Συνεπιμέλεια. Πότε είναι εφικτή;

         Ήδη έχει τεθεί σε εφαρμογή ο Ν. 4800/2021, που αφορά στο ζήτημα της «συνεπιμέλειας» και της άσκησης της γονικής μέριμνας «από κοινού και εξίσου» από τους δύο γονείς, με αποτέλεσμα συχνά εκείνοι να ξιφουλκούν ενώπιον των δικαστηρίων αναφορικά με την εφαρμογή των διατάξεων του νόμου στην περίπτωσή τους. Καταρχήν επιθυμία του νομοθέτη είναι η από κοινού και εξίσου άσκηση της γονικής μέριμνας (άρθρο 1510 εδ. α΄, 1513 εδ. α΄ ΑΚ), αλλά εφόσον αυτό δεν είναι εφικτό λόγω των διαφωνιών των γονέων ή και των βιοτικών συνθηκών, κυρίαρχο κριτήριο του δικαστηρίου για τη ρύθμιση της άσκησης της γονικής μέριμνας είναι το βέλτιστο συμφέρον και η μικρότερη δυνατή διατάραξη του τρόπου ζωής του ανήλικου.

         Άλλωστε, ο νομοθέτης έχει προσδώσει ιδιάζουσα σημασία στην έννοια του «βέλτιστου συμφέροντος» του ανήλικου τέκνου, συνεπώς ο δικαστής, κατά την εφαρμογή του νόμου υποχρεούται να εξετάσει με ποιον τρόπο θα εξυπηρετηθεί αυτό καλύτερα.

         Για να υπάρξει μια όσο το δυνατόν ορθή αξιολόγηση των συνθηκών κάθε περίπτωσης, δύναται να προηγηθεί και ιδιαίτερη επικοινωνία του δικαστή με το ανήλικο –εφόσον βρίσκεται σε ηλικία τέτοια ώστε να διαθέτει ωριμότητα σκέψης-σε κάθε δε περίπτωση κρίσιμα στοιχεία αποτελούν η καταλληλότητα του ή των γονέων για την ανάληψη του έργου της διαπαιδαγώγησης και της περίθαλψης του ανήλικου τέκνου, καθώς και οι αναπτυχθέντες μέχρι τότε δεσμοί με τους γονείς και τυχόν αδελφούς του. Για το σκοπό αυτό λαμβάνεται υπόψη ιδίως η προσωπικότητα και η παιδαγωγική καταλληλότητα του κάθε γονέα και συνεκτιμώνται οι συνθήκες κατοικίας και γενικότερα οι βιοτικές συνθήκες αυτών, όπως είναι το ευρύτερο περιβάλλον τους, οι συνθήκες του επαγγέλματός τους, η ικανότητα προσαρμογής τους στις απαιτήσεις της σύγχρονης κοινωνίας και η σταθερότητα των συνθηκών ανάπτυξης του τέκνου χωρίς εναλλαγές στις συνθήκες διαβίωσης. 

         Σε πραγματικό – βιωματικό επίπεδο και προκειμένου να διασφαλιστεί το συμφέρον του τέκνου, για να εφαρμοστεί η συνεπιμέλεια, πρέπει αφενός να υπάρχουν κοντινοί τόποι διαμονής των γονέων, ώστε να εξασφαλίζεται η εύκολη και ασφαλής πρόσβαση του παιδιού και στις δύο χωριστές κατοικίες και από αυτές στο σχολείο και τις λοιπές δραστηριότητές του, αφετέρου να τηρούν οι γονείς μεταξύ τους καλές και αρμονικές σχέσεις (ή έστω να διασφαλίζεται ανεκτό επίπεδο συνεννόησης) έτσι ώστε η παράλληλη ύπαρξη δύο κέντρων ζωής του τέκνου να μην αναστατώνει και απορρυθμίζει τη ζωή του ούτε να δημιουργεί σε αυτό ανασφάλεια και ψυχολογική επιβάρυνση, όπως θα συμβαίνει αν βιώνει κλίμα συνεχών εντάσεων και τριβών μεταξύ των γονέων του, καθόσον η εναλλασσόμενη ανατροφή απαιτεί κλίμα συνεννόησης και συνεργασίας μεταξύ των γονέων στις επιλογές και στη διαχείριση του ανήλικου κατά τρόπο παραγωγικό.

Το γραφείο μας έχει πολυετή εμπειρία στο οικογενειακό δίκαιο και συγκεκριμένα στα θέματα επιμέλειας – επικοινωνίας  και διατροφής ανήλικων τέκνων, τόσο στις δικαστικές αίθουσες σε όλα τα δικαστικά μέσα και σε όλους τους βαθμούς δικαιοδοσίας (ασφαλιστικά μέτρα, Πρωτοδικείο, Εφετείο, Άρειος Πάγος) όσο και στην οικογενειακή διαμεσολάβηση.

 Για περισσότερες πληροφορίες και ραντεβού καλέστε στο δικηγορικό γραφείο και μιλήστε με εξειδικευμένο δικηγόρο – διαμεσολαβητή  στα τηλ: 210 8811903, 6932455478.

 

Συνεπιμέλεια και διατροφή

Ήδη έχει τεθεί σε εφαρμογή ο Ν. 4800/2021, που επέφερε αλλαγές στο οικογενειακό δίκαιο, και μεταξύ άλλων, ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει το ζήτημα της «συνεπιμέλειας» και της άσκησης της γονικής μέριμνας «από κοινού και εξίσου», και ποιες οι πρακτικές συνέπειες, στα επιμέρους ζητήματα της συμμετοχής στην ανατροφή και φροντίδα του, της λήψης αποφάσεων στα σημαντικά ζητήματα του τέκνου, της διαμονής και του χρόνου επικοινωνίας με αυτό, αλλά και της διατροφής που οφείλει ο ένας γονέας στον άλλο για τις δαπάνες του ανήλικου τέκνου.

Ο γνώμονας του νομοθέτη για την εισαγωγή των νέων διατάξεων, είναι το βέλτιστο συμφέρον του τέκνου, το οποίο εξυπηρετείται ιδίως από την ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του και στην αποτροπή διάρρηξης των σχέσεών του με τον γονέα με τον οποίο δεν διαμένει αυτό. Για τον σκοπό αυτό, ο νομοθέτης προχώρησε στην θέσπιση ενός «μαχητού» τεκμηρίου ελάχιστης προσωπικής επικοινωνίας (με φυσική παρουσία) του γονέα με τον οποίο δεν διαμένει το ανήλικο τέκνο, το οποίο προσδιορίζεται στο 1/3 του συνολικού του χρόνου. Δηλαδή, ο δικαστής με την απόφασή του θα ορίσει μια ελάχιστη βάση χρόνου επικοινωνίας του γονέα με το ανήλικο, όμως αν οι περιστάσεις και το βέλτιστο συμφέρον του τελευταίου το απαιτούν, ο χρόνος αυτός μπορεί είτε να μειωθεί είτε να αυξηθεί. Αντίστοιχα, ο δικαστής θα πρέπει να προσδιορίσει την «βάση αναφοράς» για τον υπολογισμό του χρόνου, δηλαδή αν το 1/3 (ή το μικρότερο/ μεγαλύτερο ποσοστό) του συνολικού χρόνου του τέκνου, θα εκληφθεί στη βάση της εβδομάδας, του μήνα ή του έτους. Ο νόμος στο σημείο αυτό έχει αφήσει ένα κενό, το οποίο καλύπτεται από την ερμηνεία που παρέχει ο δικαστής εκτιμώντας τις ιδιαίτερες κάθε φορά συνθήκες (λ.χ. αν οι γονείς κατοικούν στην ίδια ή σε διαφορετική πόλη, τις σχολικές υποχρεώσεις του τέκνου, την ηλικία του, την εξοικείωση του τέκνου με τον άλλο γονέα κλπ.).

Κατ’ αυτόν τον τρόπο, προκρίνεται η διευρυμένη επικοινωνία του γονέα με το τέκνο του, την οποία ο γονέας που διαμένει με το ανήλικο οφείλει να διευκολύνει, σε καμία δε περίπτωση, να μην παρεμποδίζει, ενώ ενδέχεται να φθάσουμε μέχρι και το μοντέλο της εναλλασσόμενης κατοικίας, όπου η κατανομή του χρόνου που περνά το τέκνο με τους γονείς του αγγίζει το 50%- 50%. Ιδίως στις περιπτώσεις που δεν έχει ανατεθεί αποκλειστικά η άσκηση της επιμέλειας μόνο στον ένα γονέα, αλλά αυτή ασκείται κι από τους δύο «από κοινού και εξίσου», ο χρόνος που περνά το παιδί μαζί με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει, λογίζεται κι αυτός ως χρόνος άσκησης επιμέλειας, καθώς ο γονέας που κατά τα λοιπά ασκεί το δικαίωμα επικοινωνίας με το παιδί του, έχει δικαίωμα να λαμβάνει αποφάσεις γι’ αυτό, είτε μόνος του για θέματα επείγοντα ή εντελώς τρέχοντα της καθημερινότητας και της φροντίδας του, είτε από κοινού με τον άλλο γονέα για τις αθλητικές ή κοινωνικές δραστηριότητες, στις οποίες θα λάβει μέρος, σε ποιο σχολείο θα φοιτήσει, αν θα γίνει ονοματοδοσία κτλ.

Γεγονός είναι ότι η «από κοινού και εξίσου» άσκηση της επιμέλειας, δεν σημαίνει απαραίτητα και ισόχρονη άσκηση της επιμέλειας, όμως ακόμα κι αν το παιδί διαμένει κυρίως με τον ένα γονέα, η επιμέλειά του κάλλιστα μπορεί να ασκείται και από τους δύο, στο πλαίσιο σύμπνοιας και συνεννόησης μεταξύ των γονέων, πάντα με γνώμονα το βέλτιστο συμφέρον του τέκνου. Δεν είναι δε λίγες οι περιπτώσεις που οι γονείς βρίσκουν την ιδανική «φόρμουλα» και κατανέμουν μεταξύ τους τις αρμοδιότητες, ώστε ταυτόχρονα να εξυπηρετούνται οι ανάγκες του τέκνου αλλά και να ασκείται «ισομερώς» η επιμέλεια από τους γονείς (λ.χ. συμμετοχή του ενός γονέα στις αθλητικές και εκπαιδευτικές δραστηριότητες, ενώ η φροντίδα σε θέματα υγείας ανατίθεται στον άλλο).

Αυτομάτως, γεννάται το εύλογο ερώτημα αν η υποχρέωση διατροφής του γονέα που δεν διαμένει με το ανήλικο παραμένει στο ακέραιο, όταν τελικά κι αυτός περνά σημαντικό χρόνο με το παιδί του. Με τις τροποποιήσεις που έχουν επέλθει στο οικογενειακό δίκαιο, αναπόφευκτα έχει μεταβληθεί και η παλαιότερη κρατούσα άποψη της νομολογίας, ότι τα έξοδα στα οποία προβαίνει ο γονέας κατά την άσκηση του δικαιώματος επικοινωνίας του για το παιδί δεν λαμβάνονται υπόψη για τον υπολογισμό της διατροφής. Δηλαδή, ο γονέας με τον οποίο κανονικά δεν διαμένει το παιδί, κι ο οποίος είτε ασκεί την επιμέλεια από κοινού με τον άλλο γονέα είτε είναι μόνο δικαιούχος επικοινωνίας, και περνά με το παιδί το 1/3 (τουλάχιστον) του χρόνου του, υποβάλλεται σε έξοδα διατροφής, ψυχαγωγίας, ένδυσης- υπόδησης και λοιπών καταναλωτικών αγαθών, δραστηριοτήτων κτλ. Θα ήταν ανεπιεικές και αβάσιμο να απαιτηθεί από αυτόν η εκ νέου κάλυψή τους μέσω της υποχρέωσης διατροφής προς τον άλλο γονέα για τις δαπάνες που ήδη έχει καλύψει. Συνεπώς, το ύψος των δαπανών, στις οποίες προβαίνει για το παιδί για όσο χρόνο το έχει μαζί του, θα πρέπει να συνυπολογίζονται στις οικονομικές του δυνάμεις και εν τέλει στον προσδιορισμό της διατροφής σε χρήμα που υποχρεούται να καταβάλλει στον άλλο γονέα ως συνεισφορά στις δαπάνες του τέκνου. Σε μια τέτοια περίπτωση, κινδυνεύει ο τελευταίος να κατηγορηθεί ότι πλουτίζει σε βάρος του πρώτου! Αντίστοιχα, μπορεί να μειωθεί η συμβολή του γονέα που διαμένει με το ανήλικο (είθισται να είναι η μητέρα αυτή που προσφέρει την προσωπική της εργασία), αφού καταλήγει να φροντίζει κι αυτός ο γονέας να καλύπτει κατά την αναλογία των οικονομικών δυνάμεών του τις διατροφικές ανάγκες του ανήλικου σε χρήμα.

Σημαντικό είναι να αναφερθεί ότι μετά την νομοθετική τροποποίηση του οικογενειακού δικαίου, ανοίγει ο δρόμος στους γονείς που δεν διαμένουν με τα τέκνα τους και ήδη έχουν ρυθμίσει τα ευαίσθητα και πρακτικά αυτά ζητήματα υπό το προϊσχύσαν καθεστώς, να διεκδικήσουν την διεύρυνση του χρόνου επικοινωνίας με τα ανήλικα τέκνα τους, αλλά και την ανάθεση της άσκησης της επιμέλειας, πράγμα που θα έχει αντίκτυπο και στην υποχρέωση διατροφής. Σε περίπτωση δε διαφωνιών μεταξύ των γονέων, προβλέπεται η προσφυγή σε διαμεσολάβηση, ώστε συμβιβαστικά να εξευρεθεί λύση, προτού η υπόθεση καταλήξει στις δικαστικές αίθουσες.

Το γραφείο μας έχει πολυετή εμπειρία στο οικογενειακό δίκαιο και συγκεκριμένα στα θέματα επιμέλειας – επικοινωνίας και διατροφής ανήλικων τέκνων, τόσο στις δικαστικές αίθουσες σε όλους τους βαθμούς δικαιοδοσίας (ασφαλιστικά μέτρα, Πρωτοδικείο, Εφετείο, Άρειος Πάγος) όσο και στην οικογενειακή διαμεσολάβηση.

Για περισσότερες πληροφορίες και ραντεβού καλέστε στο δικηγορικό γραφείο και μιλήστε με εξειδικευμένο δικηγόρο – διαμεσολαβητή στα τηλ: 2108811903, 6932455478.

 

Ασφαλιστικά μέτρα για τόπο κατοικίας ανήλικων τέκνων με το νέο οικογενειακό -Μεταρρύθμιση απόφασης

Το Μονομελές Πρωτοδικείο Κέρκυρας με την υπ’ αρ. 810/2021 απόφασή του έκανε δεκτή αίτηση λήψης ασφαλιστικών μέτρων πατέρα περί προσωρινής ρύθμισης της κατάστασης αναφορικά με τον τόπο διαμονής των ανήλικων τέκνων, την επιμέλεια των οποίων είχε η μητέρα.

Πιο συγκεκριμένα,  τον Απρίλιο του 2020 είχε προηγηθεί από το ίδιο δικαστήριο απόφαση ασφαλιστικών μέτρων περί προσωρινής ρύθμισης, μεταξύ άλλων, της επικοινωνίας του πατέρα με τα ανήλικα τέκνα του με την οποία απορρίφθηκαν τόσο το αίτημα της μητέρας να της επιτραπεί να μετοικήσει μαζί με τα ανήλικα τέκνα της στον τόπο καταγωγής της, την Ρουμανία, όσο και το αίτημα του πατέρα να οριστεί ως προσωρινός τόπος διαμονής των ανήλικων τέκνων των διαδίκων το νησί της Κέρκυρας και να απαγορευτεί προσωρινά η μετοίκησή τους στο εξωτερικό, ως μη νόμιμο.

Ο λόγος απόρριψης των δύο αιτημάτων, σύμφωνα με το σκεπτικό του δικαστηρίου τότε, ήταν ότι η άσκηση της επιμέλειας των ανήλικων τέκνων, έστω και προσωρινά, περιλαμβάνει και το δικαίωμα καθορισμού του τόπου διαμονής τους κι ως εκ τούτου δε χρειάζεται παρέμβαση ή άδεια του δικαστηρίου.

Κατόπιν, δημοσιεύτηκε ο Ν. 4714/2020 (ΦΕΚ Α΄/148/31.07.2020), ο οποίος πρόσθεσε το άρθρο 1519 στον Αστικό Κώδικα, σύμφωνα με το οποίο απαιτείται είτε προηγούμενη συμφωνία μεταξύ γονέων είτε προηγούμενη οριστική δικαστική απόφαση για τη μεταβολή του τόπου διαμονής του ανήλικου τέκνου κατά τρόπο που να επηρεάζει ουσιωδώς το δικαίωμα επικοινωνίας του γονέα με τον οποίο αυτό δεν διαμένει – στην προκειμένη περίπτωση τον πατέρα.

Έτσι, ενόψει του νεότερου Ν. 4714/2020, ο πατέρας κατέθεσε αίτηση ασφαλιστικών μέτρων, επικαλούμενος επείγουσα περίπτωση, και πέτυχε να διαταχθεί από το δικαστήριο τόσο η επιστροφή των ανήλικων τέκνων από τη Ρουμανία, όπου μετεγκαταστάθηκαν μαζί με την μητέρα, στην Κέρκυρα, όσο και να οριστεί η Κέρκυρα ως προσωρινός τόπος διαμονής τους.

Το δικαστήριο κατέληξε σε αυτή την απόφαση, καθώς σύμφωνα με το σκεπτικό του, η μητέρα, η οποία παρά την εξ αρχής αντίθεση του πατέρα μετεγκαταστάθηκε μαζί με τα ανήλικα τέκνα στη Ρουμανία, παραβίασε την διάταξη του άρθρου 1519 του ΑΚ, που ήταν σε ισχύ κατά το χρόνο της εγκατάστασής τους στη Ρουμανία.

Όπως τόνισε το δικαστήριο στην υπ’ αρ. 810/2021 απόφασή του η μετεγκατάσταση των τέκνων αναμφίβολα επέδρασε ουσιωδώς στο δικαίωμα επικοινωνίας του πατέρα με τα ανήλικα τέκνα του, αφού η επικοινωνία αυτή, όσο τα παιδιά διέμεναν στην Ελλάδα, ήταν σαφώς ευκολότερη.

Παραθέτουμε ένα απόσπασμα της απόφασης, ώστε να δείτε το σκεπτικό του δικαστηρίου των ασφαλιστικών μέτρων: Με βάση τα παραπάνω πιθανολογούμενα πραγματικά περιστατικά, καθίσταται σαφές ότι η καθ’ ης έχει παραβιάσει την ως άνω διάταξη του άρθρου 1519 ΑΚ, που ήταν σε ισχύ όταν μετεγκαταστάθηκε μαζί με τα ανήλικα τέκνα της στην Τιμισοάρα της Ρουμανίας, καθώς μετέβαλε μονομερώς τον τόπο διαμονής των ανήλικων τέκνων των διαδίκων, των οποίων ασκεί προσωρινά την επιμέλεια, χωρίς προηγούμενη συμφωνία των γονέων ή προηγούμενη οριστική δικαστική απόφαση. Η μετεγκατάσταση αυτή αναμφίβολα επέδρασε ουσιωδώς στο δικαίωμα επικοινωνίας του αιτούντος με τα ανήλικα τέκνα του, καθότι η επικοινωνία αυτή, όσο τα παιδιά διέμεναν στην Ελλάδα, δηλαδή μέχρι τις 2-9-2020, ήταν σαφέστατα ευχερέστερη από ότι μετά τη μετεγκατάσταση τους στη Ρουμανία. Διευκρινίζεται δε ως εκ περισσού ότι, όπως ειπώθηκε παραπάνω, ούτε με τη με αριθμό 411/2020 απόφαση αυτού του Δικαστηρίου, αλλά ούτε και με τη με αριθμό 851/2020 απόφαση αυτού του Δικαστηρίου, καθορίστηκε προσωρινά ως τόπος διαμονής των ανήλικων η Τιμισοάρα της Ρουμανίας, γι’ αυτό και καμία από τις αποφάσεις αυτές δεν περιέχει σχετική διάταξη, αλλά απλώς έγινε δεκτό, σύμφωνα με το τότε ισχύον νομοθετικό πλαίσιο, ότι η καθ’ ης, ως ασκούσα προσωρινά την επιμέλεια των ανήλικων τέκνων της, είχε το δικαίωμα να καθορίζει μονομερώς τον τόπο διαμονής τους. Επομένως, δεν μπορεί στην προκειμένη περίπτωση να γίνει λόγος για προηγούμενη οριστική δικαστική απόφαση, που επιτρέπει τη μεταβολή του τόπου διαμονής των ανήλικων τέκνων των διαδίκων, πολύ δε περισσότερο που οι αποφάσεις ασφαλιστικών μέτρων είναι προσωρινής ισχύος, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 695 ΚΠολΔ, δηλαδή δεν είναι οριστικές, όπως απαιτεί η διάταξη του άρθρου 1519 ΑΚ, ενόψει του ότι δεν προσβάλλονται με ένδικα μέσα (άρθρο 699 ΚΠολΔ). Από την άλλη πλευρά, όπως ήδη ελέχθη, το γεγονός ότι με τις ως άνω αποφάσεις απορρίφθηκε το αίτημα του αιτούντος περί καθορισμού ως προσωρινού τόπου διαμονής των ανήλικων τέκνων των διαδίκων το νησί της Κέρκυρας, δε δεσμεύει το παρόν δικαστήριο, καθότι η μετέπειτα εισαγωγή στην έννομη τάξη της διάταξης του άρθρου 1519 με το άρθρο 139 Ν. 4714/2020 (ΦΕΚ Α 148/31.7.2020) αποτελεί λόγο κάμψης του προσωρινού δεδικασμένου που απορρέει από τις παραπάνω αποφάσεις αυτού του Δικαστηρίου, σύμφωνα με όσα εκτέθηκαν στην προηγούμενη νομική σκέψη. Επιπλέον, η ένσταση καταχρηστικής άσκησης του δικαιώματος που προέβαλε η καθ’ ης, ισχυριζόμενη ότι ο αιτών σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα χωρίς να έχει βάσιμους λόγους κατέθεσε την προηγούμενη αίτηση μεταρρύθμισης της με αριθμό 411/2020 απόφασης αυτού του Δικαστηρίου και στη συνέχεια την ένδικη αίτηση, πρέπει ν’ απορριφθεί ως μη νόμιμη, μη δυνάμενη να βρει νομικό έρεισμα στη διάταξη του άρθρου 281 ΑΚ, το πεδίο εφαρμογής της οποίας περιορίζεται αποκλειστικά και μόνο στα δικαιώματα του ουσιαστικού δικαίου και σε καμία περίπτωση δεν καταλαμβάνει τα δικονομικά δικαιώματα όπως αυτά της άσκησης πάσης φύσεως ενδίκων μέσων και βοηθημάτων.

Για περισσότερες πληροφορίες και ραντεβού καλέστε στο δικηγορικό γραφείο και μιλήστε με εξειδικευμένο δικηγόρο – διαμεσολαβητή  στα τηλ: 210 8811903, 6932455478.

 

Ο ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΤΡΟΠΟΣ ΝΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΕΤΑΙ ΤΟ ΔΙΑΖΥΓΙΟ: ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ – ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ – ΔΙΑΤΡΟΦΗ ΤΕΚΝΩΝ

Την απόφαση του ζευγαριού να πάρει διαζύγιο, ακολουθεί πάντα μια σειρά ζητημάτων τα οποία είναι εξαιρετικά σημαντικά και μερικές φορές μπορεί και να αποδειχθούν ιδιαίτερα πολύπλοκα εάν δεν συνδράμει  στην επίλυσή τους ένας εξειδικευμένος Δικηγόρος. Τα ζητήματα που ανακύπτουν είναι φυσικά η μετοίκηση του ενός γονέα, η επιμέλεια, η επικοινωνία και η διατροφή  των ανηλίκων τέκνων. Συχνά προκύπτουν και ζητήματα αποκτημάτων γάμου ή και,  σε περιπτώσεις έντονης αντιδικίας σοβαρότατα ποινικά αδικήματα.

Οι σύζυγοι ή οι σύντροφοι με σύμφωνο συμβίωσης ή ακόμη και εκείνοι που έχουν απλώς προχωρήσει σε αναγνώριση τέκνων έχουν τις κάτωθι επιλογές:

1. Για Τα Παιδιά

Με αίτηση ασφαλιστικών μέτρων ή/και κύρια αγωγή να ρυθμίσουν θέματα της συν-επιμέλειας, διατροφής  και της επικοινωνίας των  παιδιών (γεννημένα με ή χωρίς γάμο/σύμφωνο γονέων), εάν δεν μπορεί να υπάρξει συμφωνία για συναινετικό διαζύγιο που ρυθμίζει όλα τα θέματα.

2. Όσον Αφορά Στη  Λύση Του Γάμου  Μπορεί Να Γίνει Με Τέσσερις Τρόπους:

Α. διαζύγιο με αντιδικία (δικαστική διεκδίκηση),   Β. διαζύγιο λόγω  διετούς  διάστασης, Γ. συναινετικό διαζύγιο που συμφωνείται και συντάσσεται σε Συμβολαιογράφο μεταξύ των συζύγων και των δικηγόρων τους και Δ. συναινετικό διαζύγιο με κοινή δήλωση των ενδιαφερόμενων μερών ψηφιακά μέσω της πολυαναμενόμενης πλατφόρμας (το λεγόμενο άυλο διαζύγιο)

Για το σύμφωνο συμβίωσης η λύση επέρχεται απλούστερα. Με τη μονομερή δήλωση ενός από τους συζύγους.

Η συμφωνία του συναινετικού διαζυγίου περιλαμβάνει υποχρεωτικά συμφωνία για την επιμέλεια των παιδιών και την επικοινωνία με άλλο γονέα, δυνητικά το ποσό της διατροφής τους (αρκεί η αναφορά ότι οι γονείς θα συμμετέχουν στο ποσό της διατροφής ανάλογα με τις δυνάμεις τους).

Το γραφείο μας με  επαγγελματική  ευσυνειδησία σε συνδυασμό με την πολύχρονη εμπειρία μας εξειδικεύεται στην  έκδοση  διαζυγίων αλλά και στην επίλυση γενικότερα των οικογενειακών διαφορών με  ανθρωποκεντρική προσήλωση και απόλυτα στοχοποιημένη διαπραγμάτευση προκειμένου να επιτευχθεί   το βέλτιστο αποτέλεσμα για όλα τα εμπλεκόμενα μέρη.

ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΣΥΝΑΙΝΕΤΙΚΟΥ ΔΙΑΖΥΓΙΟΥ

Οι σύζυγοι χρειάζεται να  προβούν στις εξής ενέργειες:

1) ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΕΓΓΡΑΦΩΝ ΣΤΟ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟ ΜΑΣ ΓΡΑΦΕΙΟ

Α) Αντίγραφα Αστυνομικών Δελτίων Ταυτότητας

Β) Πιστοποιητικό οικογενειακής κατάστασης

Γ) Ληξιαρχική πράξη γάμου (εφόσον υπάρχουν ανήλικα τέκνα προσκομίζονται ΚΑΙ οι αντίστοιχες ληξιαρχικές πράξεις γέννησης αυτών)

(Τα ως άνω έγγραφα εκδίδονται αυθημερόν από τα αρμόδια ΚΕΠ ή από την ιστοσελίδα http://www.gov.gr)

2) ΣΥΝΤΑΞΗ ΙΔΙΩΤΙΚΩΝ ΣΥΜΦΩΝΗΤΙΚΩΝ ΛΥΣΗΣ ΓΑΜΟΥ ΚΑΙ ΡΥΘΜΙΣΗΣ ΟΡΩΝ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑΣ, ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΚΑΙ ΔΙΑΤΡΟΦΗΣ ΓΙΑ ΤΑ ΑΝΗΛΙΚΑ ΤΕΚΝΑ

Σε αυτό το στάδιο παρουσία των πληρεξούσιων Δικηγόρων των συμβαλλομένων μερών συντάσσονται τα Ιδιωτικά Συμφωνητικά όπου τα συμβαλλόμενα μέρη δηλώνουν την βούλησή τους να λυθεί οριστικά ο μεταξύ τους γάμος συναινετικά. Αντίστοιχα ρυθμίζονται και τα ζητήματα επιμέλειας και επικοινωνίας των ανηλίκων τέκνων εφόσον αυτά υπάρχουν.

Όσον αφορά τα ανήλικα τέκνα υπάρχει η δυνατότητα να προστεθούν στα ως άνω συμφωνητικά όροι που αφορούν στην διατροφή άλλα και ο,τιδήποτε κρίνουν τα συμβαλλόμενα μέρη ότι είναι απαραίτητο για την διασφάλιση των δικαιωμάτων των ανήλικων τέκνων τους.

3) ΣΥΜΒΟΛΑΙΟΓΡΑΦΟΣ

Τα συμβαλλόμενα μέρη μετά την πάροδο δέκα ημερών από την υπογραφή των ως άνω συμφωνητικών προσέρχονται μαζί με τους Πληρεξουσίους Δικηγόρους τους σε συμβολαιογράφο της επιλογής τους όπου επικυρώνεται και η οριστική λύση του γάμου τους με την υπογραφή του αντίστοιχου συμβολαιογραφικού εγγράφου.

 4) ΛΗΞΙΑΡΧΕΙΟ

Ο Συμβολαιογράφος την ίδια ημέρα παραδίδει στα συμβαλλόμενα μέρη το συμβολαιογραφικό έγγραφο που επικυρώνει την λύση του γάμου τους. Σε περίπτωση θρησκευτικού γάμου, ο έχων έννομο συμφέρον αιτείται την πνευματική λύση του από την Ιερά Μητρόπολη, στην οποία ανήκει ο Ιερός Ναός όπου τελέστηκε ο γάμος. Η σχετική αίτηση συνοδεύεται από αντίγραφο της συμβολαιογραφικής πράξης που βεβαιώνει τη λύση του γάμου, με επιμέλεια του αιτούντος. Η πνευματική λύση του γάμου είναι υποχρεωτική. Τέλος ακολουθεί η καταχώρηση της λύσης του γάμου στο ληξιαρχείο του Δήμου που εξέδωσε τη ληξιαρχική πράξη του γάμου.

Στο σημείο αυτό ολοκληρώνεται η λύση του γάμου!

Σε κάθε δε περίπτωση τα συμβαλλόμενα μέρη έχουν την δυνατότητα να εξουσιοδοτήσουν τους πληρεξούσιους Δικηγόρους τους ώστε να αναλάβουν πλήρως όλη την διαδικασία.

ΔΙΑΖΥΓΙΟ ΚΑΙ ΧΡΗΣΗ ΚΙΝΗΤΩΝ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΠΡΩΗΝ ΣΥΖΥΓΟΥΣ

Η χρήση των κινητών πραγμάτων, τα οποία μολονότι ανήκουν στον έναν ή στον άλλο σύζυγο είναι μέρος της οικοσκευής της οικογενειακής στέγης ουσιαστικά ο νόμος τα κατηγοριοποιεί

1) σε αυτά τα οποία ανήκουν στην κυριότητα του ενός συζύγου και τα οποία έχει το δικαίωμα να παραλάβει. Επομένως προκύπτει κατά τη λύση του γάμου ζήτημα  απόδειξης της κυριότητας των πραγμάτων που ανήκουν σε κάθε σύζυγο.

Η διάταξη αυτή δεν εφαρμόζεται για άλλα κινητά πράγματα, όπως π.χ. το αυτοκίνητο  και

2) σε  εκείνα τα οποία ανήκουν στην κυριότητα και των δύο συζύγων. Η χρήση αυτών των πραγμάτων κατανέμεται με συμφωνία των συζύγων ανάλογα με τις προσωπικές ανάγκες τους.

Σε περίπτωση διαφωνίας των συζύγων   ως προς την κατανομή των κοινών κινητών πραγμάτων τους, η χρήση τους κατανέμεται από το δικαστήριο, το οποίο μπορεί να επιδικάσει εύλογη αποζημίωση για τη χρήση που παραχωρεί.

Πώς λύνεται το σύμφωνο συμβίωσης;

Ο  Ν. 4356/2015 προβλέπει για το σύμφωνο συμβίωσης τα εξής για τη λύση:

1) Συμφωνία των μερών, που γίνεται  με συμβολαιογραφικό έγγραφο είτε

2) Μονομερή συμβολαιογραφική δήλωση, εφόσον  όμως έχει  προηγουμένως επιδοθεί  με δικαστικό επιμελητή  στο  άλλο συμβαλλόμενο μέρος πρόσκληση για συναινετική λύση και έχουν παρέλθει τρεις (3) μήνες από την επίδοση αυτή.

Η Συνδρομή του Δικηγόρου στην λύση του Σύμφωνου Συμβίωσης:

Για την ορθότερη ερμηνεία των διατάξεων που προβλέπουν τη λύση του συμφώνου συμβίωσης απαιτείται ο έλεγχος της νομικής εγκυρότητας και ορθότητας να πραγματοποιηθεί από ειδικευμένο δικηγόρο καθώς δεν είναι λίγες οι φορές όπου σύμφωνα συμβίωσης ακυρώθηκαν λόγω εσφαλμένης ερμηνείας και εφαρμογής του νόμου από τα συμβαλλόμενα μέρη.

ΣΥΝΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΑΝΗΛΙΚΩΝ ΤΕΚΝΩΝ ΚΑΙ  ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ ΚΑΤΑ ΤΟ 1/3 ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ

Από τον Σεπτέμβριο του 2021 τέθηκαν σε εφαρμογή οι μεταρρυθμίσεις αναφορικά με τις σχέσεις γονέων και τέκνων, που καθιερώνουν την από κοινού άσκηση γονικής μέριμνας, την «συνεπιμέλεια», δυνάμει του Ν.4800/2021.

Σύμφωνα με τον νέο νόμο, σκοπός του νομοθέτη δεν είναι απλά το συμφέρον του τέκνου, αλλά το βέλτιστο συμφέρον του τέκνου. Για τον λόγο αυτό με την τροποποίηση του άρθρου 1510 ΑΚ, η γονική μέριμνα του ανηλίκου τέκνου ασκείται όχι μόνο από κοινού, αλλά, πλέον και εξίσου από τους δύο γονείς.

Επίσης, με την τροποποίηση του οικογενειακού δικαίου εισήχθη μια καινοτομία και συγκεκριμένα στην παρ. 2 του άρθρου 1511 αναφέρεται ότι «Στο βέλτιστο συμφέρον του τέκνου, που εξυπηρετείται ιδίως από την ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του, καθώς επίσης και από την αποτροπή διάρρηξης των σχέσεών του με καθένα από αυτούς, πρέπει να αποβλέπει και η απόφαση του δικαστηρίου, όταν αποφασίζει σχετικά με την ανάθεση της γονικής μέριμνας ή με τον τρόπο άσκησή της.» Το κομμάτι σχετικά με την αποτροπή διάρρηξης των σχέσεων του τέκνου με τον έναν γονέα από τον άλλο γονέα είναι κρίσιμης σημασίας και αποσκοπεί στην όσο το δυνατόν ομαλότερη ψυχική ανάπτυξη του ανήλικου τέκνου.

Πρόθεση του νομοθέτη είναι να υπάρξει ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του τέκνου, ιδίως για τα κρίσιμα ζητήματα της ανατροφής και της καθημερινότητας των παιδιών, όπως, παραδείγματος χάρη, η ονοματοδοσία, ο τόπος διαμονής και η επιλογή σχολείου και παιδιάτρου, υπό το κλίμα σύμπνοιας και συνεννόησης μεταξύ των γονέων, πάντα με γνώμονα το βέλτιστο συμφέρον του τέκνου. Για το λόγο αυτό, οι διατάξεις περί συνεπιμέλειας εκτείνονται ακόμα και στα τέκνα χωρίς γάμο των γονέων τους, όταν αυτά έχουν αναγνωριστεί εκούσια ή δικαστικά με αγωγή που έχει ασκήσει ο πατέρας. Το προϊσχύον δίκαιο, σε αντίστοιχες περιπτώσεις, απαιτούσε συμφωνία των γονέων ή να είχε παύσει η γονική μέριμνα της μητέρας ή να αδυνατούσε να την ασκήσει αυτή για νομικούς ή πραγματικούς λόγους.  

Επίσης, δίνεται ιδιαίτερη βαρύτητα στην προσωπική επικοινωνία του τέκνου με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει στο ίδιο σπίτι. Σκοπός του νομοθέτη είναι να διευρύνει την επικοινωνία κατά το δυνατό, τόσο με φυσική παρουσία και επαφή του γονέα με το τέκνο του, όσο και με τη διαμονή του τέκνου στην οικία του γονέα. Καθιερώνεται, λοιπόν, μαχητό τεκμήριο επικοινωνίας κατά το 1/3 του συνολικού χρόνου με τον γονέα με τον οποίο δεν διαμένει, εκτός αν ο ίδιος ζητήσει μικρότερο χρόνο επικοινωνίας ή επιβάλλεται να καθορισθεί μικρότερος ή μεγαλύτερος χρόνος επικοινωνίας για λόγους που αφορούν στις συνθήκες διαβίωσης ή στο συμφέρον του τέκνου, εφόσον, σε κάθε περίπτωση, δεν διαταράσσεται η καθημερινότητα του τέκνου.

Πέραν αυτού, με τον νέο νόμο η προσωπική επικοινωνία του γονέα που δεν διαμένει μαζί με το τέκνο εκτός από δικαίωμα αποτελεί και υποχρέωση του γονέα και αυτή επιτυγχάνεται τόσο με την φυσική παρουσία και επαφή του με το τέκνο όσο και με την διαμονή του τέκνου στην οικία του.

ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΣΥΝΑΙΝΕΤΙΚΟΥ ΔΙΑΖΥΓΙΟΥ ΣΤΗΝ ΝΕΑ ΤΟΥ ΜΟΡΦΗ ΜΕΣΩ ΨΗΦΙΑΚΗΣ ΠΛΑΤΦΟΡΜΑΣ (ΑΥΛΟ ΔΙΑΖΥΓΙΟ) – ΑΚΟΜΑ ΔΕΝ ΕΦΑΡΜΟΖΕΤΑΙ…

Με τον Ν.4800/2021 εισήχθη η έννοια του ηλεκτρονικού ή άυλου διαζυγίου, το οποίο στο προσεχές μέλλον, με την έναρξη λειτουργίας της σχετικής πολυαναμενόμενης πλατφόρμας, αναμένεται να διευκολύνει ακόμη περισσότερο τα ζευγάρια που επιθυμούν την διάσπαση του έγγαμου βίου.

Το ψηφιακό ή άυλο διαζύγιο θα έχει τα εξής βήματα:

1) Τη διαδικασία εκκινεί ο ένας εκ των δύο δικηγόρων του ζευγαριού, ο οποίος πρέπει να συνδεθεί στην πλατφόρμα χρησιμοποιώντας τους κωδικούς taxisnet και να εισαγάγει:

Α. Στα ανάλογα πεδία τον αριθμό, τόμο, έτος της Ληξιαρχικής Πράξης Γάμου, τον κωδικό του ληξιαρχείου που το εξέδωσε και το επώνυμο ενός εκ των συζύγων. Αν τα παραπάνω στοιχεία για κάποιο λόγο δεν υπάρχουν, μπορεί να γίνει η ταυτοποίηση και εισάγοντας τα ΑΦΜ ή τους ΑΜΚΑ των δύο συζύγων, αλλά και τα επώνυμα και τα e-mails τους.

Η πλατφόρμα αυτόματα θα ανακτά τα παρακάτω στοιχεία:

• τα πλήρη στοιχεία του κάθε συζύγου

• το είδος του γάμου (πολιτικός/θρησκευτικός/πολιτικός με ιερολόγηση, τόπος και ημερομηνία τέλεσής του). Να σημειώσουμε πως οι πολιτικοί γάμοι που στη συνέχεια ιερολογήθηκαν θα λαμβάνονται υπόψη ως θρησκευτικοί γάμοι

• τον αριθμό τέκνων που τυχόν έχουν οι σύζυγοι και τα στοιχεία αυτών (ονοματεπώνυμο, ημερομηνία γέννησης)

Β. Τον αριθμό μητρώου ή το ΑΦΜ και το e-mail του έτερου δικηγόρου.

Γ. Το τελικό έγγραφο της λύσης του γάμου, δηλαδή την συμφωνία των συζύγων, όπου τα συμβαλλόμενα μέρη δηλώνουν την βούλησή τους να λυθεί οριστικά ο μεταξύ τους γάμος συναινετικά και ρυθμίζουν τα ζητήματα επιμέλειας και επικοινωνίας των ανηλίκων τέκνων εφόσον αυτά υπάρχουν, όπως ακριβώς στο συναινετικό διαζύγιο, όπως το γνωρίζουμε ως σήμερα.

Δ. Το συμβολαιογράφο που θα συντάξει το συναινετικό διαζύγιο εισάγοντας τον αριθμό μητρώου του συμβολαιογράφου.

Ε. Η εφαρμογή ανακτά το email των δυο δικηγόρων. Αν αυτό δεν είναι εφικτό, οι δικηγόροι θα πρέπει να το εισάγουν οι ίδιοι.

Μόλις ολοκληρωθεί αυτή η διαδικασία ενημερώνονται με e-mails οι δικηγόροι και των δύο πλευρών, οι δύο σύζυγοι και ο συμβολαιογράφος.

2)  O δεύτερος δικηγόρος συνδέεται στην πλατφόρμα και επιβεβαιώνει τα στοιχεία του εντολέα του και τα λοιπά στοιχεία, το τελικό έγγραφο, καθώς και την επιλογή του συμβολαιογράφου.

 3) Οι σύζυγοι επίσης συνδέονται στην πλατφόρμα για να δώσουν την τελική τους συναίνεση για τη συνέχεια της διαδικασίας.

4) Αφού αμφότερα τα μέρη του ζευγαριού συναινέσουν στο κείμενο των δύο δικηγόρων ξεκινά η διαδικασία λύσης του γάμου και αρχίζει να τρέχει το 10ήμερο.

5) Μόλις παρέλθει το απαιτούμενο 10ήμερο όλα τα μέρη (ζευγάρι, δικηγόροι και συμβολαιογράφος) ενημερώνονται και πάλι μέσω e-mail για την χρονική παρέλευση ώστε να υπογραφεί η συμβολαιογραφική πράξη είτε φυσικά είτε και ψηφιακά.

6) Μετά την υπογραφή της πράξης, ο συμβολαιογράφος εισέρχεται στην πλατφόρμα προκειμένου να οριστικοποιήσει το διαζύγιο. Αναμένεται μάλιστα να υπάρχει πρόβλεψη στο συγκεκριμένο σημείο, για τις περιπτώσεις που υπάρχουν ανήλικα τέκνα, σχετικά με την επιμέλεια.

 7) Η πλατφόρμα ενημερώνει αυτόματα το μητρώο πολιτών και επιστρέφεται ένας μοναδικός κωδικός, βάσει του οποίου οι σύζυγοι και οι δικηγόροι θα μπορούν να επικοινωνήσουν με τον ληξίαρχο για την εξέλιξη της υπόθεσης, αν αυτό χρειαστεί. Οι δύο σύζυγοι, οι δύο δικηγόροι και ο συμβολαιογράφος ενημερώνονται μέσω e-mail για την ολοκλήρωση της συμβολαιογραφικής διαδικασίας. Το e-mail θα περιλαμβάνει ένα μοναδικό αναγνωριστικό για το διαζύγιο και επί της ουσίας συνιστά την ολοκλήρωση της διαδικασίας.

Για περισσότερες και πιο αναλυτικές πληροφορίες εμπιστευθείτε την άνω των 30 ετών εμπειρία μας  και μάθετε και διεκδικήστε τα δικαιώματά σας ως γονείς.

 Για ραντεβού καλέστε στο δικηγορικό γραφείο και μιλήστε με εξειδικευμένο δικηγόρο – διαμεσολαβητή  στα τηλ: 210 8811903, 6932455478.

 

Μοναδική απόφαση. Αποκλεισμός μητέρας από επιμέλεια…

Η επιμέλεια δίνεται αποκλειστικά στον πατέρα λόγω επιλογής αυστηρού σωφρονισμού από τη μητέρα.

Αποκλείστηκε και από τη συνεπιμέλεια η μητέρα.

Τέτοιες αποφάσεις είναι απαραίτητες μόνο για να εξασφαλίζεται η ισορροπημένη ανάπτυξη και το συμφέρον του παιδιού.

Για περισσότερες πληροφορίες και ραντεβού καλέστε στο δικηγορικό γραφείο και μιλήστε με εξειδικευμένο δικηγόρο – διαμεσολαβητή  στα τηλ: 210 8811903, 6932455478.

 

Συνεπιμέλεια ανηλίκων. Αποκλεισμός από την επιμέλεια γονέα και αποφάσεις σχετικές…

Για περισσότερες πληροφορίες και ραντεβού καλέστε στο δικηγορικό γραφείο και μιλήστε με εξειδικευμένο δικηγόρο – διαμεσολαβητή  στα τηλ: 210 8811903, 6932455478.

 

Μητέρα χάνει την επιμέλεια λόγω τιμωριών…

              Απόφαση του Δικηγορικού μας Γραφείου:

            Με την υπ’ αριθμ. 8681/2021 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, πατέρας ανηλίκου τέκνου διεκδίκησε και πέτυχε να του ανατεθεί η αποκλειστική επιμέλεια του τέκνου του!

            Ειδικότερα, ήδη από το έτος 2017 ο εντολέας μας τελούσε σε διάσταση από την πρώην σύζυγό του, αναγκαζόμενος να μετοικήσει ο ίδιος σε μικρό ακίνητο σε πολύ μικρή απόσταση από την πάλαι ποτέ οικογενειακή τους στέγη, για να βρίσκεται κοντά στα τέκνα του. Έκτοτε, ενεπλάκη σε έναν μακρόχρονο δικαστικό αγώνα με την εν διαστάσει ακόμη σύζυγό του, ο οποίος εντάθηκε όταν ο ίδιος διαπίστωσε ότι η πρώτη μετέρχεται οριακά κακοποιητικές συμπεριφορές ως μεθόδους διαπαιδαγώγησης του ανήλικου υιού τους, ο οποίος μάλιστα του ζήτησε επανειλημμένα να ζήσει μαζί του αντί της μητέρας του που διατηρούσε ακόμη την αποκλειστική του επιμέλεια.

            Υπομένοντας και προσπερνώντας τις τακτικές αποξένωσης, παρεμπόδισης επικοινωνίας και τις αλλεπάλληλες δικαστικές διαμάχες που η εν διαστάσει (και πλέον πρώην) σύζυγός του χρησιμοποιούσε εναντίον του, ο εντολέας μας διατήρησε και καλλιέργησε μία φυσιολογική και στοργική σχέση με όλα τα τέκνα του, ιδίως δε με τον ανήλικο υιό του, θέτοντας ως απόλυτη προτεραιότητά του την καλή ανατροφή και την υγιή του ανάπτυξη. Τα γεγονότα αυτά αναγνώρισε η υπ’ αριθμ. 8681/2021  απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών· συγκεκριμένα, επιτύχαμε να αποδείξουμε ενώπιον του Δικαστηρίου ότι η μητέρα του ανηλίκου εφάρμοζε συχνά τακτικές σωφρονισμού, οι οποίες, λόγω της αυστηρότητας, της τακτικότητας, αλλά και της τιμωρητικής διάθεσής τους γίνονται λόγος λεκτικών αντιπαραθέσεων με τον διανύοντα πλέον την εφηβική ηλικία ανήλικο υιό της. Την πικρία του για τα γεγονότα αυτά, αλλά και την αδυναμία του να αναπτύξει ουσιαστική επικοινωνία μαζί της, λόγω του ευέξαπτου, εριστικού και τιμωρητικού χαρακτήρα της, επιβεβαίωσε και το ίδιο το ανήλικο τέκνο.

            Πολύ περισσότερο, όμως, αποδείξαμε ότι ο πατέρας του τέκνου είναι ένας στοργικός άνθρωπος που αγαπάει τον υιό του, που μεριμνά για τις ανάγκες του, τηρεί απαρεγκλίτως το πρόγραμμα επικοινωνίας και έχει επιτύχει να οικοδομήσει μία ιδιαίτερη σχέση με τον υιό του που παρέχει στον τελευταίο συναισθηματική ασφάλεια, ενώ ο ιδιαίτερος συναισθηματικός και ψυχικός δεσμός μεταξύ τους έχει αναπτυχθεί φυσιολογικά και αβίαστα εκ μέρους του ανηλίκου.

Ως εκ τούτου, ο πατέρας κρίθηκε κατάλληλος για την ανάληψη της αποκλειστικής επιμέλειας του τέκνου του, αφού διαθέτει τα εχέγγυα για την κάλυψη του μεγαλύτερου μέρους και των ψυχολογικών αναγκών του τέκνου για συναισθηματικές σταθερές, που επιτυγχάνονται με εκδηλώσεις αγάπης, στοργής και αφοσίωσης, που θα επιτρέψουν στον ανήλικο την ακώλυτη ψυχοσωματική ανάπτυξη και διαμόρφωση της προσωπικότητάς του υπό καθεστώς ελευθερίας, σεβασμού των επιλογών του ανηλίκου και αποδοχής – τα οποία στερούνταν δυστυχώς από την μητέρα του, η οποία, πέραν τούτου, δεν έπασχε από λοιπές παθολογίες (ψυχική ασθένεια, εθισμός), που αποτελούσαν για τη νομολογία, μέχρι πολύ πρόσφατα, κατ’ αρχήν τους αποκλειστικούς λόγους για τον αποκλεισμό της μητέρας από την επιμέλεια του ανηλίκου τέκνου της.

            Η εν λόγω απόφαση αποδεικνύει έμπρακτα την κάμψη της ελληνικής νομολογίας ως προς τα ζητήματα της επιμέλειας των ανηλίκων τέκνων και υποδεικνύει ότι πλέον πρώτο και κύριο μέλημα της δικαιοσύνης δεν θα πρέπει να είναι η εφαρμογή στερεότυπων και παρωχημένων παραδοχών ούτε η χρήση νομικά ανέρειστων τεκμηρίων, αλλά, τουναντίον, ότι αποκλειστικός γνώμονας της δικανικής κρίσης θα πρέπει να είναι το συμφέρον του ανηλίκου.

Αποτελεί δε παράλληλα μία νίκη που οφείλεται, πέρα από το νομοτεχνικό χειρισμό της υπόθεσης, στην επιμονή κι υπομονή ενός πατέρα που έθεσε προ πάντων ως προτεραιότητα το τέκνο του, που παρά τις δυσκολίες και τα εμπόδια κατάφερε να οικοδομήσει μία ουσιαστική, φυσιολογική και στοργική σχέση με τον υιό του και πέτυχε να αναλάβει την αποκλειστική του επιμέλεια όχι επειδή επιδόθηκε σε έναν ατέρμονο και δικομανή δικαστικό αγώνα, αλλά επειδή έδωσε έμφαση στην ουσία του ζητήματος, η οποία, κατά την ώρα της δικανικής κρίσης, έπαιξε τον καθοριστικό ρόλο.

Για περισσότερες πληροφορίες και ραντεβού καλέστε στο δικηγορικό γραφείο και μιλήστε με εξειδικευμένο δικηγόρο – διαμεσολαβητή  στα τηλ: 210 8811903, 6932455478.

 

ΕΝΑΡΞΗ ΙΣΧΥΟΣ ΤΩΝ ΔΙΑΤΑΞΕΩΝ ΤΟΥ Ν. 4800/2021 ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΤΗΝ ΣΥΝΕΠΙΜΕΛΕΙΑ

Σε λίγες ημέρες και δη στις 16.09.2021 τίθενται σε εφαρμογή οι μεταρρυθμίσεις αναφορικά με τις σχέσεις γονέων και τέκνων, που καθιερώνουν την από κοινού άσκηση γονικής μέριμνας, την «συνεπιμέλεια», για την οποία πολύς λόγος γίνεται τελευταία.

Σύμφωνα με το άρ. 1510 του ΑΚ, όπως τροποποιήθηκε με το άρ. 7 παρ. 1 του ν. 4800/2021, «Η μέριμνα για το ανήλικο τέκνο είναι καθήκον και δικαίωμα των γονέων (γονική μέριμνα), οι οποίοι την ασκούν από κοινού και εξίσου. Η γονική μέριμνα περιλαμβάνει την επιμέλεια του προσώπου, τη διοίκηση της περιουσίας και την εκπροσώπηση του τέκνου σε κάθε υπόθεση ή δικαιοπραξία ή δίκη, που αφορούν το πρόσωπο ή την περιουσία του. […]». Σύμφωνα δε με το άρ. 1511 παρ. 1 του ΑΚ, όπως τροποποιήθηκε με το άρ. 5 του ανωτέρω νόμου, «Κάθε απόφαση των γονέων σχετικά με την άσκηση της γονικής μέριμνας πρέπει να αποβλέπει στο βέλτιστο συμφέρον του τέκνου.».

Ακολούθως, στην παρ. 2 του άρ. 1511 εξειδικεύεται σε τι συνίσταται και πώς εξυπηρετείται το «βέλτιστο συμφέρον», όπου ενδεικτικά και όχι περιοριστικά αναφέρονται εκφάνσεις αυτού, και δη «Στο βέλτιστο συμφέρον του τέκνου, που εξυπηρετείται ιδίως από την ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του, καθώς επίσης και από την αποτροπή διάρρηξης των σχέσεών του με καθένα από αυτούς, πρέπει να αποβλέπει και η απόφαση του δικαστηρίου, όταν αποφασίζει σχετικά με την ανάθεση της γονικής μέριμνας ή με τον τρόπο άσκησή της. Η απόφαση του δικαστηρίου συνεκτιμά παραμέτρους όπως την ικανότητα και πρόθεση καθενός εκ των γονέων να σεβαστεί τα δικαιώματα του άλλου, τη συμπεριφορά κάθε γονέα κατά το προηγούμενο χρονικό διάστημα και τη συμμόρφωσή του με τις νόμιμες υποχρεώσεις του, δικαστικές αποφάσεις, εισαγγελικές διατάξεις και προηγούμενες συμφωνίες που είχε συνάψει με τον άλλο γονέα και αφορούν το τέκνο.». Επιπλέον, το δικαστήριο πρέπει να σέβεται την ισότητα μεταξύ των γονέων και να μην προβαίνει σε οποιεσδήποτε διακρίσεις (φύλου, σεξουαλικού προσανατολισμού, φυλής, γλώσσας, θρησκείας, πολιτικών ή άλλων πεποιθήσεων, ιθαγένειας, εθνικής ή κοινωνικής προέλευσης ή περιουσίας).

Προκύπτει, λοιπόν, ότι το πνεύμα του νομοθέτη είναι να υπάρξει ουσιαστική συμμετοχή στην ανατροφή και φροντίδα του τέκνου, ιδίως για τα κρίσιμα ζητήματα της ανατροφής και της καθημερινότητας των παιδιών, όπως, παραδείγματος χάρη, η ονοματοδοσία, ο τόπος διαμονής και η επιλογή σχολείου και παιδιάτρου, υπό το κλίμα σύμπνοιας και συνεννόησης μεταξύ των γονέων, πάντα με γνώμονα το βέλτιστο συμφέρον του τέκνου. Για το λόγο αυτό, οι διατάξεις περί συνεπιμέλειας εκτείνονται ακόμα και στα τέκνα χωρίς γάμο των γονέων τους, όταν αυτά έχουν αναγνωριστεί εκούσια ή δικαστικά με αγωγή που έχει ασκήσει ο πατέρας. Το προϊσχύον δίκαιο, σε αντίστοιχες περιπτώσεις, απαιτούσε συμφωνία των γονέων ή να είχε παύσει η γονική μέριμνα της μητέρας ή να αδυνατούσε να την ασκήσει αυτή για νομικούς ή πραγματικούς λόγους.  

Ιδιαίτερη βαρύτητα δίνεται στην προσωπική επικοινωνία του τέκνου με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει στο ίδιο σπίτι. Σκοπός του νομοθέτη είναι να διευρύνει την επικοινωνία κατά το δυνατό, τόσο με φυσική παρουσία και επαφή του γονέα με το τέκνο του, όσο και με τη διαμονή του τέκνου στην οικία του γονέα. Καθιερώνεται, λοιπόν, μαχητό τεκμήριο επικοινωνίας κατά το 1/3 του συνολικού χρόνου με τον γονέα με τον οποίο δεν διαμένει, εκτός αν ο ίδιος ζητήσει μικρότερο χρόνο επικοινωνίας ή επιβάλλεται να καθορισθεί μικρότερος ή μεγαλύτερος χρόνος επικοινωνίας για λόγους που αφορούν στις συνθήκες διαβίωσης ή στο συμφέρον του τέκνου, εφόσον, σε κάθε περίπτωση, δεν διαταράσσεται η καθημερινότητα του τέκνου(άρ. 1520 ΑΚ, όπως τροποποιήθηκε με το άρ. 13 ν. 4800/2021). Άλλωστε, τα σχετικά με την επικοινωνία ζητήματα καθορίζονται ειδικότερα είτε με έγγραφη συμφωνία των γονέων είτε από το δικαστήριο. Σε κάθε περίπτωση, ο άλλος γονέας δεν θα πρέπει να εμποδίζει την επικοινωνία του έτερου γονέα ή ακόμα και του τέκνου με τρίτους με τους οποίους έχει αναπτύξει αυτό κοινωνικοσυναισθηματική σχέση οικογενειακής φύσης, εφόσον είναι προς το συμφέρον του τέκνου. Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως αν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο κριθεί από το δικαστήριο ως ακατάλληλος να ασκεί το δικαίωμα επικοινωνίας.

Προκύπτει ότι ο νομοθέτης παρέχει ένα «όχημα» για ουσιαστική συμμετοχή και συναπόφαση των γονέων στα κρίσιμα ζητήματα των τέκνων τους, ώστε από κοινού να μπορούν να λαμβάνουν τις καλύτερες δυνατές λύσεις για τα παιδιά τους, ώστε και να επωφελούνται τα παιδιά, αλλά και να αποφεύγονται οι έντονες διενέξεις που μόνο να πληγώνουν τον ευαίσθητο ψυχισμό των παιδιών καταφέρνουν. Διότι σημαντικό είναι τα τέκνα να μεγαλώνουν και να εξελίσσονται μέσα σε κλίμα αγάπης, ειρήνης και γαλήνης, στοιχεία πολύτιμα για την ορθή και ισορροπημένη ψυχοσυναισθηματική και ψυχοκοινωνική ανάπτυξή τους. Για το λόγο αυτό, σε περίπτωση διαφωνιών μεταξύ των γονέων, προβλέπεται η προσφυγή σε διαμεσολάβηση, ώστε συμβιβαστικά να εξευρεθεί λύση, προτού η υπόθεση καταλήξει στις δικαστικές αίθουσες.

Το γραφείο μας έχει πολυετή εμπειρία στο οικογενειακό δίκαιο και συγκεκριμένα στα θέματα επιμέλειας – επικοινωνίας  και διατροφής ανήλικων τέκνων, τόσο στις δικαστικές αίθουσες σε όλους τους βαθμούς δικαιοδοσίας (ασφαλιστικά μέτρα, Πρωτοδικείο, Εφετείο, Άρειος Πάγος) όσο και στην οικογενειακή διαμεσολάβηση.

 Για περισσότερες πληροφορίες και ραντεβού καλέστε στο δικηγορικό γραφείο και μιλήστε με εξειδικευμένο δικηγόρο – διαμεσολαβητή  στα τηλ: 210 8811903, 6932455478.

 

Το νέο οικογενειακό δίκαιο

Δημοσιεύθηκε στις 21.05.2021 στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως (ΦΕΚ Α΄81) ο Νόμος 4800/2021 «Μεταρρυθμίσεις αναφορικά με τις σχέσεις γονέων και τέκνων, άλλα ζητήματα οικογενειακού δικαίου και λοιπές επείγουσες διατάξεις».

Σύμφωνα με το πρώτο άρθρο ο Ν. 4800/2021 «αποσκοπεί στην εξυπηρέτηση του βέλτιστου συμφέροντος του τέκνου δια της ενεργού παρουσίας και των δύο γονέων κατά την ανατροφή του και την εκπλήρωση της ευθύνης τους έναντι αυτού».

Με τον εν λόγω νόμο αντικαθίστανται για πρώτη φορά μετά από σχεδόν 40 χρόνια οι σχετικές διατάξεις οικογενειακού δικαίου 13 άρθρων του Αστικού Κώδικα, οι πιο σημαντικές εκ των οποίων διαμορφώθηκαν ως εξής:

• Άρθρο 56

«Ο ανήλικος που τελεί υπό γονική μέριμνα, έχει κατοικία την κατοικία των γονέων του ή του γονέα που ασκεί μόνος του τη γονική μέριμνα. Αν τη γονική μέριμνα ασκούν και οι δύο γονείς, χωρίς να έχουν την ίδια κατοικία, ο ανήλικος έχει κατοικία την κατοικία του γονέα με τον οποίο διαμένει.

Η επίδοση εγγράφων που αφορούν το τέκνο γίνεται στην κατοικία του γονέα με τον οποίο διαμένει ή του τρίτου που ασκεί τη γονική μέριμνα. Ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο, υποχρεώνεται άμεσα να ενημερώσει τον άλλο γονέα σχετικά με την επίδοση και το περιεχόμενο των εγγράφων που το αφορούν.

Ο ανήλικος που τελεί υπό επιτροπεία ή όποιος τελεί υπό πλήρη στερητική δικαστική συμπαράσταση, έχει κατοικία την κατοικία του επιτρόπου ή του δικαστικού συμπαραστάτη του.»

• Άρθρο 1510 – Γονική μέριμνα

«Η μέριμνα για το ανήλικο τέκνο είναι καθήκον και δικαίωμα των γονέων (γονική μέριμνα), οι οποίοι την ασκούν από κοινού και εξίσου. Η γονική μέριμνα περιλαμβάνει την επιμέλεια του προσώπου, τη διοίκηση της περιουσίας και την εκπροσώπηση του τέκνου σε κάθε υπόθεση ή δικαιοπραξία ή δίκη, που αφορούν το πρόσωπο ή την περιουσία του.

Σε περίπτωση όπου η γονική μέριμνα παύει λόγω θανάτου, κήρυξης σε αφάνεια ή έκπτωσης του ενός γονέα, η γονική μέριμνα ανήκει αποκλειστικά στον άλλο. Αν ο ένας από τους γονείς αδυνατεί να ασκήσει τη γονική μέριμνα για πραγματικούς λόγους ή γιατί είναι ανίκανος ή περιορισμένα ικανός για δικαιοπραξία, την ασκεί μόνος ο άλλος γονέας. Η επιμέλεια όμως του προσώπου του τέκνου ασκείται και από τον ανήλικο γονέα».

• Άρθρο 1511 – Άσκηση – ανάθεση γονικής μέριμνας κατά το συμφέρον του τέκνου

«1. Κάθε απόφαση των γονέων σχετικά με την άσκηση της γονικής μέριμνας πρέπει να αποβλέπει στο βέλτιστο συμφέρον του τέκνου.

2. Στο βέλτιστο συμφέρον του τέκνου, που εξυπηρετείται ιδίως από την ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του, καθώς επίσης και από την αποτροπή διάρρηξης των σχέσεών του με καθένα από αυτούς, πρέπει να αποβλέπει και η απόφαση του δικαστηρίου, όταν αποφασίζει σχετικά με την ανάθεση της γονικής μέριμνας ή με τον τρόπο άσκησής της. Η απόφαση του δικαστηρίου συνεκτιμά παραμέτρους όπως την ικανότητα και πρόθεση καθενός εκ των γονέων να σεβαστεί τα δικαιώματα του άλλου, τη συμπεριφορά κάθε γονέα κατά το προηγούμενο χρονικό διάστημα και τη συμμόρφωσή του με τις νόμιμες υποχρεώσεις του, δικαστικές αποφάσεις, εισαγγελικές διατάξεις και προηγούμενες συμφωνίες που είχε συνάψει με τον άλλο γονέα και αφορούν το τέκνο.

3. Η απόφαση του δικαστηρίου πρέπει επίσης να σέβεται την ισότητα μεταξύ των γονέων και να μην κάνει διακρίσεις εξαιτίας ιδίως του φύλου, του σεξουαλικού προσανατολισμού, της φυλής, της γλώσσας, της θρησκείας, των πολιτικών ή όποιων άλλων πεποιθήσεων, της ιθαγένειας, της εθνικής ή κοινωνικής προέλευσης ή της περιουσίας.

4. Ανάλογα με την ωριμότητα του τέκνου πρέπει να ζητείται και να συνεκτιμάται η γνώμη του, πριν από κάθε απόφαση σχετική με τη γονική μέριμνα και τα συμφέροντά του.»

• 1514 – Παρέκκλιση από την από κοινού άσκηση της γονικής μέριμνας

«1. Κατά παρέκκλιση του άρθρου 1513, οι γονείς μπορούν με έγγραφο βεβαίας χρονολογίας να ρυθμίζουν διαφορετικά την κατανομή της γονικής μέριμνας, ιδίως να αναθέτουν την άσκησή της στον έναν από αυτούς, και να καθορίζουν τον τόπο κατοικίας του τέκνου τους, τον γονέα με τον οποίο θα διαμένει, καθώς και τον τρόπο επικοινωνίας του με τον άλλο γονέα. Το ανωτέρω έγγραφο ισχύει τουλάχιστον για δύο (2) έτη και παρατείνεται αυτοδικαίως, εκτός αν κάποιος από τους δύο γονείς δηλώσει εγγράφως στον άλλο γονέα, πριν τη λήξη του συμφωνημένου χρόνου, ότι δεν επιθυμεί την παράτασή του.

2. Αν δεν είναι δυνατή η από κοινού άσκηση της γονικής μέριμνας, εξαιτίας διαφωνίας των γονέων και ιδίως αν ο ένας γονέας αδιαφορεί ή δεν συμπράττει σε αυτή ή δεν τηρεί την τυχόν υπάρχουσα συμφωνία για την άσκηση ή τον τρόπο άσκησης της γονικής μέριμνας ή αν η συμφωνία αυτή είναι αντίθετη προς το συμφέρον του τέκνου ή αν η γονική μέριμνα ασκείται αντίθετα προς το συμφέρον του τέκνου, καθένας από τους γονείς προσφεύγει σε διαμεσολάβηση, εξαιρουμένων των περιπτώσεων ενδοοικογενειακής βίας, όπως νόμος ορίζει. Αν διαφωνούν, αποφασίζει το δικαστήριο.

3. Το δικαστήριο μπορεί ανάλογα με την περίπτωση: α) να κατανείμει την άσκηση της γονικής μέριμνας μεταξύ των γονέων, να εξειδικεύσει τον τρόπο άσκησής της στα κατ’ ιδίαν θέματα ή να αναθέσει την άσκηση της γονικής μέριμνας στον ένα γονέα ή σε τρίτο, β) να διατάξει πραγματογνωμοσύνη ή τη λήψη οποιουδήποτε άλλου πρόσφορου μέτρου, γ) να διατάξει διαμεσολάβηση ή την επανάληψη διακοπείσας διαμεσολάβησης, ορίζοντας συγχρόνως τον διαμεσολαβητή. Για τη λήψη της απόφασής του το δικαστήριο λαμβάνει υπόψη τους έως τότε δεσμούς του τέκνου με τους γονείς και τους αδελφούς του, καθώς και τις τυχόν συμφωνίες που έκαναν οι γονείς του τέκνου για την άσκηση της γονικής μέριμνας.»

• Άρθρο 1515 – Τέκνα χωρίς γάμο των γονέων τους

«Η γονική μέριμνα του ανηλίκου τέκνου που γεννήθηκε και παραμένει χωρίς γάμο των γονέων του ανήκει στη μητέρα του. Όταν το τέκνο αναγνωρίζεται εκούσια ή δικαστικά με αγωγή που άσκησε ο πατέρας, αποκτά γονική μέριμνα και ο πατέρας, την οποία ασκεί από κοινού με τη μητέρα. Αν οι γονείς δεν ζουν μαζί, εφαρμόζονται αναλόγως τα άρθρα 1513 και 1514. Σε περίπτωση δικαστικής αναγνώρισης, στην οποία αντιδίκησε ο πατέρας, αυτός δεν ασκεί γονική μέριμνα ούτε αναπληρώνει τη μητέρα στην άσκησή της, εκτός αν υπάρχει συμφωνία των γονέων. Το δικαστήριο μπορεί, αν το επιβάλλει το συμφέρον του τέκνου, να αποφασίσει διαφορετικά μετά από αίτηση του πατέρα.»

• Άρθρο 1516 – Πράξεις από τον ένα γονέα

«Ο καθένας από τους γονείς επιχειρεί και μόνος του πράξεις αναφερόμενες στην άσκηση της γονικής μέριμνας: 1. Όταν πρόκειται για συνήθεις πράξεις επιμέλειας του προσώπου του τέκνου ή για την τρέχουσα διαχείριση της περιουσίας του ή για πράξεις που έχουν επείγοντα χαρακτήρα, 2. Όταν πρόκειται για τη λήψη δήλωσης της βούλησης που είναι απευθυντέα προς το τέκνο.

Στις περιπτώσεις διακοπής της συμβίωσης των γονέων, διαζυγίου ή ακύρωσης του γάμου τους, καθώς και όταν πρόκειται για τέκνο γεννημένο χωρίς γάμο των γονέων του, κάθε ένας από τους γονείς μπορεί να ασκεί τις αξιώσεις διατροφής που έχει το τέκνο κατά του άλλου γονέα ή τρίτου.»

• Άρθρο 1518 – Επιμέλεια του προσώπου

«Η επιμέλεια του προσώπου του τέκνου περιλαμβάνει ιδίως την ανατροφή, την επίβλεψη, τη μόρφωση και την εκπαίδευσή του, καθώς και τον προσδιορισμό του τόπου διαμονής του.

Κατά την ανατροφή του τέκνου οι γονείς το ενισχύουν, χωρίς διάκριση φύλου, να αναπτύσσει υπεύθυνα και με κοινωνική συνείδηση την προσωπικότητά του. Η λήψη σωφρονιστικών μέτρων επιτρέπεται μόνο εφόσον αυτά είναι παιδαγωγικώς αναγκαία και δεν θίγουν την αξιοπρέπεια του τέκνου.

Κατά τη μόρφωση και την επαγγελματική εκπαίδευση του τέκνου οι γονείς λαμβάνουν υπόψη τις ικανότητες και τις προσωπικές του κλίσεις. Γι’ αυτό τον σκοπό οφείλουν να συνεργάζονται με το σχολείο και αν υπάρχει ανάγκη, να ζητούν τη συνδρομή αρμοδίων κρατικών υπηρεσιών ή δημοσίων οργανισμών.

Κάθε γονέας υποχρεούται να διαφυλάσσει και να ενισχύει τη σχέση του τέκνου με τον άλλο γονέα, τους αδελφούς του, καθώς και με την οικογένεια του άλλου γονέα, ιδίως όταν οι γονείς δεν ζουν μαζί ή ο άλλος γονέας έχει αποβιώσει.»

• Άρθρο 1519 – Σημαντικά ζητήματα επιμέλειας τέκνου

«Όταν η επιμέλεια ασκείται από τον ένα γονέα ή έχει γίνει κατανομή της μεταξύ των γονέων, οι αποφάσεις για την ονοματοδοσία του τέκνου, για το θρήσκευμα, για ζητήματα της υγείας του, εκτός από τα επείγοντα και τα εντελώς τρέχοντα, καθώς και για ζητήματα εκπαίδευσης που επιδρούν αποφασιστικά στο μέλλον του, λαμβάνονται από τους δύο γονείς από κοινού. Τα δύο τελευταία εδάφια του άρθρου 1510 και το άρθρο 1512 εφαρμόζονται αναλόγως.

Για τη μεταβολή του τόπου διαμονής του τέκνου που επιδρά ουσιωδώς στο δικαίωμα επικοινωνίας του γονέα με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο, απαιτείται προηγούμενη έγγραφη συμφωνία των γονέων ή προηγούμενη δικαστική απόφαση που εκδίδεται μετά από αίτηση ενός από τους γονείς.

Το δικαστήριο μπορεί να διατάξει κάθε πρόσφορο μέτρο. Ο γονέας στον οποίο δεν έχει ανατεθεί η άσκηση της επιμέλειας έχει το δικαίωμα να ζητά από τον άλλο πληροφορίες για το πρόσωπο και την περιουσία του τέκνου.»

• Άρθρο 1520 – Προσωπική επικοινωνία

«Ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση της, κατά το δυνατό, ευρύτερης επικοινωνίας με αυτό, στην οποία περιλαμβάνονται τόσο η φυσική παρουσία και επαφή του με το τέκνο, όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία του. Ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο οφείλει να διευκολύνει και να προωθεί την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε τακτή χρονική βάση. Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου, εκτός αν ο γονέας αυτός ζητά μικρότερο χρόνο επικοινωνίας, ή επιβάλλεται να καθορισθεί μικρότερος ή μεγαλύτερος χρόνος επικοινωνίας για λόγους που αφορούν στις συνθήκες διαβίωσης ή στο συμφέρον του τέκνου, εφόσον, σε κάθε περίπτωση, δεν διαταράσσεται η καθημερινότητα του τέκνου. Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο κριθεί ακατάλληλος να ασκεί το δικαίωμα επικοινωνίας.

Για τη διαπίστωση της ακαταλληλότητας του γονέα το δικαστήριο μπορεί να διατάξει κάθε πρόσφορο μέσο, ιδίως την εκπόνηση εμπεριστατωμένης έκθεσης κοινωνικών λειτουργών ή ψυχιάτρων ή ψυχολόγων.

Οι γονείς δεν έχουν το δικαίωμα να εμποδίζουν την επικοινωνία του τέκνου με τους ανώτερους ανιόντες και τους αδελφούς του, εκτός αν συντρέχει σπουδαίος λόγος. Οι γονείς δεν έχουν το δικαίωμα να εμποδίζουν την επικοινωνία του τέκνου με τρίτους που έχουν αναπτύξει μαζί του κοινωνικοσυναισθηματική σχέση οικογενειακής φύσης, εφόσον με την επικοινωνία εξυπηρετείται το συμφέρον του τέκνου.

Τα σχετικά με την επικοινωνία ζητήματα καθορίζονται ειδικότερα είτε με έγγραφη συμφωνία των γονέων είτε από το δικαστήριο. Στην περίπτωση αυτή εφαρμόζεται και η παρ. 4 του άρθρου 1511. Όταν συντρέχει περίπτωση κακής ή καταχρηστικής άσκησης του δικαιώματος επικοινωνίας, ο άλλος γονέας ή κάθε ένας από τους γονείς, αν πρόκειται για επικοινωνία με τρίτο, μπορεί να ζητήσει από το δικαστήριο τη μεταρρύθμιση της επικοινωνίας.»

• Άρθρο 1532 – Συνέπειες κακής άσκησης

«Αν ο πατέρας ή η μητέρα παραβαίνουν τα καθήκοντα που τους επιβάλλει το λειτούργημά τους για την επιμέλεια του προσώπου του τέκνου ή τη διοίκηση της περιουσίας του ή αν ασκούν το λειτούργημα αυτό καταχρηστικά ή δεν είναι σε θέση να ανταποκριθούν σε αυτό, το δικαστήριο μπορεί, εφόσον το ζητήσουν ο άλλος γονέας ή οι πλησιέστεροι συγγενείς του τέκνου ή ο εισαγγελέας, να διατάξει οποιοδήποτε πρόσφορο μέτρο.

Κακή άσκηση της γονικής μέριμνας συνιστούν ιδίως: α. η υπαίτια μη συμμόρφωση προς αποφάσεις και διατάξεις δικαστικών και εισαγγελικών αρχών που αφορούν το τέκνο ή προς την υπάρχουσα συμφωνία των γονέων για την άσκηση της γονικής μέριμνας, β. η διατάραξη της συναισθηματικής σχέσης του τέκνου με τον άλλο γονέα και την οικογένειά του και η με κάθε τρόπο πρόκληση διάρρηξης των σχέσεων του τέκνου με αυτούς, γ. η υπαίτια παράβαση των όρων της συμφωνίας των γονέων ή της δικαστικής απόφασης για την επικοινωνία του τέκνου με τον γονέα με τον οποίο δεν διαμένει και η με κάθε άλλο τρόπο παρεμπόδιση της επικοινωνίας, δ. η κακή άσκηση και η υπαίτια παράλειψη της άσκησης του δικαιώματος επικοινωνίας από τον δικαιούχο γονέα, ε. η αδικαιολόγητη άρνηση του γονέα να καταβάλλει τη διατροφή που επιδικάστηκε στο τέκνο από το δικαστήριο ή συμφωνήθηκε μεταξύ των γονέων, στ. η καταδίκη του γονέα, με οριστική δικαστική απόφαση, για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή για εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.

Το δικαστήριο, στις περιπτώσεις του προηγούμενου εδαφίου, δύναται να αφαιρέσει από τον υπαίτιο γονέα την άσκηση της γονικής μέριμνας ή την επιμέλεια, ολικά ή μερικά, και να την αναθέσει αποκλειστικά στον άλλο γονέα, καθώς επίσης να διατάξει κάθε πρόσφορο μέτρο προς διασφάλιση του συμφέροντος του τέκνου. Αν συντρέχουν στο πρόσωπο και των δύο γονέων οι περιπτώσεις του δευτέρου εδαφίου, το δικαστήριο μπορεί να αναθέσει την πραγματική φροντίδα του τέκνου ή ακόμα και την επιμέλειά του ολικά ή μερικά σε τρίτο ή και να διορίσει επίτροπο.

Σε εξαιρετικά επείγουσες περιπτώσεις, εφόσον συντρέχουν οι προϋποθέσεις του πρώτου εδαφίου και επίκειται άμεσος κίνδυνος για τη σωματική ή την ψυχική υγεία του τέκνου, ο εισαγγελέας διατάσσει κάθε πρόσφορο μέτρο για την προστασία του, μέχρι την έκδοση της απόφασης του δικαστηρίου, στο οποίο πρέπει να απευθύνεται εντός ενενήντα (90) ημερών, με δυνατότητα αιτιολογημένης παράτασης της προθεσμίας αυτής κατά ενενήντα (90) επιπλέον ημέρες.».

Το γραφείο μας έχει πολυετή εμπειρία στο οικογενειακό δίκαιο και συγκεκριμένα στα θέματα επιμέλειας – επικοινωνίας  και διατροφής ανήλικων τέκνων, τόσο στις δικαστικές αίθουσες σε όλους τους βαθμούς δικαιοδοσίας (ασφαλιστικά μέτρα, Πρωτοδικείο, Εφετείο, Άρειος Πάγος) όσο και στην οικογενειακή διαμεσολάβηση.

 Για περισσότερες πληροφορίες και ραντεβού καλέστε στο δικηγορικό γραφείο και μιλήστε με εξειδικευμένο δικηγόρο – διαμεσολαβητή  στα τηλ: 210 8811903, 6932455478.

 

Συνεπιμέλεια ανηλίκων

Σήμερα, ημέρα Πέμπτη 20 Μαΐου, λαμβάνει χώρα στην Βουλή η τελευταία πριν την ψήφιση συζήτηση της Ολομέλειας, σχετικά με το νομοσχέδιο του Υπουργείου Δικαιοσύνης για την συνεπιμέλεια και τις αλλαγές στο οικογενειακό δίκαιο εν γένει.

Τα βασικά σημεία του νομοσχεδίου είναι τα εξής:

• καθιερώνεται η από κοινού και εξίσου άσκηση της γονικής μέριμνας και από τους δύο γονείς μετά το διαζύγιο
• θεσπίζεται μαχητό τεκμήριο του 1/3 για την επικοινωνία του παιδιού με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει. Το παιδί δηλαδή, θα πρέπει να περνάει μαζί του το 33% του συνολικού του χρόνου
• προωθείται η επίλυση των οικογενειακών διαφορών μέσω του θεσμού της διαμεσολάβησης με την προσφυγή στα δικαστήρια να προβλέπεται ως το τελευταίο στάδιο, σε περίπτωση έντονης διαφωνίας των γονέων
• καθιερώνονται αντικειμενικά κριτήρια κακής άσκησης της γονικής μέριμνας, τα οποία θα λαμβάνει υποχρεωτικά υπόψη του το δικαστήριο. Τέτοια κριτήρια αποτελούν η δημιουργία αρνητικού κλίματος στη σχέση του παιδιού με τον άλλο γονέα, η μη συμμόρφωση στις  δικαστικές αποφάσεις, η μη καταβολή διατροφής κτλ.
• προβλέπεται η θέσπιση ειδικών προγραμμάτων επιμόρφωσης των δικαστών που θα δικάζουν τις οικογενειακές διαφορές

Ωστόσο, το νομοσχέδιο έχει συναντήσει πολλές αντιδράσεις τόσο από την κοινωνία όσο και από τα κόμματα της Βουλής. Χαρακτηριστικό είναι ότι πέρα από τα κόμματα της αντιπολίτευσης, η οποία έχει ήδη δηλώσει ότι θα καταψηφίσει το νομοσχέδιο, υπάρχουν αντιδράσεις και από βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας.

Συγκεκριμένα, η Μαριέττα Γιαννάκου και η Όλγα Κεφαλογιάννη έχουν καταθέσει μια σειρά τροπολογιών, τις οποίες, όμως το Υπουργείο δεν φαίνεται να λαμβάνει υπόψη, με τους τόνους να ανεβαίνουν στην Βουλή. Μάλιστα η κ. Γιαννάκου δήλωσε  «Δεν μπορώ να ψηφίσω το νομοσχέδιο εάν δεν διαγραφεί η λέξη «εξίσου» από την διάταξη που ορίζει πως γονική μέριμνα ασκείται από κοινού και εξίσου, όπως επίσης και αν δεν αλλάξει η υποχρεωτικότητα στον χρόνο (1/3) που μπορεί να περνά το παιδί με τον γονιό με τον οποίο δεν διαμένει».

Αναμένουμε, λοιπόν, τις εξελίξεις ώστε να μάθουμε τι αλλαγές θα επέλθουν μετά από 38 χρόνια στο οικογενειακό δίκαιο και πως αυτές θα επηρεάσουν χιλιάδες συμπολίτες μας.

Το γραφείο μας έχει πολυετή εμπειρία στο οικογενειακό δίκαιο και συγκεκριμένα στα θέματα επιμέλειας – επικοινωνίας  και διατροφής ανήλικων τέκνων, τόσο στις δικαστικές αίθουσες σε όλους τους βαθμούς δικαιοδοσίας (ασφαλιστικά μέτρα, Πρωτοδικείο, Εφετείο, Άρειος Πάγος) όσο και στην οικογενειακή διαμεσολάβηση.

 Για περισσότερες πληροφορίες και ραντεβού καλέστε στο δικηγορικό γραφείο και μιλήστε με εξειδικευμένο δικηγόρο – διαμεσολαβητή  στα τηλ: 210 8811903, 6932455478.