Εισπρακτικές-Δικηγορικές εταιρίες για χρέη. Άμυνα του οφειλέτη-Αποζημίωση και μηνύσεις

Τι ισχύει για την ενόχληση, τα τηλεφωνήματα, τις απειλές…

ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΟΥ ΑΡ 144 Ν. 4939/2022 ΓΙΑ ΑΜΥΝΑ ΟΦΕΙΛΕΤΗ ΕΝΑΝΤΙ ΤΩΝ ΕΙΣΠΡΑΚΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΩΝ ΕΤΑΙΡΕΙΩΝ

            Την τελευταία πενταετία πολλοί «κόκκινοι» οφειλέτες βιώνουν μία εφιαλτική καθημερινότητα, λόγω των επίμονων οχλήσεων των εισπρακτικών και των δικηγορικών γραφείων, με πολλαπλές τηλεφωνικές κλήσεις μέσα στην μέρα όπου υπάλληλοι τους εκφοβίζουν, απειλούν κτλ, με σκοπό την είσπραξη των ληξιπρόθεσμων οφειλών των τραπεζών.

Με το αρ. 144 του Ν. 4938/2022 κωδικοποιήθηκε η τροποποίηση του άρθρο 4, παρ. 4 του Ν. 3758/2009 το οποίο πλέον προβλέπει ότι: « Πριν από κάθε ενέργεια ενημέρωσης απαιτείται η από τον δανειστή προς τον οφειλέτη επιβεβαίωση των οφειλών με κάθε διαθέσιμο τρόπο και η ταυτοποίηση του οφειλέτη, καθώς και η ενημέρωσή του για τη διαβίβαση των δεδομένων του στην Εταιρεία συμφώνως και προς τον Κανονισμό (ΕΕ) 216/679 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 27ης Απριλίου 2016 για την προστασία των φυσικών προσώπων έναντι της επεξεργασίας των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα και τον ν. 4624/2019. Η επικοινωνία με τον οφειλέτη πρέπει να γίνεται σύμφωνα με τις αρχές της παραγράφου 1, εντός εύλογου χρόνου και με συχνότητα οχλήσεων όχι πέραν της μίας ανά δεύτερη ημέρα. Το προηγούμενο εδάφιο εφαρμόζεται και για την επικοινωνία δικηγόρου με τον οφειλέτη του εντολέα του. Η τηλεφωνική επικοινωνία στον χώρο εργασίας του οφειλέτη γίνεται μόνο εφόσον ο συγκεκριμένος τηλεφωνικός αριθμός έχει δηλωθεί ως μοναδικός αριθμός επικοινωνίας από τον τελευταίο. Η τηλεφωνική επικοινωνία από την Εταιρεία για την ενημέρωση του οφειλέτη για ληξιπρόθεσμη απαίτηση επιτρέπεται να πραγματοποιείται μετά την πάροδο δέκα (10) ημερών από την ημέρα που αυτή κατέστη ληξιπρόθεσμη, από τις 9:00’ έως 20:00’ και μόνο τις εργάσιμες ημέρες. Οι δανειστές παρέχουν στις Εταιρείες μόνο τα αναγκαία για την επικοινωνία στοιχεία των οφειλετών. Οι Εταιρείες χρησιμοποιούν τα δεδομένα των οφειλετών για τους σκοπούς, για τους οποίους διαβιβάσθηκαν τα δεδομένα από τον δανειστή σύμφωνα με τον παρόντα νόμο, καθώς και για την υπεράσπιση δικαιώματος τους ενώπιον των δικαστηρίων ή άλλης δημόσιας αρχής. Απαγορεύεται στις Εταιρείες η διαβίβαση των στοιχείων σε τρίτους, με ή χωρίς αντάλλαγμα, καθώς και η χρήση τους για άλλους σκοπούς. Ως τρίτοι, κατά την έννοια του παρόντος νόμου, θεωρούνται και οι θυγατρικές εταιρείες των Εταιρειών. Πρόσβαση στα δεδομένα έχουν η Γενική Γραμματεία Εμπορίου και Προστασίας Καταναλωτή του Υπουργείου Ανάπτυξης και Επενδύσεων για τον έλεγχο της τήρησης των διατάξεων του παρόντος νόμου, άλλες δημόσιες αρχές και οι δικαστικές αρχές στο πλαίσιο της άσκησης των εκ του νόμου αρμοδιοτήτων τους. Οι διατάξεις του ν. 4624/2019 για το απόρρητο και την ασφάλεια της επεξεργασίας εφαρμόζονται αναλόγως στα αρχεία που περιέχουν δεδομένα οφειλετών, που είναι νομικά πρόσωπα ».

Βάσει των διατάξεων του Ν. 4938/2022, ο οποίος ισχύει από τις 06.06.2022, οι εταιρείες θα πρέπει να καλούν τον οφειλέτη μόνο μία φορά κάθε δεύτερη μέρα, μόνο σε εργάσιμες ημέρες και μεταξύ των ωρών 9:00 με 20:00. Η τηλεφωνική επικοινωνία από τις ανωτέρω εταιρείες μπορεί να γίνει μόνο εφόσον έχει παρέλθει δεκαήμερο από τότε που η οφειλή κατέστη ληξιπρόθεσμη. Επικοινωνία στο χώρο εργασίας του οφειλέτη μπορεί να πραγματοποιηθεί μόνον εφόσον ο οφειλέτης έχει δηλώσει τον αριθμό της εργασίας του ως μοναδικό αριθμό επικοινωνίας, άλλως απαγορεύεται.

Με το αρ. 144 του ν. 4938/2022 προβλέφθηκε αυστηροποίηση του τρόπου διεκδίκησης των οφειλών από τις εισπρακτικές εταιρείες και ο ρόλος τους περιορίζεται στην ενημέρωση για τις οφειλές τους και στη διαπραγμάτευση των όρων αποπληρωμής τους.

Σε περίπτωση παραβίασης των ανωτέρω υποχρεώσεων/ απαγορεύσεών τους: α) με απόφαση του αρμόδιου υπουργού, προβλέπονται χρηματικές κυρώσεις  σε βάρος της εισπρακτικής εταιρείας και της Τράπεζας  με την οποία συνεργάζονται με το πρόστιμο να ανέρχεται στα 5.000 € έως 500.000 €, με διπλασιασμό του ποσού σε περίπτωση υποτροπής, β) ο οφειλέτης μπορεί να στραφεί εναντίον τους και να διεκδικήσει χρηματική αποζημίωση για την προσβολή της προσωπικότητάς του και για την ηθική βλάβη που του προκάλεσε η παράνομη και καταχρηστική συμπεριφορά των υπαλλήλων των εισπρακτικών εταιρειών ή να καταθέσουν μήνυση για απειλή, εκβίαση ή εξύβριση, όταν κατά τηλεφωνήματά τους ασκούν ψυχολογική βία ότι δήθεν κινδυνεύουν να απολέσουν περιουσιακά τους στοιχεία ή αν δεν προκαταβάλλουν μεγάλα ποσά εντός πολύ λίγων ημερών θα χάσουν την προταθείσα ρύθμιση, γ) δεν επιτρέπονται οι πράξεις που ασκούνται μόνο από δικηγόρους (επίδοση εγγράφων πλειστηριασμού), καθώς καθήκον των εταιρειών αυτών είναι πρώτα η ενημέρωση για τις οφειλές και η διαπραγμάτευση των όρων αποπληρωμής και σε δεύτερο στάδιο τα μέτρα αναγκαστικής εκτέλεσης.

Τα ανωτέρω αποτελούν ένα λόγο παραπάνω για τους οφειλέτες να επιδιώξουν να ρυθμίσουν τις ληξιπρόθεσμες οφειλές τους με τη συνδρομή εξειδικευμένων σε αυτό νομικών συμπαραστατών και να επανέλθουν στην κανονικότητα, προτού βρεθούν αντιμέτωποι με την ψυχοφθόρα τακτική όχληση των εισπρακτικών και των δικηγορικών εταιρειών, που φυσικά μόνο σκοπό έχουν την «εκβίαση» του οφειλέτη και δεν είναι σε θέση να προσφέρουν καμία βιώσιμη λύση για τον ίδιο.

Για όλα αυτά εκτός από τα πρόστιμα και ο δανειολήπτης – οφειλέτης μπορεί να κερδίσει αποζημίωση και απαλλαγή από τις ενοχλήσεις αυτές. Έχουμε ήδη από το παρελθόν αποφάσεις αποζημιώσεων των οφειλετών που βγάλαμε στο δικηγορικό μας γραφείο.

Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με αποφυγή πλειστηριασμού, διάσωση περιουσίας και ραντεβού καλέστε στο δικηγορικό γραφείο και μιλήστε με εξειδικευμένο δικηγόρο – διαμεσολαβητή στα τηλ: 210 8811903, 6932455478.

 

Οικογενειακά θέματα: Διαζύγιο, επιμέλεια, επικοινωνία, συνεπιμέλεια, διατροφή, μετοίκηση, ενδοοικογενειακή βία, αποκτήματα γάμου.

            Το οικογενειακό δίκαιο αποτελεί ένα από τα δίκαια της ελληνικής έννομης τάξης με ιδιαίτερο πρακτικό ενδιαφέρον, διότι με τους κανόνες που το διέπουν, ρυθμίζονται οι σχέσεις μεταξύ συζύγων, καθώς και μεταξύ γονέων & τέκνων, κυρίως δε ρυθμίζονται ζητήματα που ανακύπτουν κατά τη λύση του γάμου (συναινετικό άυλο διαζύγιο, διαζύγιο διετούς διάστασης-αυτόματο, διαζύγιο με αντιδικία κλπ) και μετά τη λύση αυτού, και συνίστανται στην επιμέλεια, επικοινωνία, στην διατροφή και –υπό προϋποθέσεις- στην συνεπιμέλεια των γονέων, στον ορισμό του τόπου κατοικίας των τέκνων κλπ, μετοίκηση ενός εκ των συζύγων, ενώ υπάρχουν και περαιτέρω προεκτάσεις σε περιουσιακής φύσης ζητήματα, λ.χ. δικαίωμα συζύγων σε αποκτήματα.

            Η διευθέτηση των ανωτέρω ζητημάτων απαιτεί προσεκτική μεταχείριση αλλά και άμεσες ενέργειες από δικηγόρους που γνωρίζουν το αντικείμενο και εξειδικεύονται σε αυτό, ώστε με τους κατάλληλους χειρισμούς να σας προσφέρουν τη μεγαλύτερη δυνατή προστασία των δικαιωμάτων σας. 

            – Με τον/την σύζυγό μου έχουμε αποφασίσει να χωρίσουμε. Πώς μπορούμε να το πράξουμε γρήγορα και οικονομικά;

            Η πιο γρήγορη κι εύκολη λύση είναι το συναινετικό άυλο διαζύγιο. Το δικηγορικό μας γραφείο, με τους κατάλληλους συνεργάτες, μπορεί να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις της κάθε ξεχωριστής υπόθεσης, προτείνοντας την πιο συμφέρουσα και οικονομική λύση για εσάς, και όλες τις διαθέσιμες μεθόδους λύσης των προβλημάτων.  

            – Με τον/την πρώην σύζυγό μου είχαμε ρυθμίσει τις μεταξύ μας σχέσεις αλλά και τις σχέσεις μας με το ανήλικο τέκνο μας με ιδιωτικό συμφωνητικό, όμως οι συνθήκες έχουν αλλάξει. Μπορώ να αναπροσαρμόσω την αρχική συμφωνία στις νέες συνθήκες (τροποποίηση του ποσού της διατροφής, αλλαγή τόπου κατοικίας τέκνου, ζητήματα επιμέλειας, συνεπιμέλειας κ.ά.);

            Μολονότι οι γονείς- πρώην σύζυγοι έχουν συμφωνήσει στα επιμέρους ζητήματα, και η συμφωνία τους αυτή έχει ενσωματωθεί σε ένα ιδιωτικό συμφωνητικό που εμπεριέχεται άλλωστε στην συμβολαιογραφική πράξη λύσης του γάμου, για να αποκτήσει εκτελεστότητα, δεν είναι σπάνιο, εκ των υστέρων, να δημιουργούνται έριδες και διαφωνίες. Οι αιτίες για αυτά τα δυσάρεστα περιστατικά ποικίλλουν (κακότροπη/ κακόπιστη συμπεριφορά των μερών, παραβίαση όρων συμφωνητικού από τα μέρη, αλλαγή εν γένει των συνθηκών κλπ), όμως συνήθως πυροδοτούν και γιγαντώνουν τις εντάσεις μεταξύ των μερών, χωρίς να αφήνουν χώρο για διάλογο. Στις περιπτώσεις αυτές προκειμένου να επιλυθούν οι καταστάσεις και να παύσουν οι διαφωνίες, κυρίως προς όφελος των τέκνων, η νομική οδός αποτελεί μονόδρομο.

Για την άμεση επίλυση των διαφορών και προκειμένου να διασφαλίζεται η αποσόβηση κινδύνων από συμπεριφορές που θα είναι επιζήμιες για τα ανήλικα, σκόπιμη είναι η άσκηση αίτησης ασφαλιστικών μέτρων και δη με αίτημα προσωρινής διαταγής. Ο δικαστής άλλωστε, κρίνοντας κατά περίπτωση και ελέγχοντας κάθε φορά με ποιον τρόπο εξασφαλίζεται καλύτερα το βέλτιστο συμφέρον των τέκνων, δύναται να αποφασίσει διαφορετικά από αυτά που είχαν συμφωνηθεί και ίσχυαν δυνάμει του ιδιωτικού συμφωνητικού, χωρίς να δεσμεύεται από αυτό.

Αντίστοιχα, ακόμα και στις περιπτώσεις που έχουν εκδοθεί δικαστικές αποφάσεις που αφορούν στο δικαίωμα επιμέλειας, συνεπιμέλειας, επικοινωνίας ή διατροφής, μπορεί να ζητηθεί με ασφαλιστικά μέτρα η μεταρρύθμιση αυτών, εάν οι συνθήκες αλλάξουν και να επαναρρυθμιστεί η κατάσταση με νέα δικαστική απόφαση.

            -Δεν συμφωνεί ο άλλος σύζυγος για συναινετικό διαζύγιο. Υπάρχει και ενδοοικογενειακή βία. Τι κάνω;

Άμεσα με ασφαλιστικά μέτρα μπορείτε να ζητήσετε να μετοικήσει από το σπίτι εάν μείνετε εκεί με τα παιδιά, να έχετε επιμέλεια, διατροφή και οικοσκευή. Με προσωρινή διαταγή παίρνουμε ένα πρώτο βοήθημα για επίλυση των καίριων   ζητημάτων σε 10-15 μέρες. Μετά την απόφαση των ασφαλιστικών που θα ακολουθήσει είναι υποχρεωτική η άσκηση αγωγής για όλα αυτά, ώστε να υπάρχει οριστική απόφαση για τα οικογενειακά θέματα. Δεν αποκλείεται και ποινικό δικαστήριο για θέματα ενδοοικογενειακής βίας μαζί με τα ασφαλιστικά μέτρα για την προστασία του θύματος.

• Τι είναι η «συνεπιμέλεια» και ποια τα κριτήρια για να εφαρμοστεί στην πράξη; Η γνώμη του παιδιού μετράει;

            Μετά τη θέση σε εφαρμογή του ν. 4800/2021 που ρυθμίζει τα ζητήματα της «συνεπιμέλειας», η νομολογία που έχει διαμορφωθεί, με κύριο γνώμονα την προάσπιση του βέλτιστου συμφέροντος των ανήλικων τέκνων, παγίως δέχεται ότι η συνεπιμέλεια   απαιτεί κλίμα συνεννόησης και συνεργασίας μεταξύ των γονέων στις επιλογές και στη διαχείριση του ανήλικου κατά τρόπο παραγωγικό, ώστε το παιδί να βιώνει την κατάσταση ήρεμα και χαρούμενα.

            Ειδικότερα, ο δικαστής κατά την διαμόρφωση της δικανικής κρίσης επί αιτήσεων συνεπιμέλειας, εξετάζει αφενός αν υπάρχουν κοντινοί τόποι διαμονής των γονέων, ώστε να εξασφαλίζεται η εύκολη και ασφαλής πρόσβαση του παιδιού και στις δύο χωριστές κατοικίες και από αυτές στο σχολείο και τις λοιπές δραστηριότητές του, αφετέρου αν οι γονείς τηρούν μεταξύ τους καλές και αρμονικές σχέσεις (ή έστω να διασφαλίζεται ανεκτό επίπεδο συνεννόησης), έτσι ώστε η παράλληλη ύπαρξη δύο κέντρων ζωής του τέκνου να μην αναστατώνει και απορρυθμίζει τη ζωή του ούτε να δημιουργεί σε αυτό ανασφάλεια και ψυχολογική επιβάρυνση, όπως θα συμβαίνει αν βιώνει κλίμα συνεχών εντάσεων και τριβών μεταξύ των γονέων του. Περαιτέρω, αξιολογείται ο συναισθηματικός δεσμός του τέκνου με τους γονείς του ξεχωριστά και οι δυνατότητες που έκαστος εξ αυτών διαθέτει για την επιμελή φροντίδα και ουσιαστική κάλυψη των αναγκών του ανήλικου, για να υπάρξει έδαφος εφαρμογής της συνεπιμέλειας. Για το σκοπό αυτό λαμβάνεται υπόψη ιδίως η προσωπικότητα και η παιδαγωγική καταλληλότητα του κάθε γονέα και συνεκτιμώνται οι συνθήκες κατοικίας και γενικότερα οι βιοτικές συνθήκες αυτών, όπως είναι το ευρύτερο περιβάλλον τους, οι συνθήκες του επαγγέλματός τους, η ικανότητα προσαρμογής τους στις απαιτήσεις της σύγχρονης κοινωνίας και η σταθερότητα των συνθηκών ανάπτυξης του τέκνου χωρίς ουσιώδεις αλλαγές στις συνθήκες διαβίωσης.      

            Ανάλογα με την ηλικία και την ωριμότητα σκέψης του ανήλικου τέκνου, ο δικαστής, για να προβεί σε μια όσο το δυνατόν ορθή αξιολόγηση των συνθηκών κάθε περίπτωσης, δύναται να ζητήσει να έχει ιδιαίτερη επικοινωνία με το ανήλικο, ώστε να ληφθεί υπόψη και η δική του επιθυμία, αλλά και για να μπορέσει αυτός να διαγνώσει πώς θα εξυπηρετηθεί καλύτερα το συμφέρον του τέκνου.

• Είμαι γονέας που δεν διαμένω με το τέκνο μου, και στην περίπτωσή μου δεν υπάρχει έδαφος για εφαρμογή συνεπιμέλειας, όμως επιθυμώ να έχω απρόσκοπτη και ελεύθερη επικοινωνία με το ανήλικο. Μπορώ να διεκδικήσω την επικοινωνία ή την διεύρυνση της επικοινωνίας με νομικά μέσα;

Το συμφέρον του τέκνου υπαγορεύει να μην ατονήσει ο συναισθηματικός δεσμός μεταξύ γονέα και τέκνου, ούτε να επέλθει η αποξένωσή τους, υπό το πρίσμα της επίτευξης της ομαλής ψυχοσωματικής και διανοητικής ανάπτυξης του τελευταίου. Προς τούτο, ο νομοθέτης προστατεύει το δικαίωμα επικοινωνίας του γονέα, που δεν διαμένει με το παιδί του, ο οποίος μπορεί με δικαστικά μέσα (ασφαλιστικά μέτρα ή αγωγή επικοινωνίας) να εξασφαλίσει την ομαλή και απρόσκοπτη άσκηση του δικαιώματός του, με φυσική δια ζώσης επικοινωνία ή/και τηλεφωνική.   

Επιπλέον, σε περίπτωση που το άλλο μέρος προβάλλει εμπόδια στην επικοινωνία ή παραβιάζει την δικαστική απόφαση που ρυθμίζει την επικοινωνία του άλλου γονέα, μπορεί να επιβληθεί αποζημίωση για κάθε παραβίαση, ο δε γονέας -το δικαίωμα επικοινωνίας του οποίου προσβάλλεται- μπορεί να υποβάλλει μήνυση για τον ίδιο λόγο και να κινηθεί η ποινική δίωξη του έτερου γονέα, ακόμα και να χάσει ο έτερος την επιμέλεια και τη γονική μέριμνα.  

– Έχουμε χωρίσει με τον/την σύζυγο, όμως θέλω να διεκδικήσω δικαιώματα από την περιουσία που εκείνος/η δημιούργησε χάρη στη δική μου συμβολή. Μπορώ και με ποιόν τρόπο;

Σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 1400 του Αστικού Κώδικα, εάν μετά την τέλεση του γάμου, η περιουσία του ενός συζύγου αυξηθεί, λόγω συμβολής του άλλου συζύγου, ο τελευταίος δικαιούται να απαιτήσει την απόδοση μεριδίου από τον πρώτο, εγείροντας αγωγή συμμετοχής στα αποκτήματα. Αυτή η συμβολή τεκμαίρεται ότι ανέρχεται στο ένα τρίτο (1/3) της αύξησης, εκτός εάν αποδειχθεί διαφορετικός βαθμός συμβολής ή μηδενική συμβολή.

Η συμβολή του άλλου συζύγου μπορεί να είναι είτε υπό τη μορφή παροχής υπηρεσιών είτε υπό τη μορφή κεφαλαίου. Εδώ πρέπει να σημειωθεί ότι η συνεισφορά αυτή οφείλει να υπερβαίνει τα όρια της υποχρέωσης συνεισφοράς στις οικογενειακές ανάγκες, δηλαδή της υποχρέωσης του κάθε συζύγου να συμβάλει στην αντιμετώπιση των οικογενειακών αναγκών, όπως επιτάσσουν τα άρθρα 1389 και 1390 του Αστικού Κώδικα.

Η αξίωση περί συμμετοχής στα αποκτήματα παραγράφεται δύο χρόνια μετά τη λύση του γάμου ή την ακύρωση αυτού. Όσον αφορά τη διάσταση, η αξίωση γεννάται με την παρέλευση ακριβώς της τριετίας εν διαστάσει, όμως, εφόσον δεν μεσολαβεί λύση του γάμου, η αξίωση αυτή δεν παραγράφεται. Όριο πάντως τίθεται από τη νομολογία με την ένσταση κατάχρησης δικαιώματος, εάν η αξίωση αργήσει πολύ να ασκηθεί.

Για περισσότερες πληροφορίες και ραντεβού καλέστε στο δικηγορικό γραφείο και μιλήστε με εξειδικευμένο δικηγόρο – διαμεσολαβητή στα τηλ: 2108811903, 6932455478.

 

Συνεπιμέλεια μόνο υπό όρους

Μετά τη θέση σε εφαρμογή του ν. 4800/2021 που ρυθμίζει τα ζητήματα της «συνεπιμέλειας», η νομολογία που έχει διαμορφωθεί, προκειμένου να προασπιστεί το βέλτιστο συμφέρον των ανήλικων τέκνων, παγίως δέχεται ότι η συνεπιμέλεια- εναλλασσόμενη ανατροφή απαιτεί κλίμα συνεννόησης και συνεργασίας μεταξύ των γονέων στις επιλογές και στη διαχείριση του ανήλικου κατά τρόπο παραγωγικό, ώστε το παιδί να βιώνει την κατάσταση ήρεμα και χαρούμενα.

Ειδικότερα, ο δικαστής κατά την διαμόρφωση της δικανικής κρίσης επί αιτήσεων συνεπιμέλειας, εξετάζει αφενός αν υπάρχουν κοντινοί τόποι διαμονής των γονέων, ώστε να εξασφαλίζεται η εύκολη και ασφαλής πρόσβαση του παιδιού και στις δύο χωριστές κατοικίες και από αυτές στο σχολείο και τις λοιπές δραστηριότητές του, αφετέρου αν οι γονείς τηρούν μεταξύ τους καλές και αρμονικές σχέσεις (ή έστω να διασφαλίζεται ανεκτό επίπεδο συνεννόησης), έτσι ώστε η παράλληλη ύπαρξη δύο κέντρων ζωής του τέκνου να μην αναστατώνει και απορρυθμίζει τη ζωή του ούτε να δημιουργεί σε αυτό ανασφάλεια και ψυχολογική επιβάρυνση, όπως θα συμβαίνει αν βιώνει κλίμα συνεχών εντάσεων και τριβών μεταξύ των γονέων του. Περαιτέρω, αξιολογείται ο συναισθηματικός δεσμός του τέκνου με τους γονείς του ξεχωριστά και οι δυνατότητες που έκαστος εξ αυτών διαθέτει για την επιμελή φροντίδα και ουσιαστική κάλυψη των αναγκών του ανήλικου, για να υπάρξει έδαφος εφαρμογής της συνεπιμέλειας.

            Για να υπάρξει δε μια όσο το δυνατόν ορθή αξιολόγηση των συνθηκών κάθε περίπτωσης, δύναται να προηγηθεί και ιδιαίτερη επικοινωνία του δικαστή με το ανήλικο, εφόσον αυτό βρίσκεται σε ηλικία τέτοια ώστε να διαθέτει ωριμότητα σκέψης.

Το γραφείο μας έχει πολυετή εμπειρία στο οικογενειακό δίκαιο και συγκεκριμένα στα θέματα επιμέλειας – επικοινωνίας  και διατροφής ανήλικων τέκνων, τόσο στις δικαστικές αίθουσες σε όλους τους βαθμούς δικαιοδοσίας (ασφαλιστικά μέτρα, Πρωτοδικείο, Εφετείο, Άρειος Πάγος) όσο και στην οικογενειακή διαμεσολάβηση.

 Για περισσότερες πληροφορίες και ραντεβού καλέστε στο δικηγορικό γραφείο και μιλήστε με εξειδικευμένο δικηγόρο – διαμεσολαβητή  στα τηλ: 210 8811903, 6932455478.

   

 

ΕΔΔΑ προσφυγή για συνθήκες κράτησης

Η ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΤΩΝ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΩΝ

            Το ζήτημα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων έχει απασχολήσει πολλάκις την ευρωπαϊκή δικαιοσύνη – ιδίως δε το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (Ε.Δ.Δ.Α.) αλλά και, κατά περίπτωση, το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Δ.Ε.Ε.). Αποτελεί δε ένα τόσο κρίσιμο ζήτημα που άπτεται ενός πανευρωπαϊκού φαινομένου που δεν αποτελεί έκπληξη ο όγκος (πλούτος) της νομολογίας του Ε.Δ.Δ.Α., που έχει εκδοθεί μόλις από την αρχή του έτους 2022, για πλειάδα χωρών του ευρωπαϊκού χώρου. Μάλιστα, το περιεχόμενο των αποφάσεων αποτελεί οδοδείκτη, με την έννοια ότι δύναται να αποτελέσει καταφύγιο για κρατούμενους στην Ελλάδα – που ας μην ξεχνάμε ότι πολλάκις έχει φερθεί  για το εν λόγω ζήτημα ενώπιον της Ευρωπαϊκής Δικαιοσύνης – και φυσικά την Ευρώπη εν γένει, αλλά και φόβητρο για τις χώρες του Ευρωπαϊκού Χώρου.

            Κατωτέρω αναφέρονται ενδεικτικά οι περιστάσεις που έφεραν ευρωπαϊκές χώρες ενώπιον του Ε.Δ.Δ.Α. και τις καταδίκασαν για παραβιάσεις της Ευρωπαϊκής Σύμβασης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (Ε.Σ.Δ.Α.):

            Ως παραβίαση του άρθρου 3 της Ε.Σ.Δ.Α. που αφορά στην υποβολή σε βασανιστήρια ή σε εξευτελιστική ποινή ή μεταχείριση θεωρήθηκε:

            – Η έλλειψη κατάλληλης ιατρικής περίθαλψης για κρατούμενους με σοβαρές ιατρικές παθήσεις (BORODAY κλπ κατά Ουκρανίας), μεταξύ άλλων και για κρατούμενους με AIDS/HIV (KALMYKOV κατά Ρωσίας), για κρατούμενους με σοβαρή ασθένεια σε τελικό στάδιο (COSOVAN κατά Μολδαβίας).

            – Η άρνηση πραγματοποίηση χειρουργικής επέμβασης σε κρατούμενο με σοβαρή ιατρική πάθηση που εμπόδιζε την όρασή του (BAYLO κατά Ουκρανίας).

            – Η ανεπαρκής ιατρική περίθαλψη και η μη παροχή βοήθειας για την άσκηση του κρατουμένου σε εξωτερικό χώρο σε κρατούμενο με προβλήματα υγείας (SHIRKHANYAN κατά Αρμενίας). Παράλληλα, η μη παροχή προσφυγής ενώπιον των εθνικών αρχών για το ζήτημα αυτό κρίθηκε και ως παραβίαση του άρθρου 13 της Ε.Σ.Δ.Α. που αφορά στην παροχή πραγματικής προσφυγής.

.

            – Η κράτηση σε κοινό σωφρονιστικό κατάστημα ατόμου που πάσχει από διπολική διαταραχή, σε κακές συνθήκες και δίχως παροχή θεραπευτικής αρωγής (SY κατά Ιταλίας).

            – Η κράτηση σε υπερπλήρες κελί και η κράτηση σε ερειπωμένο και ανεπαρκώς φωτισμένο κελί (LUKOŠIN κατά Λιθουανίας).

            – Η επιβολή ισόβιας κάθειρξης δίχως την προοπτική αποφυλάκισης (BORODAY κλπ κατά Ουκρανίας).

            – Η μη λήψη υπόψιν του κινδύνου κακομεταχείρισης κατά την εξέταση της έκδοσης σε τρίτη χώρα – εν προκειμένω το Τατζικιστάν (S.A. κατά Ουκρανίας).

            – Οι ακατάλληλες συνθήκες υγιεινής της κράτησης (MOCANU κατά Ρουμανίας).

            Ως παραβίαση του άρθρου 5 της Ε.Σ.Δ.Α. που αφορά στο δικαίωμα στην προσωπική ελευθερία και ασφάλεια, θεωρήθηκε:

            – Η παράνομη κράτηση που διατάχθηκε από Ανώτατο Δικαστήριο κατόπιν πρωτόδικης καταδίκης, καθώς και η έλλειψη διαθέσιμης αποζημίωσης για την ως άνω παραβίαση (SALMANOV κατά Σλοβακίας).

            – Η συνέχιση της κράτησης ατόμου που πάσχει από διπολική διαταραχή σε κοινό κατάστημα κράτησης παρά την ύπαρξη απόφασης εθνικού δικαστηρίου που προβλέπει τη μεταφορά του σε ειδικό ίδρυμα, λόγω έλλειψης διαθεσιμότητας (SΥ κατά Ιταλίας).

            – Η μη παροχή συναφών και επαρκών λόγων για την παράταση της κράτησης (SHIRKHANYAN κατά Αρμενίας).

            Ως παραβίαση του άρθρου 8 της Ε.Σ.Δ.Α. που αφορά στο σεβασμό της ιδιωτικής και οικογενειακής ζωής, της κατοικίας και της αλληλογραφίας, θεωρήθηκε:

            – Η τακτική παρακολούθηση της αλληλογραφίας κρατουμένων με τη συνδρομή των εθνικών εισαγγελικών αρχών (VASILENSKO κατά Ουκρανίας). Σημειώνεται ότι η απουσία διαθέσιμου ενδίκου βοηθήματος όπου να μπορεί να προσφύγει ο κρατούμενος για την παραβίαση αυτή συνιστά παράλληλα παραβίαση του άρθρου 13 της Ε.Σ.Δ.Α. που αφορά την παροχή πραγματικής προσφυγής ενώπιον των εθνικών αρχών.

            – Η άρνηση σε κρατούμενο σύντομων συναντήσεων με τη σύζυγό του χωρίς γυάλινο διαχωριστικό (KALDA κατά Εσθονίας).

            – Η απαγόρευση μακροχρόνιων οικογενειακών υποσχέσεων στους προσωρινά κρατούμενους (VOOL και TOMIK κατά Εσθονίας). Η παρούσα απαγόρευση κρίθηκε και ως παραβίαση του άρθρου 14 της Ε.Σ.Δ.Α. που αφορά στην απαγόρευση των διακρίσεων.

            – Η αναφόρτωση της αλληλογραφίας των κρατουμένων σε εθνικό διακομιστή με αδιαφανή τρόπο λειτουργίας (NUH UZUN κλπ κατά Τουρκίας).

Ως παραβίαση του άρθρου 10 της Ε.Σ.Δ.Α. που αφορά στην ελευθερία έκφρασης θεωρήθηκε:

– Η επιβολή κυρώσεων σε κρατούμενους που διάβαζαν ποιήματα και τραγουδούσαν στη μνήμη πεσόντων συγκρατουμένων τους (MEHMET ÇIFTÇI ΚΑΙ SUAT İNCEDERE κατά Τουρκίας).

            Ως παραβίαση του άρθρου 34 της Ε.Σ.Δ.Α. που αφορά στους όρους της ατομικής προσφυγής, θεωρήθηκε:

            – Η άρνηση των εθνικών αρχών να επιτρέψουν την επικοινωνία του αιτούντος και των εκπροσώπων του ενώπιον του Δικαστηρίου (SHIRKHANYAN κατά Αρμενίας).

            – Η καθυστέρηση 35 ημερών στην εκτέλεση προσωρινού μέτρου που διατάχθηκε από το Δικαστήριο αναφορικά με τοποθέτηση διπολικού ασθενούς σε εξειδικευμένο κέντρο (SY κατά Ιταλίας).

            Η διασφάλιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των κρατουμένων θα πρέπει να είναι θέσφατο στις ευνομούμενες κοινωνίες, δυστυχώς όμως πλείστες χώρες επιδεικνύουν από αδιαφορία μέχρι αναλγησία προς αυτή τη μερίδα των πολιτών τους. Η νομολογία του Ε.Δ.Δ.Α. παρά ταύτα δείχνει συστηματικά την ευαισθησία του απέναντι στις παραβιάσεις των δικαιωμάτων των κρατουμένων, δικαιώνοντας τα αιτήματά τους και προστατεύοντας τα ανθρώπινα δικαιώματά τους.

Πηγή Νομολογίας: Κέντρο Ευρωπαϊκού Συνταγματικού Δικαίου (CECL)

Για περισσότερες πληροφορίες και ραντεβού καλέστε στο δικηγορικό γραφείο και μιλήστε με εξειδικευμένο δικηγόρο στα τηλ: 210 8811903, 6932455478.

     

 

Συνεπιμέλεια, όροι και αποφάσεις

            Ο νόμος 4800/2021, που επέφερε αλλαγές στο οικογενειακό δίκαιο και εισήγαγε τον όρο «συνεπιμέλεια» στην ελληνική έννομη τάξη, μετρά ήδη 9 μήνες εφαρμογής και έχει ενδιαφέρον να παρατηρήσουμε την θέση της νομολογίας στην αντιμετώπιση του ζητήματος αυτού.

            Γεγονός είναι πως μετά την τροποποίηση του οικογενειακού δικαίου, έχουν αυξηθεί τα αιτήματα των γονέων -που δεν διαμένουν με τα τέκνα τους- να διεκδικήσουν δικαστικά την συνεπιμέλεια, δηλαδή την ουσιαστική «από κοινού» και «εξίσου» επιμέλεια των τέκνων τους, ασκώντας είτε ασφαλιστικά μέτρα είτε τακτική αγωγή.

            Η θέση και ο ρόλος του δικαστή είναι φυσικά να προασπίσει το συμφέρον του ανήλικου τέκνου, να αφουγκραστεί τις πραγματικές ανάγκες αυτού και με δίκαιο τρόπο να προσφέρει την πλέον συμφέρουσα και πρακτικά βιώσιμη λύση, εκτιμώντας κάθε φορά τις ειδικές περιστάσεις. Ο ν. 4800/2021 αποτελεί το νομικό «όχημα» για την επίτευξη μιας ισορροπημένης σχέσης των γονέων με το παιδί τους, καθώς και μιας ισορροπημένης καθημερινότητας για το ίδιο το παιδί, το συμφέρον του οποίου άλλωστε οφείλει και πρέπει να εξυπηρετείται πρωτίστως.

            Η νομολογία που έχει διαμορφωθεί μέχρι σήμερα εφαρμόζει τον ν. 4800/2021 και εξετάζει τον συναισθηματικό δεσμό του τέκνου με τους γονείς του ξεχωριστά, τις δυνατότητες που έκαστος εξ αυτών διαθέτει για την επιμελή φροντίδα και ουσιαστική κάλυψη των αναγκών του ανήλικου, για να υπάρξει έδαφος εφαρμογής της συνεπιμέλειας. Πρέπει αφενός να υπάρχουν κοντινοί τόποι διαμονής των γονέων, ώστε να εξασφαλίζεται η εύκολη και ασφαλής πρόσβαση του παιδιού και στις δύο χωριστές κατοικίες και από αυτές στο σχολείο και τις λοιπές δραστηριότητές του, αφετέρου να τηρούν οι γονείς μεταξύ τους καλές και αρμονικές σχέσεις (ή έστω να διασφαλίζεται ανεκτό επίπεδο συνεννόησης), έτσι ώστε η παράλληλη ύπαρξη δύο κέντρων ζωής του τέκνου να μην αναστατώνει και απορρυθμίζει τη ζωή του ούτε να δημιουργεί σε αυτό ανασφάλεια και ψυχολογική επιβάρυνση, όπως θα συμβαίνει αν βιώνει κλίμα συνεχών εντάσεων και τριβών μεταξύ των γονέων του, καθόσον η συνεπιμέλεια- εναλλασσόμενη ανατροφή απαιτεί κλίμα συνεννόησης και συνεργασίας μεταξύ των γονέων στις επιλογές και στη διαχείριση του ανήλικου κατά τρόπο παραγωγικό, ώστε το παιδί να βιώνει την κατάσταση ήρεμα και χαρούμενα.

         Ως εκ τούτου, υπάρχει πλειάδα δικαστικών αποφάσεων που δέχονται την άσκηση «συνεπιμέλειας», αφού πρώτα έχουν συνεκτιμηθεί και εξεταστεί κατά τα ανωτέρω οι ειδικές περιστάσεις, με κύριο γνώμονα το βέλτιστο συμφέρον του ανήλικου τέκνου. Για να υπάρξει δε μια όσο το δυνατόν ορθή αξιολόγηση των συνθηκών κάθε περίπτωσης, δύναται να προηγηθεί και ιδιαίτερη επικοινωνία του δικαστή με το ανήλικο –εφόσον βρίσκεται σε ηλικία τέτοια ώστε να διαθέτει ωριμότητα σκέψης-σε κάθε δε περίπτωση κρίσιμα στοιχεία αποτελούν η καταλληλότητα του ή των γονέων για την ανάληψη του έργου της διαπαιδαγώγησης και της περίθαλψης του ανήλικου τέκνου, καθώς και οι αναπτυχθέντες μέχρι τότε δεσμοί με τους γονείς και τυχόν αδελφούς του. Για το σκοπό αυτό λαμβάνεται υπόψη ιδίως η προσωπικότητα και η παιδαγωγική καταλληλότητα του κάθε γονέα και συνεκτιμώνται οι συνθήκες κατοικίας και γενικότερα οι βιοτικές συνθήκες αυτών, όπως είναι το ευρύτερο περιβάλλον τους, οι συνθήκες του επαγγέλματός τους, η ικανότητα προσαρμογής τους στις απαιτήσεις της σύγχρονης κοινωνίας και η σταθερότητα των συνθηκών ανάπτυξης του τέκνου χωρίς εναλλαγές στις συνθήκες διαβίωσης.       

Το γραφείο μας έχει πολυετή εμπειρία στο οικογενειακό δίκαιο και συγκεκριμένα στα θέματα επιμέλειας – επικοινωνίας  και διατροφής ανήλικων τέκνων, τόσο στις δικαστικές αίθουσες σε όλους τους βαθμούς δικαιοδοσίας (ασφαλιστικά μέτρα, Πρωτοδικείο, Εφετείο, Άρειος Πάγος) όσο και στην οικογενειακή διαμεσολάβηση.

 Για περισσότερες πληροφορίες και ραντεβού καλέστε στο δικηγορικό γραφείο και μιλήστε με εξειδικευμένο δικηγόρο – διαμεσολαβητή  στα τηλ: 210 8811903, 6932455478.

 

ΝΕΑ ΤΡΟΠΟΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΕΙΣΠΡΑΚΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΑ ΓΡΑΦΕΙΑ

ΝΕΑ ΒΑΣΑΝΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΟΦΕΙΛΕΤΕΣ

            Η μνήμη είναι σίγουρα πολύ νωπή για πληθώρα δανειοληπτών των εισπρακτικών εταιρειών και των δικηγορικών εταιρειών που τους καλούσαν δεκάδες φορές μέσα στην ίδια μέρα και κάθε μέρα, ιδίως κατά τα έτη 2015 – 2017, ήτοι όταν το φαινόμενο των «κόκκινων δανείων» είχε φτάσει στο ζενίθ τους. Χρειάστηκαν πολλές αποφάσεις δικαστηρίων που επιδίκαζαν αποζημίωση στους οφειλέτες που βίωναν αυτήν την ασφυκτική και άκρως επιβαρυντική καθημερινότητα, αλλά και παρεμβάσεις των Δικηγορικών Συλλόγων της Ελλάδας ώστε να περιοριστεί αυτό το φαινόμενο (όχι βέβαια να εξαλειφθεί), σε πιο βιώσιμα κι ανθρώπινα επίπεδα.

            Τον τελευταίο καιρό, όμως, πολλοί συμπολίτες μας βιώνουν μία καινούργια «αναβίωση» στις επίμονες οχλήσεις των εισπρακτικών και των δικηγορικών γραφείων, γεγονός που θα πρέπει να συνδεθεί με την πρόσφατη τροπολογία που κατατέθηκε στη Βουλή και τροποποιεί το άρθρο 4, παρ. 4 του Ν. 3758/2009 (για τις εισπρακτικές εταιρείες) και δη ως «επείγουσα διάταξη» και σύμφωνα με την οποία εξομοιώνονται οι δικηγόροι (και οι δικηγορικές εταιρείες) με τις εισπρακτικές.

            Η συγκεκριμένη τροπολογία, πέρα από το γεγονός ότι εισήχθη την τελευταία στιγμή στο νομοσχέδιο, δίχως επαρκή νομοθετική επιμέλεια, ενώ υποτίθεται ότι κατατείνει στη θέσπιση ενός πλαισίου προστασίας του οφειλέτη, στην πραγματικότητα χειροτερεύει τη θέση τους, αφού, όχι μόνον δεν περιορίζει το πεδίο δράσης των εξομοιωμένων με τις εισπρακτικές δικηγορικών γραφείων, αλλά αντιθέτως επιτρέπει την συχνότερη επικοινωνία με τους οφειλέτες!!!

            Και τούτο διότι, ενώ πάγιο αίτημα των νομικών (και των πολιτών) ήταν η θέσπιση ενός νομοθετικού πλαισίου που θα τιμωρούσε με πρόστιμο τους δικηγόρους και τις δικηγορικές εταιρείες που επικοινωνούσαν πλέον της μίας φοράς με τους οφειλέτες των εντολέων τους (καθώς μέχρι σήμερα μόνο «φρένο» αποτελούν οι καταγγελίες των οφειλετών στους οικείους δικηγορικούς συλλόγους και η κίνηση πειθαρχικών διαδικασιών, που μπορεί όμως να πάρουν χρόνια να ολοκληρωθούν), η νέα τροπολογία όχι απλώς δεν τιμωρεί, αλλά αντίθετα, επιτρέπει την αύξηση των ορίων του δικαιώματος όχλησης των οφειλετών!!!

            Παρά τις αντιδράσεις του Δικηγορικού Σώματος, όμως, φαίνεται ότι είναι σκοπός της Πολιτείας να δημιουργήσει τις συνθήκες για μία πλήρη αναβίωση της ζοφερής καθημερινότητας που βίωναν (και σε κάποιο βαθμό βιώνουν μέχρι σήμερα) οι οφειλέτες, οι οποίοι κινδυνεύουν, με την νέα τροπολογία, να δέχονται τακτικά τηλεφωνήματα και από εισπρακτικές εταιρείες και από δικηγορικές εταιρείες, και δη με την «ευλογία» του νομοθέτη.

            Τα ανωτέρω αποτελούν ένα λόγο παραπάνω για τους οφειλέτες να επιδιώξουν να ρυθμίσουν τις ληξιπρόθεσμες οφειλές τους με τη συνδρομή εξειδικευμένων σε αυτό νομικών συμπαραστατών και να επανέλθουν στην κανονικότητα, προτού βρεθούν αντιμέτωποι με την ψυχοφθόρα τακτική όχληση των δικηγορικών εταιρειών, που φυσικά μόνο σκοπό έχουν την «εκβίαση» του οφειλέτη και δεν είναι σε θέση να προσφέρουν καμία βιώσιμη λύση για τον ίδιο.

Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με αποφυγή πλειστηριασμού, διάσωση περιουσίας και ραντεβού καλέστε στο δικηγορικό γραφείο και μιλήστε με εξειδικευμένο δικηγόρο – διαμεσολαβητή στα τηλ: 210 8811903, 6932455478.

 

Ελεύθερη επικοινωνία γονέα-τέκνου. Συνέπειες παρεμπόδισης:

            Στον τομέα του οικογενειακού δικαίου, βαρύνουσας σημασίας είναι το δικαίωμα του γονέα να επικοινωνεί με το τέκνο του, ελεύθερα και απρόσκοπτα. Και τούτο διότι, το συμφέρον του τέκνου υπαγορεύει να μην ατονήσει ο συναισθηματικός δεσμός μεταξύ γονέα και τέκνου, ούτε να επέλθει η αποξένωσή τους, υπό το πρίσμα της επίτευξης της ομαλής ψυχοσωματικής και διανοητικής ανάπτυξης του τελευταίου.

            Προς τούτο, ο νομοθέτης προστατεύει το δικαίωμα επικοινωνίας του γονέα, που δεν διαμένει με το παιδί του, ο οποίος μπορεί με δικαστικά μέσα (ασφαλιστικά μέτρα ή αγωγή επικοινωνίας) να εξασφαλίσει την ομαλή και απρόσκοπτη άσκηση του δικαιώματός του, με φυσική δια ζώσης επικοινωνία ή/και τηλεφωνική. Ακόμα και σε πιο ιδιαίτερες περιπτώσεις, έχει γίνει δεκτό νομολογιακά ότι δεν εμποδίζεται η επικοινωνία, πχ  ο προσωρινά κρατούμενος στη φυλακή πατέρας έχει το δικαίωμα σε καθημερινή τηλεφωνική επικοινωνία με το ανήλικο τέκνο του.

Αντίστοιχα, σε περίπτωση που το άλλο μέρος (συνήθως η μητέρα έχει  την επιμέλεια) προβάλλει εμπόδια στην επικοινωνία ή παραβιάζει την δικαστική απόφαση που ρυθμίζει την επικοινωνία του άλλου γονέα, μπορεί να επιβληθεί αποζημίωση για κάθε παραβίαση, ο δε γονέας -το δικαίωμα επικοινωνίας του οποίου προσβάλλεται- μπορεί να υποβάλλει μήνυση για τον ίδιο λόγο και να κινηθεί η ποινική δίωξη του έτερου γονέα, ακόμα και να χάσει ο έτερος την επιμέλεια και τη γονική μέριμνα.   

Πέραν των ανωτέρω, σημαντικό είναι να αναφερθεί ότι μετά την νομοθετική τροποποίηση του οικογενειακού δικαίου και την εισαγωγή του όρου της «συνεπιμέλειας», ανοίγει ο δρόμος στους γονείς που δεν διαμένουν με τα τέκνα τους και ήδη έχουν ρυθμίσει τα ευαίσθητα και πρακτικά αυτά ζητήματα υπό το προϊσχύσαν καθεστώς (επιμέλεια, επικοινωνία, διατροφή), να διεκδικήσουν την διεύρυνση του χρόνου επικοινωνίας με τα ανήλικα τέκνα τους, αλλά και την ανάθεση της άσκησης της συνεπιμέλειας, πράγμα που θα έχει αντίκτυπο και στην υποχρέωση διατροφής που μέχρι τώρα έδιναν.

Σε περίπτωση δε διαφωνιών μεταξύ των γονέων, προβλέπεται για κάποια θέματα η προσφυγή σε διαμεσολάβηση, ώστε συμβιβαστικά να εξευρεθεί λύση, προτού η υπόθεση καταλήξει στις δικαστικές αίθουσες.

Το γραφείο μας έχει πολυετή εμπειρία στο οικογενειακό δίκαιο και συγκεκριμένα στα θέματα επιμέλειας – επικοινωνίας  και διατροφής ανήλικων τέκνων, τόσο στις δικαστικές αίθουσες σε όλους τους βαθμούς δικαιοδοσίας (ασφαλιστικά μέτρα, Πρωτοδικείο, Εφετείο, Άρειος Πάγος) όσο και στην οικογενειακή διαμεσολάβηση.

 Για περισσότερες πληροφορίες και ραντεβού καλέστε στο δικηγορικό γραφείο και μιλήστε με εξειδικευμένο δικηγόρο – διαμεσολαβητή  στα τηλ: 210 8811903, 6932455478.

 

Συνεπιμέλεια. Πότε είναι εφικτή;

         Ήδη έχει τεθεί σε εφαρμογή ο Ν. 4800/2021, που αφορά στο ζήτημα της «συνεπιμέλειας» και της άσκησης της γονικής μέριμνας «από κοινού και εξίσου» από τους δύο γονείς, με αποτέλεσμα συχνά εκείνοι να ξιφουλκούν ενώπιον των δικαστηρίων αναφορικά με την εφαρμογή των διατάξεων του νόμου στην περίπτωσή τους. Καταρχήν επιθυμία του νομοθέτη είναι η από κοινού και εξίσου άσκηση της γονικής μέριμνας (άρθρο 1510 εδ. α΄, 1513 εδ. α΄ ΑΚ), αλλά εφόσον αυτό δεν είναι εφικτό λόγω των διαφωνιών των γονέων ή και των βιοτικών συνθηκών, κυρίαρχο κριτήριο του δικαστηρίου για τη ρύθμιση της άσκησης της γονικής μέριμνας είναι το βέλτιστο συμφέρον και η μικρότερη δυνατή διατάραξη του τρόπου ζωής του ανήλικου.

         Άλλωστε, ο νομοθέτης έχει προσδώσει ιδιάζουσα σημασία στην έννοια του «βέλτιστου συμφέροντος» του ανήλικου τέκνου, συνεπώς ο δικαστής, κατά την εφαρμογή του νόμου υποχρεούται να εξετάσει με ποιον τρόπο θα εξυπηρετηθεί αυτό καλύτερα.

         Για να υπάρξει μια όσο το δυνατόν ορθή αξιολόγηση των συνθηκών κάθε περίπτωσης, δύναται να προηγηθεί και ιδιαίτερη επικοινωνία του δικαστή με το ανήλικο –εφόσον βρίσκεται σε ηλικία τέτοια ώστε να διαθέτει ωριμότητα σκέψης-σε κάθε δε περίπτωση κρίσιμα στοιχεία αποτελούν η καταλληλότητα του ή των γονέων για την ανάληψη του έργου της διαπαιδαγώγησης και της περίθαλψης του ανήλικου τέκνου, καθώς και οι αναπτυχθέντες μέχρι τότε δεσμοί με τους γονείς και τυχόν αδελφούς του. Για το σκοπό αυτό λαμβάνεται υπόψη ιδίως η προσωπικότητα και η παιδαγωγική καταλληλότητα του κάθε γονέα και συνεκτιμώνται οι συνθήκες κατοικίας και γενικότερα οι βιοτικές συνθήκες αυτών, όπως είναι το ευρύτερο περιβάλλον τους, οι συνθήκες του επαγγέλματός τους, η ικανότητα προσαρμογής τους στις απαιτήσεις της σύγχρονης κοινωνίας και η σταθερότητα των συνθηκών ανάπτυξης του τέκνου χωρίς εναλλαγές στις συνθήκες διαβίωσης. 

         Σε πραγματικό – βιωματικό επίπεδο και προκειμένου να διασφαλιστεί το συμφέρον του τέκνου, για να εφαρμοστεί η συνεπιμέλεια, πρέπει αφενός να υπάρχουν κοντινοί τόποι διαμονής των γονέων, ώστε να εξασφαλίζεται η εύκολη και ασφαλής πρόσβαση του παιδιού και στις δύο χωριστές κατοικίες και από αυτές στο σχολείο και τις λοιπές δραστηριότητές του, αφετέρου να τηρούν οι γονείς μεταξύ τους καλές και αρμονικές σχέσεις (ή έστω να διασφαλίζεται ανεκτό επίπεδο συνεννόησης) έτσι ώστε η παράλληλη ύπαρξη δύο κέντρων ζωής του τέκνου να μην αναστατώνει και απορρυθμίζει τη ζωή του ούτε να δημιουργεί σε αυτό ανασφάλεια και ψυχολογική επιβάρυνση, όπως θα συμβαίνει αν βιώνει κλίμα συνεχών εντάσεων και τριβών μεταξύ των γονέων του, καθόσον η εναλλασσόμενη ανατροφή απαιτεί κλίμα συνεννόησης και συνεργασίας μεταξύ των γονέων στις επιλογές και στη διαχείριση του ανήλικου κατά τρόπο παραγωγικό.

Το γραφείο μας έχει πολυετή εμπειρία στο οικογενειακό δίκαιο και συγκεκριμένα στα θέματα επιμέλειας – επικοινωνίας  και διατροφής ανήλικων τέκνων, τόσο στις δικαστικές αίθουσες σε όλα τα δικαστικά μέσα και σε όλους τους βαθμούς δικαιοδοσίας (ασφαλιστικά μέτρα, Πρωτοδικείο, Εφετείο, Άρειος Πάγος) όσο και στην οικογενειακή διαμεσολάβηση.

 Για περισσότερες πληροφορίες και ραντεβού καλέστε στο δικηγορικό γραφείο και μιλήστε με εξειδικευμένο δικηγόρο – διαμεσολαβητή  στα τηλ: 210 8811903, 6932455478.

 

Συνεπιμέλεια και διατροφή

Ήδη έχει τεθεί σε εφαρμογή ο Ν. 4800/2021, που επέφερε αλλαγές στο οικογενειακό δίκαιο, και μεταξύ άλλων, ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει το ζήτημα της «συνεπιμέλειας» και της άσκησης της γονικής μέριμνας «από κοινού και εξίσου», και ποιες οι πρακτικές συνέπειες, στα επιμέρους ζητήματα της συμμετοχής στην ανατροφή και φροντίδα του, της λήψης αποφάσεων στα σημαντικά ζητήματα του τέκνου, της διαμονής και του χρόνου επικοινωνίας με αυτό, αλλά και της διατροφής που οφείλει ο ένας γονέας στον άλλο για τις δαπάνες του ανήλικου τέκνου.

Ο γνώμονας του νομοθέτη για την εισαγωγή των νέων διατάξεων, είναι το βέλτιστο συμφέρον του τέκνου, το οποίο εξυπηρετείται ιδίως από την ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του και στην αποτροπή διάρρηξης των σχέσεών του με τον γονέα με τον οποίο δεν διαμένει αυτό. Για τον σκοπό αυτό, ο νομοθέτης προχώρησε στην θέσπιση ενός «μαχητού» τεκμηρίου ελάχιστης προσωπικής επικοινωνίας (με φυσική παρουσία) του γονέα με τον οποίο δεν διαμένει το ανήλικο τέκνο, το οποίο προσδιορίζεται στο 1/3 του συνολικού του χρόνου. Δηλαδή, ο δικαστής με την απόφασή του θα ορίσει μια ελάχιστη βάση χρόνου επικοινωνίας του γονέα με το ανήλικο, όμως αν οι περιστάσεις και το βέλτιστο συμφέρον του τελευταίου το απαιτούν, ο χρόνος αυτός μπορεί είτε να μειωθεί είτε να αυξηθεί. Αντίστοιχα, ο δικαστής θα πρέπει να προσδιορίσει την «βάση αναφοράς» για τον υπολογισμό του χρόνου, δηλαδή αν το 1/3 (ή το μικρότερο/ μεγαλύτερο ποσοστό) του συνολικού χρόνου του τέκνου, θα εκληφθεί στη βάση της εβδομάδας, του μήνα ή του έτους. Ο νόμος στο σημείο αυτό έχει αφήσει ένα κενό, το οποίο καλύπτεται από την ερμηνεία που παρέχει ο δικαστής εκτιμώντας τις ιδιαίτερες κάθε φορά συνθήκες (λ.χ. αν οι γονείς κατοικούν στην ίδια ή σε διαφορετική πόλη, τις σχολικές υποχρεώσεις του τέκνου, την ηλικία του, την εξοικείωση του τέκνου με τον άλλο γονέα κλπ.).

Κατ’ αυτόν τον τρόπο, προκρίνεται η διευρυμένη επικοινωνία του γονέα με το τέκνο του, την οποία ο γονέας που διαμένει με το ανήλικο οφείλει να διευκολύνει, σε καμία δε περίπτωση, να μην παρεμποδίζει, ενώ ενδέχεται να φθάσουμε μέχρι και το μοντέλο της εναλλασσόμενης κατοικίας, όπου η κατανομή του χρόνου που περνά το τέκνο με τους γονείς του αγγίζει το 50%- 50%. Ιδίως στις περιπτώσεις που δεν έχει ανατεθεί αποκλειστικά η άσκηση της επιμέλειας μόνο στον ένα γονέα, αλλά αυτή ασκείται κι από τους δύο «από κοινού και εξίσου», ο χρόνος που περνά το παιδί μαζί με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει, λογίζεται κι αυτός ως χρόνος άσκησης επιμέλειας, καθώς ο γονέας που κατά τα λοιπά ασκεί το δικαίωμα επικοινωνίας με το παιδί του, έχει δικαίωμα να λαμβάνει αποφάσεις γι’ αυτό, είτε μόνος του για θέματα επείγοντα ή εντελώς τρέχοντα της καθημερινότητας και της φροντίδας του, είτε από κοινού με τον άλλο γονέα για τις αθλητικές ή κοινωνικές δραστηριότητες, στις οποίες θα λάβει μέρος, σε ποιο σχολείο θα φοιτήσει, αν θα γίνει ονοματοδοσία κτλ.

Γεγονός είναι ότι η «από κοινού και εξίσου» άσκηση της επιμέλειας, δεν σημαίνει απαραίτητα και ισόχρονη άσκηση της επιμέλειας, όμως ακόμα κι αν το παιδί διαμένει κυρίως με τον ένα γονέα, η επιμέλειά του κάλλιστα μπορεί να ασκείται και από τους δύο, στο πλαίσιο σύμπνοιας και συνεννόησης μεταξύ των γονέων, πάντα με γνώμονα το βέλτιστο συμφέρον του τέκνου. Δεν είναι δε λίγες οι περιπτώσεις που οι γονείς βρίσκουν την ιδανική «φόρμουλα» και κατανέμουν μεταξύ τους τις αρμοδιότητες, ώστε ταυτόχρονα να εξυπηρετούνται οι ανάγκες του τέκνου αλλά και να ασκείται «ισομερώς» η επιμέλεια από τους γονείς (λ.χ. συμμετοχή του ενός γονέα στις αθλητικές και εκπαιδευτικές δραστηριότητες, ενώ η φροντίδα σε θέματα υγείας ανατίθεται στον άλλο).

Αυτομάτως, γεννάται το εύλογο ερώτημα αν η υποχρέωση διατροφής του γονέα που δεν διαμένει με το ανήλικο παραμένει στο ακέραιο, όταν τελικά κι αυτός περνά σημαντικό χρόνο με το παιδί του. Με τις τροποποιήσεις που έχουν επέλθει στο οικογενειακό δίκαιο, αναπόφευκτα έχει μεταβληθεί και η παλαιότερη κρατούσα άποψη της νομολογίας, ότι τα έξοδα στα οποία προβαίνει ο γονέας κατά την άσκηση του δικαιώματος επικοινωνίας του για το παιδί δεν λαμβάνονται υπόψη για τον υπολογισμό της διατροφής. Δηλαδή, ο γονέας με τον οποίο κανονικά δεν διαμένει το παιδί, κι ο οποίος είτε ασκεί την επιμέλεια από κοινού με τον άλλο γονέα είτε είναι μόνο δικαιούχος επικοινωνίας, και περνά με το παιδί το 1/3 (τουλάχιστον) του χρόνου του, υποβάλλεται σε έξοδα διατροφής, ψυχαγωγίας, ένδυσης- υπόδησης και λοιπών καταναλωτικών αγαθών, δραστηριοτήτων κτλ. Θα ήταν ανεπιεικές και αβάσιμο να απαιτηθεί από αυτόν η εκ νέου κάλυψή τους μέσω της υποχρέωσης διατροφής προς τον άλλο γονέα για τις δαπάνες που ήδη έχει καλύψει. Συνεπώς, το ύψος των δαπανών, στις οποίες προβαίνει για το παιδί για όσο χρόνο το έχει μαζί του, θα πρέπει να συνυπολογίζονται στις οικονομικές του δυνάμεις και εν τέλει στον προσδιορισμό της διατροφής σε χρήμα που υποχρεούται να καταβάλλει στον άλλο γονέα ως συνεισφορά στις δαπάνες του τέκνου. Σε μια τέτοια περίπτωση, κινδυνεύει ο τελευταίος να κατηγορηθεί ότι πλουτίζει σε βάρος του πρώτου! Αντίστοιχα, μπορεί να μειωθεί η συμβολή του γονέα που διαμένει με το ανήλικο (είθισται να είναι η μητέρα αυτή που προσφέρει την προσωπική της εργασία), αφού καταλήγει να φροντίζει κι αυτός ο γονέας να καλύπτει κατά την αναλογία των οικονομικών δυνάμεών του τις διατροφικές ανάγκες του ανήλικου σε χρήμα.

Σημαντικό είναι να αναφερθεί ότι μετά την νομοθετική τροποποίηση του οικογενειακού δικαίου, ανοίγει ο δρόμος στους γονείς που δεν διαμένουν με τα τέκνα τους και ήδη έχουν ρυθμίσει τα ευαίσθητα και πρακτικά αυτά ζητήματα υπό το προϊσχύσαν καθεστώς, να διεκδικήσουν την διεύρυνση του χρόνου επικοινωνίας με τα ανήλικα τέκνα τους, αλλά και την ανάθεση της άσκησης της επιμέλειας, πράγμα που θα έχει αντίκτυπο και στην υποχρέωση διατροφής. Σε περίπτωση δε διαφωνιών μεταξύ των γονέων, προβλέπεται η προσφυγή σε διαμεσολάβηση, ώστε συμβιβαστικά να εξευρεθεί λύση, προτού η υπόθεση καταλήξει στις δικαστικές αίθουσες.

Το γραφείο μας έχει πολυετή εμπειρία στο οικογενειακό δίκαιο και συγκεκριμένα στα θέματα επιμέλειας – επικοινωνίας και διατροφής ανήλικων τέκνων, τόσο στις δικαστικές αίθουσες σε όλους τους βαθμούς δικαιοδοσίας (ασφαλιστικά μέτρα, Πρωτοδικείο, Εφετείο, Άρειος Πάγος) όσο και στην οικογενειακή διαμεσολάβηση.

Για περισσότερες πληροφορίες και ραντεβού καλέστε στο δικηγορικό γραφείο και μιλήστε με εξειδικευμένο δικηγόρο – διαμεσολαβητή στα τηλ: 2108811903, 6932455478.