Οικογενειακά θέματα: Διαζύγιο, επιμέλεια, επικοινωνία, συνεπιμέλεια, διατροφή, μετοίκηση, ενδοοικογενειακή βία, αποκτήματα γάμου.

            Το οικογενειακό δίκαιο αποτελεί ένα από τα δίκαια της ελληνικής έννομης τάξης με ιδιαίτερο πρακτικό ενδιαφέρον, διότι με τους κανόνες που το διέπουν, ρυθμίζονται οι σχέσεις μεταξύ συζύγων, καθώς και μεταξύ γονέων & τέκνων, κυρίως δε ρυθμίζονται ζητήματα που ανακύπτουν κατά τη λύση του γάμου (συναινετικό άυλο διαζύγιο, διαζύγιο διετούς διάστασης-αυτόματο, διαζύγιο με αντιδικία κλπ) και μετά τη λύση αυτού, και συνίστανται στην επιμέλεια, επικοινωνία, στην διατροφή και –υπό προϋποθέσεις- στην συνεπιμέλεια των γονέων, στον ορισμό του τόπου κατοικίας των τέκνων κλπ, μετοίκηση ενός εκ των συζύγων, ενώ υπάρχουν και περαιτέρω προεκτάσεις σε περιουσιακής φύσης ζητήματα, λ.χ. δικαίωμα συζύγων σε αποκτήματα.

            Η διευθέτηση των ανωτέρω ζητημάτων απαιτεί προσεκτική μεταχείριση αλλά και άμεσες ενέργειες από δικηγόρους που γνωρίζουν το αντικείμενο και εξειδικεύονται σε αυτό, ώστε με τους κατάλληλους χειρισμούς να σας προσφέρουν τη μεγαλύτερη δυνατή προστασία των δικαιωμάτων σας. 

            – Με τον/την σύζυγό μου έχουμε αποφασίσει να χωρίσουμε. Πώς μπορούμε να το πράξουμε γρήγορα και οικονομικά;

            Η πιο γρήγορη κι εύκολη λύση είναι το συναινετικό άυλο διαζύγιο. Το δικηγορικό μας γραφείο, με τους κατάλληλους συνεργάτες, μπορεί να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις της κάθε ξεχωριστής υπόθεσης, προτείνοντας την πιο συμφέρουσα και οικονομική λύση για εσάς, και όλες τις διαθέσιμες μεθόδους λύσης των προβλημάτων.  

            – Με τον/την πρώην σύζυγό μου είχαμε ρυθμίσει τις μεταξύ μας σχέσεις αλλά και τις σχέσεις μας με το ανήλικο τέκνο μας με ιδιωτικό συμφωνητικό, όμως οι συνθήκες έχουν αλλάξει. Μπορώ να αναπροσαρμόσω την αρχική συμφωνία στις νέες συνθήκες (τροποποίηση του ποσού της διατροφής, αλλαγή τόπου κατοικίας τέκνου, ζητήματα επιμέλειας, συνεπιμέλειας κ.ά.);

            Μολονότι οι γονείς- πρώην σύζυγοι έχουν συμφωνήσει στα επιμέρους ζητήματα, και η συμφωνία τους αυτή έχει ενσωματωθεί σε ένα ιδιωτικό συμφωνητικό που εμπεριέχεται άλλωστε στην συμβολαιογραφική πράξη λύσης του γάμου, για να αποκτήσει εκτελεστότητα, δεν είναι σπάνιο, εκ των υστέρων, να δημιουργούνται έριδες και διαφωνίες. Οι αιτίες για αυτά τα δυσάρεστα περιστατικά ποικίλλουν (κακότροπη/ κακόπιστη συμπεριφορά των μερών, παραβίαση όρων συμφωνητικού από τα μέρη, αλλαγή εν γένει των συνθηκών κλπ), όμως συνήθως πυροδοτούν και γιγαντώνουν τις εντάσεις μεταξύ των μερών, χωρίς να αφήνουν χώρο για διάλογο. Στις περιπτώσεις αυτές προκειμένου να επιλυθούν οι καταστάσεις και να παύσουν οι διαφωνίες, κυρίως προς όφελος των τέκνων, η νομική οδός αποτελεί μονόδρομο.

Για την άμεση επίλυση των διαφορών και προκειμένου να διασφαλίζεται η αποσόβηση κινδύνων από συμπεριφορές που θα είναι επιζήμιες για τα ανήλικα, σκόπιμη είναι η άσκηση αίτησης ασφαλιστικών μέτρων και δη με αίτημα προσωρινής διαταγής. Ο δικαστής άλλωστε, κρίνοντας κατά περίπτωση και ελέγχοντας κάθε φορά με ποιον τρόπο εξασφαλίζεται καλύτερα το βέλτιστο συμφέρον των τέκνων, δύναται να αποφασίσει διαφορετικά από αυτά που είχαν συμφωνηθεί και ίσχυαν δυνάμει του ιδιωτικού συμφωνητικού, χωρίς να δεσμεύεται από αυτό.

Αντίστοιχα, ακόμα και στις περιπτώσεις που έχουν εκδοθεί δικαστικές αποφάσεις που αφορούν στο δικαίωμα επιμέλειας, συνεπιμέλειας, επικοινωνίας ή διατροφής, μπορεί να ζητηθεί με ασφαλιστικά μέτρα η μεταρρύθμιση αυτών, εάν οι συνθήκες αλλάξουν και να επαναρρυθμιστεί η κατάσταση με νέα δικαστική απόφαση.

            -Δεν συμφωνεί ο άλλος σύζυγος για συναινετικό διαζύγιο. Υπάρχει και ενδοοικογενειακή βία. Τι κάνω;

Άμεσα με ασφαλιστικά μέτρα μπορείτε να ζητήσετε να μετοικήσει από το σπίτι εάν μείνετε εκεί με τα παιδιά, να έχετε επιμέλεια, διατροφή και οικοσκευή. Με προσωρινή διαταγή παίρνουμε ένα πρώτο βοήθημα για επίλυση των καίριων   ζητημάτων σε 10-15 μέρες. Μετά την απόφαση των ασφαλιστικών που θα ακολουθήσει είναι υποχρεωτική η άσκηση αγωγής για όλα αυτά, ώστε να υπάρχει οριστική απόφαση για τα οικογενειακά θέματα. Δεν αποκλείεται και ποινικό δικαστήριο για θέματα ενδοοικογενειακής βίας μαζί με τα ασφαλιστικά μέτρα για την προστασία του θύματος.

• Τι είναι η «συνεπιμέλεια» και ποια τα κριτήρια για να εφαρμοστεί στην πράξη; Η γνώμη του παιδιού μετράει;

            Μετά τη θέση σε εφαρμογή του ν. 4800/2021 που ρυθμίζει τα ζητήματα της «συνεπιμέλειας», η νομολογία που έχει διαμορφωθεί, με κύριο γνώμονα την προάσπιση του βέλτιστου συμφέροντος των ανήλικων τέκνων, παγίως δέχεται ότι η συνεπιμέλεια   απαιτεί κλίμα συνεννόησης και συνεργασίας μεταξύ των γονέων στις επιλογές και στη διαχείριση του ανήλικου κατά τρόπο παραγωγικό, ώστε το παιδί να βιώνει την κατάσταση ήρεμα και χαρούμενα.

            Ειδικότερα, ο δικαστής κατά την διαμόρφωση της δικανικής κρίσης επί αιτήσεων συνεπιμέλειας, εξετάζει αφενός αν υπάρχουν κοντινοί τόποι διαμονής των γονέων, ώστε να εξασφαλίζεται η εύκολη και ασφαλής πρόσβαση του παιδιού και στις δύο χωριστές κατοικίες και από αυτές στο σχολείο και τις λοιπές δραστηριότητές του, αφετέρου αν οι γονείς τηρούν μεταξύ τους καλές και αρμονικές σχέσεις (ή έστω να διασφαλίζεται ανεκτό επίπεδο συνεννόησης), έτσι ώστε η παράλληλη ύπαρξη δύο κέντρων ζωής του τέκνου να μην αναστατώνει και απορρυθμίζει τη ζωή του ούτε να δημιουργεί σε αυτό ανασφάλεια και ψυχολογική επιβάρυνση, όπως θα συμβαίνει αν βιώνει κλίμα συνεχών εντάσεων και τριβών μεταξύ των γονέων του. Περαιτέρω, αξιολογείται ο συναισθηματικός δεσμός του τέκνου με τους γονείς του ξεχωριστά και οι δυνατότητες που έκαστος εξ αυτών διαθέτει για την επιμελή φροντίδα και ουσιαστική κάλυψη των αναγκών του ανήλικου, για να υπάρξει έδαφος εφαρμογής της συνεπιμέλειας. Για το σκοπό αυτό λαμβάνεται υπόψη ιδίως η προσωπικότητα και η παιδαγωγική καταλληλότητα του κάθε γονέα και συνεκτιμώνται οι συνθήκες κατοικίας και γενικότερα οι βιοτικές συνθήκες αυτών, όπως είναι το ευρύτερο περιβάλλον τους, οι συνθήκες του επαγγέλματός τους, η ικανότητα προσαρμογής τους στις απαιτήσεις της σύγχρονης κοινωνίας και η σταθερότητα των συνθηκών ανάπτυξης του τέκνου χωρίς ουσιώδεις αλλαγές στις συνθήκες διαβίωσης.      

            Ανάλογα με την ηλικία και την ωριμότητα σκέψης του ανήλικου τέκνου, ο δικαστής, για να προβεί σε μια όσο το δυνατόν ορθή αξιολόγηση των συνθηκών κάθε περίπτωσης, δύναται να ζητήσει να έχει ιδιαίτερη επικοινωνία με το ανήλικο, ώστε να ληφθεί υπόψη και η δική του επιθυμία, αλλά και για να μπορέσει αυτός να διαγνώσει πώς θα εξυπηρετηθεί καλύτερα το συμφέρον του τέκνου.

• Είμαι γονέας που δεν διαμένω με το τέκνο μου, και στην περίπτωσή μου δεν υπάρχει έδαφος για εφαρμογή συνεπιμέλειας, όμως επιθυμώ να έχω απρόσκοπτη και ελεύθερη επικοινωνία με το ανήλικο. Μπορώ να διεκδικήσω την επικοινωνία ή την διεύρυνση της επικοινωνίας με νομικά μέσα;

Το συμφέρον του τέκνου υπαγορεύει να μην ατονήσει ο συναισθηματικός δεσμός μεταξύ γονέα και τέκνου, ούτε να επέλθει η αποξένωσή τους, υπό το πρίσμα της επίτευξης της ομαλής ψυχοσωματικής και διανοητικής ανάπτυξης του τελευταίου. Προς τούτο, ο νομοθέτης προστατεύει το δικαίωμα επικοινωνίας του γονέα, που δεν διαμένει με το παιδί του, ο οποίος μπορεί με δικαστικά μέσα (ασφαλιστικά μέτρα ή αγωγή επικοινωνίας) να εξασφαλίσει την ομαλή και απρόσκοπτη άσκηση του δικαιώματός του, με φυσική δια ζώσης επικοινωνία ή/και τηλεφωνική.   

Επιπλέον, σε περίπτωση που το άλλο μέρος προβάλλει εμπόδια στην επικοινωνία ή παραβιάζει την δικαστική απόφαση που ρυθμίζει την επικοινωνία του άλλου γονέα, μπορεί να επιβληθεί αποζημίωση για κάθε παραβίαση, ο δε γονέας -το δικαίωμα επικοινωνίας του οποίου προσβάλλεται- μπορεί να υποβάλλει μήνυση για τον ίδιο λόγο και να κινηθεί η ποινική δίωξη του έτερου γονέα, ακόμα και να χάσει ο έτερος την επιμέλεια και τη γονική μέριμνα.  

– Έχουμε χωρίσει με τον/την σύζυγο, όμως θέλω να διεκδικήσω δικαιώματα από την περιουσία που εκείνος/η δημιούργησε χάρη στη δική μου συμβολή. Μπορώ και με ποιόν τρόπο;

Σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 1400 του Αστικού Κώδικα, εάν μετά την τέλεση του γάμου, η περιουσία του ενός συζύγου αυξηθεί, λόγω συμβολής του άλλου συζύγου, ο τελευταίος δικαιούται να απαιτήσει την απόδοση μεριδίου από τον πρώτο, εγείροντας αγωγή συμμετοχής στα αποκτήματα. Αυτή η συμβολή τεκμαίρεται ότι ανέρχεται στο ένα τρίτο (1/3) της αύξησης, εκτός εάν αποδειχθεί διαφορετικός βαθμός συμβολής ή μηδενική συμβολή.

Η συμβολή του άλλου συζύγου μπορεί να είναι είτε υπό τη μορφή παροχής υπηρεσιών είτε υπό τη μορφή κεφαλαίου. Εδώ πρέπει να σημειωθεί ότι η συνεισφορά αυτή οφείλει να υπερβαίνει τα όρια της υποχρέωσης συνεισφοράς στις οικογενειακές ανάγκες, δηλαδή της υποχρέωσης του κάθε συζύγου να συμβάλει στην αντιμετώπιση των οικογενειακών αναγκών, όπως επιτάσσουν τα άρθρα 1389 και 1390 του Αστικού Κώδικα.

Η αξίωση περί συμμετοχής στα αποκτήματα παραγράφεται δύο χρόνια μετά τη λύση του γάμου ή την ακύρωση αυτού. Όσον αφορά τη διάσταση, η αξίωση γεννάται με την παρέλευση ακριβώς της τριετίας εν διαστάσει, όμως, εφόσον δεν μεσολαβεί λύση του γάμου, η αξίωση αυτή δεν παραγράφεται. Όριο πάντως τίθεται από τη νομολογία με την ένσταση κατάχρησης δικαιώματος, εάν η αξίωση αργήσει πολύ να ασκηθεί.

Για περισσότερες πληροφορίες και ραντεβού καλέστε στο δικηγορικό γραφείο και μιλήστε με εξειδικευμένο δικηγόρο – διαμεσολαβητή στα τηλ: 2108811903, 6932455478.

 

Συνεπιμέλεια μόνο υπό όρους

Μετά τη θέση σε εφαρμογή του ν. 4800/2021 που ρυθμίζει τα ζητήματα της «συνεπιμέλειας», η νομολογία που έχει διαμορφωθεί, προκειμένου να προασπιστεί το βέλτιστο συμφέρον των ανήλικων τέκνων, παγίως δέχεται ότι η συνεπιμέλεια- εναλλασσόμενη ανατροφή απαιτεί κλίμα συνεννόησης και συνεργασίας μεταξύ των γονέων στις επιλογές και στη διαχείριση του ανήλικου κατά τρόπο παραγωγικό, ώστε το παιδί να βιώνει την κατάσταση ήρεμα και χαρούμενα.

Ειδικότερα, ο δικαστής κατά την διαμόρφωση της δικανικής κρίσης επί αιτήσεων συνεπιμέλειας, εξετάζει αφενός αν υπάρχουν κοντινοί τόποι διαμονής των γονέων, ώστε να εξασφαλίζεται η εύκολη και ασφαλής πρόσβαση του παιδιού και στις δύο χωριστές κατοικίες και από αυτές στο σχολείο και τις λοιπές δραστηριότητές του, αφετέρου αν οι γονείς τηρούν μεταξύ τους καλές και αρμονικές σχέσεις (ή έστω να διασφαλίζεται ανεκτό επίπεδο συνεννόησης), έτσι ώστε η παράλληλη ύπαρξη δύο κέντρων ζωής του τέκνου να μην αναστατώνει και απορρυθμίζει τη ζωή του ούτε να δημιουργεί σε αυτό ανασφάλεια και ψυχολογική επιβάρυνση, όπως θα συμβαίνει αν βιώνει κλίμα συνεχών εντάσεων και τριβών μεταξύ των γονέων του. Περαιτέρω, αξιολογείται ο συναισθηματικός δεσμός του τέκνου με τους γονείς του ξεχωριστά και οι δυνατότητες που έκαστος εξ αυτών διαθέτει για την επιμελή φροντίδα και ουσιαστική κάλυψη των αναγκών του ανήλικου, για να υπάρξει έδαφος εφαρμογής της συνεπιμέλειας.

            Για να υπάρξει δε μια όσο το δυνατόν ορθή αξιολόγηση των συνθηκών κάθε περίπτωσης, δύναται να προηγηθεί και ιδιαίτερη επικοινωνία του δικαστή με το ανήλικο, εφόσον αυτό βρίσκεται σε ηλικία τέτοια ώστε να διαθέτει ωριμότητα σκέψης.

Το γραφείο μας έχει πολυετή εμπειρία στο οικογενειακό δίκαιο και συγκεκριμένα στα θέματα επιμέλειας – επικοινωνίας  και διατροφής ανήλικων τέκνων, τόσο στις δικαστικές αίθουσες σε όλους τους βαθμούς δικαιοδοσίας (ασφαλιστικά μέτρα, Πρωτοδικείο, Εφετείο, Άρειος Πάγος) όσο και στην οικογενειακή διαμεσολάβηση.

 Για περισσότερες πληροφορίες και ραντεβού καλέστε στο δικηγορικό γραφείο και μιλήστε με εξειδικευμένο δικηγόρο – διαμεσολαβητή  στα τηλ: 210 8811903, 6932455478.

   

 

Συνεπιμέλεια, όροι και αποφάσεις

            Ο νόμος 4800/2021, που επέφερε αλλαγές στο οικογενειακό δίκαιο και εισήγαγε τον όρο «συνεπιμέλεια» στην ελληνική έννομη τάξη, μετρά ήδη 9 μήνες εφαρμογής και έχει ενδιαφέρον να παρατηρήσουμε την θέση της νομολογίας στην αντιμετώπιση του ζητήματος αυτού.

            Γεγονός είναι πως μετά την τροποποίηση του οικογενειακού δικαίου, έχουν αυξηθεί τα αιτήματα των γονέων -που δεν διαμένουν με τα τέκνα τους- να διεκδικήσουν δικαστικά την συνεπιμέλεια, δηλαδή την ουσιαστική «από κοινού» και «εξίσου» επιμέλεια των τέκνων τους, ασκώντας είτε ασφαλιστικά μέτρα είτε τακτική αγωγή.

            Η θέση και ο ρόλος του δικαστή είναι φυσικά να προασπίσει το συμφέρον του ανήλικου τέκνου, να αφουγκραστεί τις πραγματικές ανάγκες αυτού και με δίκαιο τρόπο να προσφέρει την πλέον συμφέρουσα και πρακτικά βιώσιμη λύση, εκτιμώντας κάθε φορά τις ειδικές περιστάσεις. Ο ν. 4800/2021 αποτελεί το νομικό «όχημα» για την επίτευξη μιας ισορροπημένης σχέσης των γονέων με το παιδί τους, καθώς και μιας ισορροπημένης καθημερινότητας για το ίδιο το παιδί, το συμφέρον του οποίου άλλωστε οφείλει και πρέπει να εξυπηρετείται πρωτίστως.

            Η νομολογία που έχει διαμορφωθεί μέχρι σήμερα εφαρμόζει τον ν. 4800/2021 και εξετάζει τον συναισθηματικό δεσμό του τέκνου με τους γονείς του ξεχωριστά, τις δυνατότητες που έκαστος εξ αυτών διαθέτει για την επιμελή φροντίδα και ουσιαστική κάλυψη των αναγκών του ανήλικου, για να υπάρξει έδαφος εφαρμογής της συνεπιμέλειας. Πρέπει αφενός να υπάρχουν κοντινοί τόποι διαμονής των γονέων, ώστε να εξασφαλίζεται η εύκολη και ασφαλής πρόσβαση του παιδιού και στις δύο χωριστές κατοικίες και από αυτές στο σχολείο και τις λοιπές δραστηριότητές του, αφετέρου να τηρούν οι γονείς μεταξύ τους καλές και αρμονικές σχέσεις (ή έστω να διασφαλίζεται ανεκτό επίπεδο συνεννόησης), έτσι ώστε η παράλληλη ύπαρξη δύο κέντρων ζωής του τέκνου να μην αναστατώνει και απορρυθμίζει τη ζωή του ούτε να δημιουργεί σε αυτό ανασφάλεια και ψυχολογική επιβάρυνση, όπως θα συμβαίνει αν βιώνει κλίμα συνεχών εντάσεων και τριβών μεταξύ των γονέων του, καθόσον η συνεπιμέλεια- εναλλασσόμενη ανατροφή απαιτεί κλίμα συνεννόησης και συνεργασίας μεταξύ των γονέων στις επιλογές και στη διαχείριση του ανήλικου κατά τρόπο παραγωγικό, ώστε το παιδί να βιώνει την κατάσταση ήρεμα και χαρούμενα.

         Ως εκ τούτου, υπάρχει πλειάδα δικαστικών αποφάσεων που δέχονται την άσκηση «συνεπιμέλειας», αφού πρώτα έχουν συνεκτιμηθεί και εξεταστεί κατά τα ανωτέρω οι ειδικές περιστάσεις, με κύριο γνώμονα το βέλτιστο συμφέρον του ανήλικου τέκνου. Για να υπάρξει δε μια όσο το δυνατόν ορθή αξιολόγηση των συνθηκών κάθε περίπτωσης, δύναται να προηγηθεί και ιδιαίτερη επικοινωνία του δικαστή με το ανήλικο –εφόσον βρίσκεται σε ηλικία τέτοια ώστε να διαθέτει ωριμότητα σκέψης-σε κάθε δε περίπτωση κρίσιμα στοιχεία αποτελούν η καταλληλότητα του ή των γονέων για την ανάληψη του έργου της διαπαιδαγώγησης και της περίθαλψης του ανήλικου τέκνου, καθώς και οι αναπτυχθέντες μέχρι τότε δεσμοί με τους γονείς και τυχόν αδελφούς του. Για το σκοπό αυτό λαμβάνεται υπόψη ιδίως η προσωπικότητα και η παιδαγωγική καταλληλότητα του κάθε γονέα και συνεκτιμώνται οι συνθήκες κατοικίας και γενικότερα οι βιοτικές συνθήκες αυτών, όπως είναι το ευρύτερο περιβάλλον τους, οι συνθήκες του επαγγέλματός τους, η ικανότητα προσαρμογής τους στις απαιτήσεις της σύγχρονης κοινωνίας και η σταθερότητα των συνθηκών ανάπτυξης του τέκνου χωρίς εναλλαγές στις συνθήκες διαβίωσης.       

Το γραφείο μας έχει πολυετή εμπειρία στο οικογενειακό δίκαιο και συγκεκριμένα στα θέματα επιμέλειας – επικοινωνίας  και διατροφής ανήλικων τέκνων, τόσο στις δικαστικές αίθουσες σε όλους τους βαθμούς δικαιοδοσίας (ασφαλιστικά μέτρα, Πρωτοδικείο, Εφετείο, Άρειος Πάγος) όσο και στην οικογενειακή διαμεσολάβηση.

 Για περισσότερες πληροφορίες και ραντεβού καλέστε στο δικηγορικό γραφείο και μιλήστε με εξειδικευμένο δικηγόρο – διαμεσολαβητή  στα τηλ: 210 8811903, 6932455478.

 

ΕΚΔΙΚΗΤΙΚΗ ΠΟΡΝΟΓΡΑΦΙΑ (REVENGE PORN):

ΚΩΔΙΚΟΠΟΙΕΙΤΑΙ ΩΣ ΑΥΤΟΤΕΛΕΣ ΑΔΙΚΗΜΑ ΣΤΟΝ ΠΟΙΝΙΚΟ ΚΩΔΙΚΑ

            Ήδη σε προηγούμενο άρθρο μας, είχαμε τονίσει την αδήριτη ανάγκη για κάλυψη αυτού του πραγματικού νομοθετικού κενού αναφορικά με την εκδικητική πορνογραφία. Η υπόθεση του γνωστού τηλεπαρουσιαστή Στάθη Παναγιωτόπουλου υπήρξε η αφορμή όχι μόνον να συζητηθεί πιο ανοιχτά το ζήτημα της εκδικητικής πορνογραφίας, αλλά και να εμπεδωθεί στην κοινωνία – και στον Έλληνα Νομοθέτη – η πραγματική διάσταση του προβλήματος αυτού, ότι δηλαδή δεν πρόκειται απλώς για μερικές μεμονωμένες περιπτώσεις, αλλά για ένα «φαινόμενο» με επιδημικές διαστάσεις, το οποίο ο Νομοθέτης του παρελθόντος δεν (θα μπορούσε να) είχε προβλέψει, καθώς η εκδικητική πορνογραφία είναι υποπροϊόν μίας τεχνολογικής ανάπτυξης που ξεπέρασε την ελληνική νομοθεσία.

            Το νομοθετικό κενό άλλωστε διέγνωσε και ο Άρειος Πάγος, κρίνοντας επί της συγκεκριμένης υπόθεσης, πραγματοποιώντας μία πραγματική «νομική ακροβασία» ώστε το ποινικό αδίκημα να διωχθεί με την αληθή του βαρύτητα, ως κακούργημα.

            Εν όψει τούτων, ήταν δέσμευση του Υπουργείου Δικαιοσύνης το κενό αυτό να καλυφθεί νομοθετικά, ευθέως, για την βέλτιστη δυνατή προστασία των θυμάτων. Η εκπλήρωση της υπόσχεσης αυτής έρχεται με τροπολογία «της τελευταίας στιγμής» σε νομοσχέδιο για την «Ενσωμάτωση της Οδηγίας (ΕΕ) 2019/713 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 17ης Απριλίου 2019 για την καταπολέμηση της απάτης και της πλαστογραφίας μέσων πληρωμής πλην των μετρητών και την αντικατάσταση της απόφασης-πλαίσιο 2001/413/ΔΕΥ του Συμβουλίου», που κατατέθηκε στη Βουλή των Ελλήνων την Παρασκευή, 10 Ιουνίου 2022.

            Σύμφωνα με τη νέα διάταξη, κωδικοποιείται το άρθρο 346 του Ποινικού Κώδικα, το περιεχόμενο του οποίου έχει ως εξής:

«Άρθρο 346

Προσβολές της γενετήσιας ζωής

1. Όποιος χωρίς δικαίωμα κοινολογεί σε τρίτο πρόσωπο ή αναρτά σε κοινή θέα, πραγματική, αλλοιωμένη ή σχεδιασμένη εικόνα ή κάθε είδους οπτικό ή οπτικοακουστικό υλικό, στο οποίο αποτυπώνεται μη δημόσια πράξη άλλου που αφορά στη γενετήσια ζωή του, τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον τριών (3) ετών και χρηματική ποινή.

2. Όποιος απειλεί άλλον ότι θα τελέσει τις πράξεις της παρ. 1 τιμωρείται με ποινή φυλάκισης τουλάχιστον ενός (1) έτους. Αν ο υπαίτιος της πράξης του προηγούμενου εδαφίου εξαναγκάζει άλλον σε πράξη ή παράλειψη ή ανοχή για την οποία αυτός δεν έχει υποχρέωση, τιμωρείται με ποινή φυλάκισης τουλάχιστον δύο (2) ετών.

3. Με κάθειρξη έως οκτώ (8) έτη και χρηματική ποινή τιμωρείται η πράξη της παρ. 1 αν τελείται:

α. με ανάρτηση στο διαδίκτυο ή σε μέσο κοινωνικής δικτύωσης με αόριστο αριθμό αποδεκτών,

β. από ενήλικο και αφορά σε ανήλικο,

γ. σε βάρος νυν ή πρώην συζύγου ή συντρόφου του υπαιτίου ή σε βάρος προσώπου που συνοικεί με αυτόν ή έχει μαζί του σχέση εργασίας ή υπηρεσίας ή βρίσκεται υπό την επιμέλεια ή την προστασία του ή δεν μπορεί να υπερασπίσει τον εαυτό του,

δ. με σκοπό να προσπορίσει ο υπαίτιος στον εαυτό του ή σε άλλον περιουσιακό όφελος.

4. Αν κάποια από τις πράξεις των προηγούμενων παραγράφων οδήγησε το θύμα σε απόπειρα αυτοκτονίας επιβάλλεται κάθειρξη και χρηματική ποινή. Αν η πράξη του προηγούμενου εδαφίου οδήγησε στο θάνατο επιβάλλεται κάθειρξη τουλάχιστον δέκα (10) ετών και χρηματική ποινή.»

Προκύπτει, από τα ανωτέρω, ότι η εκδικητική πορνογραφία θεσπίζεται ως αυτοτελές αδίκημα, από πλημμέλημα έως και κακούργημα. Οι κακουργηματικές μορφές του αδικήματος αφορούν τις περιπτώσεις: α. που ο δράστης αναρτά το υλικό στο διαδίκτυο,  β. που αφορούν ανήλικο, γ. που αφορούν ιδιαίτερη σχέση του δράστη με το θύμα (συζυγική, συντροφική, εργασίας, υπηρεσίας, επιμέλειας κα.) και δ. που ο δράστης αποσκοπεί να προσπορίσει περιουσιακό όφελος.

            Ιδιαίτερη περίπτωση που επισύρει κάθειρξη είναι αυτή που, συνεπεία των ως άνω πράξεων, το θύμα επιχείρησε να αυτοκτονήσει ενώ, αν η απόπειρα οδήγησε το θύμα στο θάνατο, επιβάλλεται κάθειρξη τουλάχιστον δέκα (10) ετών.

            Η νομοθετική αυτή παρέμβαση αξιολογείται ήδη θετικά, καθώς ανταποκρίνεται σε ένα πάγιο αίτημα του νομικού κόσμου, αλλά και των θυμάτων της εκδικητικής πορνογραφίας, ενώ ελπίζουμε ότι η εφαρμογή του νόμου θα δικαιώσει τον οπτιμισμό των αρχικών αναλύσεων κι ότι θα αποτελέσει ένα σημαντικό εργαλείο στην αποτροπή αλλά και την πάταξη αυτού του δυστυχούς φαινομένου, μακροπρόθεσμα.

Σημειωτέον ότι ο νόμος αυτός θα διασώσει πολλά ανήλικα θύματα – εφήβους ιδίως,  που είναι πιο συχνά εμπλεκόμενοι σε τέτοιες υποθέσεις, όπως έχει δείξει η εμπειρία μας, λόγω του ότι τα social media, Instagram, TikTok, f/b,  βρίθουν από εικόνες και βίντεο σχετικά.

Επίσης, τα θύματα εκτός από τις ποινικές ευθύνες κατά του δράστη μπορούν να διεκδικήσουν και αποζημιώσεις για την έκθεση της ιδιωτικής τους σφαίρας και τις συνέπειες στην προσωπικότητα και την συνέχιση της ζωής τους γενικότερα.

Για περισσότερες πληροφορίες και προσωπικό ραντεβού με εξειδικευμένο δικηγόρο επικοινωνήστε στα τηλ. 210 8811903, 6932455478.

   

 

Ελεύθερη επικοινωνία γονέα-τέκνου. Συνέπειες παρεμπόδισης:

            Στον τομέα του οικογενειακού δικαίου, βαρύνουσας σημασίας είναι το δικαίωμα του γονέα να επικοινωνεί με το τέκνο του, ελεύθερα και απρόσκοπτα. Και τούτο διότι, το συμφέρον του τέκνου υπαγορεύει να μην ατονήσει ο συναισθηματικός δεσμός μεταξύ γονέα και τέκνου, ούτε να επέλθει η αποξένωσή τους, υπό το πρίσμα της επίτευξης της ομαλής ψυχοσωματικής και διανοητικής ανάπτυξης του τελευταίου.

            Προς τούτο, ο νομοθέτης προστατεύει το δικαίωμα επικοινωνίας του γονέα, που δεν διαμένει με το παιδί του, ο οποίος μπορεί με δικαστικά μέσα (ασφαλιστικά μέτρα ή αγωγή επικοινωνίας) να εξασφαλίσει την ομαλή και απρόσκοπτη άσκηση του δικαιώματός του, με φυσική δια ζώσης επικοινωνία ή/και τηλεφωνική. Ακόμα και σε πιο ιδιαίτερες περιπτώσεις, έχει γίνει δεκτό νομολογιακά ότι δεν εμποδίζεται η επικοινωνία, πχ  ο προσωρινά κρατούμενος στη φυλακή πατέρας έχει το δικαίωμα σε καθημερινή τηλεφωνική επικοινωνία με το ανήλικο τέκνο του.

Αντίστοιχα, σε περίπτωση που το άλλο μέρος (συνήθως η μητέρα έχει  την επιμέλεια) προβάλλει εμπόδια στην επικοινωνία ή παραβιάζει την δικαστική απόφαση που ρυθμίζει την επικοινωνία του άλλου γονέα, μπορεί να επιβληθεί αποζημίωση για κάθε παραβίαση, ο δε γονέας -το δικαίωμα επικοινωνίας του οποίου προσβάλλεται- μπορεί να υποβάλλει μήνυση για τον ίδιο λόγο και να κινηθεί η ποινική δίωξη του έτερου γονέα, ακόμα και να χάσει ο έτερος την επιμέλεια και τη γονική μέριμνα.   

Πέραν των ανωτέρω, σημαντικό είναι να αναφερθεί ότι μετά την νομοθετική τροποποίηση του οικογενειακού δικαίου και την εισαγωγή του όρου της «συνεπιμέλειας», ανοίγει ο δρόμος στους γονείς που δεν διαμένουν με τα τέκνα τους και ήδη έχουν ρυθμίσει τα ευαίσθητα και πρακτικά αυτά ζητήματα υπό το προϊσχύσαν καθεστώς (επιμέλεια, επικοινωνία, διατροφή), να διεκδικήσουν την διεύρυνση του χρόνου επικοινωνίας με τα ανήλικα τέκνα τους, αλλά και την ανάθεση της άσκησης της συνεπιμέλειας, πράγμα που θα έχει αντίκτυπο και στην υποχρέωση διατροφής που μέχρι τώρα έδιναν.

Σε περίπτωση δε διαφωνιών μεταξύ των γονέων, προβλέπεται για κάποια θέματα η προσφυγή σε διαμεσολάβηση, ώστε συμβιβαστικά να εξευρεθεί λύση, προτού η υπόθεση καταλήξει στις δικαστικές αίθουσες.

Το γραφείο μας έχει πολυετή εμπειρία στο οικογενειακό δίκαιο και συγκεκριμένα στα θέματα επιμέλειας – επικοινωνίας  και διατροφής ανήλικων τέκνων, τόσο στις δικαστικές αίθουσες σε όλους τους βαθμούς δικαιοδοσίας (ασφαλιστικά μέτρα, Πρωτοδικείο, Εφετείο, Άρειος Πάγος) όσο και στην οικογενειακή διαμεσολάβηση.

 Για περισσότερες πληροφορίες και ραντεβού καλέστε στο δικηγορικό γραφείο και μιλήστε με εξειδικευμένο δικηγόρο – διαμεσολαβητή  στα τηλ: 210 8811903, 6932455478.

 

Συνεπιμέλεια. Πότε είναι εφικτή;

         Ήδη έχει τεθεί σε εφαρμογή ο Ν. 4800/2021, που αφορά στο ζήτημα της «συνεπιμέλειας» και της άσκησης της γονικής μέριμνας «από κοινού και εξίσου» από τους δύο γονείς, με αποτέλεσμα συχνά εκείνοι να ξιφουλκούν ενώπιον των δικαστηρίων αναφορικά με την εφαρμογή των διατάξεων του νόμου στην περίπτωσή τους. Καταρχήν επιθυμία του νομοθέτη είναι η από κοινού και εξίσου άσκηση της γονικής μέριμνας (άρθρο 1510 εδ. α΄, 1513 εδ. α΄ ΑΚ), αλλά εφόσον αυτό δεν είναι εφικτό λόγω των διαφωνιών των γονέων ή και των βιοτικών συνθηκών, κυρίαρχο κριτήριο του δικαστηρίου για τη ρύθμιση της άσκησης της γονικής μέριμνας είναι το βέλτιστο συμφέρον και η μικρότερη δυνατή διατάραξη του τρόπου ζωής του ανήλικου.

         Άλλωστε, ο νομοθέτης έχει προσδώσει ιδιάζουσα σημασία στην έννοια του «βέλτιστου συμφέροντος» του ανήλικου τέκνου, συνεπώς ο δικαστής, κατά την εφαρμογή του νόμου υποχρεούται να εξετάσει με ποιον τρόπο θα εξυπηρετηθεί αυτό καλύτερα.

         Για να υπάρξει μια όσο το δυνατόν ορθή αξιολόγηση των συνθηκών κάθε περίπτωσης, δύναται να προηγηθεί και ιδιαίτερη επικοινωνία του δικαστή με το ανήλικο –εφόσον βρίσκεται σε ηλικία τέτοια ώστε να διαθέτει ωριμότητα σκέψης-σε κάθε δε περίπτωση κρίσιμα στοιχεία αποτελούν η καταλληλότητα του ή των γονέων για την ανάληψη του έργου της διαπαιδαγώγησης και της περίθαλψης του ανήλικου τέκνου, καθώς και οι αναπτυχθέντες μέχρι τότε δεσμοί με τους γονείς και τυχόν αδελφούς του. Για το σκοπό αυτό λαμβάνεται υπόψη ιδίως η προσωπικότητα και η παιδαγωγική καταλληλότητα του κάθε γονέα και συνεκτιμώνται οι συνθήκες κατοικίας και γενικότερα οι βιοτικές συνθήκες αυτών, όπως είναι το ευρύτερο περιβάλλον τους, οι συνθήκες του επαγγέλματός τους, η ικανότητα προσαρμογής τους στις απαιτήσεις της σύγχρονης κοινωνίας και η σταθερότητα των συνθηκών ανάπτυξης του τέκνου χωρίς εναλλαγές στις συνθήκες διαβίωσης. 

         Σε πραγματικό – βιωματικό επίπεδο και προκειμένου να διασφαλιστεί το συμφέρον του τέκνου, για να εφαρμοστεί η συνεπιμέλεια, πρέπει αφενός να υπάρχουν κοντινοί τόποι διαμονής των γονέων, ώστε να εξασφαλίζεται η εύκολη και ασφαλής πρόσβαση του παιδιού και στις δύο χωριστές κατοικίες και από αυτές στο σχολείο και τις λοιπές δραστηριότητές του, αφετέρου να τηρούν οι γονείς μεταξύ τους καλές και αρμονικές σχέσεις (ή έστω να διασφαλίζεται ανεκτό επίπεδο συνεννόησης) έτσι ώστε η παράλληλη ύπαρξη δύο κέντρων ζωής του τέκνου να μην αναστατώνει και απορρυθμίζει τη ζωή του ούτε να δημιουργεί σε αυτό ανασφάλεια και ψυχολογική επιβάρυνση, όπως θα συμβαίνει αν βιώνει κλίμα συνεχών εντάσεων και τριβών μεταξύ των γονέων του, καθόσον η εναλλασσόμενη ανατροφή απαιτεί κλίμα συνεννόησης και συνεργασίας μεταξύ των γονέων στις επιλογές και στη διαχείριση του ανήλικου κατά τρόπο παραγωγικό.

Το γραφείο μας έχει πολυετή εμπειρία στο οικογενειακό δίκαιο και συγκεκριμένα στα θέματα επιμέλειας – επικοινωνίας  και διατροφής ανήλικων τέκνων, τόσο στις δικαστικές αίθουσες σε όλα τα δικαστικά μέσα και σε όλους τους βαθμούς δικαιοδοσίας (ασφαλιστικά μέτρα, Πρωτοδικείο, Εφετείο, Άρειος Πάγος) όσο και στην οικογενειακή διαμεσολάβηση.

 Για περισσότερες πληροφορίες και ραντεβού καλέστε στο δικηγορικό γραφείο και μιλήστε με εξειδικευμένο δικηγόρο – διαμεσολαβητή  στα τηλ: 210 8811903, 6932455478.

 

Συνεπιμέλεια και διατροφή

Ήδη έχει τεθεί σε εφαρμογή ο Ν. 4800/2021, που επέφερε αλλαγές στο οικογενειακό δίκαιο, και μεταξύ άλλων, ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει το ζήτημα της «συνεπιμέλειας» και της άσκησης της γονικής μέριμνας «από κοινού και εξίσου», και ποιες οι πρακτικές συνέπειες, στα επιμέρους ζητήματα της συμμετοχής στην ανατροφή και φροντίδα του, της λήψης αποφάσεων στα σημαντικά ζητήματα του τέκνου, της διαμονής και του χρόνου επικοινωνίας με αυτό, αλλά και της διατροφής που οφείλει ο ένας γονέας στον άλλο για τις δαπάνες του ανήλικου τέκνου.

Ο γνώμονας του νομοθέτη για την εισαγωγή των νέων διατάξεων, είναι το βέλτιστο συμφέρον του τέκνου, το οποίο εξυπηρετείται ιδίως από την ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του και στην αποτροπή διάρρηξης των σχέσεών του με τον γονέα με τον οποίο δεν διαμένει αυτό. Για τον σκοπό αυτό, ο νομοθέτης προχώρησε στην θέσπιση ενός «μαχητού» τεκμηρίου ελάχιστης προσωπικής επικοινωνίας (με φυσική παρουσία) του γονέα με τον οποίο δεν διαμένει το ανήλικο τέκνο, το οποίο προσδιορίζεται στο 1/3 του συνολικού του χρόνου. Δηλαδή, ο δικαστής με την απόφασή του θα ορίσει μια ελάχιστη βάση χρόνου επικοινωνίας του γονέα με το ανήλικο, όμως αν οι περιστάσεις και το βέλτιστο συμφέρον του τελευταίου το απαιτούν, ο χρόνος αυτός μπορεί είτε να μειωθεί είτε να αυξηθεί. Αντίστοιχα, ο δικαστής θα πρέπει να προσδιορίσει την «βάση αναφοράς» για τον υπολογισμό του χρόνου, δηλαδή αν το 1/3 (ή το μικρότερο/ μεγαλύτερο ποσοστό) του συνολικού χρόνου του τέκνου, θα εκληφθεί στη βάση της εβδομάδας, του μήνα ή του έτους. Ο νόμος στο σημείο αυτό έχει αφήσει ένα κενό, το οποίο καλύπτεται από την ερμηνεία που παρέχει ο δικαστής εκτιμώντας τις ιδιαίτερες κάθε φορά συνθήκες (λ.χ. αν οι γονείς κατοικούν στην ίδια ή σε διαφορετική πόλη, τις σχολικές υποχρεώσεις του τέκνου, την ηλικία του, την εξοικείωση του τέκνου με τον άλλο γονέα κλπ.).

Κατ’ αυτόν τον τρόπο, προκρίνεται η διευρυμένη επικοινωνία του γονέα με το τέκνο του, την οποία ο γονέας που διαμένει με το ανήλικο οφείλει να διευκολύνει, σε καμία δε περίπτωση, να μην παρεμποδίζει, ενώ ενδέχεται να φθάσουμε μέχρι και το μοντέλο της εναλλασσόμενης κατοικίας, όπου η κατανομή του χρόνου που περνά το τέκνο με τους γονείς του αγγίζει το 50%- 50%. Ιδίως στις περιπτώσεις που δεν έχει ανατεθεί αποκλειστικά η άσκηση της επιμέλειας μόνο στον ένα γονέα, αλλά αυτή ασκείται κι από τους δύο «από κοινού και εξίσου», ο χρόνος που περνά το παιδί μαζί με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει, λογίζεται κι αυτός ως χρόνος άσκησης επιμέλειας, καθώς ο γονέας που κατά τα λοιπά ασκεί το δικαίωμα επικοινωνίας με το παιδί του, έχει δικαίωμα να λαμβάνει αποφάσεις γι’ αυτό, είτε μόνος του για θέματα επείγοντα ή εντελώς τρέχοντα της καθημερινότητας και της φροντίδας του, είτε από κοινού με τον άλλο γονέα για τις αθλητικές ή κοινωνικές δραστηριότητες, στις οποίες θα λάβει μέρος, σε ποιο σχολείο θα φοιτήσει, αν θα γίνει ονοματοδοσία κτλ.

Γεγονός είναι ότι η «από κοινού και εξίσου» άσκηση της επιμέλειας, δεν σημαίνει απαραίτητα και ισόχρονη άσκηση της επιμέλειας, όμως ακόμα κι αν το παιδί διαμένει κυρίως με τον ένα γονέα, η επιμέλειά του κάλλιστα μπορεί να ασκείται και από τους δύο, στο πλαίσιο σύμπνοιας και συνεννόησης μεταξύ των γονέων, πάντα με γνώμονα το βέλτιστο συμφέρον του τέκνου. Δεν είναι δε λίγες οι περιπτώσεις που οι γονείς βρίσκουν την ιδανική «φόρμουλα» και κατανέμουν μεταξύ τους τις αρμοδιότητες, ώστε ταυτόχρονα να εξυπηρετούνται οι ανάγκες του τέκνου αλλά και να ασκείται «ισομερώς» η επιμέλεια από τους γονείς (λ.χ. συμμετοχή του ενός γονέα στις αθλητικές και εκπαιδευτικές δραστηριότητες, ενώ η φροντίδα σε θέματα υγείας ανατίθεται στον άλλο).

Αυτομάτως, γεννάται το εύλογο ερώτημα αν η υποχρέωση διατροφής του γονέα που δεν διαμένει με το ανήλικο παραμένει στο ακέραιο, όταν τελικά κι αυτός περνά σημαντικό χρόνο με το παιδί του. Με τις τροποποιήσεις που έχουν επέλθει στο οικογενειακό δίκαιο, αναπόφευκτα έχει μεταβληθεί και η παλαιότερη κρατούσα άποψη της νομολογίας, ότι τα έξοδα στα οποία προβαίνει ο γονέας κατά την άσκηση του δικαιώματος επικοινωνίας του για το παιδί δεν λαμβάνονται υπόψη για τον υπολογισμό της διατροφής. Δηλαδή, ο γονέας με τον οποίο κανονικά δεν διαμένει το παιδί, κι ο οποίος είτε ασκεί την επιμέλεια από κοινού με τον άλλο γονέα είτε είναι μόνο δικαιούχος επικοινωνίας, και περνά με το παιδί το 1/3 (τουλάχιστον) του χρόνου του, υποβάλλεται σε έξοδα διατροφής, ψυχαγωγίας, ένδυσης- υπόδησης και λοιπών καταναλωτικών αγαθών, δραστηριοτήτων κτλ. Θα ήταν ανεπιεικές και αβάσιμο να απαιτηθεί από αυτόν η εκ νέου κάλυψή τους μέσω της υποχρέωσης διατροφής προς τον άλλο γονέα για τις δαπάνες που ήδη έχει καλύψει. Συνεπώς, το ύψος των δαπανών, στις οποίες προβαίνει για το παιδί για όσο χρόνο το έχει μαζί του, θα πρέπει να συνυπολογίζονται στις οικονομικές του δυνάμεις και εν τέλει στον προσδιορισμό της διατροφής σε χρήμα που υποχρεούται να καταβάλλει στον άλλο γονέα ως συνεισφορά στις δαπάνες του τέκνου. Σε μια τέτοια περίπτωση, κινδυνεύει ο τελευταίος να κατηγορηθεί ότι πλουτίζει σε βάρος του πρώτου! Αντίστοιχα, μπορεί να μειωθεί η συμβολή του γονέα που διαμένει με το ανήλικο (είθισται να είναι η μητέρα αυτή που προσφέρει την προσωπική της εργασία), αφού καταλήγει να φροντίζει κι αυτός ο γονέας να καλύπτει κατά την αναλογία των οικονομικών δυνάμεών του τις διατροφικές ανάγκες του ανήλικου σε χρήμα.

Σημαντικό είναι να αναφερθεί ότι μετά την νομοθετική τροποποίηση του οικογενειακού δικαίου, ανοίγει ο δρόμος στους γονείς που δεν διαμένουν με τα τέκνα τους και ήδη έχουν ρυθμίσει τα ευαίσθητα και πρακτικά αυτά ζητήματα υπό το προϊσχύσαν καθεστώς, να διεκδικήσουν την διεύρυνση του χρόνου επικοινωνίας με τα ανήλικα τέκνα τους, αλλά και την ανάθεση της άσκησης της επιμέλειας, πράγμα που θα έχει αντίκτυπο και στην υποχρέωση διατροφής. Σε περίπτωση δε διαφωνιών μεταξύ των γονέων, προβλέπεται η προσφυγή σε διαμεσολάβηση, ώστε συμβιβαστικά να εξευρεθεί λύση, προτού η υπόθεση καταλήξει στις δικαστικές αίθουσες.

Το γραφείο μας έχει πολυετή εμπειρία στο οικογενειακό δίκαιο και συγκεκριμένα στα θέματα επιμέλειας – επικοινωνίας και διατροφής ανήλικων τέκνων, τόσο στις δικαστικές αίθουσες σε όλους τους βαθμούς δικαιοδοσίας (ασφαλιστικά μέτρα, Πρωτοδικείο, Εφετείο, Άρειος Πάγος) όσο και στην οικογενειακή διαμεσολάβηση.

Για περισσότερες πληροφορίες και ραντεβού καλέστε στο δικηγορικό γραφείο και μιλήστε με εξειδικευμένο δικηγόρο – διαμεσολαβητή στα τηλ: 2108811903, 6932455478.

 

Άρειος Πάγος – Απάτη

Κατ΄ εξακολούθηση απάτη

Με αφορμή την συνεκδίκαση αιτήσεων αναίρεσης των εμπλεκομένων σε υπόθεση εξαπάτησης επενδυτών από εταιρεία που παρουσιαζόταν στους τελευταίους ως μεγάλος διεθνής επενδυτικός όμιλος, ο Άρειος Πάγος, με την υπ’ αρ. 550/2021 απόφασή του, προέβη σε ερμηνεία της κατ’ εξακολούθηση τέλεσης της εγκληματικής πράξης της απάτης.

Ειδικότερα, κατά το σκεπτικό του Αρείου Πάγου «προκειμένου περί απάτης, τότε μόνο υπάρχουν περισσότερες πράξεις, που, αν συνδέονται και με την ταυτότητα της απόφασης προς τέλεσή τους, θα αποτελούν κατ’ εξακολούθηση τέλεση αυτής, αν κάθε επιζήμια για τον παθόντα πράξη είναι αποτέλεσμα χωριστής πλάνης του εξαπατηθέντος, που προκλήθηκε από χωριστή απατηλή συμπεριφορά του κατηγορουμένου. Αντίθετα, τελείται μία πράξη απάτης, όταν γίνονται ψευδείς παραστάσεις που επαναλαμβάνονται μέχρις ότου καλλιεργηθεί στο εξαπατηθέν πρόσωπο η επιδιωκόμενη πλάνη, εξαιτίας δε της άπαξ επελθούσας πλάνης, ο εξαπατώμενος προβαίνει σε περισσότερες και σε διαφορετικούς χρόνους (διαδοχικές) επιζήμιες πράξεις.».

Δέον να αναφερθεί ότι «κατ’ εξακολούθηση έγκλημα» είναι εκείνο που, από τη διάταξη του άρθρου 98 του ισχύοντος ΠΚ (που έχει το ίδιο περιεχόμενο με τον προϊσχύσαντα) προκύπτει ότι, τελείται από το ίδιο πρόσωπο και απαρτίζεται από περισσότερες αυτοτελείς ομοειδείς μερικότερες πράξεις, διακρινόμενες χρονικά μεταξύ τους, που προσβάλλουν το ίδιο έννομο αγαθό και κάθε μία περιέχει πλήρη τα στοιχεία ενός και του αυτού εγκλήματος, συνδέονται δε μεταξύ τους με την ταυτότητα της απόφασης για την τέλεσή τους.

Εν προκειμένω, όσοι εκ των κατηγορουμένων «που κηρύχθηκαν ένοχοι για την πράξη της απάτης κατ’ επάγγελμα και κατά συνήθεια και κατά τις εκεί αναφερόμενες διακρίσεις, είτε ως συναυτουργοί, είτε ως άμεσοι συνεργοί και για τα αντίστοιχα χρονικά διαστήματα ως προς τις μερικότερες πράξεις της απάτης απεκόμισαν συνολικά όφελος με αντίστοιχη συνολική ζημία των επενδυτών, που υπερβαίνει το ποσό των 5.000.000 δραχμών (ή 15.000 ευρώ και ήδη 30.000 ευρώ), αλλά και το ποσό των 25.000.000 δραχμών (ή 73.000 ευρώ). Πρόκειται δε, για κατ’ επάγγελμα και κατά συνήθεια τέλεση, δεδομένου ότι: Οι ανωτέρω επανειλημμένως διέπραξαν το έγκλημα αυτό, σε βάρος ξένης περιουσίας επενδυτών με σκοπό και μόνο τον πορισμό εισοδήματος. Εξάλλου, η υποδομή που είχαν διαμορφώσει, με πρόθεση επανειλημμένης τέλεσης της πράξης, ήταν πρωτοφανής, καθόσον διατηρούσαν πολυτελέστατα γραφεία, μεγάλο αριθμό υπαλλήλων, ασφαλιστικούς πράκτορες σε όλα σχεδόν τα μέρη της Ελλάδος, άγρα πελατών τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό, άμεση συνεργασία με αλλοδαπούς (D –H , A ), άριστη γνώση των χρηματοοικονομικών σε Ελληνικό, αλλά και σε διεθνές επίπεδο, δυνατότητα πειθούς προς επένδυση ακόμη και των πιο δύσπιστων και έμπειρων επενδυτών, Ελλήνων και ξένων από τα οποία καταδεικνύεται η άριστη οργάνωση που είχαν σε όλα τα επίπεδα, με μοναδικό σκοπό τον παράνομο πλουτισμό τους. Από την επανειλημμένη δε τέλεση της πράξεως αυτής είναι σαφές ότι προκύπτει σταθερή ροπή των δραστών προς διάπραξη του συγκεκριμένου εγκλήματος ως στοιχείο της προσωπικότητάς τους.».

Σε κάθε περίπτωση, η συνδρομή του στοιχείου της «κατ’ εξακολούθησης τέλεσης του εγκλήματος» επιδρά στην επιμέτρηση της ποινής, για την οποία λαμβάνεται υπόψη το όλο περιεχόμενο των μερικότερων πράξεων. Άλλωστε, ο νόμος προβλέπει ότι η αξία του αντικειμένου της πράξης και η περιουσιακή βλάβη ή το περιουσιακό όφελος που προκύπτουν από την κατ’ εξακολούθηση τέλεση του εγκλήματος λαμβάνονται συνολικά υπόψη αν ο δράστης απέβλεπε με τις μερικότερες πράξεις του στο αποτέλεσμα αυτό. Στις περιπτώσεις αυτές, ο ποινικός χαρακτήρας της πράξης προσδιορίζεται με βάση την συνολική αξία του αντικειμένου και την συνολική περιουσιακή βλάβη ή το συνολικό περιουσιακό όφελος που ανάλογα με το έγκλημα επήλθε ή σκοπήθηκε. 

Για περισσότερες πληροφορίες και προσωπικό ραντεβού με εξειδικευμένο δικηγόρο επικοινωνήστε στα τηλ. 210 8811903, 6932455478.

 

Νόμιμη ή παράνομη η πορνογραφία;

ΜΟΡΦΕΣ ΑΘΕΜΙΤΗΣ ΔΙΑΚΙΝΗΣΗΣ ΠΡΟΝΟΓΡΑΦΙΚΟΥ ΥΛΙΚΟΥ ΚΑΙ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ

            Σε προηγούμενο άρθρο του Γραφείου μας, αναφορικά με το «Revenge Porn», ήτοι την εκδικητική πορνογραφία, που ως φαινόμενο βρέθηκε και πάλι στο προσκήνιο της καθημερινότητας την τελευταία εβδομάδα, έγινε μνεία στις διάφορες αθέμιτες περιπτώσεις διακίνησης πορνογραφικού υλικού, που δεν εμπίπτουν όμως στην κατηγορία της εκδικητικής πορνογραφίας.

            Εκ προοιμίου, πρέπει να τονιστεί ότι η πορνογραφία, αυτή καθαυτή, σε μία ευνομούμενη και φιλελεύθερη δυτική κοινωνία όπως αυτή της Χώρας μας είναι κατ’ αρχήν νόμιμη. Πολύ περισσότερο, είναι συνταγματικά κατοχυρωμένη, με την έννοια της ελεύθερης ανάπτυξης της προσωπικότητας, της ελευθερίας του λόγου και της ελευθερίας της τέχνης. Ανεξαρτήτως της όποιας ηθικής απαξίας μπορεί να αποδίδεται στον πορνογραφικό λόγο από συντηρητικότερες πεποιθήσεις, η σύγχρονη νομική πραγματικότητα οφείλει να προστατεύει την πορνογραφία, είτε πρόκειται για επαγγελματική είτε για ερασιτεχνική απασχόληση, καθώς και το δικαίωμα των εμπλεκομένων μερών να κερδοσκοπούν από αυτήν.

            Βασική προϋπόθεση προς τούτο είναι όμως το πορνογραφικό υλικό να έχει τη συναίνεση όλων των εμπλεκομένων μερών και φυσικά να μην θίγει την δημόσια τάξη. Έτσι, κατωτέρω θα δούμε δύο ακόμη κατηγορίες, πέρα από την εκδικητική πορνογραφία, αθέμιτης διακίνησης πορνογραφικού υλικού.

1. Σεξουαλικός Εκβιασμός (Sextortion)

Η πιο «συγγενική» μορφή της εκδικητικής πορνογραφίας είναι ο σεξουαλικός εκβιασμός (γνωστός κι ως «Sextortion»).

Μέσω συνήθως ψεύτικων προφίλ (fake accounts) σε λογαριασμούς μέσων κοινωνικής δικτύωσης, χρήστες προσεγγίζονται από φαινομενικά αρκετά ελκυστικά πρόσωπα του αυτού ή του αντιθέτου φύλου, κι αφού εκμαιεύσουν την εμπιστοσύνη των χρηστών, αξιώνουν υλικό ευαίσθητων προσωπικών δεδομένων, φωτογραφιών ή βίντεο, το οποίο έχει σεξουαλικό περιεχόμενο. Μόλις όμως αποκτηθεί το υλικό αυτό στην κατοχή του χρήστη του ψεύτικου προφίλ, η κατάσταση αλλάζει άρδην και ο άδολος χρήστης που το έστειλε βρίσκεται στην συγκλονιστικά δυσάρεστη θέση να εκβιάζεται είτε για οικονομικά ανταλλάγματα είτε για σεξουαλικά ανταλλάγματα, όπως παραγωγή πρωτότυπου πορνογραφικού υλικού, υπό την απειλή της ανάρτησης του αρχικού υλικού στο διαδίκτυο. Φυσικά, ο σεξουαλικός εκβιασμός δεν απαιτεί απαραίτητα τη χρήση μέσων κοινωνικής δικτύωσης, αφού και παλαιότερα απαντώνταν ως φαινόμενο, πλην όμως σήμερα, λόγω ακριβώς της αυξημένης χρήσης μέσων κοινωνικής δικτύωσης, έχει ενταθεί σημαντικά.

Προφανώς, η πρόληψη αποτελεί το κύριο μέσο προστασίας των χρηστών, που κατά κανόνα είναι νεαρής ηλικίας, αν και, όπως τονίστηκε και στο προηγούμενο άρθρο, η επανειλημμένη επισήμανση της πρόληψης τείνει, εσφαλμένα, να δημιουργεί την εντύπωση της αναστροφής της απόδοσης ευθύνης στο θύμα αντί του θύτη. Το ευτυχές είναι ότι σε συντριπτική πλειονότητα, οι απειλές τύπου sextortion αποδεικνύονται άνευ αντικρίσματος. Παρά ταύτα, δυστυχώς, από την απόκτηση του υλικού από τον κακόβουλο χρήστη, δεν υπάρχει ουδεμία εγγύηση ότι το υλικό δεν θα αναρτηθεί, ούτε κι ότι φυσικά, ακόμη κι αν κατέβει από τον αρχικό χρήστη, δεν θα παραμείνει, σε κάποια μορφή, στο αχανές διαδίκτυο. Παρά ταύτα, σε γενικές γραμμές, συστήνεται η διακοπή της επικοινωνίας με τον κακόβουλο χρήστη, η διατήρηση όσο το δυνατόν μεγαλύτερου όγκου αποδεικτικών στοιχείων (συνομιλίες και υλικό που ανταλλάχθηκε), η άμεση απεύθυνση στη Δίωξη Ηλεκτρονικού Εγκλήματος και η υποβολή μήνυσης κατά παντός υπευθύνου, αλλά και η αναφορά και το μπλοκάρισμα του χρήστη στην πλατφόρμα κοινωνικής δικτύωσης, για την προστασία, στο μέτρο του εφικτού, τρίτων ανυποψίαστων χρηστών. Η εξεύρεση των κακόβουλων χρηστών δεν είναι πάντοτε εύκολη, αλλά είναι πάντοτε πιθανή, εφ’ όσον υπάρχει επαρκές αποδεικτικό υλικό και τα αντανακλαστικά είναι άμεσα.

Στο ενδεχόμενο δε της εξεύρεσης του δράστη, εκτός από την ποινική δίωξη που θα του ασκηθεί, κατ’ άρθρ. 385 ή 386 του Π.Κ., κατά περίπτωση, το θύμα διατηρεί όλα τα δικαιώματά του για να αξιώσει την αποζημίωσή του για την ηθική του βλάβη.

• Παιδική Πορνογραφία

Η κατοχή και διακίνηση πορνογραφίας ανηλίκων αποτελεί αναμφισβήτητα την ειδεχθέστερη μορφή διακίνησης –και λήψης-  πορνογραφικού υλικού. Το θλιβερότερο δε είναι το γεγονός ότι κι αυτό το φαινόμενο ακολουθεί το μοτίβο των δύο προηγούμενων σχημάτων, όπου η αλματώδης τεχνολογική ανάπτυξη έχει επιβοηθήσει, ακούσια, με αποτέλεσμα να ενταθεί η σχετική δραστηριότητα παγκοσμίως.

Η διακίνηση έχει παρατηρηθεί ότι λαμβάνει χώρα είτε με κατ’ αρχήν αθώα ηλεκτρονικά μέσα (e–mail) ή μέσω ειδικών πλατφορμών περιορισμένης πρόσβασης ή και μέσω ηλεκτρονικών σελίδων που λειτουργούν στο λεγόμενο «dark web». Κι ενώ μέχρι πριν από λίγα χρόνια ήταν σχετικά εύκολο να εντοπιστεί το ψηφιακό αποτύπωμα των χρηστών, παρά την όποια ανωνυμία προσφέρει θεωρητικά το διαδίκτυο, μέσω της διεύθυνσης ΙΡ, έχουν αναπτυχθεί τον τελευταίο καιρό μορφές τεχνικής απόκρυψης που καθιστούν εξαιρετικά δύσκολο το έργο των αρχών. Φυσικά, η ανάπτυξη της τεχνολογίας επιδρά αμφιμερώς, καθώς με κάθε νέα μορφή απόκρυψης των πρακτικών αυτών, εμφανίζονται και νέες μορφές αποκρυπτογράφησης αλλά κι εξιχνίασης.

Σε κάθε περίπτωση, ο Έλληνας Νομοθέτης έχει επιδείξει τουλάχιστον συγκριτικά εξαιρετικά αντανακλαστικά ως προς την ιδιαίτερα επαχθή αυτή πρακτική και ποινικοποιεί την πρακτική αυτή με τα άρθρα 337 («Προσβολή γενετήσιας αξιοπρέπειας»), 339 («Αποπλάνηση παιδιών»), 342 («Κατάχρηση ανηλίκων σε ασέλγεια»), 348^Α («Πορνογραφία ανηλίκων» και 351^Α («Ασέλγεια με ανήλικο έναντι αμοιβής») του Ποινικού Κώδικα. Σημειώνεται ότι γεννώνται και οι σχετικές αστικές αξιώσεις από το ανήλικο θύμα και τους οικείους του.

Για περισσότερες πληροφορίες και προσωπικό ραντεβού με εξειδικευμένο δικηγόρο επικοινωνήστε στα τηλ. 210 8811903, 6932455478.

 

REVENGE PORN:

ΤΙ ΕΙΝΑΙ, ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟ ΚΑΙ ΠΩΣ ΜΠΟΡΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΝΑ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΤΕΙ

            Με αφορμή την αποκάλυψη της καταγγελίας και της κίνησης ποινικής διαδικασίας που αφορά σε γνωστό τηλεπαρουσιαστή ακριβώς για revenge porn (η λεγόμενη εκδικητική πορνογραφία), ο όρος πρωτοστατεί το τελευταίο εικοσιτετράωρο στα μέσα ενημέρωσης και στα social media και βρίσκεται στο προσκήνιο της επικαιρότητας. Πέρα από την απερίφραστη κατακραυγή τέτοιων πρακτικών, είναι σκόπιμο, με αφορμή αυτό το περιστατικό, να δοθεί έμφαση στο σε τί ακριβώς συνίσταται η πρακτική αυτή, στους λόγους για τους οποίους είναι επικίνδυνη και στα μέσα προστασίας που παρέχονται για την προστασία των θυμάτων.

            Τί είναι, λοιπόν, το revenge porn;

            Πρόκειται για την πρακτική της διαδικτυακής ανάρτησης προσωπικών φωτογραφιών και βίντεο με σεξουαλικό περιεχόμενο, με στόχο τον εξευτελισμό του θύματος. Η ανάρτηση αυτή πραγματοποιείται προφανώς δίχως την συναίνεση ή συγκατάθεση του θύματος. Το φαινόμενο είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με την αλματώδη ανάπτυξη της τεχνολογίας που ακουσίως προσέφερε τα μέσα για τη διευκόλυνση αφ’ ενός της απόκτησης τέτοιου υλικού κι αφ’ ετέρου της ανάρτησης και διάδοσής του στο διαδίκτυο, κυρίως (όχι όμως αποκλειστικώς) σε ιστοσελίδες πορνογραφικού περιεχομένου. Πρόκειται πραγματικά για ένα «σημείο» της εποχής. Κατά συντριπτική πλειοψηφία αφορά γυναίκες (εκτιμάται το 90% των περιπτώσεων), ώστε να είναι δόκιμο – κι όχι γενίκευση – να αναφερθούμε στο φαινόμενο ως μία νέα μορφή της έμφυλης βίας. Κατ’ αρχήν είναι το αποτέλεσμα μίας ατυχούς έκβασης μίας ερωτικής σχέσης, όπου ο σύντροφος, που είναι κάτοχος υλικού σεξουαλικού περιεχομένου της τέως συντρόφου του, αναρτά το εν λόγω υλικό στο διαδίκτυο για εκδίκηση. Το σχήμα αυτό αποτελεί και τον κανόνα των περιπτώσεων, εξ ου και το όνομα «revenge porn» αν και ο σκοπός της ανάρτησης δεν αποκλείεται να είναι διάφορος του εξευτελισμού (π.χ. εκβιασμός για οικονομικό ή άλλο όφελος).

            Γιατί είναι επικίνδυνο;

            Το πρώτον, ως ήδη αναφέρθηκε, πρόκειται για ένα φαινόμενο έμφυλης βίας, ώστε δικαίως να λογίζεται ως κακοποιητική πράξη αυτή καθαυτή.

            Επίσης, συνήθως η τέλεση τέτοιων πρακτικών είναι αιφνιδιαστική για το θύμα, που κατά κανόνα είναι εντελώς ανυποψίαστο, καθώς προέρχεται κατά κανόνα από έναν (τέως) σύντροφο, ήτοι ένα πρόσωπο που μέχρι πρότινος έχαιρε της απόλυτης εμπιστοσύνης του θύματος και θα ήταν υπό φυσιολογικές συνθήκες υπεράνω πάσης υποψίας. Δεν αποκλείεται βέβαια το υλικό αυτό να υποκλαπεί από το θύμα μέσω ηλεκτρονικών μέσων, αλλά και πάλι, τούτο αρκετές φορές είναι αποτέλεσμα της γνώσης του θύτη των κωδικών ασφαλείας του θύματος, το οποίο είναι επίσης αποτέλεσμα της οικειότητας που είχε δημιουργηθεί από τη σχέση αυτή.

            Πέραν τούτου, όμως, στη σύγχρονη αυτή εποχή που διανύουμε, η ταχύτατη διάδοση της πληροφορίας οδηγεί σε ένα αναπόδραστο και θλιβερό αποτέλεσμα: το υλικό αυτό, αφότου αναρτηθεί, έχει την «τάση» να διαχέεται, να μεταφορτώνεται από χρήστες και να αποθηκεύεται σε άλλες συσκευές και να αναρτάται εκ νέου σε άλλες σελίδες, κι αυτό με ρυθμό εκθετικό, ιδίως όταν πρόκειται για επώνυμα πρόσωπα. Τουτέστιν, εφ’ όσον το υλικό αναρτηθεί, ακόμη κι αν αργότερα κατέβει από τον αρχικό χρήστη, δεν υπάρχει καμία απολύτως εγγύηση ότι το υλικό θα παύσει να υπάρχει αναρτημένο κάπου αλλού στο αχανές διαδίκτυο.

            Η επικινδυνότητα της πρακτικής όμως έγκειται στις συνέπειες, ψυχολογικές κι όχι μόνον, που συνεπάγονται για το θύμα· το σοκ, ο εξευτελισμός, η γελοιοποίηση, η ντροπή και ο ενδεχόμενος δημόσιος στιγματισμός και περιθωριοποίηση είναι μία κατάσταση που καλείται να βιώσει το θύμα από τη στιγμή της ανάρτησης κι εντεύθεν για το υπόλοιπο της ζωής του. Ακόμη κι αν η ανθρώπινη προσέγγιση του ζητήματος προφανώς και δεν επιτρέπει οποιαδήποτε μομφή κατά του θύματος, η πίεση που εξ αντικειμένου ασκείται σε αυτό πολλές φορές μπορεί να αποδειχθεί αφόρητη, όπως δυστυχώς δεικνύει η εμπειρία, και να θέσει προσχώματα σε προσωπικό, κοινωνικό κι επαγγελματικό ακόμη επίπεδο. Μάλιστα, καθώς το φαινόμενο, με την εξέλιξη της τεχνολογίας, γιγαντώνεται, δυστυχώς υπάρχουν και ορισμένες περιπτώσεις όπου η πίεση για το θύμα αποδεικνύεται τόσο έντονη που σημειώνονται και περιπτώσεις (δυστυχώς κι επιτυχημένων) αποπειρών αυτοκτονίας.

            Πώς μπορεί κανείς να προστατευθεί;

            Δυστυχώς, η εξέλιξη της τεχνολογίας είναι φρενήρης, σε σημείο που ο ήδη χαμηλών αντανακλαστικών Έλληνας Νομοθέτης έχει βρεθεί σήμερα πίσω από το φαινόμενο. Έτσι, η διάταξη του άρθρ. 370^Α του Ποινικού Κώδικα προσφέρει μία αδρή περιγραφή του φαινομένου, χωρίς όμως να φωτογραφίζεται η εκδικητική πορνογραφία ως ιδιαίτερη εγκληματική πράξη, χωρίς καν να λαμβάνεται υπ’ όψιν το στοιχείο της σεξουαλικής φύσης του εγκλήματος ώστε να κατατάσσεται στα εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας και χωρίς να αναγνωρίζεται η φύσης της πράξης ως μορφή έμφυλης βίας. Στην πραγματικότητα το εν λόγω άρθρο αφορά κατά κυριολεξία την «παραβίαση απορρήτου», της οποίας, προφανώς, η ηθική απαξία δεν έχει την ίδια βαρύτητα, αλλά και η ποινική αντιμετώπιση είναι πιο «ελαφρά».

            Σημειωτέον ότι ούτε ο Γενικός Κανονισμός για την Προστασία των (Προσωπικών) Δεδομένων προσφέρει λύσεις στο συγκεκριμένο ζήτημα.

            Παρά ταύτα, και με δεδομένο ότι η πρόληψη αφ’ ενός δεν είναι πάντοτε εφικτή κι αφ’ ετέρου διότι η απαίτηση της πρόληψης έχει εγγενώς χαρακτήρα μομφής κατά του θύματος, η λύση πρέπει να εκπηγάσει από την ίδια την κοινωνία και τα πρότυπά της. Συγκεκριμένα, η κοινωνική συνείδηση πρέπει να ωθεί και να καθοδηγεί τα θύματα στην καταγγελία τέτοιων συμπεριφορών, ώστε η ποινική δικαιοσύνη, στο βαθμό του εφικτού, να επιλαμβάνεται και να τιμωρεί τις συμπεριφορές αυτές.

            Εδώ, θα πρέπει να γίνει μνεία, εν είδει κατακλείδας, σε μία «φωτεινή αχτίδα» που διαφαίνεται όσον αφορά το φαινόμενο της εκδικητικής πορνογραφίας· τα τελευταία χρόνια, κινήματα όπως το #metoo έχουν αναπτύξει την κοινωνική ενσυναίσθηση και ευαισθητοποίηση απέναντι στα θύματα έμφυλης βίας. Μάλιστα, η εμφατική διαδικτυακή παρουσία των κινημάτων αυτών στα social media δημιουργεί γρήγορα αντανακλαστικά για την ανάδειξη περιπτώσεων όπως και αυτή του γνωστού τηλεπαρουσιαστή, αλλά και για την κατάδειξη και κατακραυγή τέτοιου είδους ανθρώπων και συμπεριφορών, μαζικά και συντονισμένα, ώστε πλέον οι θύτες να οδηγούνται στην περιθωριοποίηση έμπρακτα και τα θύματα να βιώνουν μία μαζική συμπαράσταση και υποστήριξη, ψυχική και έμπρακτη, ώστε αντί να στιγματίζονται τα θύματα, να στιγματίζονται οι θύτες. Διότι η αλματώδης ανάπτυξη της τεχνολογίας έχει δύο πλευρές και η εκδοχή αυτή της χρήσης του διαδικτύου για προώθηση δράσεων και κινητοποιήσεων αυτών, μέσω των social media, έρχεται «μπούμερανγκ» κατά του θύτη.

            Σε κάθε περίπτωση, φαινόμενα εκδικητικής πορνογραφίας ήταν και παραμένουν κατακριτέα· αποκαλύψεις, όμως, όπως η προκείμενη, που δίδει αφορμή στον παρόντα διάλογο, ίσως δημιουργήσουν τις συνθήκες για έναν νομοθετικής περιωπής πλέον διάλογο, ώστε να θεσπιστεί, αισίως, ένα νομοθετικό πλαίσιο προστασίας του θύματος και τιμωρία των δραστών, σύγχρονο, ικανό και επαρκές.

Τέλος, να σημειωθεί ότι το θύμα εκτός από τη φυλάκιση -ποινική τιμωρία του δράστη- μπορεί να ζητήσει και χρηματική ικανοποίηση-αποζημίωση για την ηθική του βλάβη.

Για περισσότερες πληροφορίες και προσωπικό ραντεβού με εξειδικευμένο δικηγόρο επικοινωνήστε στα τηλ. 210 8811903, 6932455478.