Απόφαση επί Ενδικοφανούς Προσφυγής του Γραφείου μας:
Με την υπ’ αριθμ. 5703/3-11-2017 απόφαση της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων, γίνεται δεκτό το αίτημα της ενδικοφανούς προσφυγής που ασκήσαμε εκ μέρους της εντολέα μας ώστε να αναγνωριστεί ότι η μετά 17 έτη από τη δήλωση κληρονομιάς Οριστική Πράξη Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου Κληρονομιάς από την αρμόδια Δ.Ο.Υ. είχε υποπέσει σε παραγραφή και ήταν ως εκ τούτου άκυρη.
Με την υπ’ αριθμ. 8/20-3-2017 Οριστική Πράξη Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου Κληρονομιάς του Προϊσταμένου της Δ.Ο.Υ. Ελευσίνας, επιβλήθηκε στην προσφεύγουσα κύριος φόρος κληρονομιάς ποσού περί τις 20.000 ευρώ, πλέον ποσού περί τις 25.000 ευρώ ως πρόσθετος φόρος λόγω ανακριβούς δήλωσης. Μετά από 17 χρόνια!!! δηλαδή το έτος γέννησης της φορολογικής υποχρέωσης του εν λόγω φόρου ήταν το 2000, οπότε απεβίωσε ο πατέρας της προσφεύγουσας και κατατέθηκε η δήλωση του φόρου αποδοχής κληρονομιάς από την κόρη.
Κατά της πράξης αυτής κατατέθηκε ενδικοφανής προσφυγή εκ μέρους της εντολέα μας, η οποία προέβαλε πως το δικαίωμα του δημοσίου για επιβολή φόρου είχε παραγραφεί, καθώς είχαν παρέλθει 17 έτη από το έτος γέννησης της φορολογικής υποχρέωσης, ότι είχε γίνει καταχρηστικώς η εκτίμηση και ο υπολογισμός της αξίας της ακίνητης περιουσίας, βάσει των οποίων ορίστηκε ένας τόσο υψηλός φόρος, καθώς και τα συνταγματικά της δικαιώματα, κυρίως δε την αρχή της αναλογικότητας και της νομιμότητας.
Η Α.Α.Δ.Ε., στην κρίση της ως άνω ενδικοφανούς προσφυγής, έλαβε υπ’ όψιν αρχικά τις διατάξεις του Ν. 2961/2001 ως προς τον προσδιορισμό του χρόνου γέννησης της φορολογικής υποχρέωσης, ως προς τον προσδιορισμό της αξίας των ακινήτων, των αντικειμένων χρήσης και των κινητών που περιλαμβάνονται στα στοιχεία της κληρονομιάς, καθώς και για την προθεσμία υποβολής της σχετικής δήλωσης και τη δυνατότητα υποβολής εκπρόθεσμης υποβολής. Σημαντικό ρόλο δε για την κρίση της Α.Α.Δ.Ε. είχε η υπ’ αριθμ. 1738/2017 απόφαση της Ολομέλειας του Σ.τ.Ε., κατά την οποία «1. Κανένας φόρος δεν επιβάλλεται ούτε εισπράττεται χωρίς τυπικό νόμο που καθορίζει το υποκείμενο της φορολογίας και το εισόδημα, το είδος της περιουσίας, τις δαπάνες και τις συναλλαγές ή τις κατηγορίες τους στις οποίες αναφέρεται ο φόρος. 2. Φόρος ή άλλο οποιοδήποτε οικονομικό βάρος δεν μπορεί να επιβληθεί με νόμο αναδρομικής ισχύος που επεκτείνεται πέρα από το οικονομικό έτος το προηγούμενο εκείνου κατά το οποίο επιβλήθηκε.» και η οποία θέτει το ζήτημα της αντισυνταγματικότητας των παρατάσεων του δικαιώματος του Δημοσίου για κοινοποίηση πράξεων προσδιορισμού φόρων, ως αντικείμενη στο άρθρο 78 παρ. 2 του Συντάγματος.
Άλλωστε, ήδη με την υπ’ αριθμ. 3174/2014 απόφαση της Ολομέλειας του Σ.τ.Ε. είχε τεθεί το ζήτημα του άρθρου 78 παρ. 1 και του περιεχομένου του, όσον αφορά συγκεκριμένα την πρόβλεψη ότι με την πάροδο ορισμένου χρονικού διαστήματος παραγράφεται η αξίωση του Δημοσίου για τη βεβαίωση κι επιβολή συγκεκριμένου φόρου. Πρόκειται για τη λεγόμενη φορολογική ενοχή, ουσιαστικό στοιχείο της οποίας είναι να καθορίζεται εκ των προτέρων η διάρκεια της παραγραφής, ενώ η μεταβολή της, με την πρόβλεψη επιμηκύνσεως, είναι δυνατή μόνον υπό τις προϋποθέσεις του αρ. 78 του Συντάγματος. Η διάταξη, δηλαδή, θα πρέπει να θεσπίζεται το αργότερο εντός του έτους που έπεται εκείνου στο οποίο ανάγεται η φορολογική υποχρέωση. Συνεπώς, διάταξη σχετικού νόμου για παράταση του χρόνου παραγραφής των φορολογικών αξιώσεων που ανάγονται σε ημερολογιακό έτος προγενέστερο του προηγουμένου της δημοσιεύσεως του νόμο αυτού έτος είναι ανίσχυρες, καθώς αντίκεινται στην αρχή του κράτους δικαίου και στην αρχή της ασφάλειας δικαίου.
Από αυτά, συνάγεται ότι η διάταξη που ισχύει είναι αυτή του αρ. 102 του ν. 2961/2001, το οποίο ορίζει ότι «για ανακριβή δήλωση, [η παραγραφή επέρχεται] μετά την πάροδο δεκαετίας από το τέλος του έτους μέσα στο οποίο υποβλήθηκε η δήλωση, κι επομένως στην κρινόμενη περίπτωση, η δεκαετία εξέπνευσε την 31.12.2012, οπότε και η προσφεύγουσα είχε καταθέσει την δήλωση για το φόρο κληρονομιάς, με τις μετέπειτα παρατάσεις να κρίνονται αντισυνταγματικές. Πρόκειται για μία σημαντική απόφαση, η οποία δείχνει τη σύμπνοιά της με την πρόσφατη νομολογία του Σ.τ.Ε. και η οποία αποσκοπεί στην παρεμπόδιση των καταχρηστικών και αντισυνταγματικών πρακτικών των εφοριών μέχρι και σήμερα να παρατείνουν σε βάθος χρόνων, πολύ μετά την εξάντληση των νομίμων ορίων, τους φορολογικούς ελέγχους, καθώς και την αντισυνταγματικότητα των νόμων που τους δίνουν το απαιτούμενο «πάτημα» για να προβούν στις ενέργειες αυτές.
Είναι χαρακτηριστικό, δυστυχώς, της νοοτροπίας αυτής το ότι η εν λόγω πράξη επιβλήθηκε στην προσφεύγουσα 15 χρόνια μετά την κατάθεση της δήλωσης για το φόρο κληρονομιάς, 5 χρόνια δηλαδή μετά από την εκπνοή της νόμιμης προθεσμίας! Κατά δε των ανυποψίαστων και μη ενεργούντων καταλλήλως φορολογουμένων επίκειται κατάσχεση και πλειστηριασμός ακινήτων.
Για περισσότερες πληροφορίες και ραντεβού καλέστε στο δικηγορικό γραφείο και μιλήστε με εξειδικευμένο δικηγόρο στα τηλ: 210 8811903, 210 8251894 και 6932 455478.