Το ποινικό μητρώο είναι το σύστημα καταγραφής ποινών για τις οποίες έχει καταδικαστεί ένα άτομο. Είναι στην ουσία ένα αρχείο που τηρεί το κράτος για τους πολίτες που καταδικάστηκαν από τα ελληνικά ποινικά δικαστήρια. Το αντίγραφο ποινικού μητρώου αποτελεί ένα από τα πιστοποιητικά που συχνά ζητείται από υπηρεσίες αλλά και εργοδότες. Αν, παραδείγματος χάριν, κάποιος επιδιώξει τον διορισμό του σε κάποια θέση του δημοσίου τομέα ή θέλει να ανοίξει κατάστημα υγειονομικού ενδιαφέροντος ή επιθυμεί να λάβει μέρος σε δημόσιους διαγωνισμούς, είναι σίγουρο ότι θα του ζητηθεί από τις αρμόδιες υπηρεσίες αντίγραφο του ποινικού του μητρώου. Το ίδιο, φυσικά, ισχύει και στην περίπτωση που ένα πρόσωπο θέλει να αποκτήσει ελληνική ιθαγένεια ή να εκδώσει άδεια εργασίας όντας αλλοδαπός, ή ακόμα και να ζητήσει την χορήγηση άδειας χρήσης όπλου ή κυνηγιού, μεταξύ άλλων περιπτώσεων.

Οι υπηρεσίες που τηρούν ποινικό μητρώο εκδίδουν δύο ειδών αντίγραφα στα ενδιαφερόμενα άτομα και φορείς:

• το αντίγραφο ποινικού μητρώου δικαστικής χρήσης, στο οποίο καταχωρίζεται το περιεχόμενο όλων των δελτίων ποινικού μητρώου εκτός από εκείνα που έχουν παύσει να ισχύουν. Τα ποινικά μητρώα δικαστικής χρήσης, σύμφωνα με το άρθρο 572 Κώδικα Ποινικής Δικονομίας, χορηγούνται σε συγκεκριμένα πρόσωπα και φορείς, όπως είναι ο εισαγγελέας, ο τακτικός ανακριτής, οι διευθυντές φυλακών, δημόσιες υπηρεσίες, αλλοδαπές πρεσβείες ή προξενεία, για το διορισμό δικαστικών λειτουργών, εκπαιδευτικών όλων των βαθμίδων κλπ,
• και, το αντίγραφο ποινικού μητρώου γενικής χρήσης, το οποίο εκδίδεται κατόπιν αίτησης του πολίτη τον οποίον αφορούν για κάθε νόμιμη χρήση. Σύμφωνα με το άρθρο 571 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας, στο αντίγραφο γενικής χρήσης καταχωρίζεται το περιεχόμενο όλων των δελτίων ποινικού μητρώου, των οποίων η ισχύς δεν έχει παύσει, εκτός από εκείνα:

α) που αναγράφουν χρηματική ποινή ή παροχή κοινωφελούς εργασίας ή ποινή φυλάκισης έως έξι μήνες, μετά την πάροδο τριών ετών,

β) που αναγράφουν ποινή φυλάκισης πέραν των έξι μηνών ή ποινή περιορισμού σε ψυχιατρικό κατάστημα, μετά την πάροδο οκτώ ετών,

γ) που αναγράφουν κάθειρξη, μετά την πάροδο είκοσι ετών.

Οι παραπάνω προθεσμίες αρχίζουν από την έκτιση της ποινής, ενώ αν στο μεταξύ επήλθε νέα καταδίκη για πλημμέλημα ή κακούργημα, οι προθεσμίες αυτές αρχίζουν από την απότιση της νέας ποινής.

Η ποινή θεωρείται ότι εκτίθηκε και στις περιπτώσεις α) που μετατράπηκε σε χρηματική ποινή, από την ημέρα καταβολής του ποσού της μετατροπής, β) που χαρίστηκε, από την ημερομηνία έκδοσης του αντίστοιχου προεδρικού διατάγματος, γ) που χορηγήθηκε απόλυση, από την επιτυχή πάροδο του χρόνου δοκιμασίας. Αν δε, η καταδικαστική απόφαση δεν εκτελέστηκε, οι εν λόγω προθεσμίες αρχίζουν από την παραγραφή της.

Κατ’ εξαίρεση, όταν πρόκειται για πρώτη καταδίκη του ατόμου ή για καταδίκη που αφορά: α) έγκλημα από αμέλεια ή β) έγκλημα με δόλο, για το οποίο ο νόμος απειλεί ποινή φυλάκισης μέχρι ένα έτος ή χρηματική ποινή, οι  ανωτέρω προθεσμίες μπορούν να συντμηθούν στο μισό, με διάταξη του αρμόδιου εισαγγελέα πλημμελειοδικών, ύστερα από αίτηση του ενδιαφερομένου. Η σύντμηση παρέχεται, αν υπάρχει προσδοκία έντιμου βίου στο μέλλον.

Ακόμη, σύμφωνα με το άρθρο 573 παρ. 1 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας, τα δελτία ποινικού μητρώου παύουν να ισχύουν και αποκλείεται η χρησιμοποίησή τους για οποιοδήποτε σκοπό στις ακόλουθες μόνο περιπτώσεις:

α) όταν το πρόσωπο το οποίο αφορά η εγγραφή πεθάνει ή συμπληρώσει το 80ο έτος της ηλικίας του,

β) όταν η απόφαση, για την οποία έχει συνταχθεί δελτίο ποινικού μητρώου, ακυρωθεί με αμετάκλητη δικαστική απόφαση ή η πράξη αμνηστευθεί ή απονεμηθεί χάρη με ολική άρση των συνεπειών κατ’ άρθρο 47 παρ. 2 του Συντάγματος, ή με ρητή διάταξη μεταγενέστερου νόμου, η πράξη παύει να είναι αξιόποινη ή για οιονδήποτε λόγο επέλθει οριστική παύση της ποινικής δίωξης,

γ) αν με την καταδικαστική απόφαση για την οποία έχει συνταχθεί δελτίο ποινικού μητρώου χορηγήθηκε αναστολή εκτέλεσης της ποινής, σύμφωνα με το άρθρο 99 ΠΚ, μετά την πάροδο πέντε ετών από τη λήξη του χρονικού διαστήματος της αναστολής, εφ’ όσον η αναστολή δεν έχει αρθεί ή ανακληθεί,

δ) αν το δελτίο έχει συνταχθεί μετά από απόφαση που επιβάλλει σε ανήλικο ποινή περιορισμού σε σωφρονιστικό κατάστημα, πέντε έτη μετά την απότιση της ποινής με οποιοδήποτε τρόπο, εφόσον ο ελάχιστος χρόνος περιορισμού που έχει επιβληθεί δεν υπερβαίνει το έτος, και οκτώ έτη αν υπερβαίνει το έτος, εκτός αν στο διάστημα αυτό επέλθει νέα καταδίκη. Σε περίπτωση απόλυσης υπό όρους από το σωφρονιστικό κατάστημα, η πιο πάνω πενταετία ή οκταετία αρχίζει από τη συμπλήρωση του χρόνου δοκιμασίας,

ε) αν με την καταδικαστική απόφαση επιβλήθηκε χρηματική ποινή ή παροχή κοινωφελούς εργασίας ή ποινή φυλάκισης μέχρι ένα μήνα, για αδίκημα εκ δόλου ή δύο μήνες για αδίκημα εξ αμελείας, μετά την πάροδο δέκα ετών από την απότιση της ποινής με οποιονδήποτε τρόπο, εφόσον ο υπαίτιος δεν έχει καταδικαστεί πάλι για κακούργημα ή πλημμέλημα.

Τέλος, το άρθρο 575 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας δίνει τη δυνατότητα για αμφισβήτηση και διόρθωση τυχόν εσφαλμένων εγγραφών στο ποινικό μητρώο (που μπορεί να αφορούν είτε στα στοιχεία της ποινής είτε στα στοιχεία της ταυτότητας του προσώπου που αφορά το δελτίο) ύστερα από αίτηση του ενδιαφερομένου ή του εισαγγελέα πλημμελειοδικών.

Για περισσότερες πληροφορίες και ραντεβού καλέστε στο δικηγορικό γραφείο και μιλήστε με εξειδικευμένο δικηγόρο ποινικού δικαίου στα τηλ: 210 8811903, 6932455478.

 

 

Ποινές κι άλλες εγγραφές στο Ποινικό Μητρώο

Τι φαίνεται και τι αποκρύπτεται ή παραγράφεται από τις εγγραφές στο ποινικό μητρώο;

Το ποινικό μητρώο είναι το σύστημα καταγραφής ποινών για τις οποίες έχει καταδικαστεί ένα άτομο. Είναι στην ουσία ένα αρχείο που τηρεί το κράτος για τους πολίτες που καταδικάστηκαν από τα ελληνικά ποινικά δικαστήρια.

Το αντίγραφο ποινικού μητρώου αποτελεί ένα από τα πιστοποιητικά που συχνά ζητείται από υπηρεσίες αλλά και εργοδότες. Αν, παραδείγματος χάριν, κάποιος επιδιώξει τον διορισμό του σε κάποια θέση του δημοσίου τομέα ή θέλει να ανοίξει κατάστημα υγειονομικού ενδιαφέροντος ή επιθυμεί να λάβει μέρος σε δημόσιους διαγωνισμούς, είναι σίγουρο ότι θα του ζητηθεί από τις αρμόδιες υπηρεσίες αντίγραφο του ποινικού του μητρώου. Το ίδιο, φυσικά, ισχύει και στην περίπτωση που ένα πρόσωπο θέλει να αποκτήσει ελληνική ιθαγένεια ή να εκδώσει άδεια εργασίας όντας αλλοδαπός.

Το ποινικό μητρώο εκδίδει δύο ειδών αντίγραφα στα ενδιαφερόμενα άτομα:

• πρώτον, το αντίγραφο ποινικού μητρώου δικαστικής χρήσης, στο οποίο είναι εγγεγραμμένες όλες οι  ποινές καθώς και οι μηνύσεις-εγκλήσεις, ακόμα και εάν κάποιος έχει προσαχθεί για δακτυλικά αποτυπώματα. Τα ποινικά μητρώα δικαστικής χρήσης,   σύμφωνα με το άρθρο 572 Κώδικα Ποινικής Δικονομίας, χορηγούνται σε συγκεκριμένα πρόσωπα και φορείς, όπως είναι ο εισαγγελέας, ο τακτικός ανακριτής, οι διευθυντές φυλακών, δημόσιες υπηρεσίες, αλλοδαπές πρεσβείες ή προξενεία, για το διορισμό δικαστικών λειτουργών, εκπαιδευτικών όλων των βαθμίδων κλπ
• και δεύτερον, το αντίγραφο ποινικού μητρώου γενικής χρήσης, το οποίο εκδίδεται κατόπιν αίτησης του πολίτη τον οποίον αφορούν για κάθε νόμιμη χρήση και  αναγράφονται αμετάκλητες ποινές.

Σύμφωνα με το άρθρο 571 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας, στο αντίγραφο γενικής χρήσης καταχωρίζεται το περιεχόμενο όλων των δελτίων ποινικού μητρώου, εκτός από εκείνα:

α) που αναγράφουν χρηματική ποινή ή παροχή κοινωφελούς εργασίας ή ποινή φυλάκισης έως έξι μήνες, μετά την πάροδο τριών ετών,

β) που αναγράφουν ποινή φυλάκισης πέραν των έξι μηνών ή ποινή περιορισμού σε ψυχιατρικό κατάστημα, μετά την πάροδο οκτώ ετών,

γ) που αναγράφουν κάθειρξη, μετά την πάροδο είκοσι ετών.

Οι παραπάνω προθεσμίες αρχίζουν από την απότιση της ποινής, ενώ αν στο μεταξύ επήλθε νέα καταδίκη για πλημμέλημα ή κακούργημα, οι προθεσμίες αυτές αρχίζουν από την απότιση της νέας ποινής.

Η ποινή θεωρείται ότι αποτίθηκε και σε περίπτωση α) που μετατράπηκε σε χρηματική ποινή, από την ημέρα καταβολής του ποσού της μετατροπής, β) που χαρίστηκε, από την ημερομηνία έκδοσης του αντίστοιχου προεδρικού διατάγματος, γ) που χορηγήθηκε απόλυση, από την επιτυχή πάροδο του χρόνου δοκιμασίας. Αν δε, η καταδικαστική απόφαση δεν εκτελέστηκε, οι εν λόγω προθεσμίες αρχίζουν από την παραγραφή της.

Κατ’ εξαίρεση, όταν πρόκειται για πρώτη καταδίκη του ατόμου ή για καταδίκη που αφορά: α) έγκλημα από αμέλεια ή β) έγκλημα με δόλο, για το οποίο ο νόμος απειλεί ποινή φυλάκισης μέχρι ένα έτος ή χρηματική ποινή, οι  ανωτέρω προθεσμίες μπορούν να συντμηθούν στο μισό, με διάταξη του αρμόδιου εισαγγελέα πλημμελειοδικών, ύστερα από αίτηση του ενδιαφερομένου. Η σύντμηση παρέχεται, αν υπάρχει προσδοκία έντιμου βίου στο μέλλον.

Ακόμη, σύμφωνα με το άρθρο 573 παρ. 1 ΚΠΔ, τα δελτία ποινικού μητρώου παύουν να ισχύουν και αποκλείεται η χρησιμοποίησή τους για οποιοδήποτε σκοπό στις ακόλουθες μόνο περιπτώσεις:

α) όταν το πρόσωπο το οποίο αφορά η εγγραφή πεθάνει ή συμπληρώσει το 80ο έτος της ηλικίας του,

β) όταν η απόφαση, για την οποία έχει συνταχθεί δελτίο ποινικού μητρώου, ακυρωθεί με αμετάκλητη δικαστική απόφαση ή η πράξη αμνηστευθεί ή απονεμηθεί χάρη με ολική άρση των συνεπειών κατ’ άρθρο 47 παρ. 2 του Συντάγματος, ή με ρητή διάταξη μεταγενέστερου νόμου, η πράξη παύει να είναι αξιόποινη ή για οιονδήποτε λόγο επέλθει οριστική παύση της ποινικής δίωξης,

γ) αν με την καταδικαστική απόφαση για την οποία έχει συνταχθεί δελτίο ποινικού μητρώου χορηγήθηκε αναστολή εκτέλεσης της ποινής, σύμφωνα με το άρθρο 99 ΠΚ, μετά την πάροδο πέντε ετών από τη λήξη του χρονικού διαστήματος της αναστολής, εφ’ όσον η αναστολή δεν έχει αρθεί ή ανακληθεί,

δ) αν το δελτίο έχει συνταχθεί μετά από απόφαση που επιβάλλει σε ανήλικο ποινή περιορισμού σε σωφρονιστικό κατάστημα, πέντε έτη μετά την απότιση της ποινής με οποιοδήποτε τρόπο, εφόσον ο ελάχιστος χρόνος περιορισμού που έχει επιβληθεί δεν υπερβαίνει το έτος, και οκτώ έτη αν υπερβαίνει το έτος, εκτός αν στο διάστημα αυτό επέλθει νέα καταδίκη. Σε περίπτωση απόλυσης υπό όρους από το σωφρονιστικό κατάστημα, η πιο πάνω πενταετία ή οκταετία αρχίζει από τη συμπλήρωση του χρόνου δοκιμασίας,

ε) αν με την καταδικαστική απόφαση επιβλήθηκε χρηματική ποινή ή παροχή κοινωφελούς εργασίας ή ποινή φυλάκισης μέχρι ένα μήνα, για αδίκημα εκ δόλου ή δύο μήνες για αδίκημα εξ αμελείας, μετά την πάροδο δέκα ετών από την απότιση της ποινής με οποιονδήποτε τρόπο, εφόσον ο υπαίτιος δεν έχει καταδικαστεί πάλι για κακούργημα ή πλημμέλημα.

Τέλος,  το άρθρο 575 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας δίνει τη δυνατότητα για αμφισβήτηση και διόρθωση τυχόν εσφαλμένων εγγραφών στο ποινικό μητρώο ύστερα από αίτηση του ενδιαφερομένου ή του εισαγγελέα πλημμελειοδικών.

Για περισσότερες πληροφορίες και ραντεβού καλέστε στο δικηγορικό γραφείο και μιλήστε με εξειδικευμένο δικηγόρο ποινικού δικαίου στα τηλ: 210 8811903, 6932455478.

 

ΚΑΤΑΡΓΗΘΗΚΑΝ ΠΤΑΙΣΜΑΤΑ ΚΑΙ ΥΠΟΤΡΟΠΗ

ΑΠΟΣΥΜΦΟΡΗΣΗ ΤΩΝ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΩΝ

ΝΕΩΤΕΡΙΣΜΟΙ ΣΤΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΜΕ ΠΟΙΝΙΚΗ ΔΙΑΤΑΓΗ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΦΕΛΗ ΕΡΓΑΣΙΑ

ΤΙΘΕΤΑΙ ΝΕΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΓΙΑ ΑΠΑΛΛΑΓΕΣ ΨΥΧΙΚΑ ΚΑΙ ΔΙΑΝΟΗΤΙΚΑ ΔΙΑΤΑΡΑΓΜΕΝΩΝ

            Η παραδοσιακή διάκριση των εγκλημάτων στην ελληνική έννομη τάξη κατένεμε διαχρονικά αυτά, ανάλογα προς την ηθική και κοινωνική τους απαξία, σε πταίσματα, πλημμελήματα και κακουργήματα. Τα πταίσματα τιμωρούνταν με κράτηση, που αφορούσε χρονικό διάστημα από μία (1) έως τριάντα (30) ημέρες, τα πλημμελήματα με φυλάκιση, που αφορά χρονικό διάστημα από δέκα (10) ημέρες έως πέντε (5) έτη και τέλος τα κακουργήματα, που τιμωρούνται με κάθειρξη, κατ’ αρχήν πρόσκαιρη, που αφορά χρονικό διάστημα από πέντε (5) έτη έως δεκαπέντε (15) έτη και την ισόβια κάθειρξη, που θεωρητικά είναι ακριβώς «ισόβια», ώστε να μην τίθεται μέγιστος χρονικός ορίζοντας, αν και το μέγιστο της έκτισης ουσιαστικά ποσοτικοποιείται με τις διατάξεις περί απόλυσης υφ’ όρων (αρ. 105 Π.Κ.). Σημειώνεται πάντως ότι με τον Νέο Ποινικό Κώδικα (Ν. 4619/2019) ιδιαίτερη έμφαση δίδεται και στις άλλες μορφές ποινών πέρα από τις στερητικές της ελευθερίας που περιγράφονται πιο πάνω, και συγκεκριμένα στη χρηματική ποινή και στην προσφορά κοινωφελούς εργασίας.

            Συγκεκριμένα, πταίσματα χαρακτηρίζονταν εγκλήματα ήσσονος απαξίας, όπως η διατάραξη ησυχίας, η ρύπανση, η παράβαση οικοδομικών διατάξεων, η διατάραξη της κυκλοφορίας κ.α. Τα πλημμελήματα αποτελούν την ευρύτερη γκάμα εγκλημάτων, σχετικών με την τιμή (π.χ. εξύβριση, συκοφαντική δυσφήμηση), τα υπομνήματα (π.χ. νοθεία εγγράφου, πλαστογραφία), την περιουσία (π.χ. απάτη, εκβίαση), την ιδιοκτησία (π.χ. κλοπή, υπεξαίρεση), τη ζωή και την υγεία (π.χ. σωματικές βλάβες, έκθεση), μεταξύ πολλών άλλων εγκλημάτων, προβλεπόμενων είτε στον Ποινικό Κώδικα είτε σε ειδικούς ποινικούς νόμους. Τέλος, τα κακουργήματα είναι τα βαρύτερα εγκλήματα που δύνανται να τελεστούν, και μεταξύ αυτών περιλαμβάνονται η ανθρωποκτονία και οι θανατηφόρες μορφές εγκλημάτων όπως η σωματική βλάβη ή η ληστεία, ο βιασμός, μεγάλο μέρος των σχετικών με ναρκωτικά εγκλημάτων, η εσχάτη προδοσία ή οι τρομοκρατικές ενέργειες. Επίσης κακουργηματικό χαρακτήρα αποκτούν και μη βίαια εγκλήματα όταν γίνονται σε μεγάλη κλίμακα (π.χ. διακεκριμένες μορφές κλοπής, απάτης).

            Τα κακουργήματα παραγράφονται μετά από είκοσι (20) έτη αν πρόκειται για ισόβια κάθειρξη ή μετά από δεκαπέντε έτη αν είναι πρόσκαιρη. Τα πλημμελήματα παραγράφονται μετά από πέντε (5) έτη. Η προθεσμία της παραγραφής δύναται να ανασταλεί για πέντε (5) επιπλέον έτη αν πρόκειται για κακούργημα και για τρία (3) έτη αν πρόκειται για πλημμέλημα. Έτσι, η ποινική δίωξη για τα κακουργήματα δεν μπορεί να υπερβεί τα είκοσι πέντε (25) έτη και για τα πλημμελήματα τα οκτώ (8) έτη.

Με τον νέο Ποινικό Κώδικα που ισχύει από 1^η Ιουλίου 2019, ΚΑΤΑΡΓΟΥΝΤΑΙ ΤΑ ΠΤΑΙΣΜΑΤΑ!!! Πλέον, τα χαρακτηριζόμενα μέχρι πρότινος πταίσματα τιμωρούνται με διοικητικό πρόστιμο, κατ’ αρχήν κυμαινόμενο μεταξύ 100 έως 600 ευρώ.

Επιπλέον, ΓΙΑ ΤΑ ΠΛΗΜΜΕΛΗΜΑΤΑ ΚΑΤΑΡΓΟΥΝΤΑΙ οι διατάξεις για την ΥΠΟΤΡΟΠΗ και τους ΚΑΘ’ ΕΞΗ παραβάτες! Αυτό σημαίνει, πως οι υπότροποι, θα δικάζονται κάθε φορά σαν ναν μην είχε υπάρξει προηγούμενη φορά σύλληψης κι έκτισης ποινής για το αδίκημα.   Το ίδιο ισχύει και για τους καθ’ έξιν παραβάτες, οι οποίοι δεν αντιμετωπίζουν πλέον τις   κλιμακωτά αυξανόμενες ποινές που ίσχυαν κατά το παρελθόν.  

Πλέον, τιμωρούνται μόνον πλημμελήματα και κακουργήματα και μόνο από τα 3 χρόνια φυλάκισης και πάνω διατάσσεται η έκτιση της ποινής! Δηλαδή, οι καταδικασμένοι από 3 έως 5 έτη για πλημμελήματα, θα φυλακίζονται για τουλάχιστον το 1/10 της ποινής, ενώ μετά μπορεί αυτή να μετατραπεί σε κοινωφελή εργασία!! Με την θέσπιση των νέων διατάξεων για τα ελαφρυντικά, υπάρχουν μεγάλες δικονομικές δυνατότητες για περαιτέρω μείωση των ποινών,  οπότε οποιοσδήποτε απειλείται με ποινή από 3 ως 5 χρόνια, μπορεί να δει την ποινή του να ορίζεται στα 1 έως 3, με συνέπεια είτε την αναστολή αυτής, ή την μετατροπή της σε κοινωφελή εργασία, χωρίς να περάσει ούτε μια μέρα στη φυλακή!!!

Το δε δικαστήριο, μπορεί να μην επιβάλει ποινή στον υπαίτιο πλημμελήματος αν: α) αυτός έχει πληγεί τόσο σοβαρά από το αποτέλεσμα της πράξης του, ώστε η επιβολή της ποινής να εμφανίζεται πλέον δυσανάλογα επαχθής, β) έχει αποκαταστήσει στο μέτρο του δυνατού την προσβολή που έχει προκαλέσει στον παθόντα, δείχνοντας ειλικρινή μετάνοια, ώστε η ποινή να μην κρίνεται πλέον αναγκαία, γ) η βλάβη ή ο κίνδυνος που προκλήθηκαν από την πράξη του ήταν ιδιαιτέρως μικρής βαρύτητας ή δ) έχει περάσει ασυνήθιστα μεγάλο χρονικό διάστημα από την τέλεση του εγκλήματος, ώστε η επιβολή της ποινής να μην εμφανίζεται πλέον αναγκαία, σε συνδυασμό και με τη μικρή βαρύτητα της πράξης, είτε εάν έχει ολοκληρωθεί επιτυχώς η διαδικασία αποκαταστατικής δικαιοσύνης μεταξύ αυτού και του παθόντος.

Εκείνοι, δε, που θα κριθούν ένοχοι από το δικαστήριο και τους αναγνωριστεί ότι πάσχουν από ψυχική διαταραχή ή ακόμα και διανοητική διαταραχή, αντιμετωπίζονται από νέο το πλαίσιο απονομής δικαιοσύνης ως εξής: Για αξιόποινες πράξεις που τιμωρούνται με στερητικές της ελευθερίας ποινές άνω του ενός έτους, διατάσσεται από το δικαστήριο θεραπευτικό μέτρο, με μέγιστη διάρκεια έως δύο χρόνια για πλημμελήματα και έως πέντε χρόνια για κακουργήματα. Το θεραπευτικό μέτρο δύναται να είναι νοσηλεία σε ειδικό τμήμα δημόσιου ψυχιατρικού ή γενικού νοσοκομείου, νοσηλεία σε ψυχιατρικό τμήμα δημόσιου ψυχιατρικού ή γενικού νοσοκομείου, υποχρεωτική θεραπεία και ψυχιατρική παρακολούθηση κατά τακτά χρονικά διαστήματα σε κατάλληλη εξωνοσοκομειακή Μονάδα Ψυχικής Υγείας ή εξωτερικά ιατρεία δημόσιου ψυχιατρικού ή γενικού νοσοκομείου.

Όσον αφορά δε αξιόποινες πράξεις που διαπράττονται από άτομα μειωμένου καταλογισμού και τιμωρούνται με στερητικές της ελευθερίας ποινές άνω του ενός έτους, το δικαστήριο, εκτός από την επιβολή της μειωμένης ποινής, διατάσσει την εισαγωγή του σε ψυχιατρικό παράρτημα καταστήματος κράτησης ή, σε περίπτωση αναστολής εκτέλεσης της ποινής του, τα θεραπευτικά μέτρα που αναφέρονται ανωτέρω. Σε κάθε περίπτωση, μετά την ολοκλήρωση του θεραπευτικού μέτρου, το Τριμελές Πλημμελειοδικείο του τόπου εκτέλεσης του μέτρου μπορεί να διατάξει τη μη έκτιση της ποινής, αν το έγκλημα για το οποίο επιβλήθηκε είναι πλημμέλημα και η έκτιση δεν θεωρείται πλέον αναγκαία.

            Τέλος, μεγάλης σημασίας είναι το ζήτημα του νομικού χαρακτηρισμού ενός εγκλήματος ως κακουργήματος ή πλημμελήματος στην πορεία των ετών, καθώς δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις όπου εγκλήματα αλλάζουν χαρακτηρισμό. Για παράδειγμα, η δωροδοκία (άρθρ. 236 Π.Κ.) έγινε με τον Νέο Ποινικό Κώδικα από κακούργημα πλημμέλημα, ενώ αργότερα, με νέο νόμο (Ν. 4637/2019) προστέθηκε κακουργηματική περίπτωση δωροδοκίας. Άλλο παράδειγμα αποτελεί ο εμπρησμός, ο οποίος από κακούργημα κατέπεσε σε πλημμέλημα με τον Ν. 4619/2019, ενώ αναμένεται ότι θα επανακτηθεί η κακουργηματική διάστασή του σύντομα.

Για περισσότερες πληροφορίες και προσωπικό ραντεβού με εξειδικευμένο δικηγόρο επικοινωνήστε στα τηλ: 210 8811903, 6932455478.

 

Αποζημίωση για ματαίωση γάμου

Ένα από τα πιο σημαντικά και καθοριστικά βήματα στην ζωή ενός ανθρώπου είναι η σύναψη γάμου και η δημιουργία οικογένειας. Η υπόσχεση για την τέλεση ενός γάμου αποτελεί πνευματική και συναισθηματική επένδυση, ενώ ταυτόχρονα, όσον αφορά στα πρακτικά ζητήματα, αποτελεί και μια απολύτως οικονομική επένδυση και κίνηση.

Ένα ζευγάρι, δηλαδή, που αποφασίζει να προχωρήσει σε γάμο, είτε πολιτικό είτε θρησκευτικό, πέρα από το γεγονός ότι το ένα μέρος εμπιστεύεται το άλλο με την υπόλοιπη ζωή του, προχωράει και σε κάποια οικονομικά ανοίγματα προκειμένου να υλοποιηθεί ο γάμος, τα οποία πολλές φορές είναι και ιδιαιτέρως σημαντικά.

 Υπάρχουν, όμως, περιπτώσεις που εντελώς ξαφνικά και βίαια ένα από τα δύο μέρη αποφασίζει να τερματίσει όλα τα παραπάνω, με αποτέλεσμα το άλλο μέρος να βρεθεί ψυχολογικά και κοινωνικά εκτεθειμένο, αλλά και να πληχθεί οικονομικά.

Μπορεί να μην αποτελεί την πρώτη σκέψη κάποιου όταν βρεθεί στη δυσμενή θέση να ματαιώσει τον γάμο του, αλλά η αλήθεια είναι ότι μπορεί και πρέπει να αποζημιωθεί, τόσο για την ηθική βλάβη όσο και για την χρηματική απώλεια που είχε.

Για να πάρουμε τα πράγματα από την αρχή, η ξαφνική, βάναυση και αναίτια υπαναχώρηση από την τέλεση του γάμου αποτελεί ευθεία προσβολή της προσωπικότητας του άλλου, και σύμφωνα με την 57 ΑΚ, «όποιος προσβάλλεται παράνομα στην προσωπικότητά του έχει δικαίωμα να απαιτήσει να αρθεί η προσβολή και να μην επαναληφθεί αυτή στο μέλλον».

 Πράγματι, σε περίπτωση που λίγο πριν από την τέλεση του γάμου, το ένα από τα μέρη υπαναχωρήσει, το πλήγμα είναι τόσο ισχυρό που μπορεί να οδηγήσει ακόμη και σε χρόνια ψυχολογικά ζητήματα. Το άτομο προσβάλλεται στον πυρήνα της αξιοπρέπειάς του, καθώς εκτίθεται στον κοινωνικό του περίγυρο (ειδικά στις κλειστές κοινωνίες) και πλήττεται βάναυσα η τιμή και η υπόληψή του.

Σύμφωνα, λοιπόν, με την 59 ΑΚ και στην περίπτωση του της 57 ΑΚ, το δικαστήριο με την απόφασή του, μπορεί να καταδικάσει τον υπαίτιο να ικανοποιήσει την ηθική βλάβη αυτού που έχει προσβληθεί. Η ικανοποίηση μπορεί να είναι οποιασδήποτε φύσεως κρίνει το δικαστήριο, δηλαδή μπορεί να είναι η πληρωμή κάποιου χρηματικού ποσού, ένα δημοσίευμα με το οποίο ο υπαίτιος θα ζητάει δημοσίως συγγνώμη ή οτιδήποτε άλλο επιβάλλουν οι περιστάσεις.

Σημαντικό επιβαρυντικό παράγοντα αποτελεί τυχόν εγκυμοσύνης της υποψήφιας συζύγου (όταν εκείνη είναι η παθούσα). Για το ζήτημα έχει αποφανθεί η δικαιοσύνη εδώ και αρκετά χρόνια με την υπ’ αριθμ. 259/2016 απόφαση του Εφετείου Πειραιώς να είναι καταπέλτης, επιδικάζοντας σε υποψήφια σύζυγο, που βρισκόταν σε κατάσταση προχωρημένης εγκυμοσύνης, ποσό ύψους 8.000 ευρώ ως αποζημίωση για ηθική βλάβη από τον άνδρα που αποφάσισε ανήμερα του γάμου να της ανακοινώσει ότι δεν θα προχωρήσει σε αυτόν, αδιαφορώντας τελείως για εκείνη και το κυοφορούμενο στο εξής.

Χαρακτηριστικό απόσπασμα της εν λόγω απόφασης αποτελεί το εξής: «Το γεγονός αυτό υπήρξε ιδιαιτέρως σκληρό για την ενάγουσα, η οποία ευρισκόμενη σε κατάσταση προχωρημένης εγκυμοσύνης, είχε την επιπλέον υποχρέωση να ενημερώσει το συγγενικό και φιλικό περιβάλλον της (να σημειωθεί ότι μεταξύ των καλεσμένων ήταν και στενοί συγγενείς της, κάτοικοι εξωτερικού, οι οποίοι είχαν έλθει στη Ελλάδα) για την ξαφνική ματαίωση του γάμου της. Έκτοτε δε, ο εναγόμενος διέκοψε τη συμβίωσή του με την ενάγουσα και την εγκατέλειψε, χωρίς να ενδιαφερθεί για την πορεία της εγκυμοσύνης της και για τον τοκετό…»

 Έπειτα, όπως προείπαμε, στην πορεία της προετοιμασίας ενός γάμου, γίνονται σημαντικές χρηματικές επενδύσεις, οι οποίες ανέρχονται σε αρκετές χιλιάδες ευρώ. Και σε αυτή την περίπτωση ο παθών μπορεί να ζητήσει από τον υπαίτιο αποζημίωση για την απώλεια χρήματων που είχε με βάση τις διατάξεις για τις αδικοπραξίες (914 ΑΚ επ.) εκτός από την αποζημίωση για τη στενοχώρια και την προσβολή από τη ματαίωση.

Για περισσότερες πληροφορίες και ραντεβού καλέστε στο δικηγορικό γραφείο και μιλήστε με εξειδικευμένο δικηγόρο στα τηλ: 210 8811903, 6932455478.

 

Βιασμός και συναφείς πράξεις

Ελαφρύτερη η τιμωρία του βιασμού σήμερα

Είναι στα σημεία των καιρών η ανοχή και η ηπιότερη (ή μη) τιμώρηση των πράξεων που αποτελούν σεξουαλική παρενόχληση και προσβολή της γενετήσιας αξιοπρέπειας. Ακόμα χειρότερα, με τον τελευταίο νόμο του 2019, ο βιασμός τιμωρείται ελαφρύτερα! Αν ληφθεί μάλιστα υπόψη ότι η πραγματική έκτιση της ποινής αφορά στα 2/5 του χρόνου που στην τελευταία απόφαση ορίστηκε για τον δράστη κακουργηματικού βιασμού, αυτό σημαίνει ότι στα 2-3 χρόνια ο δράστης μπορεί να τριγυρίζει και να δρα ελεύθερα, χωρίς να έχει θεραπευτεί από το αίτιο που τον κατέστησε βιαστή.

Επομένως, γίνεται απολύτως κατανοητό ότι, όχι μόνο δεν «σωφρονίζεται» κάποιος στη φυλακή, αλλά -συχνά- βγαίνει πιο οργισμένος και ορμητικός για τέλεση νέων βιασμών… Επισημαίνω ότι ακόμα περισσότερο υπέρ της απόφασης για την τέλεση των νέων βιασμών συνηγορεί η ελαφριά τελική ποινή, αφού κάποιος θεωρεί ότι αφού κοστίζει τόσο λίγη στέρηση ελευθερίας η ικανοποίηση του πάθους του, μπορεί να το απολαμβάνει εύκολα.

Επίσης, οι ελαφρύτερες πράξεις προσβολής της γενετήσιας αξιοπρέπειας, δηλαδή οτιδήποτε δεν περιέχει ολοκληρωμένη συνουσία, οι πλημμεληματικές πράξεις, τιμωρούνται ακόμα πιο «χαϊδευτικά»: γι’ αυτές επιφυλάσσονται ποινές πολύ μικρές, σχεδόν ανύπαρκτες, από ένα έως τρία χρόνια κι αυτές εξαγοράσιμες και με αναστολή!

Έως το 2019, το άρθρο του Ποινικού Κώδικα (ΠΚ) για τον κακουργηματικό βιασμό είχε ως εξής:

«1. Όποιος με σωματική βία ή με απειλή σπουδαίου και άμεσου κινδύνου εξαναγκάζει άλλον σε συνουσία ή σε άλλη ασελγή πράξη ή σε ανοχή της τιμωρείται με κάθειρξη.

2. Αν η πράξη της προηγούμενης παραγράφου έγινε από δύο ή περισσότερους δράστες που ενεργούσαν από κοινού, επιβάλλεται κάθειρξη τουλάχιστον δέκα ετών»

Με τον Ν. 4619/2019, η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ με μια τροποποίηση που προκάλεσε διχασμό, αντιδράσεις κι έντονες συζητήσεις, επιχείρησε τη διασάφηση του άρθρου, δίδοντας στο νέο άρθρο 336 ΠΚ την εξής μορφή:

«1. Όποιος με σωματική βία ή με απειλή σοβαρού και άμεσου κινδύνου ζωής ή σωματικής ακεραιότητας εξαναγκάζει άλλον σε επιχείρηση ή ανοχή γενετήσιας πράξης τιμωρείται με κάθειρξη. 

2. Γενετήσια πράξη είναι η συνουσία και οι ίσης βαρύτητας με αυτήν πράξεις.

3. Αν η γενετήσια πράξη έγινε από δύο ή περισσότερους δράστες που ενεργούσαν από κοινού, επιβάλλεται κάθειρξη τουλάχιστον δέκα ετών.

4. Αν κάποια από τις πράξεις των προηγούμενων παραγράφων είχε ως συνέπεια τον θάνατο του παθόντος επιβάλλεται κάθειρξη ισόβια ή πρόσκαιρη τουλάχιστον δέκα ετών.

5. Όποιος, εκτός από την παράγραφο του άρθρου 1, εξαναγκάζει άλλον σε επιχείρηση ή ανοχή γενετήσιας πράξης απειλώντας αυτόν με παράνομη πράξη ή παράλειψη, τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον τριών ετών.»

Η ασέλγεια που προηγούμενα τιμωρούνταν ισότιμα με το βιασμό τώρα δεν υπάρχει ως κακουργηματική πράξη αλλά μόνο ως απλό πλημμέλημα. Κακουργηματικό βιασμό έχουμε μόνο με συνουσία. Οι ασελγείς πράξεις διακρίνονται από τη συνουσία καθαυτή και περιλαμβάνουν μία ολόκληρη σφαίρα ενεργειών όπως οι θωπείες, οι ψαύσεις, οι επαφές γεννητικών οργάνων, ακόμη και τα φιλιά κι ο εναγκαλισμός, και τιμωρούνται ως πλημμέλημα υπό προϋποθέσεις, δηλαδή ειδικές περιστάσεις «του τόπου, του χρόνου και του τρόπου τέλεσής της (της όποιας πράξης), αλλά και των ιδιοτήτων των προσώπων μεταξύ των οποίων αυτή τελέστηκε».

Σημειωτέον ότι, με το προϋφιστάμενο καθεστώς, πολλές πράξεις εκτός της συνουσίας θεωρούνταν ισάξιες με το βιασμό ενώ πράξεις ήσσονος βαρύτητας υπάγονταν στις λεγόμενες «ασελγείς χειρονομίες» του άρθρου 337 Π.Κ. και τιμωρούνταν πολύ πιο ήπια, με φυλάκιση μέχρι ενός έτους.

«1. Όποιος με χειρονομίες γενετήσιου χαρακτήρα, με προτάσεις που αφορούν γενετήσιες πράξεις, με γενετήσιες πράξεις που τελούνται ενώπιον άλλου ή με επίδειξη των γεννητικών του οργάνων, προσβάλλει βάναυσα την τιμή άλλου, τιμωρείται με φυλάκιση έως ένα έτος ή χρηματική ποινή. Για την ποινική δίωξη απαιτείται έγκληση…»

Η τροποποίηση του άρθρου 336 ΠΚ για τον βιασμό άφησε εκτός της κακουργηματικής τιμωρίας την ασέλγεια, τις ασελγείς πράξεις τις θεώρησε μικρά (αθώα;) πλημμελήματα.

Ο περιορισμός των περιστάσεων που συνιστούν βιασμό σήμανε αυτομάτως την ηπιότερη αντιμετώπιση των πράξεων μικρότερης σημασίας. Συγκεκριμένα, στο νέο άρθρο 336 παρ. 1, για να χαρακτηριστεί μία πράξη ως κακουργηματικός βιασμός, απαιτείται ΚΑΙ συνουσία Και σωματική βία ή απειλή κινδύνου, που αφορά όμως τη ζωή και τη σωματική ακεραιότητα ΜΟΝΟ του θύματος.

Επίσης, από το 2019 έχουμε και ηπιότερη μεταχείριση για όσους τέλεσαν ακόμη και τις βαρύτερες μορφές των γενετήσιων πράξεων με ψυχολογική βία (π.χ. θα βιάσω τα παιδιά σου αν δε δεχτείς εσύ…), γεγονός που προκάλεσε και προκαλεί μέχρι σήμερα αντιδράσεις.

Ακόμα, για τον θανατηφόρο βιασμό, εκτός από την ισόβια κάθειρξη που προβλεπόταν μέχρι πρόσφατα, με την παράγραφο 4 του άρθρου 336 ΠΚ δόθηκε εναλλακτικά η δυνατότητα επιβολής της πρόσκαιρης καθείρξεως τουλάχιστον δέκα ετών, δηλαδή ηπιότερη ποινή από τα ισόβια κι εδώ δίχως προφανή αιτιολογία.

Τέλος, οι πράξεις που όπως προαναφέρθηκε θεωρούνται «ασέλγεια», δηλαδή όλες οι πράξεις εκτός ενός πλήρους βιασμού, τιμωρούνται με ποινή φυλάκισης έως 1 έτος ! , που είναι και εξαγοράσιμη ! (άρθρο 337 παρ. 1 ΠΚ.).

Από όλα τα παραπάνω είναι σαφές ότι το 2019 επιτεύχθηκε ασφαλώς η ηπιότερη μεταχείριση των δραστών γενετήσιων πράξεων.

Μοναδική ελπίδα για την επισήμανση της πραγματικής βαρύτητας και τιμώρησης των πράξεων αυτών φαίνεται να είναι η όλη διαδικασία καταγγελιών και μηνύσεων που ανοίχτηκε και στην Ελλάδα με τη Σοφία Μπεκατώρου, η μακρύτερη παραγραφή των εγκλημάτων αυτών στα 40 έτη, αλλά και η στόχευση πραγματικής θεραπείας των βιαστών, είτε των εν ενεργεία είτε των εν δυνάμει.

Το δικηγορικό μας γραφείο αναλαμβάνει ποινικές υποθέσεις και είναι σε θέση να σας παρέχει νομικές συμβουλές και να υπερασπιστεί τα δικαιώματά σας.

Για περισσότερες πληροφορίες και ραντεβού καλέστε και μιλήστε με εξειδικευμένο δικηγόρο για ζητήματα παραγραφών κι εκδίκασης ποινικών αδικημάτων στα τηλ: 210 8811903 και 6932455478.

 

Σχόλια κι αναρτήσεις στο facebook και στις κλειστές ομάδες

Στη γνωστή σε όλους μας πλατφόρμα κοινωνικής δικτύωσης Facebook, πέρα από τα προσωπικά προφίλ των ατόμων, υπάρχουν διάφορες «ομάδες», στις οποίες πραγματοποιούνται συζητήσεις. Ορισμένες από αυτές τις ομάδες είναι «κλειστές», τουτέστιν, αν κάποιος θέλει να γίνει μέλος και να έχει πρόσβαση στις αναρτήσεις ή να σχολιάσει / ξεκινήσει μια συζήτηση, θα πρέπει να αιτηθεί την εισαγωγή του στους λεγόμενους «διαχειριστές» εκάστης ομάδας.

 Ένα ζήτημα που τίθεται, είναι αν οι αναρτήσεις σε αυτές τις κλειστές ομάδες μπορούν να αποτελέσουν αντικείμενο απόδειξης ενώπιον Δικαστηρίου (δηλαδή να χρησιμοποιηθούν εναντίον κάποιων) και υπό ποιες προϋποθέσεις ενώ εύλογα προκύπτει και το ερώτημα αν υπάρχει ευθύνη των διαχειριστών.

Το Τριμελές Εφετείο Θεσσαλονίκης με την πρόσφατη υπ’ αριθμ. 2116/2020 απόφασή του, έδωσε απαντήσεις στα ζητήματα αυτά. Η συγκεκριμένη απόφαση αφορά σε αγωγή ενός γιατρού, ο οποίος στράφηκε κατά των διαχειριστών μίας τέτοιας κλειστής ομάδας και ενός ακόμη ατόμου, το οποίο, ως μέλος της παραπάνω ομάδας, προέβη σε συκοφαντικά και ψευδή σχόλια με σκοπό την προσβολή της τιμής και της υπόληψης του ενάγοντος, τόσο ως ανθρώπου όσο και ως ιατρού , όπως στη δίκη αποδείχθηκε.

Τα εν λόγω σχόλια έγιναν στα πλαίσια συζήτησης στην ενότητα «forum» της ομάδας, και κατά τους ισχυρισμούς του ενάγοντος, οι διαχειριστές παρότι μπορούσαν είτε να μην επιτρέψουν καθόλου την ανάρτησή τους είτε να τα «κατεβάσουν» μόλις αντιλήφθηκαν το περιεχόμενό τους, εκείνοι, από υστεροβουλία, δεν έπραξαν τίποτα από τα δύο.

Η αγωγή πρωτοδίκως έγινε εν μέρει δεκτή μόνο ως προς το τρίτο άτομο – μέλος της ομάδας, το οποίο υποχρεώθηκε να καταβάλει ως αποζημίωση ηθικής βλάβης στον ενάγοντα το ποσό των 5.000 ευρώ και να δημοσιεύσει, με δικά του έξοδα, το διατακτικό της απόφασης εντός της ομάδας αυτής, ενώ απορρίφθηκε ως αόριστη ως προς το μέρος που αφορούσε τους διαχειριστές.

Το Εφετείο, λοιπόν, αρχικά ξεκαθάρισε ότι δεν υφίσταται προσβολή της ιδιωτικότητας ή του απορρήτου από την προσκόμιση ενώπιον του δικαστηρίου των επίμαχων αναρτήσεων, λόγω του γεγονότος ότι η ομάδα ήταν «κλειστή» και αυτό διότι όπως εκφράζεται στη σκέψη του Δικαστηρίου «το ιστολόγιο αυτό μπορεί να ήταν κλειστό πλην όμως ήταν παντελώς ελεύθερο ως προς την εισαγωγή νέων μελών, ο αριθμός των οποίων δεν μπορούσε εκ των προτέρων να προσδιοριστεί (απροσδιόριστος) και πάντως δεν ήταν πεπερασμένος και επομένως ουδόλως μπορούσε να χαρακτηριστεί ως στενός. …..Μη συντρεχόντων επομένως των όρων ύπαρξης επικοινωνίας μεταξύ πεπερασμένου και περιορισμένου (στενού) κύκλου προσώπων (ήδη επρόκειτο για ομάδα 337 ατόμων με δυνατότητα αυτή να αυξηθεί σε απροσδιόριστο εκ των προτέρων αριθμό προσώπων) και άρα επικοινωνίας σε καθεστώς οικειότητας και εμπιστευτικότητας, δεν τίθεται, με τη χρήση και αξιοποίηση των εν λόγω αναρτήσεων, θέμα προσβολής της ιδιωτικής ζωής και του δικαιώματος απορρήτου του τρίτου εναγομένου».

Επίσης, το Δικαστήριο έκρινε πως ουδεμία παραβίαση προσωπικών δεδομένων υφίσταται από την προσκόμιση των αναρτήσεων, καθώς «η επεξεργασία των αναρτήσεών από τον ενάγοντα, συνιστάμενης τούτης στη δημοσιοποίησή και προσκόμισή τους ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου, είναι απολύτως αναγκαία για την ικανοποίηση του έννομου συμφέροντος του προς παροχή δικαστικής προστασίας από την προσβολή που υπέστη, ικανοποίηση που επιδιώκει με την παρούσα δίκη και το οποίο υπερέχει προφανώς των δικαιωμάτων και συμφερόντων του τρίτου εναγομένου στον οποίο αναφέρονται τα δεδομένα, ενόψει του ότι τα ως άνω στοιχεία είναι τα μοναδικά άμεσα αποδεικτικά μέσα που αποδεικνύουν την προσβολή σ΄ όλη την έκτασή της, υφίσταται δε αδυναμία απόδειξης, λόγω της μοναδικότητας, με άλλα ηπιότερα μέσα.».

Τέλος, αναφορικά με τους διαχειριστές και την ευθύνη αυτών ως ενδιαμέσων, το Εφετείο έκρινε πως η αγωγή είναι ορισμένη προς τα πρόσωπά τους, ωστόσο την απέρριψε ως ουσία αβάσιμη, δεχόμενο τον ισχυρισμό των εναγομένων ότι  «έχοντας χαλαρή εποπτεία στο ως άνω ιστολόγιο, δεν γνώριζαν τα γεγονότα και τις περιστάσεις από τα οποία προέκυπτε ότι οι ένδικες αναρτήσεις αφορούσαν ψευδή γεγονότα και είχαν δυσφημιστικό περιεχόμενο».

Υπόψιν ότι για τις αναρτήσεις αυτές επιφυλάσσεται και ποινική καταδίκη για  δυσφήμιση, εξύβριση ή και συκοφαντική δυσφήμιση ανάλογα με τις περιστάσεις.

Το δικηγορικό μας γραφείο ασχολείται με όλο το φάσμα του δικαίου και φροντίζει να ακολουθεί τις εξελίξεις.

Για περισσότερες πληροφορίες και ραντεβού καλέστε και μιλήστε με εξειδικευμένο δικηγόρο  – διαμεσολαβητή στα τηλ: 210 8811903 και 6932455478.

 

Κακοποίηση-σωματική βλάβη

Η σωματική βλάβη και κάθε σωματική κακοποίηση ενός ατόμου από άλλο άτομο αποτελεί ποινικά κολάσιμη πράξη. Στον Ποινικό Κώδικα της χώρας μας, το έγκλημα της σωματικής βλάβης τυποποιείται, κατ’ αρχήν, στο άρθρο 308, ενώ στα επόμενα άρθρα εισάγονται και άλλες μορφές σωματικών βλαβών, η επικίνδυνη, η βαριά και η θανατηφόρα σωματική βλάβη.

Ακόμη, στο νέο άρθρο 312 ΠΚ ο τίτλος «πρόκληση βλάβης με συνεχή σκληρή συμπεριφορά» μετετράπη σε «σωματική βλάβη αδυνάμων ατόμων» και απειλούνται αυξημένες ποινές για όλες τις ανωτέρω μορφές σωματικής βλάβης, όταν αυτές τελούνται κατά των αδύναμων προσώπων. Ως δε αδύναμα άτομα νοούνται ανήλικοι ή πρόσωπα που δεν μπορούν να υπερασπίσουν τον εαυτό τους, εφόσον τα πρόσωπα αυτά βρίσκονται υπό την επιμέλεια ή την προστασία του δράστη βάσει νόμου, δικαστικής απόφασης ή πραγματικής κατάστασης, συνοικούν με τον δράστη ή έχουν μαζί του σχέση εργασίας ή υπηρεσίας.

Η βασική και πολύ σημαντική διαφοροποίηση μεταξύ των διαφορετικών μορφών σωματικής βλάβης έγκειται στις επαπειλούμενες ποινές και κατ’ επέκταση, στους χρόνους παραγραφής τους.

Η απλή σωματική βλάβη του άρθρου 308 ΠΚ και η επικίνδυνη σωματική βλάβη του 309 ΠΚ, αποτελούν πλημμελήματα που τιμωρούνται με φυλάκιση έως δύο έτη και τρία έτη αντίστοιχα, ενώ η βαριά σωματική βλάβη του άρθρου 310 ΠΚ, που επίσης αποτελεί πλημμέλημα, τιμωρείται αυστηρότερα, με φυλάκιση τουλάχιστον ενός έτους.

Ωστόσο, κρίσιμο είναι το δεύτερο εδάφιο της παρ. 1 του άρθρου 310 ΠΚ, όπου τυποποιείται η βαριά σωματική βλάβη ως κακούργημα, αν ο θύτης επεδίωκε την πρόκλησή της, και τιμωρείται με κάθειρξη έως δέκα έτη. Η ειδοποιός διαφορά, δηλαδή, είναι η πρόθεση του δράστη, ο σκοπός που είχε επιχειρώντας τη σωματική βλάβη.

Ως εκ τούτου, ενώ τα προηγούμενα πλημμελήματα, παραγράφονται, βάσει του άρθρου 111 ΠΚ, μετά πέντε έτη, το αδίκημα της σκοπούμενης βαριάς σωματικής βλάβης, ως κακούργημα, παραγράφεται μετά από δεκαπέντε έτη.

Έτσι, λοιπόν, η τελευταία αυτή περίπτωση κακουργηματικής μορφής της σωματικής βλάβης η οποία έχει μακρύτερη περίοδο παραγραφής καθίσταται εξαιρετικά ουσιώδης για περιπτώσεις θυμάτων τα οποία επί πολλά χρόνια φοβούνται να μιλήσουν και να καταδείξουν τους δράστες και κακοποιητές τους. Ο Νομοθέτης δίνει τη δυνατότητα στους ανθρώπους αυτούς, μετά από πολλά χρόνια, να ζητήσουν να τιμωρηθούν οι δράστες, εφόσον, αποδείξουν την πρόθεση του δράστη να τους προκαλέσει βαριά σωματική κάκωση και βλάβη. Να διευκρινίσουμε δε ότι σύμφωνα με τον Ποινικό Κώδικα, βαριά σωματική βλάβη υπάρχει ιδίως αν η πράξη προξένησε στον παθόντα κίνδυνο ζωής ή βαριά και μακροχρόνια αρρώστια ή σοβαρό ακρωτηριασμό ή αν τον εμπόδισε σημαντικά και για πολύ χρόνο να χρησιμοποιεί το σώμα ή τη διάνοιά του.

Το δικηγορικό μας γραφείο αναλαμβάνει ποινικές υποθέσεις και είναι σε θέση να σας παρέχει νομικές συμβουλές και να υπερασπιστεί τα δικαιώματά σας σε ποινικές δίκες και σε αστικές για διεκδίκηση αποζημιώσεων.

Για περισσότερες πληροφορίες και ραντεβού καλέστε και μιλήστε με εξειδικευμένο δικηγόρο για ζητήματα παραγραφών κι εκδίκασης ποινικών αδικημάτων στα τηλ: 210 8811903 και 6932455478.

 

Τι κάνουμε αν αντιμετωπίζουμε κλέφτες, ληστές, διαρρήκτες, καταληψίες; Γινόμαστε κατηγορούμενοι;;

 

ΝΟΜΙΜΗ ΑΜΥΝΑ- ΥΠΕΡΒΑΣΗ-ΑΥΤΟΔΙΚΙΑ

            Με την αύξηση της εγκληματικότητας, πληθαίνουν τα κρούσματα διαρρήξεων στα σπίτια ή στα καταστήματα, καθώς και τα κρούσματα ληστειών. Το μεγάλο ερώτημα παραμένει ποιες είναι τελικά οι νόμιμες εκ μέρους των θυμάτων ενέργειες, δηλαδή μέχρι σε ποιο σημείο έχουν δικαίωμα να ενεργήσουν και σε ποιες περιπτώσεις το θύμα μπορεί εν τέλει να κριθεί «κατηγορούμενος» και «ένοχος»!

            Το ισχύον νομικό πλαίσιο καλύπτει τις περιπτώσεις της «νόμιμης άμυνας», της «υπέρβασης άμυνας» αλλά και της  «αυτοδικίας» Όπως όμως εύκολα γίνεται αντιληπτό, τα όρια ανάμεσα στις έννοιες είναι ιδιαίτερα λεπτά ιδίως όταν δεν μιλάμε πια θεωρητικά αλλά όταν τυγχάνουν εφαρμογής και ειδικότερα όταν απειλούμαστε εμείς ή τα κινητά μας πράγματα από κλέφτες, διαρρήκτες, ληστές και όσους αυθαίρετα καταλαμβάνουν αυτά που μας ανήκουν.

Κλοπή έχουμε όταν μιλάμε μόνο για αφαίρεση αντικειμένου, πχ πορτοφόλι, τσάντα. Όταν η αφαίρεση γίνεται με την εισβολή στο σπίτι μας έχουμε διάρρηξη και όταν η αφαίρεση γίνεται με την απειλή βίας ή τη χρήση όπλου ή με τον εξαναγκασμό του θύματος να παραδώσει το πράγμα έχουμε ληστεία. Δηλαδή, στην περίπτωση της διάρρηξης, από τη μια πλευρά ο κλέφτης προσβάλλει την ιδιοκτησία μας και την περιουσία μας με σκοπό την κλοπή, αλλά το θύμα της διάρρηξης μπορεί να προσπαθήσει να εμποδίσει την κλοπή πχ φωνάζοντας ή επιτιθέμενο στον δράστη.  Στην προσπάθεια αυτή και εάν προκαλέσει μεγάλη σωματική βλάβη σε δράστη άοπλο και σωματικά πιο αδύναμο θα έχει υπερβεί τα  νόμιμα όρια της άμυνας. Αλλά και στην περίπτωση που δέχεται επίθεση ο ιδιοκτήτης-θύμα ληστείας εάν  αμυνόμενος  προκαλέσει μεγαλύτερη βλάβη στον δράστη-ληστή, όπως μια βαριά σωματική κάκωση ή μέχρι και τον θάνατό του), χρησιμοποιώντας για την άμυνά του ένα όπλο ή λ.χ. ένα βαρύ αντικείμενο, μπορεί ο αμυνόμενος να κατηγορηθεί για υπέρβαση των ορίων της άμυνας και βαριά ή θανατηφόρο σωματική βλάβη ή ανθρωποκτονία, όπου θα επικαλεστεί ως ελαφρυντικό και την ανάγκη του να αμυνθεί καθώς και αρκετά άλλα κατά περίπτωση, όπως τον πρότερο έντιμο βίο κλπ.

  Ως προαναφέρθηκε τα όρια είναι ιδιαίτερα λεπτά, συνήθως δε όταν φθάνουν τέτοιες υποθέσεις ενώπιον των ποινικών δικαστηρίων, το έργο του συνηγόρου υπεράσπισης είναι να αποδείξει ότι πράγματι το θύμα τελούσε σε μεγάλη ταραχή και φόβο εξαιτίας της επίθεσης που εξαρχής είχε δεχθεί ή θεώρησε ότι θα δεχόταν ή ότι η επίθεση ήταν σφοδρή και η απειλή σπουδαία, ώστε να δικαιολογηθεί η πράξη άμυνας που θεωρητικά υπερβαίνει το μέτρο στάθμισης των προσβαλλόμενων από κάθε πλευρά αγαθών, δηλαδή ακόμα κι αν το αρχικώς προσβαλλόμενο αγαθό  (πχ το αντικείμενο ιδιοκτησίας) είναι υποδεέστερο του αγαθού που επλήγη με τις αμυντικές   ενέργειες (πχ η σωματική ακεραιότητα ή η ζωή).

            Αυτοδικία: σημαίνει παίρνω το νόμο στα χέρια μου. Επιτρέπεται; Είναι νόμιμη κάθε μορφή αυτοδικίας; Και στις δύο περιπτώσεις, η απάντηση είναι αρνητική με εξαίρεση την περίπτωση της προστασίας της νομής. Δηλαδή, όταν παράνομα αφαιρείται κινητό πράγμα που μου ανήκει, μπορώ ακόμα και με την άσκηση βίας να το επαναποκτήσω, όσο ακόμα καταδιώκεται ο δράστης ή όταν συλλαμβάνεται επ’ αυτοφώρω. Ακόμα, αν ο δράστης κάνει κατάληψη σε ακίνητο πχ  στο σπίτι μου, μπορώ να τον εξωθήσω και να τον βγάλω έξω από αυτό. Και πάλι όμως εάν υπάρξει υπέρβαση των ορίων, ως προς τη βλάβη των προσβαλλόμενων αγαθών, τότε θα πρέπει να βρεθούν λόγοι που να δικαιολογούν τις υπερβάσεις.

Για περισσότερες πληροφορίες και ραντεβού καλέστε στο δικηγορικό γραφείο και μιλήστε με εξειδικευμένο δικηγόρο στα τηλ: 210 8811903, 6932455478.

 

Καταδολίευση δανειστών-ακύρωση μεταβίβασης ακινήτων-ποινές

ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΚΑΤΑΔΟΛΙΕΥΣΗ ΔΑΝΕΙΣΤΩΝ;

            Περίπτωση καταδολίευσης δανειστών υπάρχει όταν κάποιος οφειλέτης προσπαθεί να αποφύγει την εκπλήρωση της υποχρέωσής του απέναντι στο δανειστή του με το να εκποιεί και να μεταβιβάζει περιουσιακά του στοιχεία, κινητά ή ακίνητα, ώστε να φέρει το δανειστή του σε θέση να αδυνατεί να ικανοποιηθεί, ενδεχομένως μέσω εκτέλεσης, από την περιουσιακή αυτή ιδιοκτησία. Για παράδειγμα, εάν κάποιος οφειλέτης, για να αποφύγει ενδεχόμενο πλειστηριασμό εις βάρος κάποιου ακινήτου του, το πουλήσει σε κάποιον τρίτο, για να αποξενωθεί από το ακίνητο και να μην μπορεί ο δανειστής του να εκπλειστηριάσει το εν λόγω ακίνητο για να ικανοποιηθεί από το πλειστηρίασμα.

            Για να υπάρχει βέβαια καταδολίευση, η υπόλοιπη περιουσία του οφειλέτη πρέπει να μην αρκεί για την ικανοποίηση του δανειστή του (ή των δανειστών του). Εάν δηλαδή ο οφειλέτης διαθέτει π.χ. μεγάλη ακίνητη περιουσία κι εκποιήσει ένα ακίνητό του, τα υπόλοιπα όμως ακίνητα αρκούν για να ικανοποιηθεί ο δανειστής του, τότε δεν τίθεται ζήτημα καταδολίευσης, αφού ο δανειστής δεν κινδυνεύει να ζημιωθεί με οποιονδήποτε τρόπο: δεν υπάρχει κάποια βλάβη του δανειστή, το οποίο είναι και αυτό που ο νόμος επιδιώκει να αποτρέψει.

Επιπλέον, στην ενέργεια αυτή προϋποτίθεται να έχει προβεί ο οφειλέτης έχοντας ως σκοπό του να βλάψει τον δανειστή, ήτοι να του αποστερήσει – δολίως – τη δυνατότητα να ικανοποιηθεί από το εν λόγω περιουσιακό στοιχείο. Τούτο σημαίνει ότι ο οφειλέτης, γνωρίζοντας ότι οφείλει στο δανειστή του, κι ότι από την υπόλοιπη περιουσία του ο δανειστής του δεν θα μπορέσει να ικανοποιηθεί, προβαίνει ούτως ή άλλως στην απαλλοτρίωση του περιουσιακού του στοιχείου, ώστε εσκεμμένα να αποτραπεί η ικανοποίηση του δανειστή του. Εάν ο οφειλέτης προβεί στην απαλλοτρίωση αυτή όμως αγνοώντας κάποιο από τα παραπάνω γεγονότα (την οφειλή του ή την επάρκεια της περιουσίας του για να ικανοποιηθεί ο δανειστής του), τότε η ενέργειά του αυτή δεν θεωρείται καταδολιευτική.

Τέλος, για να ακυρωθεί η μεταβίβαση, πρέπει ο τρίτος ο οποίος λαμβάνει το περιουσιακό στοιχείο, να έχει γνώση ότι ο οφειλέτης προσπαθεί μεταβιβάζοντας το περιουσιακό του στοιχείο αυτό, να προκαλέσει βλάβη στο δανειστή του. Αυτή η γνώση πρέπει να είναι θετική, δεν αρκεί δηλαδή η βαριά αμέλεια. Τεκμαίρεται ότι υπάρχει αυτή η γνώση εάν ο τρίτος είναι στενός συγγενής ή σύζυγος του οφειλέτη, το τεκμήριο όμως ισχύει για ένα έτος. Εάν η μεταβίβαση έγινε χαριστικά πχ γονική παροχή δεν απαιτείται να υπάρχει γνώση του δωρεοδόχου για την ακύρωση της δωρεάς.

Αν πληρούνται όλες αυτές οι προϋποθέσεις, ο δανειστής έχει το δικαίωμα να επιδιώξει δικαστικά τη διάρρηξη της απαλλοτρίωσης αυτής, αποδεικνύοντας ο ίδιος τον καταδολιευτικό χαρακτήρα της. Δηλαδή, η μεταβίβαση του περιουσιακού στοιχείου εν τοις πράγμασι «σπάει» κι ο δανειστής μπορεί να ικανοποιηθεί από το ακίνητο αυτό. Σημειωτέον ότι τρίτος δανειστής δεν έχει δικαίωμα να ικανοποιηθεί από περιουσιακό στοιχείο τη μεταβίβαση του οποίου διέρρηξε άλλος δανειστής λόγω καταδολιευτικού χαρακτήρα.

Το δικαίωμα διάρρηξης έχει πενταετή παραγραφή από το χρόνο της απαλλοτρίωσης.

Κλείνοντας, η καταδολίευση δανειστών συνιστά και ποινικό αδίκημα και προβλέπεται στο άρθρο 397 του Ποινικού Κώδικα, τιμωρείται δε με φυλάκιση έως δύο έτη ή/και χρηματική ποινή.

Για περισσότερες πληροφορίες και ραντεβού καλέστε στο δικηγορικό γραφείο και μιλήστε με εξειδικευμένο δικηγόρο στα τηλ: 210 8811903, 6932455478.