Το ποινικό μητρώο είναι το σύστημα καταγραφής ποινών για τις οποίες έχει καταδικαστεί ένα άτομο. Είναι στην ουσία ένα αρχείο που τηρεί το κράτος για τους πολίτες που καταδικάστηκαν από τα ελληνικά ποινικά δικαστήρια. Το αντίγραφο ποινικού μητρώου αποτελεί ένα από τα πιστοποιητικά που συχνά ζητείται από υπηρεσίες αλλά και εργοδότες. Αν, παραδείγματος χάριν, κάποιος επιδιώξει τον διορισμό του σε κάποια θέση του δημοσίου τομέα ή θέλει να ανοίξει κατάστημα υγειονομικού ενδιαφέροντος ή επιθυμεί να λάβει μέρος σε δημόσιους διαγωνισμούς, είναι σίγουρο ότι θα του ζητηθεί από τις αρμόδιες υπηρεσίες αντίγραφο του ποινικού του μητρώου. Το ίδιο, φυσικά, ισχύει και στην περίπτωση που ένα πρόσωπο θέλει να αποκτήσει ελληνική ιθαγένεια ή να εκδώσει άδεια εργασίας όντας αλλοδαπός, ή ακόμα και να ζητήσει την χορήγηση άδειας χρήσης όπλου ή κυνηγιού, μεταξύ άλλων περιπτώσεων.

Οι υπηρεσίες που τηρούν ποινικό μητρώο εκδίδουν δύο ειδών αντίγραφα στα ενδιαφερόμενα άτομα και φορείς:

• το αντίγραφο ποινικού μητρώου δικαστικής χρήσης, στο οποίο καταχωρίζεται το περιεχόμενο όλων των δελτίων ποινικού μητρώου εκτός από εκείνα που έχουν παύσει να ισχύουν. Τα ποινικά μητρώα δικαστικής χρήσης, σύμφωνα με το άρθρο 572 Κώδικα Ποινικής Δικονομίας, χορηγούνται σε συγκεκριμένα πρόσωπα και φορείς, όπως είναι ο εισαγγελέας, ο τακτικός ανακριτής, οι διευθυντές φυλακών, δημόσιες υπηρεσίες, αλλοδαπές πρεσβείες ή προξενεία, για το διορισμό δικαστικών λειτουργών, εκπαιδευτικών όλων των βαθμίδων κλπ,
• και, το αντίγραφο ποινικού μητρώου γενικής χρήσης, το οποίο εκδίδεται κατόπιν αίτησης του πολίτη τον οποίον αφορούν για κάθε νόμιμη χρήση. Σύμφωνα με το άρθρο 571 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας, στο αντίγραφο γενικής χρήσης καταχωρίζεται το περιεχόμενο όλων των δελτίων ποινικού μητρώου, των οποίων η ισχύς δεν έχει παύσει, εκτός από εκείνα:

α) που αναγράφουν χρηματική ποινή ή παροχή κοινωφελούς εργασίας ή ποινή φυλάκισης έως έξι μήνες, μετά την πάροδο τριών ετών,

β) που αναγράφουν ποινή φυλάκισης πέραν των έξι μηνών ή ποινή περιορισμού σε ψυχιατρικό κατάστημα, μετά την πάροδο οκτώ ετών,

γ) που αναγράφουν κάθειρξη, μετά την πάροδο είκοσι ετών.

Οι παραπάνω προθεσμίες αρχίζουν από την έκτιση της ποινής, ενώ αν στο μεταξύ επήλθε νέα καταδίκη για πλημμέλημα ή κακούργημα, οι προθεσμίες αυτές αρχίζουν από την απότιση της νέας ποινής.

Η ποινή θεωρείται ότι εκτίθηκε και στις περιπτώσεις α) που μετατράπηκε σε χρηματική ποινή, από την ημέρα καταβολής του ποσού της μετατροπής, β) που χαρίστηκε, από την ημερομηνία έκδοσης του αντίστοιχου προεδρικού διατάγματος, γ) που χορηγήθηκε απόλυση, από την επιτυχή πάροδο του χρόνου δοκιμασίας. Αν δε, η καταδικαστική απόφαση δεν εκτελέστηκε, οι εν λόγω προθεσμίες αρχίζουν από την παραγραφή της.

Κατ’ εξαίρεση, όταν πρόκειται για πρώτη καταδίκη του ατόμου ή για καταδίκη που αφορά: α) έγκλημα από αμέλεια ή β) έγκλημα με δόλο, για το οποίο ο νόμος απειλεί ποινή φυλάκισης μέχρι ένα έτος ή χρηματική ποινή, οι  ανωτέρω προθεσμίες μπορούν να συντμηθούν στο μισό, με διάταξη του αρμόδιου εισαγγελέα πλημμελειοδικών, ύστερα από αίτηση του ενδιαφερομένου. Η σύντμηση παρέχεται, αν υπάρχει προσδοκία έντιμου βίου στο μέλλον.

Ακόμη, σύμφωνα με το άρθρο 573 παρ. 1 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας, τα δελτία ποινικού μητρώου παύουν να ισχύουν και αποκλείεται η χρησιμοποίησή τους για οποιοδήποτε σκοπό στις ακόλουθες μόνο περιπτώσεις:

α) όταν το πρόσωπο το οποίο αφορά η εγγραφή πεθάνει ή συμπληρώσει το 80ο έτος της ηλικίας του,

β) όταν η απόφαση, για την οποία έχει συνταχθεί δελτίο ποινικού μητρώου, ακυρωθεί με αμετάκλητη δικαστική απόφαση ή η πράξη αμνηστευθεί ή απονεμηθεί χάρη με ολική άρση των συνεπειών κατ’ άρθρο 47 παρ. 2 του Συντάγματος, ή με ρητή διάταξη μεταγενέστερου νόμου, η πράξη παύει να είναι αξιόποινη ή για οιονδήποτε λόγο επέλθει οριστική παύση της ποινικής δίωξης,

γ) αν με την καταδικαστική απόφαση για την οποία έχει συνταχθεί δελτίο ποινικού μητρώου χορηγήθηκε αναστολή εκτέλεσης της ποινής, σύμφωνα με το άρθρο 99 ΠΚ, μετά την πάροδο πέντε ετών από τη λήξη του χρονικού διαστήματος της αναστολής, εφ’ όσον η αναστολή δεν έχει αρθεί ή ανακληθεί,

δ) αν το δελτίο έχει συνταχθεί μετά από απόφαση που επιβάλλει σε ανήλικο ποινή περιορισμού σε σωφρονιστικό κατάστημα, πέντε έτη μετά την απότιση της ποινής με οποιοδήποτε τρόπο, εφόσον ο ελάχιστος χρόνος περιορισμού που έχει επιβληθεί δεν υπερβαίνει το έτος, και οκτώ έτη αν υπερβαίνει το έτος, εκτός αν στο διάστημα αυτό επέλθει νέα καταδίκη. Σε περίπτωση απόλυσης υπό όρους από το σωφρονιστικό κατάστημα, η πιο πάνω πενταετία ή οκταετία αρχίζει από τη συμπλήρωση του χρόνου δοκιμασίας,

ε) αν με την καταδικαστική απόφαση επιβλήθηκε χρηματική ποινή ή παροχή κοινωφελούς εργασίας ή ποινή φυλάκισης μέχρι ένα μήνα, για αδίκημα εκ δόλου ή δύο μήνες για αδίκημα εξ αμελείας, μετά την πάροδο δέκα ετών από την απότιση της ποινής με οποιονδήποτε τρόπο, εφόσον ο υπαίτιος δεν έχει καταδικαστεί πάλι για κακούργημα ή πλημμέλημα.

Τέλος, το άρθρο 575 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας δίνει τη δυνατότητα για αμφισβήτηση και διόρθωση τυχόν εσφαλμένων εγγραφών στο ποινικό μητρώο (που μπορεί να αφορούν είτε στα στοιχεία της ποινής είτε στα στοιχεία της ταυτότητας του προσώπου που αφορά το δελτίο) ύστερα από αίτηση του ενδιαφερομένου ή του εισαγγελέα πλημμελειοδικών.

Για περισσότερες πληροφορίες και ραντεβού καλέστε στο δικηγορικό γραφείο και μιλήστε με εξειδικευμένο δικηγόρο ποινικού δικαίου στα τηλ: 210 8811903, 6932455478.

 

 

Ποινές κι άλλες εγγραφές στο Ποινικό Μητρώο

Τι φαίνεται και τι αποκρύπτεται ή παραγράφεται από τις εγγραφές στο ποινικό μητρώο;

Το ποινικό μητρώο είναι το σύστημα καταγραφής ποινών για τις οποίες έχει καταδικαστεί ένα άτομο. Είναι στην ουσία ένα αρχείο που τηρεί το κράτος για τους πολίτες που καταδικάστηκαν από τα ελληνικά ποινικά δικαστήρια.

Το αντίγραφο ποινικού μητρώου αποτελεί ένα από τα πιστοποιητικά που συχνά ζητείται από υπηρεσίες αλλά και εργοδότες. Αν, παραδείγματος χάριν, κάποιος επιδιώξει τον διορισμό του σε κάποια θέση του δημοσίου τομέα ή θέλει να ανοίξει κατάστημα υγειονομικού ενδιαφέροντος ή επιθυμεί να λάβει μέρος σε δημόσιους διαγωνισμούς, είναι σίγουρο ότι θα του ζητηθεί από τις αρμόδιες υπηρεσίες αντίγραφο του ποινικού του μητρώου. Το ίδιο, φυσικά, ισχύει και στην περίπτωση που ένα πρόσωπο θέλει να αποκτήσει ελληνική ιθαγένεια ή να εκδώσει άδεια εργασίας όντας αλλοδαπός.

Το ποινικό μητρώο εκδίδει δύο ειδών αντίγραφα στα ενδιαφερόμενα άτομα:

• πρώτον, το αντίγραφο ποινικού μητρώου δικαστικής χρήσης, στο οποίο είναι εγγεγραμμένες όλες οι  ποινές καθώς και οι μηνύσεις-εγκλήσεις, ακόμα και εάν κάποιος έχει προσαχθεί για δακτυλικά αποτυπώματα. Τα ποινικά μητρώα δικαστικής χρήσης,   σύμφωνα με το άρθρο 572 Κώδικα Ποινικής Δικονομίας, χορηγούνται σε συγκεκριμένα πρόσωπα και φορείς, όπως είναι ο εισαγγελέας, ο τακτικός ανακριτής, οι διευθυντές φυλακών, δημόσιες υπηρεσίες, αλλοδαπές πρεσβείες ή προξενεία, για το διορισμό δικαστικών λειτουργών, εκπαιδευτικών όλων των βαθμίδων κλπ
• και δεύτερον, το αντίγραφο ποινικού μητρώου γενικής χρήσης, το οποίο εκδίδεται κατόπιν αίτησης του πολίτη τον οποίον αφορούν για κάθε νόμιμη χρήση και  αναγράφονται αμετάκλητες ποινές.

Σύμφωνα με το άρθρο 571 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας, στο αντίγραφο γενικής χρήσης καταχωρίζεται το περιεχόμενο όλων των δελτίων ποινικού μητρώου, εκτός από εκείνα:

α) που αναγράφουν χρηματική ποινή ή παροχή κοινωφελούς εργασίας ή ποινή φυλάκισης έως έξι μήνες, μετά την πάροδο τριών ετών,

β) που αναγράφουν ποινή φυλάκισης πέραν των έξι μηνών ή ποινή περιορισμού σε ψυχιατρικό κατάστημα, μετά την πάροδο οκτώ ετών,

γ) που αναγράφουν κάθειρξη, μετά την πάροδο είκοσι ετών.

Οι παραπάνω προθεσμίες αρχίζουν από την απότιση της ποινής, ενώ αν στο μεταξύ επήλθε νέα καταδίκη για πλημμέλημα ή κακούργημα, οι προθεσμίες αυτές αρχίζουν από την απότιση της νέας ποινής.

Η ποινή θεωρείται ότι αποτίθηκε και σε περίπτωση α) που μετατράπηκε σε χρηματική ποινή, από την ημέρα καταβολής του ποσού της μετατροπής, β) που χαρίστηκε, από την ημερομηνία έκδοσης του αντίστοιχου προεδρικού διατάγματος, γ) που χορηγήθηκε απόλυση, από την επιτυχή πάροδο του χρόνου δοκιμασίας. Αν δε, η καταδικαστική απόφαση δεν εκτελέστηκε, οι εν λόγω προθεσμίες αρχίζουν από την παραγραφή της.

Κατ’ εξαίρεση, όταν πρόκειται για πρώτη καταδίκη του ατόμου ή για καταδίκη που αφορά: α) έγκλημα από αμέλεια ή β) έγκλημα με δόλο, για το οποίο ο νόμος απειλεί ποινή φυλάκισης μέχρι ένα έτος ή χρηματική ποινή, οι  ανωτέρω προθεσμίες μπορούν να συντμηθούν στο μισό, με διάταξη του αρμόδιου εισαγγελέα πλημμελειοδικών, ύστερα από αίτηση του ενδιαφερομένου. Η σύντμηση παρέχεται, αν υπάρχει προσδοκία έντιμου βίου στο μέλλον.

Ακόμη, σύμφωνα με το άρθρο 573 παρ. 1 ΚΠΔ, τα δελτία ποινικού μητρώου παύουν να ισχύουν και αποκλείεται η χρησιμοποίησή τους για οποιοδήποτε σκοπό στις ακόλουθες μόνο περιπτώσεις:

α) όταν το πρόσωπο το οποίο αφορά η εγγραφή πεθάνει ή συμπληρώσει το 80ο έτος της ηλικίας του,

β) όταν η απόφαση, για την οποία έχει συνταχθεί δελτίο ποινικού μητρώου, ακυρωθεί με αμετάκλητη δικαστική απόφαση ή η πράξη αμνηστευθεί ή απονεμηθεί χάρη με ολική άρση των συνεπειών κατ’ άρθρο 47 παρ. 2 του Συντάγματος, ή με ρητή διάταξη μεταγενέστερου νόμου, η πράξη παύει να είναι αξιόποινη ή για οιονδήποτε λόγο επέλθει οριστική παύση της ποινικής δίωξης,

γ) αν με την καταδικαστική απόφαση για την οποία έχει συνταχθεί δελτίο ποινικού μητρώου χορηγήθηκε αναστολή εκτέλεσης της ποινής, σύμφωνα με το άρθρο 99 ΠΚ, μετά την πάροδο πέντε ετών από τη λήξη του χρονικού διαστήματος της αναστολής, εφ’ όσον η αναστολή δεν έχει αρθεί ή ανακληθεί,

δ) αν το δελτίο έχει συνταχθεί μετά από απόφαση που επιβάλλει σε ανήλικο ποινή περιορισμού σε σωφρονιστικό κατάστημα, πέντε έτη μετά την απότιση της ποινής με οποιοδήποτε τρόπο, εφόσον ο ελάχιστος χρόνος περιορισμού που έχει επιβληθεί δεν υπερβαίνει το έτος, και οκτώ έτη αν υπερβαίνει το έτος, εκτός αν στο διάστημα αυτό επέλθει νέα καταδίκη. Σε περίπτωση απόλυσης υπό όρους από το σωφρονιστικό κατάστημα, η πιο πάνω πενταετία ή οκταετία αρχίζει από τη συμπλήρωση του χρόνου δοκιμασίας,

ε) αν με την καταδικαστική απόφαση επιβλήθηκε χρηματική ποινή ή παροχή κοινωφελούς εργασίας ή ποινή φυλάκισης μέχρι ένα μήνα, για αδίκημα εκ δόλου ή δύο μήνες για αδίκημα εξ αμελείας, μετά την πάροδο δέκα ετών από την απότιση της ποινής με οποιονδήποτε τρόπο, εφόσον ο υπαίτιος δεν έχει καταδικαστεί πάλι για κακούργημα ή πλημμέλημα.

Τέλος,  το άρθρο 575 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας δίνει τη δυνατότητα για αμφισβήτηση και διόρθωση τυχόν εσφαλμένων εγγραφών στο ποινικό μητρώο ύστερα από αίτηση του ενδιαφερομένου ή του εισαγγελέα πλημμελειοδικών.

Για περισσότερες πληροφορίες και ραντεβού καλέστε στο δικηγορικό γραφείο και μιλήστε με εξειδικευμένο δικηγόρο ποινικού δικαίου στα τηλ: 210 8811903, 6932455478.

 

Ακύρωση προστίμου για αδήλωτη εργασία

Για την αδήλωτη εργασία υπαλλήλων τα πρόστιμα είναι πολύ τσουχτερά, περί τις 10.000 ευρώ.

Το Διοικητικό Πρωτοδικείο Αθηνών με την πολύ πρόσφατη υπ’ αριθμόν 1547/2021 απόφαση του 3ου Τμήματός του, προχώρησε σε ακύρωση πράξης επιβολής προστίμου που είχε εκδώσει το Σώμα Επιθεώρησης Εργασίας.

Σύμφωνα με την ανωτέρω απόφαση, απόσπασμα της οποίας παραθέτουμε αυτούσιο παρακάτω, η απλή παρουσία προσώπου σε επιχείρηση δεν αποτελεί απόδειξη της απασχόλησής του σε αυτή, εάν κι εφόσον δεν καταλήφθηκε να εκτελεί σχετικές εργασίες κατά τον χρόνο του ελέγχου.

ΔΠΑ 1547/2021, 3ο Τμήμα

«….Το έγγραφο αυτό παράγει μεν, ως δημόσιο έγγραφο, κατ’ άρθρο 171 του ΚΔΔ, πλήρη απόδειξη ως προς όσα βεβαιώνονται σε αυτό ότι έγιναν από το ίδιο το δημόσιο όργανο ή ενώπιόν του, πλην όμως, δεν παράγει πλήρη απόδειξη ως προς τα στοιχεία, που τα ελεγκτικά όργανα πρέπει να ερευνήσουν αυτεπαγγέλτως, λόγω των καθηκόντων τους, για τα οποία επιτρέπεται ανταπόδειξη (πρβλ. ΣτΕ  3345/2015, 2936/2011, 1382/2009), όπως, εν προκειμένω, ως προς την ιδιότητα των ευρισκομένων κατά τον έλεγχο σε επιχείρηση, ως εργαζόμενων.

Στην προκειμένη περίπτωση, με το δελτίο ελέγχου βεβαιώνεται μεν η παρουσία των συγκεκριμένων προσώπων στο χώρο της ατομικής επιχείρησης του προσφεύγοντος, αναφέρεται, όμως, μόνο το όνομα και η ημερομηνία γέννησης αυτών ενώ δεν καταγράφεται η ημερομηνία πρόσληψης αυτών ούτε παρατίθενται οποιαδήποτε πραγματικά περιστατικά, στα οποία στηρίχθηκε η Επιθεωρήτρια Εργασίας, προκειμένου να συνάγει ότι τα πρόσωπα αυτά έφεραν, πράγματι, την ιδιότητα του εργαζόμενου.

Πιο συγκεκριμένα, δεν εξειδικεύεται εάν υπήρξε οποιαδήποτε παραδοχή των ίδιων ή δήλωση τρίτων προσώπων για την εργασιακή σχέση, ούτε, άλλωστε, προκύπτει ότι, κατά το χρόνο του ελέγχου, αυτοί κατελήφθησαν να εκτελούν συγκεκριμένες εργασίες, οι οποίες συνηγορούν ή προσιδιάζουν έστω υπέρ της ιδιότητας των εργαζομένων (πρβλ. ΔΕφΑθ 3850/2018, ΔΕφΘεσσ 1881/2018) ή εάν τα πρόσωπα αυτά βρίσκονταν στο μεσιτικό γραφείο χωρίς περαιτέρω εργασιακή δραστηριότητα, δεδομένου ότι η απλή παρουσία εκεί δεν αποτελεί απόδειξη της απασχόλησής τους. Εξάλλου, το ανωτέρω συμπέρασμα δε συνεπικουρείται από άλλα στοιχεία του διοικητικού φακέλου, από τα οποία να αποδεικνύεται με βεβαιότητα και κατά τρόπο ανεπίδεκτο αμφισβήτησης ότι οι …, πράγματι, απασχολούνταν στο μεσιτικό γραφείο του προσφεύγοντος.

Υπό τα δεδομένα αυτά, το Δικαστήριο κρίνει πως δεν αποδεικνύεται ότι κατά τον χρόνο του διενεργηθέντος ελέγχου, οι αναφερόμενοι στο ανωτέρω δελτίο ελέγχου ως εργαζόμενοι συνδέονταν με τον προσφεύγοντα με σχέση εξαρτημένης εργασίας και, ως εκ τούτου, ο προσφεύγων δεν είχε υποχρέωση καταχώρισής τους σε πίνακα προσωπικού. Ακυρώνει πράξη επιβολής προστίμου….»

Το δικηγορικό μας γραφείο έχει τεράστια εμπειρία σε ζητήματα διοικητικού δικαίου σε ακυρωτικές και φορολογικές διαφορές επί σειρά ετών σε όλους τους βαθμούς δικαιοδοσίας.  

Για περισσότερες πληροφορίες και ραντεβού καλέστε και μιλήστε με εξειδικευμένο δικηγόρο στα τηλ: 210 8811903 και 6932455478.

 

Φορολογικοί έλεγχοι-Παραγραφή

Με νέα απόφασή του και, συγκεκριμένα, την υπ’ αριθμ. 172/2018 του Β΄ Τμήματός του, το Συμβούλιο της Επικρατείας επανέρχεται στο ζήτημα των παραγραφών των φορολογικών ελέγχων, συνεχίζοντας τη θέσπιση ορίων στις ανεξέλεγκτες παρατάσεις της παραγραφής αυτών από τη Φορολογική Διοίκηση με το πρόσχημα των «νέων» συμπληρωματικών στοιχείων, αποκλείοντας από την κατηγορία αυτή τόσο τις ανώνυμες καταγγελίες όσο και τις πληροφοριακές εκθέσεις ελέγχου του ΣΔΟΕ.

Η απόφαση αυτή αποτελεί παρακολούθημα της υπ’ αριθμ. 1738/2017 της Ολομέλειας του ΣτΕ, με την οποία τέθηκε για πρώτη φορά «φρένο» στις αλλεπάλληλες παρατάσεις της πενταετούς παραγραφής των φορολογικών ελέγχων και την επέκτασή τους σε δεκαετείς.

Επαναλαμβάνεται, κατ’ αρχήν, το γεγονός ότι κατά κανόνα ο φορολογικός έλεγχος πρέπει να διενεργείται εντός της πενταετίας, η παράταση της οποίας δικαιολογείται μόνον από την περιέλευση στα χέρια της διοίκησης των λεγόμενων «συμπληρωματικών» στοιχείων. Η Φορολογική, όμως, Διοίκηση, τα τελευταία χρόνια έκανε μία αρκετά διευρυμένη, έως καταχρηστική, ερμηνεία του τί ακριβώς συνιστά «συμπληρωματικό» στοιχείο. Με την παρούσα κρίνεται ότι ανώνυμες καταγγελίες στις αρμόδιες αρχές για φοροδιαφυγή δεν αποτελούν τέτοιου είδους στοιχεία, ούτε όμως και οι «πληροφοριακές εκθέσεις ελέγχου φορολογίας εισοδήματος» του ΣΔΟΕ, που αποτελούν προπαρασκευαστικές πράξεις, στην πραγματικότητα, του ελέγχου.

Η υπόθεση αφορούσε Δικηγόρο Αθηνών, κατά του οποίου έγινε ανώνυμη καταγγελία ότι φοροδιέφευγε και στη βάση της οποίας οι φορολογικές αρχές, ενώ η πενταετία είχε παρέλθει, διέταξαν άρση απορρήτου στους λογαριασμούς του και έλεγχό τους, θεωρώντας ότι αυτή η ανώνυμη καταγγελία αποτελούσε συμπληρωματικό στοιχείο που επιτρέπει στην αρμόδια φορολογική αρχή την παράταση της πενταετίας και τον εκ νέου καθορισμό φόρου. Σε αυτή τη λογική το ΣτΕ αντιτάχθηκε, καθώς έκρινε ότι δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις των συμπληρωματικών στοιχείων.

Η υπ’ αριθμ. 172/2018 απόφαση του Β΄ Τμήματος του ΣτΕ κινείται στην ίδια λογική και πλαίσιο με την υπ’ αριθμ. 1738/2017 απόφαση της Ολομελείας του ιδίου: επιδιώκεται ακριβώς ο μετριασμός κι η οριοθέτηση των περιπτώσεων όπου πράγματι γίνεται λόγος για συμπληρωματικά στοιχεία και είναι επιτρεπτή η παράταση του χρόνου παραγραφής, ο οποίος περιορισμός είναι σήμερα αναγκαίος, καθώς τα τελευταία χρόνια, με τις διευρυμένες ερμηνείες της διοίκησης, φαίνεται ότι ο κανόνας ήταν η δεκαετία και η εξαίρεση η πενταετία για τις παραγραφές των φορολογικών ελέγχων. Προκύπτει πλέον, όμως, ότι αυτή η στάση δεν είναι πλέον αποδεκτή από το ελληνικό νομικό (και όχι μόνο) κόσμο, κι επομένως, έστω περιπτωσιολογικά, συρρικνώνεται σταδιακά, όπως θα έπρεπε, η ευχέρεια χαρακτηρισμού δεδομένων ως συμπληρωματικά στοιχεία από τη Φορολογική Διοίκηση.

Για περισσότερες πληροφορίες και ραντεβού καλέστε στο δικηγορικό γραφείο και μιλήστε με εξειδικευμένο δικηγόρο στα τηλ: 210 8811903, 210 8251894 και 6932 455478.

 

 

Πρόστιμα για αδήλωτη εργασία-Προσφυγή

Πρόσφατη απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας (Σ.τ.Ε.) έκρινε ότι τα πρόστιμα του Σ.Ε.Π.Ε. για την αδήλωτη εργασία δεν αντίκεινται στην αρχή της αναλογικότητας, κι  ως εκ τούτου, βρίσκονται εντός συνταγματικών ορίων. Πρόκειται για την υπ’ αριθμ. 2151/2017 απόφαση του Σ.τ.Ε., η οποία εκδόθηκε κατόπιν της υπ’ αριθμ 293/2016 απόφασης του Διοικητικού Πρωτοδικείου Λαμίας, η οποία υπέβαλε σχετικό προδικαστικό ερώτημα στο Σ.τ.Ε. σχετικά με ορισμένες διατάξεις του ν. 3996/2011, στον οποίο προβλέπονται, μεταξύ άλλων, πρόστιμα για περιπτώσεις παραβίασης των διατάξεων της εργατικής νομοθεσίας.

Το Σ.τ.Ε. ερωτήθηκε, μεταξύ άλλων, εάν το ύψος του προστίμου για την αδήλωτη εργασία, που ανέρχεται σε ποσό 10.549,44 ευρώ, παραβιάζει την αρχή της αναλογικότητας.

Το Δικαστήριο, έκρινε ότι το ζήτημα είναι γενικότερου ενδιαφέροντος, καθώς αφορά ευρύ κύκλο προσώπων. Ως προς τη συνταγματικότητα του προστίμου, κρίνει πως το ύψος του προστίμου έχει υπαγορευθεί από επιτακτικούς λόγους δημοσίου συμφέροντος, το οποίο έγκειται στην καταπολέμηση του συχνού στην ελληνική πραγματικότητα φαινομένου της αδήλωτης εργασίας. Περαιτέρω, δεν θεσπίζεται κύρωση η οποία είναι απρόσφορη να επιτύχει αυτό το σκοπό, ούτε και τον υπερακοντίζει, αλλά, αντίθετα, με το ύψος του ποσού να είναι τόσο σοβαρό, επιδιώκεται αφ’ ενός ο κολασμός της παράνομης συμπεριφοράς του παραβάτη, όσο και η αποτροπή της συμπεριφοράς αυτής στους λοιπούς εργοδότες. Επομένως, το πρόστιμο δεν μπορεί να θεωρηθεί δυσανάλογο για την εξυπηρέτηση του σκοπού αυτού.

Παράλληλα, το ύψος του προστίμου είναι εύλογο, καθώς συναρτάται με το κατά κοινή ομολογία υψηλό ποσοστό που έχει λάβει σήμερα η αδήλωτη εργασία. Ο αριθμός των 18 μηνών που τίθεται εν προκειμένω ως πολλαπλασιαστής για τον προσδιορισμό του προστίμου δεν είναι αυθαίρετη, αλλά απεικονίζει το μέσο όρο που απασχολούνται εργαζόμενοι χωρίς να έχουν δηλωθεί από τον εργοδότη τους, η δε κρίση αυτή του κανονιστικού νομοθέτη θεωρείται αδιαμφισβήτητη. Επομένως, το κριτήριο αυτό δεν θεωρείται απρόσφορο για τον προσδιορισμό του προστίμου ούτε και υπερακοντίζει το σκοπό του.

Η απόφαση αυτή, ουσιαστικά, αναγνωρίζει ότι το φαινόμενο της αδήλωτης εργασίας έχει λάβει εξαιρετικά ευρεία έκταση και, ως εκ τούτου, το ύψος του προστίμου θα πρέπει να είναι ανάλογο, κι άρα θεωρείται εύλογα σοβαρό, ώστε να αποτελεί τόσο αυστηρή τιμωρία των παρανομούντων, όσο και φόβητρο για τους λοιπούς. Η σημασία της απόφασης αυτής, πέραν του κοινωνικοοικονομικού χαρακτήρα της, έγκειται στον αντίκτυπο που θα έχει στις προσφυγές που κατατίθενται και θα κατατεθούν έναντι προστίμων για αδήλωτη εργασία, επιβάλλοντας μεγαλύτερη προσοχή κι ενδελέχεια κατά τη σύνταξή τους, ώστε να μπορούν να ευοδωθούν στα διοικητικά δικαστήρια.

Για περισσότερες πληροφορίες και ραντεβού καλέστε στο δικηγορικό γραφείο και μιλήστε με εξειδικευμένο δικηγόρο στα τηλ: 210 8811903, 210 8251894 και 6932 455478.

 

 

Άκυρα τα πρόστιμα κατά εργοδοτών για αδήλωτη εργασία

ΑΚΥΡΩΣΗ ΤΩΝ ΠΡΟΣΤΙΜΩΝ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΕΡΓΟΔΟΤΩΝ, ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΜΗ ΔΗΛΩΜΕΝΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ.

Καινοτόμος είναι η υπ’ αριθμ. 153/2016 απόφαση του  Διοικητικού Πρωτοδικείου Λάρισας που εισάγει νέο δρόμο στο θέμα της επιβολής υπέρογκου προστίμου στους εργοδότες, που απασχολούν στις επιχειρήσεις τους εργαζόμενους, που δεν έχουν αναγραφεί στον πίνακα προσωπικού. Η εν λόγω απόφαση λοιπόν, κρίνει  παράνομη την επιβολή του προστίμου των 10.543,34 ευρώ στις εργοδότριες επιχειρήσεις, για κάθε εργαζόμενο που δεν έχει αναγραφεί στον πίνακα προσωπικού από τους ελεγκτές του Σ.ΕΠ.Ε.  Η παρανομία αυτή μάλιστα συνίσταται στο γεγονός ότι δεν υπάρχει εξουσιοδοτική διάταξη στον νόμο 3996/2011 για την έκδοση της απόφασης 27397/122/19.8.2013 του υπουργού Εργασίας, για το πρόστιμο των 10.549,94 ευρώ που επιβλήθηκε σε βάρος συγκεκριμένης επιχείρησης που προσέφυγε στο δικαστήριο, για τον ως άνω λόγο.

Στην συγκεκριμένη απόφαση αναφέρεται συγκεκριμένα: «λαμβάνοντας υπόψη ότι η Διοίκηση επέβαλε το οικείο πρόστιμο κατά δέσμια αρμοδιότητα των αρμόδιων Επιθεωρητών Εργασίας, βάσει των ορισμών του άρθρου 1 της 27397/122/19.8.2013 απόφασης του Υπουργού και του Υφυπουργού Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλειας, δηλαδή βάσει διατάξεων κανονιστικής πράξης, που βρίσκονται εκτός νομοθετικής εξουσιοδότησης, και ως εκ τούτου ανίσχυρων και μη εφαρμοστέων, το Δικαστήριο κρίνει, κατ’ αυτεπάγγελτο έλεγχο (άρθρο 79 παρ.1 εδάφιο β’ περίπτωση β’ του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας), ότι παρανόμως επιβλήθηκε σε βάρος της προσφεύγουσας το επίδικο πρόστιμο με την προσβαλλόμενη πράξη, η οποία για το λόγο αυτό πρέπει να ακυρωθεί, ενώ παρέλκει ως αλυσιτελής η εξέταση των λοιπών λόγων της προσφυγής».

Να υπενθυμίσουμε εδώ, ότι από το 2013 με στόχο την καταπολέμηση της μαύρης εργασίας, δημοσιεύθηκε νέα απόφαση του Υπουργού Εργασίας, που προβλέπει υπέρογκα πρόστιμα που επιβάλλονται στους εργοδότες και στις επιχειρήσεις που απασχολούν εργαζομένους, «που δεν τους δηλώνουν». Τα επιβαλλόμενα πρόστιμα ενδεικτικά, για μη δηλωμένο υπάλληλο ηλικίας άνω των 25 ετών είναι 10.549,44 ευρώ, ενώ για υπάλληλο κάτω των 25 ετών  το πρόστιμο ανέρχεται στις 9.197,10 ευρώ. Εκτός από την επιβολή των χρηματικών προστίμων μάλιστα, σε περίπτωση διαπίστωσης της εν λόγω παράβασης, επιβάλλεται και προσωρινή ή οριστική διακοπή της λειτουργίας συγκεκριμένης παραγωγικής διαδικασίας ή τμήματος ή τμημάτων ή του συνόλου της επιχείρησης ή εκμετάλλευσης στις οποίες έχει διαπραχθεί αυτή.

Όπως είναι εύκολα αντιληπτό, τα ανωτέρω πρόστιμα είναι ιδιαιτέρως δυσβάσταχτα για τους εργοδότες, κυρίως των μικρών και των μεσαίων επιχειρήσεων, ενώ  μέχρι την δημοσίευση της εν λόγω απόφασης, δεν υπήρχε κάποιος αποτελεσματικός τρόπος να μειωθούν ή να μην επιβληθούν ή ακόμα και να ανασταλούν, παρά την ύπαρξη δυνατότητας άσκησης διοικητικής προσφυγής  κατά των εν λόγω αποφάσεων. Μειονέκτημα της διαδικασίας, είναι ότι οι προσφυγές  ενδέχεται να εκδικαστούν μετά από χρόνια, το πρόστιμο όμως είναι σχεδόν άμεσα εισπρακτέο καθώς μετά το ΣΕΠΕ βεβαιώνεται στην Εφορία. Επιπλέον, οι αιτήσεις αναστολής συνήθως δεν ευδοκιμούσαν, καθώς κάτι τέτοιο θα εμπόδιζε την εισροή χρημάτων το δημόσιο ταμείο.

Πλέον άνοιξε ο δρόμος για την ακύρωση των υπέρογκων αυτών προστίμων.

Για περισσότερες πληροφορίες και ραντεβού καλέστε στο δικηγορικό γραφείο και μιλήστε με εξειδικευμένο δικηγόρο στα τηλ: 210 8811903, 210 8251894, 6932 455478.

 

 

 

Εικονικά – πλαστά τιμολόγια και λοιπά φορολογικά στοιχεία

Τα  άρθρα 55 και 56 του ν 4174/26.7.2013 (ΦΕΚ 170/Α) τροποποίησαν και μείωσαν, ελαφρώς, τα πρόστιμα που επιβάλλονται σε περιπτώσεις εκδόσεων εικονικών τιμολογίων, χρήσης πλαστών, μη έκδοσης ή ανακριβούς έκδοσης φορολογικών στοιχείων, λήψης εικονικών στοιχείων για λήπτες που τελούσαν σε καλή ή κακή πίστη κλπ

Στις περιπτώσεις που έχουν τελεστεί οι ανωτέρω πράξεις εκτός των  προστίμων  που παραμένουν υψηλότατα -εν και μειώθηκαν- με το νόμο αυτό υπάρχει και η ποινή φυλάκισης από το ποινικό δικαστήριο.

Ο νόμος αυτός αφορά και τις παλαιότερες υποθέσεις.

Η μόνη περίπτωση να αρθούν οι ποινικές κυρώσεις, ώστε να μην υπάρξει ποινή φυλάκισης, είναι ο συμβιβασμός με την εφορία, δηλαδή η παραδοχή του αδικήματος! Ομολογία δηλαδή ενοχής!!!

Η μόνη λύση για την αντιμετώπιση του προβλήματος αυτού είναι να ασκηθεί φορολογική προσφυγή από τον φορολογούμενο και στη συνέχεια να επιτευχθεί συμβιβασμός με τον έφορο, διότι με τον τρόπο αυτό επιτυγχάνεται συμφερότερος συμβιβασμός καθώς και ουσιαστικά μη παραδοχή ενοχής!

Για περισσότερες πληροφορίες και ραντεβού καλέστε στο δικηγορικό γραφείο και μιλήστε με εξειδικευμένο δικηγόρο στα τηλ: 210 8811903, 210 8251894, 6932455478.