ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΕΝΔΟΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗ ΒΙΑ

ΚΑΙ ΠΟΙΕΣ ΠΡΑΞΕΙΣ ΠΕΡΙΛΑΜΒΑΝΕΙ:

Ως ενδοοικογενειακή βία ορίζεται, σύμφωνα με το άρθ. 1 § 1 του Ν. 3500/2006, η τέλεση αξιόποινης πράξης  σε βάρος συνοικούντος μέλους της οικογένειας. Συγκεκριμένα, στην παρ. 2 του ανωτέρω νόμου ως οικογένεια θεωρείται:

Α) η κοινότητα που, ανεξάρτητα από το εάν υπάρχει συγκατοίκηση, συγκροτείται από συζύγους ή γονείς και συγγενείς πρώτου και δεύτερου βαθμού εξ αίματος ή εξ αγχιστείας και τα εξ υιοθεσίας τέκνα τους,  

Β) εφόσον συνοικούν, οι συγγενείς εξ αίματος ή εξ αγχιστείας μέχρι τέταρτου βαθμού και πρόσωπα των οποίων επίτροπος, δικαστικός παραστάτης ή ανάδοχος γονέας έχει ορισθεί μέλος της οικογένειας, καθώς και κάθε ανήλικο πρόσωπο που συνοικεί στην οικογένεια και 

Γ) ο/η μόνιμος/η σύντροφος και τα τέκνα, κοινά ή ενός εξ αυτών, εφόσον τα πρόσωπα αυτά συνοικούν, όπως και οι τέως σύντροφοι. 

Επιπροσθέτως οι διατάξεις του νόμου περί ενδοοικογενειακής βίας εφαρμόζονται εκτός από τους τέως συζύγους και στα μέρη συμφώνου συμβίωσης που έχει λυθεί, καθώς και στους πρώην μόνιμους συντρόφους. 

Ποια αδικήματα περιλαμβάνει η ενδοοικογενειακή βία;

Σύμφωνα με το άρθρο 6 του Ν. 3500/2006 :

« 1. Το μέλος της οικογένειας το οποίο προξενεί σε άλλο μέλος αυτής σωματική κάκωση ή βλάβη της υγείας του, υπό την έννοια του εδαφίου α’ της παρ. 1 του άρθρου 308 του Ποινικού Κώδικα, ή με συνεχή συμπεριφορά προξενεί εντελώς ελαφρά κάκωση ή βλάβη της υγείας του, με την έννοια του εδαφίου β’ της παραπάνω διάτα­ξης, τιμωρείται με φυλάκιση, τουλάχιστον, ενός έτους.

2.  Αν η πράξη της πρώτης παραγράφου είναι δυνα­τόν να προκαλέσει στο θύμα κίνδυνο για τη ζωή του ή βαριά σωματική βλάβη, επιβάλλεται φυλάκιση, τουλά­χιστον, δύο ετών. Αν επακολουθήσει βαριά σωματική ή διανοητική πάθηση του θύματος, επιβάλλεται κάθειρξη μέχρι δέκα ετών. Αν ο υπαίτιος επεδίωκε ή γνώριζε και αποδέχθηκε το αποτέλεσμα της πράξης του, τιμωρείται με κάθειρξη.

3. Αν η πράξη της πρώτης παραγράφου τελέσθηκε σε βάρος εγκύου ή σε βάρος μέλους της οικογένειας το οποίο, από οποιαδήποτε αιτία, είναι ανίκανο να αντι­σταθεί, τιμωρείται με φυλάκιση, τουλάχιστον, δύο ετών και αν η πράξη τελέσθηκε ενώπιον ανήλικου μέλους της οικογένειας, τιμωρείται με φυλάκιση, τουλάχιστον, ενός έτους.

4. Αν η πράξη της πρώτης παραγράφου συνιστά μεθο­δευμένη πρόκληση έντονου σωματικού πόνου ή σωμα­τικής εξάντλησης, επικίνδυνης για την υγεία, ή ψυχικού πόνου, ικανού να επιφέρει σοβαρή ψυχική βλάβη, ιδίως με την παρατεταμένη απομόνωση του θύματος, επιβάλ­λεται κάθειρξη. Αν το θύμα είναι ανήλικος, επιβάλλεται κάθειρξη τουλάχιστον δέκα ετών. 

5. Οι διατάξεις των προηγούμενων παραγράφων εφαρ­μόζονται αντίστοιχα και όταν ο δράστης εργάζεται σε φορέα παροχής κοινωνικής μέριμνας, η δε πράξη του στρέφεται σε βάρος προσώπου, το οποίο δέχεται τις υπηρεσίες του φορέα αυτού.»

Πώς μπορεί να αμυνθεί το θύμα ενδοοικογενειακής βλάβης:

Μόλις «συνειδητοποιήσει» κάποιος ότι είναι θύμα ενδοοικογενειακής βίας θα πρέπει να καταφύγει στο πλησιέστερο αστυνομικό τμήμα και να υποβάλλει καταγγελία/ αναφορά, χωρίς να καταβάλει παράβολο, εφόσον πρόκειται για αυτεπαγγέλτως διωκόμενο αδίκημα στο οποίο μάλιστα εφαρμόζεται η αυτόφωρη διαδικασία και δεν είναι απαραίτητη η κατάθεση μήνυσης. Στη συνέχεια η Αστυνομία υποδεικνύει στο θύμα μονάδα εξέτασης προκειμένου το θύμα να εξεταστεί δωρεάν από ιατροδικαστή.

Παράλληλα το θύμα για να διασφαλίσει την προστασία του από τον θύτη θα πρέπει να αποταθεί σε δικηγόρο προκειμένου να προβεί στις παρακάτω νομικές ενέργειες: να καταθέσει αίτηση ασφαλιστικών μέτρων, με την οποία θα ζητείται η απομάκρυνση του δράστη από την οικογενειακή στέγη, η μετοίκησή του καθώς και η απαγόρευση προσέγγισης του θύματος, του παιδιού (αν έχει ασκήσει βία και στο παιδί), της κατοικίας του θύματος, της εργασίας του ή των στενών συγγενών του, το σχολείο του παιδιού ή τις δραστηριότητές του, κτλ. Στην αίτηση ασφαλιστικών μέτρων μπορεί να σωρευθεί και αίτημα προσωρινής διαταγής, με την οποία το θύμα αιτείται επί της ουσίας την έκδοση προσωρινής δικαστικής απόφασης, η οποία εκδίδεται εντός 2 – 3 ημερών και ισχύει μέχρι την εκδίκαση της αίτησης ασφαλιστικών μέτρων. Επιπλέον, να αναφερθεί ότι σε περίπτωση που έχει ασκηθεί βία σε βάρος του παιδιού ή ενώπιον του, θεμελιώνεται ο λόγος της κακής άσκησης της επιμέλειας, επομένως σε τέτοιες περιπτώσεις μπορεί να αφαιρεθεί και η γονική μέριμνα. Μετά από τις παραπάνω ενέργειες κρίσιμο είναι να ρυθμιστούν τα ζητήματα της επιμέλειας, επικοινωνίας και διατροφής του τέκνου.

Επίσης για όλα αυτά ανοίγονται και ποινικές δίκες-καταδίκες.

Τέλος, όσον αφορά στις δικαστικές ενέργειες το θύμα μπορεί να ασκήσει κατά του θύτη και αγωγή αποζημίωσης λόγω ηθικής βλάβης.

Για περισσότερες πληροφορίες και ραντεβού καλέστε στο δικηγορικό γραφείο και μιλήστε με εξειδικευμένο δικηγόρο για ζητήματα ενδοοικογενειακής βίας στα τηλ: 210 8811903 και 6932455478.

 

Κουμπί πανικού – Panic button

Σύμφωνα με στοιχεία της Εισαγγελίας, τα καταγγελμένα περιστατικά ενδοοικογενειακής βίας πληθαίνουν μέρα με την ημέρα. Δεν είναι απλά «σημεία των καιρών», αλλά με τις διαστάσεις που έχει λάβει το φαινόμενο και την ενημέρωση από φορείς και κοινωνικές δομές, πολλά είναι πλέον τα θύματα που σπάνε την σιωπή τους και αναζητούν βοήθεια.

               Πρόσφατα η κυβέρνηση κατέθεσε  αιτιολογική της έκθεση στη Βουλή με την οποία συστήνει ένα νέο πρόγραμμα με την επωνυμία  ΚΟΜΒΙΟΝ ΠΑΝΙΚΟΥ (panic botton), το οποίο απευθύνεται στα θύματα ενδοοικογενειακής βίας. Όπως αναφέρεται στην αιτιολογική έκθεση πρόκειται για μία εφαρμογή την οποία θα μπορούν να κατεβάσουν τα θύματα στα κινητά τους, μέσω της οποίας θα μπορούν να ειδοποιήσουν την αστυνομία, με ασφάλεια και χωρίς να γίνει αντιληπτό από τον θύτη,  σε περίπτωση που βρίσκονται σε κατάσταση κινδύνου ή απειλής της ζωής τους ή της σωματικής τους ακεραιότητας.

            Όπως αναφέρεται χαρακτηριστικά στην αιτιολογική έκθεση της Κυβέρνησης θα εφαρμοστεί πιλοτικά μέχρις ότου ολοκληρωθεί η αξιολόγηση του προγράμματος προκειμένου  να μεταβεί στην καθολική εφαρμογή του. Το πρόγραμμα panic botton απευθύνεται κυρίως σε γυναίκες θύματα ενδοοικογενειακής βίας που διαμένουν στην Περιφέρεια Αττικής και στην Περιφερειακή Ενότητα της Θεσσαλονίκης, καθώς τα θύματα αυτά είτε εξακολουθούν να συνοικούν με τον δράστη, είτε λόγω της οικογενειακής σχέσης τους, αναγκάζονται να βρίσκονται διαρκώς σε εγγύτητα μαζί του. Για την προστασία των θυμάτων είναι σημαντικό να διευκολύνεται η άμεση και ασφαλής προσβασιμότητά τους σε αστυνομικές αρχές.

            Το «κουμπί πανικού» θεσπίζεται προκειμένου να αποσοβηστεί ένα περιστατικό βίας ή απειλής προς το θύμα. Σε κάθε περίπτωση, στη συνέχεια, το θύμα θα πρέπει να ακολουθήσει τις νόμιμες διαδικασίες προκειμένου να διασφαλίσει ότι δεν θα βρεθεί αντιμέτωπο με περιστατικό βίαιης συμπεριφοράς, «σταματώντας» τον δράστη το πρώτον με την υποβολή έγκλησης σε κάποιο αστυνομικό τμήμα και στη συνέχεια με την εκκίνηση διαδικασίας  ασφαλιστικών μέτρων για να διασφαλιστεί η προστασία του θύματος από ενδεχόμενη μελλοντική επίθεση του δράστη.

Για περισσότερες πληροφορίες και ραντεβού καλέστε στο δικηγορικό γραφείο και μιλήστε με εξειδικευμένο δικηγόρο για ζητήματα ενδοοικογενειακής βίας στα τηλ: 210 8811903 και 6932455478.

 

Το ποινικό μητρώο είναι το σύστημα καταγραφής ποινών για τις οποίες έχει καταδικαστεί ένα άτομο. Είναι στην ουσία ένα αρχείο που τηρεί το κράτος για τους πολίτες που καταδικάστηκαν από τα ελληνικά ποινικά δικαστήρια. Το αντίγραφο ποινικού μητρώου αποτελεί ένα από τα πιστοποιητικά που συχνά ζητείται από υπηρεσίες αλλά και εργοδότες. Αν, παραδείγματος χάριν, κάποιος επιδιώξει τον διορισμό του σε κάποια θέση του δημοσίου τομέα ή θέλει να ανοίξει κατάστημα υγειονομικού ενδιαφέροντος ή επιθυμεί να λάβει μέρος σε δημόσιους διαγωνισμούς, είναι σίγουρο ότι θα του ζητηθεί από τις αρμόδιες υπηρεσίες αντίγραφο του ποινικού του μητρώου. Το ίδιο, φυσικά, ισχύει και στην περίπτωση που ένα πρόσωπο θέλει να αποκτήσει ελληνική ιθαγένεια ή να εκδώσει άδεια εργασίας όντας αλλοδαπός, ή ακόμα και να ζητήσει την χορήγηση άδειας χρήσης όπλου ή κυνηγιού, μεταξύ άλλων περιπτώσεων.

Οι υπηρεσίες που τηρούν ποινικό μητρώο εκδίδουν δύο ειδών αντίγραφα στα ενδιαφερόμενα άτομα και φορείς:

• το αντίγραφο ποινικού μητρώου δικαστικής χρήσης, στο οποίο καταχωρίζεται το περιεχόμενο όλων των δελτίων ποινικού μητρώου εκτός από εκείνα που έχουν παύσει να ισχύουν. Τα ποινικά μητρώα δικαστικής χρήσης, σύμφωνα με το άρθρο 572 Κώδικα Ποινικής Δικονομίας, χορηγούνται σε συγκεκριμένα πρόσωπα και φορείς, όπως είναι ο εισαγγελέας, ο τακτικός ανακριτής, οι διευθυντές φυλακών, δημόσιες υπηρεσίες, αλλοδαπές πρεσβείες ή προξενεία, για το διορισμό δικαστικών λειτουργών, εκπαιδευτικών όλων των βαθμίδων κλπ,
• και, το αντίγραφο ποινικού μητρώου γενικής χρήσης, το οποίο εκδίδεται κατόπιν αίτησης του πολίτη τον οποίον αφορούν για κάθε νόμιμη χρήση. Σύμφωνα με το άρθρο 571 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας, στο αντίγραφο γενικής χρήσης καταχωρίζεται το περιεχόμενο όλων των δελτίων ποινικού μητρώου, των οποίων η ισχύς δεν έχει παύσει, εκτός από εκείνα:

α) που αναγράφουν χρηματική ποινή ή παροχή κοινωφελούς εργασίας ή ποινή φυλάκισης έως έξι μήνες, μετά την πάροδο τριών ετών,

β) που αναγράφουν ποινή φυλάκισης πέραν των έξι μηνών ή ποινή περιορισμού σε ψυχιατρικό κατάστημα, μετά την πάροδο οκτώ ετών,

γ) που αναγράφουν κάθειρξη, μετά την πάροδο είκοσι ετών.

Οι παραπάνω προθεσμίες αρχίζουν από την έκτιση της ποινής, ενώ αν στο μεταξύ επήλθε νέα καταδίκη για πλημμέλημα ή κακούργημα, οι προθεσμίες αυτές αρχίζουν από την απότιση της νέας ποινής.

Η ποινή θεωρείται ότι εκτίθηκε και στις περιπτώσεις α) που μετατράπηκε σε χρηματική ποινή, από την ημέρα καταβολής του ποσού της μετατροπής, β) που χαρίστηκε, από την ημερομηνία έκδοσης του αντίστοιχου προεδρικού διατάγματος, γ) που χορηγήθηκε απόλυση, από την επιτυχή πάροδο του χρόνου δοκιμασίας. Αν δε, η καταδικαστική απόφαση δεν εκτελέστηκε, οι εν λόγω προθεσμίες αρχίζουν από την παραγραφή της.

Κατ’ εξαίρεση, όταν πρόκειται για πρώτη καταδίκη του ατόμου ή για καταδίκη που αφορά: α) έγκλημα από αμέλεια ή β) έγκλημα με δόλο, για το οποίο ο νόμος απειλεί ποινή φυλάκισης μέχρι ένα έτος ή χρηματική ποινή, οι  ανωτέρω προθεσμίες μπορούν να συντμηθούν στο μισό, με διάταξη του αρμόδιου εισαγγελέα πλημμελειοδικών, ύστερα από αίτηση του ενδιαφερομένου. Η σύντμηση παρέχεται, αν υπάρχει προσδοκία έντιμου βίου στο μέλλον.

Ακόμη, σύμφωνα με το άρθρο 573 παρ. 1 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας, τα δελτία ποινικού μητρώου παύουν να ισχύουν και αποκλείεται η χρησιμοποίησή τους για οποιοδήποτε σκοπό στις ακόλουθες μόνο περιπτώσεις:

α) όταν το πρόσωπο το οποίο αφορά η εγγραφή πεθάνει ή συμπληρώσει το 80ο έτος της ηλικίας του,

β) όταν η απόφαση, για την οποία έχει συνταχθεί δελτίο ποινικού μητρώου, ακυρωθεί με αμετάκλητη δικαστική απόφαση ή η πράξη αμνηστευθεί ή απονεμηθεί χάρη με ολική άρση των συνεπειών κατ’ άρθρο 47 παρ. 2 του Συντάγματος, ή με ρητή διάταξη μεταγενέστερου νόμου, η πράξη παύει να είναι αξιόποινη ή για οιονδήποτε λόγο επέλθει οριστική παύση της ποινικής δίωξης,

γ) αν με την καταδικαστική απόφαση για την οποία έχει συνταχθεί δελτίο ποινικού μητρώου χορηγήθηκε αναστολή εκτέλεσης της ποινής, σύμφωνα με το άρθρο 99 ΠΚ, μετά την πάροδο πέντε ετών από τη λήξη του χρονικού διαστήματος της αναστολής, εφ’ όσον η αναστολή δεν έχει αρθεί ή ανακληθεί,

δ) αν το δελτίο έχει συνταχθεί μετά από απόφαση που επιβάλλει σε ανήλικο ποινή περιορισμού σε σωφρονιστικό κατάστημα, πέντε έτη μετά την απότιση της ποινής με οποιοδήποτε τρόπο, εφόσον ο ελάχιστος χρόνος περιορισμού που έχει επιβληθεί δεν υπερβαίνει το έτος, και οκτώ έτη αν υπερβαίνει το έτος, εκτός αν στο διάστημα αυτό επέλθει νέα καταδίκη. Σε περίπτωση απόλυσης υπό όρους από το σωφρονιστικό κατάστημα, η πιο πάνω πενταετία ή οκταετία αρχίζει από τη συμπλήρωση του χρόνου δοκιμασίας,

ε) αν με την καταδικαστική απόφαση επιβλήθηκε χρηματική ποινή ή παροχή κοινωφελούς εργασίας ή ποινή φυλάκισης μέχρι ένα μήνα, για αδίκημα εκ δόλου ή δύο μήνες για αδίκημα εξ αμελείας, μετά την πάροδο δέκα ετών από την απότιση της ποινής με οποιονδήποτε τρόπο, εφόσον ο υπαίτιος δεν έχει καταδικαστεί πάλι για κακούργημα ή πλημμέλημα.

Τέλος, το άρθρο 575 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας δίνει τη δυνατότητα για αμφισβήτηση και διόρθωση τυχόν εσφαλμένων εγγραφών στο ποινικό μητρώο (που μπορεί να αφορούν είτε στα στοιχεία της ποινής είτε στα στοιχεία της ταυτότητας του προσώπου που αφορά το δελτίο) ύστερα από αίτηση του ενδιαφερομένου ή του εισαγγελέα πλημμελειοδικών.

Για περισσότερες πληροφορίες και ραντεβού καλέστε στο δικηγορικό γραφείο και μιλήστε με εξειδικευμένο δικηγόρο ποινικού δικαίου στα τηλ: 210 8811903, 6932455478.

 

 

ΕΚΔΙΚΗΤΙΚΗ ΠΟΡΝΟΓΡΑΦΙΑ (REVENGE PORN):

ΚΩΔΙΚΟΠΟΙΕΙΤΑΙ ΩΣ ΑΥΤΟΤΕΛΕΣ ΑΔΙΚΗΜΑ ΣΤΟΝ ΠΟΙΝΙΚΟ ΚΩΔΙΚΑ

            Ήδη σε προηγούμενο άρθρο μας, είχαμε τονίσει την αδήριτη ανάγκη για κάλυψη αυτού του πραγματικού νομοθετικού κενού αναφορικά με την εκδικητική πορνογραφία. Η υπόθεση του γνωστού τηλεπαρουσιαστή Στάθη Παναγιωτόπουλου υπήρξε η αφορμή όχι μόνον να συζητηθεί πιο ανοιχτά το ζήτημα της εκδικητικής πορνογραφίας, αλλά και να εμπεδωθεί στην κοινωνία – και στον Έλληνα Νομοθέτη – η πραγματική διάσταση του προβλήματος αυτού, ότι δηλαδή δεν πρόκειται απλώς για μερικές μεμονωμένες περιπτώσεις, αλλά για ένα «φαινόμενο» με επιδημικές διαστάσεις, το οποίο ο Νομοθέτης του παρελθόντος δεν (θα μπορούσε να) είχε προβλέψει, καθώς η εκδικητική πορνογραφία είναι υποπροϊόν μίας τεχνολογικής ανάπτυξης που ξεπέρασε την ελληνική νομοθεσία.

            Το νομοθετικό κενό άλλωστε διέγνωσε και ο Άρειος Πάγος, κρίνοντας επί της συγκεκριμένης υπόθεσης, πραγματοποιώντας μία πραγματική «νομική ακροβασία» ώστε το ποινικό αδίκημα να διωχθεί με την αληθή του βαρύτητα, ως κακούργημα.

            Εν όψει τούτων, ήταν δέσμευση του Υπουργείου Δικαιοσύνης το κενό αυτό να καλυφθεί νομοθετικά, ευθέως, για την βέλτιστη δυνατή προστασία των θυμάτων. Η εκπλήρωση της υπόσχεσης αυτής έρχεται με τροπολογία «της τελευταίας στιγμής» σε νομοσχέδιο για την «Ενσωμάτωση της Οδηγίας (ΕΕ) 2019/713 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 17ης Απριλίου 2019 για την καταπολέμηση της απάτης και της πλαστογραφίας μέσων πληρωμής πλην των μετρητών και την αντικατάσταση της απόφασης-πλαίσιο 2001/413/ΔΕΥ του Συμβουλίου», που κατατέθηκε στη Βουλή των Ελλήνων την Παρασκευή, 10 Ιουνίου 2022.

            Σύμφωνα με τη νέα διάταξη, κωδικοποιείται το άρθρο 346 του Ποινικού Κώδικα, το περιεχόμενο του οποίου έχει ως εξής:

«Άρθρο 346

Προσβολές της γενετήσιας ζωής

1. Όποιος χωρίς δικαίωμα κοινολογεί σε τρίτο πρόσωπο ή αναρτά σε κοινή θέα, πραγματική, αλλοιωμένη ή σχεδιασμένη εικόνα ή κάθε είδους οπτικό ή οπτικοακουστικό υλικό, στο οποίο αποτυπώνεται μη δημόσια πράξη άλλου που αφορά στη γενετήσια ζωή του, τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον τριών (3) ετών και χρηματική ποινή.

2. Όποιος απειλεί άλλον ότι θα τελέσει τις πράξεις της παρ. 1 τιμωρείται με ποινή φυλάκισης τουλάχιστον ενός (1) έτους. Αν ο υπαίτιος της πράξης του προηγούμενου εδαφίου εξαναγκάζει άλλον σε πράξη ή παράλειψη ή ανοχή για την οποία αυτός δεν έχει υποχρέωση, τιμωρείται με ποινή φυλάκισης τουλάχιστον δύο (2) ετών.

3. Με κάθειρξη έως οκτώ (8) έτη και χρηματική ποινή τιμωρείται η πράξη της παρ. 1 αν τελείται:

α. με ανάρτηση στο διαδίκτυο ή σε μέσο κοινωνικής δικτύωσης με αόριστο αριθμό αποδεκτών,

β. από ενήλικο και αφορά σε ανήλικο,

γ. σε βάρος νυν ή πρώην συζύγου ή συντρόφου του υπαιτίου ή σε βάρος προσώπου που συνοικεί με αυτόν ή έχει μαζί του σχέση εργασίας ή υπηρεσίας ή βρίσκεται υπό την επιμέλεια ή την προστασία του ή δεν μπορεί να υπερασπίσει τον εαυτό του,

δ. με σκοπό να προσπορίσει ο υπαίτιος στον εαυτό του ή σε άλλον περιουσιακό όφελος.

4. Αν κάποια από τις πράξεις των προηγούμενων παραγράφων οδήγησε το θύμα σε απόπειρα αυτοκτονίας επιβάλλεται κάθειρξη και χρηματική ποινή. Αν η πράξη του προηγούμενου εδαφίου οδήγησε στο θάνατο επιβάλλεται κάθειρξη τουλάχιστον δέκα (10) ετών και χρηματική ποινή.»

Προκύπτει, από τα ανωτέρω, ότι η εκδικητική πορνογραφία θεσπίζεται ως αυτοτελές αδίκημα, από πλημμέλημα έως και κακούργημα. Οι κακουργηματικές μορφές του αδικήματος αφορούν τις περιπτώσεις: α. που ο δράστης αναρτά το υλικό στο διαδίκτυο,  β. που αφορούν ανήλικο, γ. που αφορούν ιδιαίτερη σχέση του δράστη με το θύμα (συζυγική, συντροφική, εργασίας, υπηρεσίας, επιμέλειας κα.) και δ. που ο δράστης αποσκοπεί να προσπορίσει περιουσιακό όφελος.

            Ιδιαίτερη περίπτωση που επισύρει κάθειρξη είναι αυτή που, συνεπεία των ως άνω πράξεων, το θύμα επιχείρησε να αυτοκτονήσει ενώ, αν η απόπειρα οδήγησε το θύμα στο θάνατο, επιβάλλεται κάθειρξη τουλάχιστον δέκα (10) ετών.

            Η νομοθετική αυτή παρέμβαση αξιολογείται ήδη θετικά, καθώς ανταποκρίνεται σε ένα πάγιο αίτημα του νομικού κόσμου, αλλά και των θυμάτων της εκδικητικής πορνογραφίας, ενώ ελπίζουμε ότι η εφαρμογή του νόμου θα δικαιώσει τον οπτιμισμό των αρχικών αναλύσεων κι ότι θα αποτελέσει ένα σημαντικό εργαλείο στην αποτροπή αλλά και την πάταξη αυτού του δυστυχούς φαινομένου, μακροπρόθεσμα.

Σημειωτέον ότι ο νόμος αυτός θα διασώσει πολλά ανήλικα θύματα – εφήβους ιδίως,  που είναι πιο συχνά εμπλεκόμενοι σε τέτοιες υποθέσεις, όπως έχει δείξει η εμπειρία μας, λόγω του ότι τα social media, Instagram, TikTok, f/b,  βρίθουν από εικόνες και βίντεο σχετικά.

Επίσης, τα θύματα εκτός από τις ποινικές ευθύνες κατά του δράστη μπορούν να διεκδικήσουν και αποζημιώσεις για την έκθεση της ιδιωτικής τους σφαίρας και τις συνέπειες στην προσωπικότητα και την συνέχιση της ζωής τους γενικότερα.

Για περισσότερες πληροφορίες και προσωπικό ραντεβού με εξειδικευμένο δικηγόρο επικοινωνήστε στα τηλ. 210 8811903, 6932455478.

   

 

Νόμιμη ή παράνομη η πορνογραφία;

ΜΟΡΦΕΣ ΑΘΕΜΙΤΗΣ ΔΙΑΚΙΝΗΣΗΣ ΠΡΟΝΟΓΡΑΦΙΚΟΥ ΥΛΙΚΟΥ ΚΑΙ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ

            Σε προηγούμενο άρθρο του Γραφείου μας, αναφορικά με το «Revenge Porn», ήτοι την εκδικητική πορνογραφία, που ως φαινόμενο βρέθηκε και πάλι στο προσκήνιο της καθημερινότητας την τελευταία εβδομάδα, έγινε μνεία στις διάφορες αθέμιτες περιπτώσεις διακίνησης πορνογραφικού υλικού, που δεν εμπίπτουν όμως στην κατηγορία της εκδικητικής πορνογραφίας.

            Εκ προοιμίου, πρέπει να τονιστεί ότι η πορνογραφία, αυτή καθαυτή, σε μία ευνομούμενη και φιλελεύθερη δυτική κοινωνία όπως αυτή της Χώρας μας είναι κατ’ αρχήν νόμιμη. Πολύ περισσότερο, είναι συνταγματικά κατοχυρωμένη, με την έννοια της ελεύθερης ανάπτυξης της προσωπικότητας, της ελευθερίας του λόγου και της ελευθερίας της τέχνης. Ανεξαρτήτως της όποιας ηθικής απαξίας μπορεί να αποδίδεται στον πορνογραφικό λόγο από συντηρητικότερες πεποιθήσεις, η σύγχρονη νομική πραγματικότητα οφείλει να προστατεύει την πορνογραφία, είτε πρόκειται για επαγγελματική είτε για ερασιτεχνική απασχόληση, καθώς και το δικαίωμα των εμπλεκομένων μερών να κερδοσκοπούν από αυτήν.

            Βασική προϋπόθεση προς τούτο είναι όμως το πορνογραφικό υλικό να έχει τη συναίνεση όλων των εμπλεκομένων μερών και φυσικά να μην θίγει την δημόσια τάξη. Έτσι, κατωτέρω θα δούμε δύο ακόμη κατηγορίες, πέρα από την εκδικητική πορνογραφία, αθέμιτης διακίνησης πορνογραφικού υλικού.

1. Σεξουαλικός Εκβιασμός (Sextortion)

Η πιο «συγγενική» μορφή της εκδικητικής πορνογραφίας είναι ο σεξουαλικός εκβιασμός (γνωστός κι ως «Sextortion»).

Μέσω συνήθως ψεύτικων προφίλ (fake accounts) σε λογαριασμούς μέσων κοινωνικής δικτύωσης, χρήστες προσεγγίζονται από φαινομενικά αρκετά ελκυστικά πρόσωπα του αυτού ή του αντιθέτου φύλου, κι αφού εκμαιεύσουν την εμπιστοσύνη των χρηστών, αξιώνουν υλικό ευαίσθητων προσωπικών δεδομένων, φωτογραφιών ή βίντεο, το οποίο έχει σεξουαλικό περιεχόμενο. Μόλις όμως αποκτηθεί το υλικό αυτό στην κατοχή του χρήστη του ψεύτικου προφίλ, η κατάσταση αλλάζει άρδην και ο άδολος χρήστης που το έστειλε βρίσκεται στην συγκλονιστικά δυσάρεστη θέση να εκβιάζεται είτε για οικονομικά ανταλλάγματα είτε για σεξουαλικά ανταλλάγματα, όπως παραγωγή πρωτότυπου πορνογραφικού υλικού, υπό την απειλή της ανάρτησης του αρχικού υλικού στο διαδίκτυο. Φυσικά, ο σεξουαλικός εκβιασμός δεν απαιτεί απαραίτητα τη χρήση μέσων κοινωνικής δικτύωσης, αφού και παλαιότερα απαντώνταν ως φαινόμενο, πλην όμως σήμερα, λόγω ακριβώς της αυξημένης χρήσης μέσων κοινωνικής δικτύωσης, έχει ενταθεί σημαντικά.

Προφανώς, η πρόληψη αποτελεί το κύριο μέσο προστασίας των χρηστών, που κατά κανόνα είναι νεαρής ηλικίας, αν και, όπως τονίστηκε και στο προηγούμενο άρθρο, η επανειλημμένη επισήμανση της πρόληψης τείνει, εσφαλμένα, να δημιουργεί την εντύπωση της αναστροφής της απόδοσης ευθύνης στο θύμα αντί του θύτη. Το ευτυχές είναι ότι σε συντριπτική πλειονότητα, οι απειλές τύπου sextortion αποδεικνύονται άνευ αντικρίσματος. Παρά ταύτα, δυστυχώς, από την απόκτηση του υλικού από τον κακόβουλο χρήστη, δεν υπάρχει ουδεμία εγγύηση ότι το υλικό δεν θα αναρτηθεί, ούτε κι ότι φυσικά, ακόμη κι αν κατέβει από τον αρχικό χρήστη, δεν θα παραμείνει, σε κάποια μορφή, στο αχανές διαδίκτυο. Παρά ταύτα, σε γενικές γραμμές, συστήνεται η διακοπή της επικοινωνίας με τον κακόβουλο χρήστη, η διατήρηση όσο το δυνατόν μεγαλύτερου όγκου αποδεικτικών στοιχείων (συνομιλίες και υλικό που ανταλλάχθηκε), η άμεση απεύθυνση στη Δίωξη Ηλεκτρονικού Εγκλήματος και η υποβολή μήνυσης κατά παντός υπευθύνου, αλλά και η αναφορά και το μπλοκάρισμα του χρήστη στην πλατφόρμα κοινωνικής δικτύωσης, για την προστασία, στο μέτρο του εφικτού, τρίτων ανυποψίαστων χρηστών. Η εξεύρεση των κακόβουλων χρηστών δεν είναι πάντοτε εύκολη, αλλά είναι πάντοτε πιθανή, εφ’ όσον υπάρχει επαρκές αποδεικτικό υλικό και τα αντανακλαστικά είναι άμεσα.

Στο ενδεχόμενο δε της εξεύρεσης του δράστη, εκτός από την ποινική δίωξη που θα του ασκηθεί, κατ’ άρθρ. 385 ή 386 του Π.Κ., κατά περίπτωση, το θύμα διατηρεί όλα τα δικαιώματά του για να αξιώσει την αποζημίωσή του για την ηθική του βλάβη.

• Παιδική Πορνογραφία

Η κατοχή και διακίνηση πορνογραφίας ανηλίκων αποτελεί αναμφισβήτητα την ειδεχθέστερη μορφή διακίνησης –και λήψης-  πορνογραφικού υλικού. Το θλιβερότερο δε είναι το γεγονός ότι κι αυτό το φαινόμενο ακολουθεί το μοτίβο των δύο προηγούμενων σχημάτων, όπου η αλματώδης τεχνολογική ανάπτυξη έχει επιβοηθήσει, ακούσια, με αποτέλεσμα να ενταθεί η σχετική δραστηριότητα παγκοσμίως.

Η διακίνηση έχει παρατηρηθεί ότι λαμβάνει χώρα είτε με κατ’ αρχήν αθώα ηλεκτρονικά μέσα (e–mail) ή μέσω ειδικών πλατφορμών περιορισμένης πρόσβασης ή και μέσω ηλεκτρονικών σελίδων που λειτουργούν στο λεγόμενο «dark web». Κι ενώ μέχρι πριν από λίγα χρόνια ήταν σχετικά εύκολο να εντοπιστεί το ψηφιακό αποτύπωμα των χρηστών, παρά την όποια ανωνυμία προσφέρει θεωρητικά το διαδίκτυο, μέσω της διεύθυνσης ΙΡ, έχουν αναπτυχθεί τον τελευταίο καιρό μορφές τεχνικής απόκρυψης που καθιστούν εξαιρετικά δύσκολο το έργο των αρχών. Φυσικά, η ανάπτυξη της τεχνολογίας επιδρά αμφιμερώς, καθώς με κάθε νέα μορφή απόκρυψης των πρακτικών αυτών, εμφανίζονται και νέες μορφές αποκρυπτογράφησης αλλά κι εξιχνίασης.

Σε κάθε περίπτωση, ο Έλληνας Νομοθέτης έχει επιδείξει τουλάχιστον συγκριτικά εξαιρετικά αντανακλαστικά ως προς την ιδιαίτερα επαχθή αυτή πρακτική και ποινικοποιεί την πρακτική αυτή με τα άρθρα 337 («Προσβολή γενετήσιας αξιοπρέπειας»), 339 («Αποπλάνηση παιδιών»), 342 («Κατάχρηση ανηλίκων σε ασέλγεια»), 348^Α («Πορνογραφία ανηλίκων» και 351^Α («Ασέλγεια με ανήλικο έναντι αμοιβής») του Ποινικού Κώδικα. Σημειώνεται ότι γεννώνται και οι σχετικές αστικές αξιώσεις από το ανήλικο θύμα και τους οικείους του.

Για περισσότερες πληροφορίες και προσωπικό ραντεβού με εξειδικευμένο δικηγόρο επικοινωνήστε στα τηλ. 210 8811903, 6932455478.

 

REVENGE PORN:

ΤΙ ΕΙΝΑΙ, ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟ ΚΑΙ ΠΩΣ ΜΠΟΡΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΝΑ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΤΕΙ

            Με αφορμή την αποκάλυψη της καταγγελίας και της κίνησης ποινικής διαδικασίας που αφορά σε γνωστό τηλεπαρουσιαστή ακριβώς για revenge porn (η λεγόμενη εκδικητική πορνογραφία), ο όρος πρωτοστατεί το τελευταίο εικοσιτετράωρο στα μέσα ενημέρωσης και στα social media και βρίσκεται στο προσκήνιο της επικαιρότητας. Πέρα από την απερίφραστη κατακραυγή τέτοιων πρακτικών, είναι σκόπιμο, με αφορμή αυτό το περιστατικό, να δοθεί έμφαση στο σε τί ακριβώς συνίσταται η πρακτική αυτή, στους λόγους για τους οποίους είναι επικίνδυνη και στα μέσα προστασίας που παρέχονται για την προστασία των θυμάτων.

            Τί είναι, λοιπόν, το revenge porn;

            Πρόκειται για την πρακτική της διαδικτυακής ανάρτησης προσωπικών φωτογραφιών και βίντεο με σεξουαλικό περιεχόμενο, με στόχο τον εξευτελισμό του θύματος. Η ανάρτηση αυτή πραγματοποιείται προφανώς δίχως την συναίνεση ή συγκατάθεση του θύματος. Το φαινόμενο είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με την αλματώδη ανάπτυξη της τεχνολογίας που ακουσίως προσέφερε τα μέσα για τη διευκόλυνση αφ’ ενός της απόκτησης τέτοιου υλικού κι αφ’ ετέρου της ανάρτησης και διάδοσής του στο διαδίκτυο, κυρίως (όχι όμως αποκλειστικώς) σε ιστοσελίδες πορνογραφικού περιεχομένου. Πρόκειται πραγματικά για ένα «σημείο» της εποχής. Κατά συντριπτική πλειοψηφία αφορά γυναίκες (εκτιμάται το 90% των περιπτώσεων), ώστε να είναι δόκιμο – κι όχι γενίκευση – να αναφερθούμε στο φαινόμενο ως μία νέα μορφή της έμφυλης βίας. Κατ’ αρχήν είναι το αποτέλεσμα μίας ατυχούς έκβασης μίας ερωτικής σχέσης, όπου ο σύντροφος, που είναι κάτοχος υλικού σεξουαλικού περιεχομένου της τέως συντρόφου του, αναρτά το εν λόγω υλικό στο διαδίκτυο για εκδίκηση. Το σχήμα αυτό αποτελεί και τον κανόνα των περιπτώσεων, εξ ου και το όνομα «revenge porn» αν και ο σκοπός της ανάρτησης δεν αποκλείεται να είναι διάφορος του εξευτελισμού (π.χ. εκβιασμός για οικονομικό ή άλλο όφελος).

            Γιατί είναι επικίνδυνο;

            Το πρώτον, ως ήδη αναφέρθηκε, πρόκειται για ένα φαινόμενο έμφυλης βίας, ώστε δικαίως να λογίζεται ως κακοποιητική πράξη αυτή καθαυτή.

            Επίσης, συνήθως η τέλεση τέτοιων πρακτικών είναι αιφνιδιαστική για το θύμα, που κατά κανόνα είναι εντελώς ανυποψίαστο, καθώς προέρχεται κατά κανόνα από έναν (τέως) σύντροφο, ήτοι ένα πρόσωπο που μέχρι πρότινος έχαιρε της απόλυτης εμπιστοσύνης του θύματος και θα ήταν υπό φυσιολογικές συνθήκες υπεράνω πάσης υποψίας. Δεν αποκλείεται βέβαια το υλικό αυτό να υποκλαπεί από το θύμα μέσω ηλεκτρονικών μέσων, αλλά και πάλι, τούτο αρκετές φορές είναι αποτέλεσμα της γνώσης του θύτη των κωδικών ασφαλείας του θύματος, το οποίο είναι επίσης αποτέλεσμα της οικειότητας που είχε δημιουργηθεί από τη σχέση αυτή.

            Πέραν τούτου, όμως, στη σύγχρονη αυτή εποχή που διανύουμε, η ταχύτατη διάδοση της πληροφορίας οδηγεί σε ένα αναπόδραστο και θλιβερό αποτέλεσμα: το υλικό αυτό, αφότου αναρτηθεί, έχει την «τάση» να διαχέεται, να μεταφορτώνεται από χρήστες και να αποθηκεύεται σε άλλες συσκευές και να αναρτάται εκ νέου σε άλλες σελίδες, κι αυτό με ρυθμό εκθετικό, ιδίως όταν πρόκειται για επώνυμα πρόσωπα. Τουτέστιν, εφ’ όσον το υλικό αναρτηθεί, ακόμη κι αν αργότερα κατέβει από τον αρχικό χρήστη, δεν υπάρχει καμία απολύτως εγγύηση ότι το υλικό θα παύσει να υπάρχει αναρτημένο κάπου αλλού στο αχανές διαδίκτυο.

            Η επικινδυνότητα της πρακτικής όμως έγκειται στις συνέπειες, ψυχολογικές κι όχι μόνον, που συνεπάγονται για το θύμα· το σοκ, ο εξευτελισμός, η γελοιοποίηση, η ντροπή και ο ενδεχόμενος δημόσιος στιγματισμός και περιθωριοποίηση είναι μία κατάσταση που καλείται να βιώσει το θύμα από τη στιγμή της ανάρτησης κι εντεύθεν για το υπόλοιπο της ζωής του. Ακόμη κι αν η ανθρώπινη προσέγγιση του ζητήματος προφανώς και δεν επιτρέπει οποιαδήποτε μομφή κατά του θύματος, η πίεση που εξ αντικειμένου ασκείται σε αυτό πολλές φορές μπορεί να αποδειχθεί αφόρητη, όπως δυστυχώς δεικνύει η εμπειρία, και να θέσει προσχώματα σε προσωπικό, κοινωνικό κι επαγγελματικό ακόμη επίπεδο. Μάλιστα, καθώς το φαινόμενο, με την εξέλιξη της τεχνολογίας, γιγαντώνεται, δυστυχώς υπάρχουν και ορισμένες περιπτώσεις όπου η πίεση για το θύμα αποδεικνύεται τόσο έντονη που σημειώνονται και περιπτώσεις (δυστυχώς κι επιτυχημένων) αποπειρών αυτοκτονίας.

            Πώς μπορεί κανείς να προστατευθεί;

            Δυστυχώς, η εξέλιξη της τεχνολογίας είναι φρενήρης, σε σημείο που ο ήδη χαμηλών αντανακλαστικών Έλληνας Νομοθέτης έχει βρεθεί σήμερα πίσω από το φαινόμενο. Έτσι, η διάταξη του άρθρ. 370^Α του Ποινικού Κώδικα προσφέρει μία αδρή περιγραφή του φαινομένου, χωρίς όμως να φωτογραφίζεται η εκδικητική πορνογραφία ως ιδιαίτερη εγκληματική πράξη, χωρίς καν να λαμβάνεται υπ’ όψιν το στοιχείο της σεξουαλικής φύσης του εγκλήματος ώστε να κατατάσσεται στα εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας και χωρίς να αναγνωρίζεται η φύσης της πράξης ως μορφή έμφυλης βίας. Στην πραγματικότητα το εν λόγω άρθρο αφορά κατά κυριολεξία την «παραβίαση απορρήτου», της οποίας, προφανώς, η ηθική απαξία δεν έχει την ίδια βαρύτητα, αλλά και η ποινική αντιμετώπιση είναι πιο «ελαφρά».

            Σημειωτέον ότι ούτε ο Γενικός Κανονισμός για την Προστασία των (Προσωπικών) Δεδομένων προσφέρει λύσεις στο συγκεκριμένο ζήτημα.

            Παρά ταύτα, και με δεδομένο ότι η πρόληψη αφ’ ενός δεν είναι πάντοτε εφικτή κι αφ’ ετέρου διότι η απαίτηση της πρόληψης έχει εγγενώς χαρακτήρα μομφής κατά του θύματος, η λύση πρέπει να εκπηγάσει από την ίδια την κοινωνία και τα πρότυπά της. Συγκεκριμένα, η κοινωνική συνείδηση πρέπει να ωθεί και να καθοδηγεί τα θύματα στην καταγγελία τέτοιων συμπεριφορών, ώστε η ποινική δικαιοσύνη, στο βαθμό του εφικτού, να επιλαμβάνεται και να τιμωρεί τις συμπεριφορές αυτές.

            Εδώ, θα πρέπει να γίνει μνεία, εν είδει κατακλείδας, σε μία «φωτεινή αχτίδα» που διαφαίνεται όσον αφορά το φαινόμενο της εκδικητικής πορνογραφίας· τα τελευταία χρόνια, κινήματα όπως το #metoo έχουν αναπτύξει την κοινωνική ενσυναίσθηση και ευαισθητοποίηση απέναντι στα θύματα έμφυλης βίας. Μάλιστα, η εμφατική διαδικτυακή παρουσία των κινημάτων αυτών στα social media δημιουργεί γρήγορα αντανακλαστικά για την ανάδειξη περιπτώσεων όπως και αυτή του γνωστού τηλεπαρουσιαστή, αλλά και για την κατάδειξη και κατακραυγή τέτοιου είδους ανθρώπων και συμπεριφορών, μαζικά και συντονισμένα, ώστε πλέον οι θύτες να οδηγούνται στην περιθωριοποίηση έμπρακτα και τα θύματα να βιώνουν μία μαζική συμπαράσταση και υποστήριξη, ψυχική και έμπρακτη, ώστε αντί να στιγματίζονται τα θύματα, να στιγματίζονται οι θύτες. Διότι η αλματώδης ανάπτυξη της τεχνολογίας έχει δύο πλευρές και η εκδοχή αυτή της χρήσης του διαδικτύου για προώθηση δράσεων και κινητοποιήσεων αυτών, μέσω των social media, έρχεται «μπούμερανγκ» κατά του θύτη.

            Σε κάθε περίπτωση, φαινόμενα εκδικητικής πορνογραφίας ήταν και παραμένουν κατακριτέα· αποκαλύψεις, όμως, όπως η προκείμενη, που δίδει αφορμή στον παρόντα διάλογο, ίσως δημιουργήσουν τις συνθήκες για έναν νομοθετικής περιωπής πλέον διάλογο, ώστε να θεσπιστεί, αισίως, ένα νομοθετικό πλαίσιο προστασίας του θύματος και τιμωρία των δραστών, σύγχρονο, ικανό και επαρκές.

Τέλος, να σημειωθεί ότι το θύμα εκτός από τη φυλάκιση -ποινική τιμωρία του δράστη- μπορεί να ζητήσει και χρηματική ικανοποίηση-αποζημίωση για την ηθική του βλάβη.

Για περισσότερες πληροφορίες και προσωπικό ραντεβού με εξειδικευμένο δικηγόρο επικοινωνήστε στα τηλ. 210 8811903, 6932455478.

 

ΚΑΤΑΡΓΗΘΗΚΑΝ ΠΤΑΙΣΜΑΤΑ ΚΑΙ ΥΠΟΤΡΟΠΗ

ΑΠΟΣΥΜΦΟΡΗΣΗ ΤΩΝ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΩΝ

ΝΕΩΤΕΡΙΣΜΟΙ ΣΤΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΜΕ ΠΟΙΝΙΚΗ ΔΙΑΤΑΓΗ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΦΕΛΗ ΕΡΓΑΣΙΑ

ΤΙΘΕΤΑΙ ΝΕΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΓΙΑ ΑΠΑΛΛΑΓΕΣ ΨΥΧΙΚΑ ΚΑΙ ΔΙΑΝΟΗΤΙΚΑ ΔΙΑΤΑΡΑΓΜΕΝΩΝ

            Η παραδοσιακή διάκριση των εγκλημάτων στην ελληνική έννομη τάξη κατένεμε διαχρονικά αυτά, ανάλογα προς την ηθική και κοινωνική τους απαξία, σε πταίσματα, πλημμελήματα και κακουργήματα. Τα πταίσματα τιμωρούνταν με κράτηση, που αφορούσε χρονικό διάστημα από μία (1) έως τριάντα (30) ημέρες, τα πλημμελήματα με φυλάκιση, που αφορά χρονικό διάστημα από δέκα (10) ημέρες έως πέντε (5) έτη και τέλος τα κακουργήματα, που τιμωρούνται με κάθειρξη, κατ’ αρχήν πρόσκαιρη, που αφορά χρονικό διάστημα από πέντε (5) έτη έως δεκαπέντε (15) έτη και την ισόβια κάθειρξη, που θεωρητικά είναι ακριβώς «ισόβια», ώστε να μην τίθεται μέγιστος χρονικός ορίζοντας, αν και το μέγιστο της έκτισης ουσιαστικά ποσοτικοποιείται με τις διατάξεις περί απόλυσης υφ’ όρων (αρ. 105 Π.Κ.). Σημειώνεται πάντως ότι με τον Νέο Ποινικό Κώδικα (Ν. 4619/2019) ιδιαίτερη έμφαση δίδεται και στις άλλες μορφές ποινών πέρα από τις στερητικές της ελευθερίας που περιγράφονται πιο πάνω, και συγκεκριμένα στη χρηματική ποινή και στην προσφορά κοινωφελούς εργασίας.

            Συγκεκριμένα, πταίσματα χαρακτηρίζονταν εγκλήματα ήσσονος απαξίας, όπως η διατάραξη ησυχίας, η ρύπανση, η παράβαση οικοδομικών διατάξεων, η διατάραξη της κυκλοφορίας κ.α. Τα πλημμελήματα αποτελούν την ευρύτερη γκάμα εγκλημάτων, σχετικών με την τιμή (π.χ. εξύβριση, συκοφαντική δυσφήμηση), τα υπομνήματα (π.χ. νοθεία εγγράφου, πλαστογραφία), την περιουσία (π.χ. απάτη, εκβίαση), την ιδιοκτησία (π.χ. κλοπή, υπεξαίρεση), τη ζωή και την υγεία (π.χ. σωματικές βλάβες, έκθεση), μεταξύ πολλών άλλων εγκλημάτων, προβλεπόμενων είτε στον Ποινικό Κώδικα είτε σε ειδικούς ποινικούς νόμους. Τέλος, τα κακουργήματα είναι τα βαρύτερα εγκλήματα που δύνανται να τελεστούν, και μεταξύ αυτών περιλαμβάνονται η ανθρωποκτονία και οι θανατηφόρες μορφές εγκλημάτων όπως η σωματική βλάβη ή η ληστεία, ο βιασμός, μεγάλο μέρος των σχετικών με ναρκωτικά εγκλημάτων, η εσχάτη προδοσία ή οι τρομοκρατικές ενέργειες. Επίσης κακουργηματικό χαρακτήρα αποκτούν και μη βίαια εγκλήματα όταν γίνονται σε μεγάλη κλίμακα (π.χ. διακεκριμένες μορφές κλοπής, απάτης).

            Τα κακουργήματα παραγράφονται μετά από είκοσι (20) έτη αν πρόκειται για ισόβια κάθειρξη ή μετά από δεκαπέντε έτη αν είναι πρόσκαιρη. Τα πλημμελήματα παραγράφονται μετά από πέντε (5) έτη. Η προθεσμία της παραγραφής δύναται να ανασταλεί για πέντε (5) επιπλέον έτη αν πρόκειται για κακούργημα και για τρία (3) έτη αν πρόκειται για πλημμέλημα. Έτσι, η ποινική δίωξη για τα κακουργήματα δεν μπορεί να υπερβεί τα είκοσι πέντε (25) έτη και για τα πλημμελήματα τα οκτώ (8) έτη.

Με τον νέο Ποινικό Κώδικα που ισχύει από 1^η Ιουλίου 2019, ΚΑΤΑΡΓΟΥΝΤΑΙ ΤΑ ΠΤΑΙΣΜΑΤΑ!!! Πλέον, τα χαρακτηριζόμενα μέχρι πρότινος πταίσματα τιμωρούνται με διοικητικό πρόστιμο, κατ’ αρχήν κυμαινόμενο μεταξύ 100 έως 600 ευρώ.

Επιπλέον, ΓΙΑ ΤΑ ΠΛΗΜΜΕΛΗΜΑΤΑ ΚΑΤΑΡΓΟΥΝΤΑΙ οι διατάξεις για την ΥΠΟΤΡΟΠΗ και τους ΚΑΘ’ ΕΞΗ παραβάτες! Αυτό σημαίνει, πως οι υπότροποι, θα δικάζονται κάθε φορά σαν ναν μην είχε υπάρξει προηγούμενη φορά σύλληψης κι έκτισης ποινής για το αδίκημα.   Το ίδιο ισχύει και για τους καθ’ έξιν παραβάτες, οι οποίοι δεν αντιμετωπίζουν πλέον τις   κλιμακωτά αυξανόμενες ποινές που ίσχυαν κατά το παρελθόν.  

Πλέον, τιμωρούνται μόνον πλημμελήματα και κακουργήματα και μόνο από τα 3 χρόνια φυλάκισης και πάνω διατάσσεται η έκτιση της ποινής! Δηλαδή, οι καταδικασμένοι από 3 έως 5 έτη για πλημμελήματα, θα φυλακίζονται για τουλάχιστον το 1/10 της ποινής, ενώ μετά μπορεί αυτή να μετατραπεί σε κοινωφελή εργασία!! Με την θέσπιση των νέων διατάξεων για τα ελαφρυντικά, υπάρχουν μεγάλες δικονομικές δυνατότητες για περαιτέρω μείωση των ποινών,  οπότε οποιοσδήποτε απειλείται με ποινή από 3 ως 5 χρόνια, μπορεί να δει την ποινή του να ορίζεται στα 1 έως 3, με συνέπεια είτε την αναστολή αυτής, ή την μετατροπή της σε κοινωφελή εργασία, χωρίς να περάσει ούτε μια μέρα στη φυλακή!!!

Το δε δικαστήριο, μπορεί να μην επιβάλει ποινή στον υπαίτιο πλημμελήματος αν: α) αυτός έχει πληγεί τόσο σοβαρά από το αποτέλεσμα της πράξης του, ώστε η επιβολή της ποινής να εμφανίζεται πλέον δυσανάλογα επαχθής, β) έχει αποκαταστήσει στο μέτρο του δυνατού την προσβολή που έχει προκαλέσει στον παθόντα, δείχνοντας ειλικρινή μετάνοια, ώστε η ποινή να μην κρίνεται πλέον αναγκαία, γ) η βλάβη ή ο κίνδυνος που προκλήθηκαν από την πράξη του ήταν ιδιαιτέρως μικρής βαρύτητας ή δ) έχει περάσει ασυνήθιστα μεγάλο χρονικό διάστημα από την τέλεση του εγκλήματος, ώστε η επιβολή της ποινής να μην εμφανίζεται πλέον αναγκαία, σε συνδυασμό και με τη μικρή βαρύτητα της πράξης, είτε εάν έχει ολοκληρωθεί επιτυχώς η διαδικασία αποκαταστατικής δικαιοσύνης μεταξύ αυτού και του παθόντος.

Εκείνοι, δε, που θα κριθούν ένοχοι από το δικαστήριο και τους αναγνωριστεί ότι πάσχουν από ψυχική διαταραχή ή ακόμα και διανοητική διαταραχή, αντιμετωπίζονται από νέο το πλαίσιο απονομής δικαιοσύνης ως εξής: Για αξιόποινες πράξεις που τιμωρούνται με στερητικές της ελευθερίας ποινές άνω του ενός έτους, διατάσσεται από το δικαστήριο θεραπευτικό μέτρο, με μέγιστη διάρκεια έως δύο χρόνια για πλημμελήματα και έως πέντε χρόνια για κακουργήματα. Το θεραπευτικό μέτρο δύναται να είναι νοσηλεία σε ειδικό τμήμα δημόσιου ψυχιατρικού ή γενικού νοσοκομείου, νοσηλεία σε ψυχιατρικό τμήμα δημόσιου ψυχιατρικού ή γενικού νοσοκομείου, υποχρεωτική θεραπεία και ψυχιατρική παρακολούθηση κατά τακτά χρονικά διαστήματα σε κατάλληλη εξωνοσοκομειακή Μονάδα Ψυχικής Υγείας ή εξωτερικά ιατρεία δημόσιου ψυχιατρικού ή γενικού νοσοκομείου.

Όσον αφορά δε αξιόποινες πράξεις που διαπράττονται από άτομα μειωμένου καταλογισμού και τιμωρούνται με στερητικές της ελευθερίας ποινές άνω του ενός έτους, το δικαστήριο, εκτός από την επιβολή της μειωμένης ποινής, διατάσσει την εισαγωγή του σε ψυχιατρικό παράρτημα καταστήματος κράτησης ή, σε περίπτωση αναστολής εκτέλεσης της ποινής του, τα θεραπευτικά μέτρα που αναφέρονται ανωτέρω. Σε κάθε περίπτωση, μετά την ολοκλήρωση του θεραπευτικού μέτρου, το Τριμελές Πλημμελειοδικείο του τόπου εκτέλεσης του μέτρου μπορεί να διατάξει τη μη έκτιση της ποινής, αν το έγκλημα για το οποίο επιβλήθηκε είναι πλημμέλημα και η έκτιση δεν θεωρείται πλέον αναγκαία.

            Τέλος, μεγάλης σημασίας είναι το ζήτημα του νομικού χαρακτηρισμού ενός εγκλήματος ως κακουργήματος ή πλημμελήματος στην πορεία των ετών, καθώς δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις όπου εγκλήματα αλλάζουν χαρακτηρισμό. Για παράδειγμα, η δωροδοκία (άρθρ. 236 Π.Κ.) έγινε με τον Νέο Ποινικό Κώδικα από κακούργημα πλημμέλημα, ενώ αργότερα, με νέο νόμο (Ν. 4637/2019) προστέθηκε κακουργηματική περίπτωση δωροδοκίας. Άλλο παράδειγμα αποτελεί ο εμπρησμός, ο οποίος από κακούργημα κατέπεσε σε πλημμέλημα με τον Ν. 4619/2019, ενώ αναμένεται ότι θα επανακτηθεί η κακουργηματική διάστασή του σύντομα.

Για περισσότερες πληροφορίες και προσωπικό ραντεβού με εξειδικευμένο δικηγόρο επικοινωνήστε στα τηλ: 210 8811903, 6932455478.

 

ΕΝΔΟΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗ ΒΙΑ

Όπως έχουμε αναλύσει και σε προηγούμενα άρθρα του blog μας, η κατάσταση του εγκλεισμού στην οποία έχουμε υποχρεωθεί όλοι οι πολίτες προκειμένου να προφυλαχθούμε από τον covid-19, έχει αναδείξει τα ζητήματα της ενδοοικογενειακής βίας. Μάλιστα, σύμφωνα με τα στοιχεία που προκύπτουν από τις ανοιχτές γραμμές ψυχολογικής υποστήριξης, η παθογένεια είναι πολύ μεγαλύτερη από αυτή που ενδεχομένως πίστευε κανείς στην προ κορωνοϊού εποχή.

Καθώς, λοιπόν, παραδοσιακά, τα περιστατικά βίας εντείνονται ακόμη περισσότερο κατά τις εορταστικές περιόδους, φέτος το Πάσχα, αναμένεται το φαινόμενο να βρεθεί σε έξαρση, όπως ακριβώς συνέβη και κατά την περίοδο των Χριστουγέννων.  Ειδικά φέτος, διότι οι οικογένειες καλούνται να περάσουν τις γιορτές σε απόλυτα στενό οικογενειακό κύκλο, χωρίς την παρουσία τρίτων ατόμων που, πιθανώς, θα  εκτόνωναν την κατάσταση. 

 Είναι επιτακτική ανάγκη, λοιπόν, τα θύματα ενδοοικογενειακής βίας να αντιληφθούν ότι δεν είναι μόνα και απροστάτευτα, βορρά στις διαθέσεις του θύτη τους, και να κινηθούν νομικά. Η ποινική δικαιοσύνη είναι με το μέρος τους με τον Ν.3500/2006 να αντιμετωπίζει με αυστηρές ποινές τα περιστατικά ενδοοικογενειακής βίας, αναγνωρίζοντας την βαρύτητα που έχουν, αλλά και την σφοδρή εναντίωσή τους στις αξίες και τα χρηστά ήθη της κοινωνίας.

Η σιωπή δεν αποτελεί την λύση, αλλά παρατείνει το πρόβλημα, βάζοντας σε κίνδυνο την σωματική ακεραιότητα των ίδιων και τυχόν ανήλικων μελών της οικογένειας. Μιλήστε σήμερα!

Για περισσότερες πληροφορίες και ραντεβού καλέστε στο δικηγορικό γραφείο και μιλήστε με εξειδικευμένο δικηγόρο για ζητήματα ενδοοικογενειακής βίας στα τηλ: 210 8811903 και 6932455478.

 

Βιασμός και συναφείς πράξεις

Ελαφρύτερη η τιμωρία του βιασμού σήμερα

Είναι στα σημεία των καιρών η ανοχή και η ηπιότερη (ή μη) τιμώρηση των πράξεων που αποτελούν σεξουαλική παρενόχληση και προσβολή της γενετήσιας αξιοπρέπειας. Ακόμα χειρότερα, με τον τελευταίο νόμο του 2019, ο βιασμός τιμωρείται ελαφρύτερα! Αν ληφθεί μάλιστα υπόψη ότι η πραγματική έκτιση της ποινής αφορά στα 2/5 του χρόνου που στην τελευταία απόφαση ορίστηκε για τον δράστη κακουργηματικού βιασμού, αυτό σημαίνει ότι στα 2-3 χρόνια ο δράστης μπορεί να τριγυρίζει και να δρα ελεύθερα, χωρίς να έχει θεραπευτεί από το αίτιο που τον κατέστησε βιαστή.

Επομένως, γίνεται απολύτως κατανοητό ότι, όχι μόνο δεν «σωφρονίζεται» κάποιος στη φυλακή, αλλά -συχνά- βγαίνει πιο οργισμένος και ορμητικός για τέλεση νέων βιασμών… Επισημαίνω ότι ακόμα περισσότερο υπέρ της απόφασης για την τέλεση των νέων βιασμών συνηγορεί η ελαφριά τελική ποινή, αφού κάποιος θεωρεί ότι αφού κοστίζει τόσο λίγη στέρηση ελευθερίας η ικανοποίηση του πάθους του, μπορεί να το απολαμβάνει εύκολα.

Επίσης, οι ελαφρύτερες πράξεις προσβολής της γενετήσιας αξιοπρέπειας, δηλαδή οτιδήποτε δεν περιέχει ολοκληρωμένη συνουσία, οι πλημμεληματικές πράξεις, τιμωρούνται ακόμα πιο «χαϊδευτικά»: γι’ αυτές επιφυλάσσονται ποινές πολύ μικρές, σχεδόν ανύπαρκτες, από ένα έως τρία χρόνια κι αυτές εξαγοράσιμες και με αναστολή!

Έως το 2019, το άρθρο του Ποινικού Κώδικα (ΠΚ) για τον κακουργηματικό βιασμό είχε ως εξής:

«1. Όποιος με σωματική βία ή με απειλή σπουδαίου και άμεσου κινδύνου εξαναγκάζει άλλον σε συνουσία ή σε άλλη ασελγή πράξη ή σε ανοχή της τιμωρείται με κάθειρξη.

2. Αν η πράξη της προηγούμενης παραγράφου έγινε από δύο ή περισσότερους δράστες που ενεργούσαν από κοινού, επιβάλλεται κάθειρξη τουλάχιστον δέκα ετών»

Με τον Ν. 4619/2019, η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ με μια τροποποίηση που προκάλεσε διχασμό, αντιδράσεις κι έντονες συζητήσεις, επιχείρησε τη διασάφηση του άρθρου, δίδοντας στο νέο άρθρο 336 ΠΚ την εξής μορφή:

«1. Όποιος με σωματική βία ή με απειλή σοβαρού και άμεσου κινδύνου ζωής ή σωματικής ακεραιότητας εξαναγκάζει άλλον σε επιχείρηση ή ανοχή γενετήσιας πράξης τιμωρείται με κάθειρξη. 

2. Γενετήσια πράξη είναι η συνουσία και οι ίσης βαρύτητας με αυτήν πράξεις.

3. Αν η γενετήσια πράξη έγινε από δύο ή περισσότερους δράστες που ενεργούσαν από κοινού, επιβάλλεται κάθειρξη τουλάχιστον δέκα ετών.

4. Αν κάποια από τις πράξεις των προηγούμενων παραγράφων είχε ως συνέπεια τον θάνατο του παθόντος επιβάλλεται κάθειρξη ισόβια ή πρόσκαιρη τουλάχιστον δέκα ετών.

5. Όποιος, εκτός από την παράγραφο του άρθρου 1, εξαναγκάζει άλλον σε επιχείρηση ή ανοχή γενετήσιας πράξης απειλώντας αυτόν με παράνομη πράξη ή παράλειψη, τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον τριών ετών.»

Η ασέλγεια που προηγούμενα τιμωρούνταν ισότιμα με το βιασμό τώρα δεν υπάρχει ως κακουργηματική πράξη αλλά μόνο ως απλό πλημμέλημα. Κακουργηματικό βιασμό έχουμε μόνο με συνουσία. Οι ασελγείς πράξεις διακρίνονται από τη συνουσία καθαυτή και περιλαμβάνουν μία ολόκληρη σφαίρα ενεργειών όπως οι θωπείες, οι ψαύσεις, οι επαφές γεννητικών οργάνων, ακόμη και τα φιλιά κι ο εναγκαλισμός, και τιμωρούνται ως πλημμέλημα υπό προϋποθέσεις, δηλαδή ειδικές περιστάσεις «του τόπου, του χρόνου και του τρόπου τέλεσής της (της όποιας πράξης), αλλά και των ιδιοτήτων των προσώπων μεταξύ των οποίων αυτή τελέστηκε».

Σημειωτέον ότι, με το προϋφιστάμενο καθεστώς, πολλές πράξεις εκτός της συνουσίας θεωρούνταν ισάξιες με το βιασμό ενώ πράξεις ήσσονος βαρύτητας υπάγονταν στις λεγόμενες «ασελγείς χειρονομίες» του άρθρου 337 Π.Κ. και τιμωρούνταν πολύ πιο ήπια, με φυλάκιση μέχρι ενός έτους.

«1. Όποιος με χειρονομίες γενετήσιου χαρακτήρα, με προτάσεις που αφορούν γενετήσιες πράξεις, με γενετήσιες πράξεις που τελούνται ενώπιον άλλου ή με επίδειξη των γεννητικών του οργάνων, προσβάλλει βάναυσα την τιμή άλλου, τιμωρείται με φυλάκιση έως ένα έτος ή χρηματική ποινή. Για την ποινική δίωξη απαιτείται έγκληση…»

Η τροποποίηση του άρθρου 336 ΠΚ για τον βιασμό άφησε εκτός της κακουργηματικής τιμωρίας την ασέλγεια, τις ασελγείς πράξεις τις θεώρησε μικρά (αθώα;) πλημμελήματα.

Ο περιορισμός των περιστάσεων που συνιστούν βιασμό σήμανε αυτομάτως την ηπιότερη αντιμετώπιση των πράξεων μικρότερης σημασίας. Συγκεκριμένα, στο νέο άρθρο 336 παρ. 1, για να χαρακτηριστεί μία πράξη ως κακουργηματικός βιασμός, απαιτείται ΚΑΙ συνουσία Και σωματική βία ή απειλή κινδύνου, που αφορά όμως τη ζωή και τη σωματική ακεραιότητα ΜΟΝΟ του θύματος.

Επίσης, από το 2019 έχουμε και ηπιότερη μεταχείριση για όσους τέλεσαν ακόμη και τις βαρύτερες μορφές των γενετήσιων πράξεων με ψυχολογική βία (π.χ. θα βιάσω τα παιδιά σου αν δε δεχτείς εσύ…), γεγονός που προκάλεσε και προκαλεί μέχρι σήμερα αντιδράσεις.

Ακόμα, για τον θανατηφόρο βιασμό, εκτός από την ισόβια κάθειρξη που προβλεπόταν μέχρι πρόσφατα, με την παράγραφο 4 του άρθρου 336 ΠΚ δόθηκε εναλλακτικά η δυνατότητα επιβολής της πρόσκαιρης καθείρξεως τουλάχιστον δέκα ετών, δηλαδή ηπιότερη ποινή από τα ισόβια κι εδώ δίχως προφανή αιτιολογία.

Τέλος, οι πράξεις που όπως προαναφέρθηκε θεωρούνται «ασέλγεια», δηλαδή όλες οι πράξεις εκτός ενός πλήρους βιασμού, τιμωρούνται με ποινή φυλάκισης έως 1 έτος ! , που είναι και εξαγοράσιμη ! (άρθρο 337 παρ. 1 ΠΚ.).

Από όλα τα παραπάνω είναι σαφές ότι το 2019 επιτεύχθηκε ασφαλώς η ηπιότερη μεταχείριση των δραστών γενετήσιων πράξεων.

Μοναδική ελπίδα για την επισήμανση της πραγματικής βαρύτητας και τιμώρησης των πράξεων αυτών φαίνεται να είναι η όλη διαδικασία καταγγελιών και μηνύσεων που ανοίχτηκε και στην Ελλάδα με τη Σοφία Μπεκατώρου, η μακρύτερη παραγραφή των εγκλημάτων αυτών στα 40 έτη, αλλά και η στόχευση πραγματικής θεραπείας των βιαστών, είτε των εν ενεργεία είτε των εν δυνάμει.

Το δικηγορικό μας γραφείο αναλαμβάνει ποινικές υποθέσεις και είναι σε θέση να σας παρέχει νομικές συμβουλές και να υπερασπιστεί τα δικαιώματά σας.

Για περισσότερες πληροφορίες και ραντεβού καλέστε και μιλήστε με εξειδικευμένο δικηγόρο για ζητήματα παραγραφών κι εκδίκασης ποινικών αδικημάτων στα τηλ: 210 8811903 και 6932455478.

 

Κακοποίηση-σωματική βλάβη

Η σωματική βλάβη και κάθε σωματική κακοποίηση ενός ατόμου από άλλο άτομο αποτελεί ποινικά κολάσιμη πράξη. Στον Ποινικό Κώδικα της χώρας μας, το έγκλημα της σωματικής βλάβης τυποποιείται, κατ’ αρχήν, στο άρθρο 308, ενώ στα επόμενα άρθρα εισάγονται και άλλες μορφές σωματικών βλαβών, η επικίνδυνη, η βαριά και η θανατηφόρα σωματική βλάβη.

Ακόμη, στο νέο άρθρο 312 ΠΚ ο τίτλος «πρόκληση βλάβης με συνεχή σκληρή συμπεριφορά» μετετράπη σε «σωματική βλάβη αδυνάμων ατόμων» και απειλούνται αυξημένες ποινές για όλες τις ανωτέρω μορφές σωματικής βλάβης, όταν αυτές τελούνται κατά των αδύναμων προσώπων. Ως δε αδύναμα άτομα νοούνται ανήλικοι ή πρόσωπα που δεν μπορούν να υπερασπίσουν τον εαυτό τους, εφόσον τα πρόσωπα αυτά βρίσκονται υπό την επιμέλεια ή την προστασία του δράστη βάσει νόμου, δικαστικής απόφασης ή πραγματικής κατάστασης, συνοικούν με τον δράστη ή έχουν μαζί του σχέση εργασίας ή υπηρεσίας.

Η βασική και πολύ σημαντική διαφοροποίηση μεταξύ των διαφορετικών μορφών σωματικής βλάβης έγκειται στις επαπειλούμενες ποινές και κατ’ επέκταση, στους χρόνους παραγραφής τους.

Η απλή σωματική βλάβη του άρθρου 308 ΠΚ και η επικίνδυνη σωματική βλάβη του 309 ΠΚ, αποτελούν πλημμελήματα που τιμωρούνται με φυλάκιση έως δύο έτη και τρία έτη αντίστοιχα, ενώ η βαριά σωματική βλάβη του άρθρου 310 ΠΚ, που επίσης αποτελεί πλημμέλημα, τιμωρείται αυστηρότερα, με φυλάκιση τουλάχιστον ενός έτους.

Ωστόσο, κρίσιμο είναι το δεύτερο εδάφιο της παρ. 1 του άρθρου 310 ΠΚ, όπου τυποποιείται η βαριά σωματική βλάβη ως κακούργημα, αν ο θύτης επεδίωκε την πρόκλησή της, και τιμωρείται με κάθειρξη έως δέκα έτη. Η ειδοποιός διαφορά, δηλαδή, είναι η πρόθεση του δράστη, ο σκοπός που είχε επιχειρώντας τη σωματική βλάβη.

Ως εκ τούτου, ενώ τα προηγούμενα πλημμελήματα, παραγράφονται, βάσει του άρθρου 111 ΠΚ, μετά πέντε έτη, το αδίκημα της σκοπούμενης βαριάς σωματικής βλάβης, ως κακούργημα, παραγράφεται μετά από δεκαπέντε έτη.

Έτσι, λοιπόν, η τελευταία αυτή περίπτωση κακουργηματικής μορφής της σωματικής βλάβης η οποία έχει μακρύτερη περίοδο παραγραφής καθίσταται εξαιρετικά ουσιώδης για περιπτώσεις θυμάτων τα οποία επί πολλά χρόνια φοβούνται να μιλήσουν και να καταδείξουν τους δράστες και κακοποιητές τους. Ο Νομοθέτης δίνει τη δυνατότητα στους ανθρώπους αυτούς, μετά από πολλά χρόνια, να ζητήσουν να τιμωρηθούν οι δράστες, εφόσον, αποδείξουν την πρόθεση του δράστη να τους προκαλέσει βαριά σωματική κάκωση και βλάβη. Να διευκρινίσουμε δε ότι σύμφωνα με τον Ποινικό Κώδικα, βαριά σωματική βλάβη υπάρχει ιδίως αν η πράξη προξένησε στον παθόντα κίνδυνο ζωής ή βαριά και μακροχρόνια αρρώστια ή σοβαρό ακρωτηριασμό ή αν τον εμπόδισε σημαντικά και για πολύ χρόνο να χρησιμοποιεί το σώμα ή τη διάνοιά του.

Το δικηγορικό μας γραφείο αναλαμβάνει ποινικές υποθέσεις και είναι σε θέση να σας παρέχει νομικές συμβουλές και να υπερασπιστεί τα δικαιώματά σας σε ποινικές δίκες και σε αστικές για διεκδίκηση αποζημιώσεων.

Για περισσότερες πληροφορίες και ραντεβού καλέστε και μιλήστε με εξειδικευμένο δικηγόρο για ζητήματα παραγραφών κι εκδίκασης ποινικών αδικημάτων στα τηλ: 210 8811903 και 6932455478.