αδιαφορεί για το παιδί, δεν μπορεί να αφιερώσει προσωπικό χρόνο για την ανατροφή του παιδιού), ενόψει του ότι το δικαστήριο δεν μπορεί να εμποδίσει τον γονέα με τον οποίο διαμένει το τέκνο να μεταβάλλει τον τόπο της δική του κατοικίας, το δικαστήριο πρέπει να αποφασίσει ποια είναι η λιγότερο βλαπτική για το παιδί λύση, δηλαδή να μετοικήσει με τον γονέα με τον οποίο διαμένει ήδη ή να παραμείνει στον ίδιο τόπο διαμένοντας εφεξής με τον άλλο γονέα. Η απαγόρευση της αλλαγής του τόπου διαμονής του παιδιού θα σήμαινε συνεπώς ότι αυτό θα διαμένει εφεξής στον ίδιο τόπο κατοικίας με τον άλλο γονέα, που ενδεχομένως δεν είναι ο καταλληλότερος εκ των δύο, πράγμα ανεπίτρεπτο εκ του νόμου.

Ως εκ τούτου, για το τόσο ευαίσθητο ζήτημα της μετοίκησης/ μεταβολής του τόπου διαμονής του ανήλικου τέκνου, αλλά και για τα υπόλοιπα θέματα διατροφής, επικοινωνίας, σκόπιμο είναι να απευθυνθείτε σε έμπειρο δικηγόρο οικογενειακού δικαίου για την σωστή καθοδήγηση και για τους κατάλληλους χειρισμούς της υπόθεσής σας.

 Το γραφείο μας έχει πολυετή εμπειρία στο οικογενειακό δίκαιο και συγκεκριμένα στα θέματα τέκνων περί επιμέλειας, συνεπιμέλειας, επικοινωνίας  και διατροφής, διατροφής συζύγων, γονέων και ανιόντων καθώς και υιοθεσίας τόσο στις δικαστικές αίθουσες σε όλους τους βαθμούς δικαιοδοσίας (ασφαλιστικά μέτρα, Πρωτοδικείο, Εφετείο, Άρειος Πάγος) όσο και στην οικογενειακή διαμεσολάβηση.

 Για περισσότερες πληροφορίες και ραντεβού καλέστε στο δικηγορικό γραφείο και μιλήστε με εξειδικευμένο δικηγόρο – διαμεσολαβητή  στα τηλ: 210 8811903, 6932455478.

 

Διατροφή ενήλικου τέκνου. Μείωση από 1250 στα 250 ευρώ.

Με την πρόσφατη υπ’ αριθ. 1497/2022 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών (Διαδικασία Ασφαλιστικών Μέτρων- Διατροφές), το δικηγορικό μας γραφείο κατάφερε να απαλλάξει τον εντολέα μας- πατέρα και υπόχρεο προς διατροφή του ενήλικου τέκνου του, από τις υπερβολικές απαιτήσεις του ενήλικου τέκνου του, ώστε τελικά να υποχρεωθεί εκείνος σε καταβολή διατροφής ποσού που αντιστοιχεί μόλις στο 1/5 των μηνιαίων δαπανών που ισχυριζόταν το ενήλικο τέκνο ότι διέθετε σε μηνιαία βάση.

Το δικάσαν δικαστήριο δέχθηκε την ένσταση διακινδύνευσης ιδίας διατροφής του υπόχρεου- πατέρα, όπως αυτή προβλήθηκε από εμάς, και περιόρισε στα 250 ευρώ τη διατροφή αυτή, δεδομένου ότι ο εντολέας μας- πατέρας και υπόχρεος, πέραν της υποχρέωσης διατροφής του ενήλικου φοιτητή γιου του (που δεν διαθέτει δικά του εισοδήματα ή ακίνητη περιουσία να εκμεταλλευτεί για να προσπορίσει οικονομικό όφελος και δεν δύναται να εργαστεί), διατηρεί ομοίως την υποχρέωση να διατρέφει την ανήλικη κόρη που έχει αποκτήσει από το β΄ γάμο του, να συμμετέχει στις δαπάνες διαβίωσης της νέας οικογένειάς του, ενώ αποδείχθηκε ότι έχει αναλάβει την φροντίδα και στήριξη της χαμηλοσυνταξιούχου μητέρας του.

Άλλωστε, στις περιπτώσεις διατροφής ενήλικου τέκνου είναι σημαντικό να αξιολογούνται τα εισοδήματα όλων των υπόχρεων (συνήθως είναι οι γονείς) και στην συνέχεια να προσδιορίζονται οι ανάγκες του δικαιούχου- τέκνου, δηλαδή δύναται ακόμα και να περιοριστεί το ποσό που αντιστοιχεί στις μηνιαίες δαπάνες, εάν κριθεί ότι δεν μπορούν να καλυφθούν από την συνεισφορά των υπόχρεων. Φυσικά αξιολογείται και η επίδοση του τέκνου και η δυνατότητα που έχει να εργαστεί παράλληλα με τις σπουδές.

Το γραφείο μας έχει πολυετή εμπειρία στο οικογενειακό δίκαιο και συγκεκριμένα στα θέματα τέκνων περί επιμέλειας, συνεπιμέλειας, επικοινωνίας  και διατροφής, διατροφής συζύγων, γονέων και ανιόντων καθώς και υιοθεσίας τόσο στις δικαστικές αίθουσες σε όλους τους βαθμούς δικαιοδοσίας (ασφαλιστικά μέτρα, Πρωτοδικείο, Εφετείο, Άρειος Πάγος) όσο και στην οικογενειακή διαμεσολάβηση.

 Για περισσότερες πληροφορίες και ραντεβού καλέστε στο δικηγορικό γραφείο και μιλήστε με εξειδικευμένο δικηγόρο – διαμεσολαβητή  στα τηλ: 210 8811903, 6932455478.

 

Δικαιώματα διατροφής

Υποχρέωση σε διατροφή: είναι και ποινικό αδίκημα η μη καταβολή της

Στις ανθρώπινες σχέσεις είναι συχνό φαινόμενο η διάσπαση και ιδίως εάν η ένωση ήταν διαρκείας ή εάν υπάρχουν παιδιά γεννώνται δικαιώματα διατροφής.

Σε αυτές τις περιπτώσεις, λοιπόν, υφίσταται υποχρέωση καταβολής διατροφής, η παράβαση δε της σχετικής απόφασης αποτελεί και ποινικό αδίκημα.

Κατ’ αρχάς, διατροφή δικαιούνται σύμφωνα με το 1486 εδ. β΄ του Αστικού μας Κώδικα τα ανήλικα τέκνα: «το ανήλικο τέκνο, και αν ακόμα έχει περιουσία, έχει δικαίωμα διατροφής από τους γονείς του, εφόσον τα εισοδήματα της περιουσίας του ή το προϊόν της εργασίας του δεν αρκούν για την διατροφή του». Επομένως, αρκεί τα εισοδήματα από την περιουσία του ανήλικου τέκνου ή το προϊόν εργασίας του να μην επαρκούν, ώστε να δικαιούται διατροφής και δεν χρειάζεται το ανήλικο τέκνο να εκποιήσει τυχόν περιουσία του.

Έπειτα, θα πρέπει να πούμε πως, υπό τις προϋποθέσεις του άρθρου 1486 παρ. 1 ΑΚ, και το ενήλικο τέκνο δικαιούται διατροφής. Ωστόσο, σε αντίθεση ό,τι αναφέραμε παραπάνω για τα ανήλικα τέκνα, στην περίπτωση των ενήλικων τέκνων, θα πρέπει να μην υφίσταται κινητή ή ακίνητη περιουσία ικανή για την κάλυψη των βιοτικών του αναγκών του ή να μην μπορεί αυτό να διαθρέψει τον εαυτό του με έσοδα από εργασία. Ακόμη, και το άνεργο ενήλικο τέκνο δικαιούται διατροφή, ενώ το μέχρι πότε την δικαιούται, βρίσκεται στην διακριτική ευχέρεια του δικαστή.

Διατροφή, όμως δικαιούνται και οι σύζυγοι, κατά περίπτωση, τόσο κατά την περίοδο που το ζευγάρι βρίσκεται σε διάσταση, όσο και μετά το διαζύγιο ή τη λύση του συμφώνου συμβίωσης.

Για να δικαιούται κάποιος από τους συζύγους  διατροφή πριν από την έκδοση διαζυγίου, τουτέστιν από τη διάσταση, θα πρέπει να συντρέχουν οι εξής προϋποθέσεις: Πρώτον, να υπήρχε υποχρέωση διατροφής κατά την διάρκεια του γάμου και δεύτερον, να υφίσταται διακοπή της συμβίωσης για εύλογη αιτία, που είναι κάθε γεγονός που οδήγησε στον κλονισμό της έγγαμης σχέσης (πχ. ο υπόχρεος σε διατροφή άσκησε βία, ή απάτησε τον άλλο σύντροφο κλπ).

Υπό προϋποθέσεις δικαιούται διατροφή ο πρώην σύζυγος και μετά το διαζύγιο, σύμφωνα με το άρθρο 1442 ΑΚ.: «Εφόσον ο ένας από τους πρώην συζύγους δεν μπορεί να εξασφαλίσει τη διατροφή του από τα εισοδήματά ή από την περιουσία του, δικαιούται να ζητήσει διατροφή από τον άλλον: 1. αν κατά την έκδοση του διαζυγίου ή κατά το τέλος των χρονικών περιόδων που προβλέπονται στις επόμενες περιπτώσεις βρίσκεται σε ηλικία ή σε κατάσταση υγείας που δεν επιτρέπει να αναγκαστεί να αρχίσει ή να συνεχίσει την άσκηση κατάλληλου επαγγέλματος ώστε να εξασφαλίζει από αυτό την διατροφή του, 2. αν έχει την επιμέλεια ανηλίκου τέκνου και γι’ αυτό τον λόγο εμποδίζεται στην άσκηση κατάλληλου επαγγέλματος, 3. αν δεν βρίσκει σταθερή κατάλληλη εργασία ή χρειάζεται κάποια επαγγελματική εκπαίδευση, και στις δύο όμως περιπτώσεις για ένα διάστημα που δεν μπορεί να ξεπεράσει τα τρία χρόνια από την έκδοση του διαζυγίου, 4. σε κάθε άλλη περίπτωση όπου η επιδίκαση διατροφής κατά την έκδοση του διαζυγίου επιβάλλεται από λόγους επιείκειας».

Το γραφείο μας έχει πολυετή εμπειρία στο οικογενειακό δίκαιο και συγκεκριμένα στα θέματα τέκνων περί επιμέλειας, επικοινωνίας  και διατροφής, διατροφής συζύγων, γονέων και ανιόντων καθώς και υιοθεσίας τόσο στις δικαστικές αίθουσες σε όλους τους βαθμούς δικαιοδοσίας (ασφαλιστικά μέτρα, Πρωτοδικείο, Εφετείο, Άρειος Πάγος) όσο και στην οικογενειακή διαμεσολάβηση.

 Για περισσότερες πληροφορίες και ραντεβού καλέστε στο δικηγορικό γραφείο και μιλήστε με εξειδικευμένο δικηγόρο – διαμεσολαβητή  στα τηλ: 210 8811903, 6932455478.

 

Υιοθεσία ανηλίκου

Προϋποθέσεις για ανήλικο

Η υιοθεσία ανηλίκου τέκνου από θετούς γονείς δεν είναι μια απλή διαδικασία στη χώρα μας, καθώς προϋποθέτει μια σειρά από γραφειοκρατικές κινήσεις. Η υιοθεσία ενηλίκου πολύ πιο απλή και γρήγορη.

Η υιοθεσία χωρίζεται σε τρεις επιμέρους κατηγορίες:

1. Την ιδιωτική υιοθεσία: Ένα άτομο ή μια οικογένεια υιοθετεί το παιδί κάποιου άλλου προσώπου (συγγενικού ή αγνώστου).

2. Την κρατική υιοθεσία: Ένα άτομο ή μια οικογένεια υιοθετεί ένα παιδί που βρίσκεται σε ίδρυμα.

3. Την διακρατική υιοθεσία: Ένα άτομο ή μια οικογένεια υιοθετεί ένα παιδί από το εξωτερικό.

Σύμφωνα με τον Αστικό Κώδικα (άρθρο 1543 και επόμενα), υπάρχουν ορισμένες αυστηρές προϋποθέσεις, προκειμένου να υιοθετήσει κάποιος ένα ανήλικο τέκνο, οι οποίες σχετίζονται με την σοβαρότητα της βούλησης των υποψήφιων θετών γονέων και των φυσικών γονέων, αλλά και με την καταλληλότητα των υποψηφίων γονέων.

Κατ’ αρχάς, αυτός που υιοθετεί θα πρέπει να είναι ικανός για δικαιοπραξία, να έχει συμπληρώσει τα τριάντα (30) χρόνια του και να μην έχει υπερβεί τα εξήντα (60) (1543 ΑΚ). Επίσης, η ηλικιακή διαφορά του υποψήφιου θετού γονέα από το ανήλικο τέκνο θα πρέπει να είναι μεγαλύτερη από δέκα οκτώ (18) χρόνια, αλλά όχι περισσότερη από πενήντα (50) χρόνια. Ο περιορισμός αυτός δεν ισχύει μόνο στην περίπτωση που ένας σύζυγος επιθυμεί να υιοθετήσει τέκνο που υιοθετείται ή έχει ήδη υιοθετηθεί από το σύζυγό του (1544 ΑΚ).

Μία ακόμη βασική προϋπόθεση είναι να υπάρχει αυτοπρόσωπη συναίνεση τόσο των φυσικών γονέων ή του επιτρόπου (σε περίπτωση που δεν υπάρχει γονέας) όσο και του υποψήφιου θετού γονέα (1550 ΑΚ). Σε περίπτωση που το ανήλικο είναι άνω των 12 ετών απαιτείται επιπροσθέτως η συναίνεση του (1555 ΑΚ).

Τέλος, απαιτείται να μην υπάρχει άλλος θετός γονέας, εκτός αν πρόκειται για τον σύζυγο του υποψήφιου θετού γονέα (1545 ΑΚ). Να διευκρινίσουμε ότι όσον αφορά στην συναίνεση, υπάρχει ειδική πρόβλεψη (1551 ΑΚ) ότι η συναίνεση εκ μέρους των φυσικών γονέων δεν επιτρέπεται να δίδεται πριν από την συμπλήρωση τριών (3) μηνών από τη γέννηση του τέκνου.

Ο υποψήφιος θετός γονέας θα πρέπει να υποβάλλει αίτηση (ολοκληρωμένο δικόγραφο) ενώπιον του  Μονομελούς Πρωτοδικείου (1549 AK). Εν συνεχεία, ο αιτών (ή οι αιτούντες) θα κληθεί να αποδείξει στο ακροατήριο κατά τη μέρα της δικασίμου, την καταλληλότητά του ως γονέας του ανηλίκου. Το Δικαστήριο έχοντας πάντοτε ως γνώμονα το συμφέρον του ανηλίκου και αφού λάβει υπόψη του την οικονομική, κοινωνική και ψυχική κατάσταση και υγεία των υποψηφίων γονέων, αλλά και την έκθεση της αρμόδιας κοινωνικής υπηρεσίας (1557 AK), η οποία διαδραματίζει καθοριστικό ρόλο, αν και όχι δεσμευτικό ρόλο, θα αποφασίσει.

Μετά την έκδοση της Δικαστικής αποφάσεως που δέχεται την αίτηση των υποψήφιων θετών γονέων για υιοθεσία, ακολουθεί η επίδοση της στον Εισαγγελέα, η οποία συνιστά απαραίτητη δικονομική προϋπόθεση για την τελεσιδικία της αποφάσεως. Αφού η απόφαση τελεσιδικήσει, η υιοθεσία θεωρείται τετελεσμένη.

Οι θετοί, πλέον, γονείς θα πρέπει να εγγράψουν την απόφαση στο αρμόδιο Ληξιαρχείο, από το οποίο διαγράφονται τα στοιχεία των βιολογικών γονέων του υιοθετούμενου παιδιού. Στο εξής ιδρύεται συγγένεια του υιοθετούμενου με τον θετό γονέα ή τους θετούς γονείς, οι οποίοι αποκτούν αυτοδικαίως την γονική του μέριμνα, όπως και με τυχόν μέλη της θετής οικογένειας, ενώ παύει να υφίσταται κάθε νομικός δεσμός του τέκνου με τους φυσικούς του γονείς, οι οποίοι δεν έχουν δικαίωμα επικοινωνίας με αυτό.

Το γραφείο μας έχει πολυετή εμπειρία στο οικογενειακό δίκαιο εν γένει αλλά και ειδικά σε θέματα υιοθεσίας. Για περισσότερες πληροφορίες και ραντεβού καλέστε στο δικηγορικό γραφείο και μιλήστε με εξειδικευμένο δικηγόρο – διαμεσολαβητή  στα τηλ: 210 8811903, 6932455478.

 

Διατροφή ανήλικων και ενήλικων τέκνων και συζύγων

Διαζύγιο, διάσταση, υποχρέωση διατροφής

Στις μέρες μας και ειδικά κατά την περίοδο που διανύουμε, που λόγω της καραντίνας οι ανθρώπινες σχέσεις γνωρίζουν μια πρωτόγνωρη τριβή, ολοένα και μεγαλύτερο ποσοστό γάμων καταλήγει σε διάσταση και εν τέλει, μοιραία, σε διαζύγιο. Εξάλλου, υπάρχουν και περιπτώσεις μονογονεϊκών οικογενειών. Τι συμβαίνει, όμως σε αυτές τις περιπτώσεις αναφορικά με τη διατροφή, τόσο των συζύγων όσο και των τέκνων;

Όσον αφορά στα ανήλικα τέκνα, κατά το άρθρο 1486 εδ. β΄ Α.Κ. «το ανήλικο τέκνο, και αν ακόμα έχει περιουσία, έχει δικαίωμα διατροφής από τους γονείς του, εφόσον τα εισοδήματα της περιουσίας του ή το προϊόν της εργασίας του δεν αρκούν για την διατροφή του». Επομένως, αρκεί τα εισοδήματα από την περιουσία του ανήλικου τέκνου ή το προϊόν εργασίας του να μην επαρκούν, ώστε να δικαιούται διατροφής και δεν χρειάζεται το ανήλικο τέκνο να εκποιήσει τυχόν περιουσία του.

Από την άλλη πλευρά, ο υπόχρεος προς διατροφή γονέας δεν μπορεί να προβάλει τον ισχυρισμό ότι δεν μπορεί να δώσει διατροφή, επειδή, ενόψει των δικών του υποχρεώσεων θα κινδύνευε η δική του  επιβίωση (διατροφή). Εξαίρεση σε αυτόν τον κανόνα αποτελεί η περίπτωση που είτε το ανήλικο παιδί να μπορεί να αξιώσει διατροφή από άλλον υπόχρεο είτε το ανήλικο μπορεί να διατραφεί από τα εισοδήματά του και την περιουσία του. Μόνον τότε ο υπόχρεος προς διατροφή γονέας μπορεί να προβάλει τον ισχυρισμό ότι δεν δύναται να δώσει διατροφή, διότι υφίσταται άμεσος κίνδυνος να μην μπορεί να διαθρέψει τον εαυτό του.

Το ύψος της διατροφής προσδιορίζεται ανάλογα με τις ανάγκες του παιδιού, οι οποίες εξαρτώνται άμεσα από την ηλικία του, το γενικότερο κόστος ζωής και τις συνθήκες στις οποίες διαβίωνε μέχρι πρότινος, ενώ η υποχρέωση καταβολής διατροφής παύει με τον θάνατο είτε του δικαιούχου είτε του υπόχρεου. Παραίτηση από διατροφή για το μέλλον δεν είναι δυνατή. Επίσης και αναζήτηση διατροφής για το παρελθόν δεν γίνεται εάν δεν έχει εκδοθεί δικαστική απόφαση.

Να διευκρινίσουμε πως τις αξιώσεις διατροφής ασκεί ο γονέας που έχει την επιμέλεια του ανήλικου τέκνου, κατά του έτερου γονέα, ενώ φυσικά, σε περίπτωση που πρόκειται για συναινετικό διαζύγιο, οι γονείς καθορίζουν με στο ιδιωτικό συμφωνητικό που υπογράφουν ενώπιον συμβολαιογράφου τα σχετικά με την επιμέλεια, την επικοινωνία και τη διατροφή. Σε επείγουσες περιπτώσεις ή σε περιπτώσεις επικείμενου κινδύνου (για τη επιβίωση του ανήλικου τέκνου), μπορεί να επιδικασθεί προσωρινή διατροφή με την διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων.

Επίσης, σύμφωνα με το άρθρο 358 Π.Κ. η παραβίαση της υποχρέωσης καταβολής διατροφής αποτελεί ποινικό αδίκημα που τιμωρείται με φυλάκιση μέχρι ενός έτους.

Ακόμη, θα πρέπει να πούμε πως, υπό τις προϋποθέσεις του άρθρου 1486 παρ. 1 ΑΚ, και το ενήλικο τέκνο δικαιούται διατροφής. Ωστόσο, εδώ, σε αντίθεση με την περίπτωση του ανήλικου τέκνου, θα πρέπει να μην υφίσταται κινητή ή ακίνητη περιουσία ικανή για την κάλυψη των βιοτικών του αναγκών του ενήλικου τέκνου ή το ενήλικο τέκνο να μην μπορεί να διαθρέψει τον εαυτό του με έσοδα από εργασία. Από το δικαστήριο λαμβάνεται υπόψη η κατάσταση της υγείας του τέκνου και οι λοιπές βιοτικές του συνθήκες, και, κυρίως οι τυχόν ανάγκες σπουδών του, αφού συνήθως η ιδιότητα του ενήλικου τέκνου ως φοιτητή συνεπάγεται αυτόματα αδυναμία εργασίας. Επίσης, το άνεργο ενήλικο τέκνο δικαιούται διατροφή. Το μέχρι πότε είναι στην κρίση του δικαστή.

Όσον αφορά στην καταβολή διατροφής προς τον/την σύζυγο, υπάρχουν δύο διακρίσεις: κατά την περίοδο που το ζευγάρι βρίσκεται σε διάσταση και μετά το διαζύγιο.

Σύμφωνα, λοιπόν, με το άρθρο 1391 ΑΚ: «Αν ο σύζυγος διέκοψε την έγγαμη συμβίωση για εύλογη αιτία, η διατροφή, που του οφείλεται από τον άλλο πληρώνεται σε χρήμα και προκαταβάλλεται κάθε μήνα.».

Για να δικαιούται κάποιος λοιπόν από τους συζύγους  διατροφή πριν από την έκδοση διαζυγίου, τουτέστιν από τη διάσταση, θα πρέπει να συντρέχουν οι εξής προϋποθέσεις: Πρώτον, να υπήρχε υποχρέωση διατροφής κατά την διάρκεια του γάμου και δεύτερον, να υφίσταται διακοπή της συμβίωσης για εύλογη αιτία, που είναι κάθε γεγονός που οδήγησε στον κλονισμό της έγγαμης σχέσης (πχ. ο υπόχρεος σε διατροφή απάτησε τον δικαιούχο).

Για τον καθορισμό του ύψους της οφειλόμενης διατροφής λαμβάνονται υπόψη οι οικονομικές δυνάμεις του κάθε συζύγου (μισθός, σύνταξη, περιουσία) και οι οικογενειακές ανάγκες οι οποίες και σχετίζονται άμεσα με τις συνθήκες της οικογενειακής ζωής. Τουτέστιν, ο κάθε σύζυγος θα πρέπει να συνεχίσει να ζει στο ίδιο βιοτικό επίπεδο που ζούσε πριν την διακοπή της έγγαμης συμβίωσης.

Αναφορικά με τη διατροφή μετά το διαζύγιο, σύμφωνα με το άρθρο 1442 ΑΚ: «Εφόσον ο ένας από τους πρώην συζύγους δεν μπορεί να εξασφαλίσει τη διατροφή του από τα εισοδήματά ή από την περιουσία του, δικαιούται να ζητήσει διατροφή από τον άλλον: 1. αν κατά την έκδοση του διαζυγίου ή κατά το τέλος των χρονικών περιόδων που προβλέπονται στις επόμενες περιπτώσεις βρίσκεται σε ηλικία ή σε κατάσταση υγείας που δεν επιτρέπει να αναγκαστεί να αρχίσει ή να συνεχίσει την άσκηση κατάλληλου επαγγέλματος ώστε να εξασφαλίζει από αυτό την διατροφή του, 2. αν έχει την επιμέλεια ανηλίκου τέκνου και γι’ αυτό τον λόγο εμποδίζεται στην άσκηση κατάλληλου επαγγέλματος, 3. αν δεν βρίσκει σταθερή κατάλληλη εργασία ή χρειάζεται κάποια επαγγελματική εκπαίδευση, και στις δύο όμως περιπτώσεις για ένα διάστημα που δεν μπορεί να ξεπεράσει τα τρία χρόνια από την έκδοση του διαζυγίου, 4. σε κάθε άλλη περίπτωση όπου η επιδίκαση διατροφής κατά την έκδοση του διαζυγίου επιβάλλεται από λόγους επιείκειας».

Στην περίπτωση της διατροφής προς σύζυγο, ο υπόχρεος προς διατροφή θα πρέπει να είναι εύπορος, δηλαδή να μπορεί να καταβάλει διατροφή ενόψει των υποχρεώσεών του χωρίς να κινδυνεύει η δική του διαβίωση (διατροφή).

Το γραφείο μας έχει πολυετή εμπειρία στο οικογενειακό δίκαιο και συγκεκριμένα στα θέματα τέκνων περί επιμέλειας, επικοινωνίας  και διατροφής, διατροφής συζύγων, γονέων και ανιόντων καθώς και υιοθεσίας τόσο στις δικαστικές αίθουσες σε όλους τους βαθμούς δικαιοδοσίας (ασφαλιστικά μέτρα, Πρωτοδικείο, Εφετείο, Άρειος Πάγος) όσο και στην οικογενειακή διαμεσολάβηση.

 Για περισσότερες πληροφορίες και ραντεβού καλέστε στο δικηγορικό γραφείο και μιλήστε με εξειδικευμένο δικηγόρο – διαμεσολαβητή  στα τηλ: 210 8811903, 6932455478.