Διαστάσεις κοινωνικού φαινομένου έχουν λάβει οι πλειστηριασμοί, ιδιαίτερα μετά τη διαρροή του αποτελέσματος της απόφασης της Ολομέλειας του Αρείου Πάγου, η οποία δίνει το «πράσινο φως» στα funds να βγάλουν σε πλειστηριασμό την περιουσία χιλιάδων συμπολιτών μας.
Σύμφωνα με πρόσφατους υπολογισμούς, στο πλαίσιο της μαζικής τιτλοποίησης των απαιτήσεων των Τραπεζών προς τα funds του εξωτερικού, έχουν μεταβιβαστεί περί τις 700.000 ενυπόθηκες απαιτήσεις στα χέρια των funds. Αυτό σημαίνει ότι περίπου 700.000 ακίνητα συμπολιτών μας κινδύνευσαν ή / και κινδυνεύουν από πλειστηριασμό, τον οποίο επισπεύδουν, αντί των Τραπεζών, οι εταιρείες διαχείρισης απαιτήσεων (servicers) εκπροσωπώντας τα funds του εξωτερικού.
Η απόφαση του ΑΠ έχει ανοίξει τον ασκό του Αιόλου και εκτιμάται ότι η επίδοση των διαταγών πληρωμής προς τους δανειολήπτες θα είναι αθρόα και η επίσπευση των πλειστηριασμών της ακίνητης περιούσιας τους προ των πυλών.
Το δικηγορικό μας γραφείο με αίσθημα κοινωνικής ευαισθησίας αναλαμβάνει την άσκηση ανακοπών κατά διαταγών πληρωμής και πράξεων κατάσχεσης ή πλειστηριασμού για ευάλωτους δανειολήπτες με το δυνατότερο χαμηλό κόστος !!!!!!!
Για περισσότερες πληροφορίες και ραντεβού καλέστε στο δικηγορικό γραφείο και μιλήστε με εξειδικευμένο δικηγόρο -διαμεσολαβητή για διάσωση περιουσίας κι αποφυγή πλειστηριασμών στα τηλ: 2108811903, 6932455478.
ΚΩΔΙΚΟΠΟΙΕΙΤΑΙ ΩΣ ΑΥΤΟΤΕΛΕΣ ΑΔΙΚΗΜΑ ΣΤΟΝ ΠΟΙΝΙΚΟ ΚΩΔΙΚΑ
Ήδη σε προηγούμενο άρθρο μας, είχαμε τονίσει την αδήριτη ανάγκη για κάλυψη αυτού του πραγματικού νομοθετικού κενούαναφορικά με την εκδικητική πορνογραφία. Η υπόθεση του γνωστού τηλεπαρουσιαστή Στάθη Παναγιωτόπουλου υπήρξε η αφορμή όχι μόνον να συζητηθεί πιο ανοιχτά το ζήτημα της εκδικητικής πορνογραφίας, αλλά και να εμπεδωθεί στην κοινωνία – και στον Έλληνα Νομοθέτη – η πραγματική διάσταση του προβλήματος αυτού, ότι δηλαδή δεν πρόκειται απλώς για μερικές μεμονωμένες περιπτώσεις, αλλά για ένα «φαινόμενο» με επιδημικές διαστάσεις, το οποίο ο Νομοθέτης του παρελθόντος δεν (θα μπορούσε να) είχε προβλέψει, καθώς η εκδικητική πορνογραφία είναι υποπροϊόν μίας τεχνολογικής ανάπτυξης που ξεπέρασε την ελληνική νομοθεσία.
Το νομοθετικό κενό άλλωστε διέγνωσε και ο Άρειος Πάγος, κρίνοντας επί της συγκεκριμένης υπόθεσης, πραγματοποιώντας μία πραγματική «νομική ακροβασία» ώστε το ποινικό αδίκημα να διωχθεί με την αληθή του βαρύτητα, ως κακούργημα.
Εν όψει τούτων, ήταν δέσμευση του Υπουργείου Δικαιοσύνης το κενό αυτό να καλυφθεί νομοθετικά, ευθέως, για την βέλτιστη δυνατή προστασία των θυμάτων. Η εκπλήρωση της υπόσχεσης αυτής έρχεται με τροπολογία «της τελευταίας στιγμής» σε νομοσχέδιο για την «Ενσωμάτωση της Οδηγίας (ΕΕ) 2019/713 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 17ης Απριλίου 2019 για την καταπολέμηση της απάτης και της πλαστογραφίας μέσων πληρωμής πλην των μετρητών και την αντικατάσταση της απόφασης-πλαίσιο 2001/413/ΔΕΥ του Συμβουλίου», που κατατέθηκε στη Βουλή των Ελλήνων την Παρασκευή, 10 Ιουνίου 2022.
Σύμφωνα με τη νέα διάταξη, κωδικοποιείται το άρθρο 346 του Ποινικού Κώδικα, το περιεχόμενο του οποίου έχει ως εξής:
«Άρθρο 346
Προσβολές της γενετήσιας ζωής
1. Όποιος χωρίς δικαίωμα κοινολογεί σε τρίτο πρόσωπο ή αναρτά σε κοινή θέα, πραγματική, αλλοιωμένη ή σχεδιασμένη εικόνα ή κάθε είδους οπτικό ή οπτικοακουστικό υλικό, στο οποίο αποτυπώνεται μη δημόσια πράξη άλλου που αφορά στη γενετήσια ζωή του, τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον τριών (3) ετών και χρηματική ποινή.
2. Όποιος απειλεί άλλον ότι θα τελέσει τις πράξεις της παρ. 1 τιμωρείται με ποινή φυλάκισης τουλάχιστον ενός (1) έτους. Αν ο υπαίτιος της πράξης του προηγούμενου εδαφίου εξαναγκάζει άλλον σε πράξη ή παράλειψη ή ανοχή για την οποία αυτός δεν έχει υποχρέωση, τιμωρείται με ποινή φυλάκισης τουλάχιστον δύο (2) ετών.
3. Με κάθειρξη έως οκτώ (8) έτη και χρηματική ποινή τιμωρείται η πράξη της παρ. 1 αν τελείται:
α. με ανάρτηση στο διαδίκτυο ή σε μέσο κοινωνικής δικτύωσης με αόριστο αριθμό αποδεκτών,
β. από ενήλικο και αφορά σε ανήλικο,
γ. σε βάρος νυν ή πρώην συζύγου ή συντρόφου του υπαιτίου ή σε βάρος προσώπου που συνοικεί με αυτόν ή έχει μαζί του σχέση εργασίας ή υπηρεσίας ή βρίσκεται υπό την επιμέλεια ή την προστασία του ή δεν μπορεί να υπερασπίσει τον εαυτό του,
δ. με σκοπό να προσπορίσει ο υπαίτιος στον εαυτό του ή σε άλλον περιουσιακό όφελος.
4. Αν κάποια από τις πράξεις των προηγούμενων παραγράφων οδήγησε το θύμα σε απόπειρα αυτοκτονίας επιβάλλεται κάθειρξη και χρηματική ποινή. Αν η πράξη του προηγούμενου εδαφίου οδήγησε στο θάνατο επιβάλλεται κάθειρξη τουλάχιστον δέκα (10) ετών και χρηματική ποινή.»
Προκύπτει, από τα ανωτέρω, ότι η εκδικητική πορνογραφία θεσπίζεται ως αυτοτελές αδίκημα, από πλημμέλημα έως και κακούργημα. Οι κακουργηματικές μορφές του αδικήματος αφορούν τις περιπτώσεις: α. που ο δράστης αναρτά το υλικό στο διαδίκτυο, β. που αφορούν ανήλικο, γ. που αφορούν ιδιαίτερη σχέση του δράστη με το θύμα (συζυγική, συντροφική, εργασίας, υπηρεσίας, επιμέλειας κα.) και δ. που ο δράστης αποσκοπεί να προσπορίσει περιουσιακό όφελος.
Ιδιαίτερη περίπτωση που επισύρει κάθειρξη είναι αυτή που, συνεπεία των ως άνω πράξεων, το θύμα επιχείρησε να αυτοκτονήσει ενώ, αν η απόπειρα οδήγησε το θύμα στο θάνατο, επιβάλλεται κάθειρξη τουλάχιστον δέκα (10) ετών.
Η νομοθετική αυτή παρέμβαση αξιολογείται ήδη θετικά, καθώς ανταποκρίνεται σε ένα πάγιο αίτημα του νομικού κόσμου, αλλά και των θυμάτων της εκδικητικής πορνογραφίας, ενώ ελπίζουμε ότι η εφαρμογή του νόμου θα δικαιώσει τον οπτιμισμό των αρχικών αναλύσεων κι ότι θα αποτελέσει ένα σημαντικό εργαλείο στην αποτροπή αλλά και την πάταξη αυτού του δυστυχούς φαινομένου, μακροπρόθεσμα.
Σημειωτέον ότι ο νόμος αυτός θα διασώσει πολλά ανήλικα θύματα – εφήβους ιδίως, που είναι πιο συχνά εμπλεκόμενοι σε τέτοιες υποθέσεις, όπως έχει δείξει η εμπειρία μας, λόγω του ότι τα social media, Instagram, TikTok, f/b, βρίθουν από εικόνες και βίντεο σχετικά.
Επίσης, τα θύματα εκτός από τις ποινικές ευθύνες κατά του δράστη μπορούν να διεκδικήσουν και αποζημιώσεις για την έκθεση της ιδιωτικής τους σφαίρας και τις συνέπειες στην προσωπικότητα και την συνέχιση της ζωής τους γενικότερα.
Για περισσότερες πληροφορίες και προσωπικό ραντεβού με εξειδικευμένο δικηγόρο επικοινωνήστε στα τηλ. 210 8811903, 6932455478.
Το δικηγορικό μας γραφείο έχει τεράστια εμπειρία σε ζητήματα κληρονομικού δικαίου και είναι σε θέση να καλύψει ζητήματα αποποίησης και αποδοχής καθώς και δικαστικών ενεργειών κι αγωγών, με μεγάλη ταχύτητα, στη βάση των εξαιρετικά σύντομων προθεσμιών που τάσσει ο νόμος.
Για περισσότερες πληροφορίες και ραντεβού καλέστε και μιλήστε με εξειδικευμένο δικηγόρο στα τηλ: 210 8811903 και 6932455478.
Στο άκουσμα της θλιβερής είδησης του θανάτου ενός συγγενικού προσώπου μας, συχνά γεννάται το ερώτημα ποιοι από τους κοντινούς συγγενείς (τέκνα, γονείς, αδέλφια, ανίψια, παππούδες, θείοι, πρώτα ξαδέρφια, προπαππούδες) καθίστανται κληρονόμοι στην περίπτωση που δεν υπάρχει διαθήκη («εξ αδιαθέτου διαδοχή»), προκειμένου να προβούν αυτοί στις δέουσες ενέργειες (εμπρόθεσμη αποποίηση, αποδοχή κλπ.). Στους συγγενείς δεν συμπεριλαμβάνεται ο σύζυγος που επιζεί, ωστόσο, ο νόμος επιφυλάσσει γι’ αυτόν ιδιαίτερο κληρονομικό δικαίωμα (κληρονομεί κατά το ¼ με τα τέκνα του θανόντος και κατά το ½ με τους λοιπούς συγγενείς, εάν υπάρχουν – ΑΚ 1820, 1821).
Ως προς τους συγγενείς, λοιπόν, σκόπιμο είναι να διευκρινιστεί, ποιοι καλούνται στην κληρονομική διαδοχή και με ποια σειρά («διαδοχή τάξεων»), αλλά και τι συμβαίνει μετά την αποποίηση των συγγενών μιας τάξης, ειδικότερα:
Στην πρώτη τάξη, όπως λέγεται, καλούνται τα τέκνα του αποβιώσαντος (ΑΚ 1813). Εάν αυτά δεν υπάρχουν, καλείται η δεύτερη τάξη, δηλαδή οι γονείς του κληρονομούμενου και τα αδέρφια του, καθώς και τα τέκνα και τα εγγόνια των αδερφών που είχαν πεθάνει πριν από τον κληρονομούμενο (ανίψια, μικρανίψια) (ΑΚ 1814, 1815). Οι μεν γονείς και τα αδέρφια κληρονομούν κατ’ ισομοιρία, δηλαδή κατά ίδια ποσοστά, τα δε τέκνα και εγγόνια των προαποβιωσάντων αδελφών κατά ρίζες, δηλαδή, στη θέση εκείνου που δεν ζει, και μάλιστα τα ανίψια αποκλείουν τα μικρανίψια της ίδιας ρίζας. Εφόσον δεν υπάρχουν συγγενείς της δεύτερης τάξης, καλούνται στην τρίτη τάξη, οι παππούδες και οι γιαγιάδες του κληρονομούμενου, καθώς και τα τέκνα και εγγόνια αυτών (δηλαδή, θείοι και πρώτα ξαδέλφια του κληρονομούμενου), με την σημείωση, πως οι θείοι και τα ξαδέλφια κληρονομούν κατά ρίζες, δηλαδή στη θέση των παππούδων και γιαγιάδων που δεν ζουν (ΑΚ 1816). Υπάρχει και τέταρτη τάξη στην οποία καλούνται οι προπαππούδες και προγιαγιάδες, οι οποίοι κληρονομούν κατ’ ισομοιρία, όταν δεν υπάρχει κληρονόμος από καμία από τις άλλες τάξεις (ΑΚ 1817).
Κατ’ άρθρο 1856 ΑΚ, «αν ο κληρονόμος αποποιηθεί την κληρονομία, η επαγωγή προς εκείνον που αποποιήθηκε θεωρείται ότι δεν έγινε. Η κληρονομιά επάγεται σε εκείνον που θα είχε κληθεί, αν εκείνος που αποποιήθηκε δεν ζούσε κατά τον θάνατο του κληρονομούμενου. Η επαγωγή θεωρείται ότι έγινε κατά τον θάνατο του κληρονομούμενου». Συνεπώς, αυτός που καλείται ως κληρονόμος μετά την αποποίηση, δεν είναι απαραίτητο να εξακολουθεί να ζει κατά τον χρόνο της αποποίησης, αρκεί να ζούσε ή να ήταν συνειλημμένος κατά τον χρόνο θανάτου του κληρονομούμενου. Αν αυτός που καλείται ως κληρονόμος μετά την αποποίηση έχει πεθάνει στο μεσοδιάστημα μεταξύ του θανάτου του κληρονομούμενου και της αποποίησης τους αρχικώς καλούμενου, η κληρονομιά περιέρχεται στους κληρονόμους του, οι οποίοι αποκτούν το δικαίωμα αποποίησης της κληρονομιάς κατ’ άρθρο ΑΚ 1854.
Η σειρά κλήσης στην κληρονομιά, μετά την αποποίηση του αρχικού κληρονόμου, είναι ανεξάρτητη από την βούληση του αποποιηθέντος και για να επιλυθεί το ανωτέρω ζήτημα για το ποιος καλείται στην κληρονομική διαδοχή ανατρέχουμε στις ανωτέρω διατάξεις (για την εξ αδιαθέτου διαδοχή), ενώ μεγάλης σπουδαιότητας ζήτημα είναι και το τι γίνεται με τη μερίδα εκείνου που αποποιείται.
Σύμφωνα με την άποψη που επικρατεί σχεδόν ολοκληρωτικά, όταν ένας μεριδιούχος εκπίπτει από το κληρονομικό του δικαίωμα (λόγω αποκλήρωσης, αποποίησης ή παραίτησης από τη νόμιμη μοίρα, κήρυξης αναξιότητας) δεν χωρεί προσαύξηση στην νόμιμη μοίρα των υπόλοιπων μεριδιούχων, αλλά το μερίδιο του εκπεσόντος μεριδιούχου επανέρχεται στο τμήμα της κληρονομιάς που διέπεται από την ελευθερία διάθεσης, εφαρμοζομένων των διατάξεων για την εξ αδιαθέτου διαδοχή (ΑΚ 1826).
Σχηματικά, επί παραδείγματι, αν πεθάνει η Α, άτεκνη και άγαμη, με συγγενείς εν ζωή τη μητέρα της, Β, τον αδερφό της, Γ, τον αδερφό της μητέρας της (θείο), Δ, και έναν πρώτο ξάδελφο, Ε, χωρίς να αφήσει διαθήκη, ως κληρονόμοι καλούνται η μητέρα Β και ο αδερφός της θανούσας Γ, -που ανήκουν στην ίδια τάξη-, κατά το ίδιο ποσοστό (1/2 έκαστος), ενώ στην περίπτωση που αποποιηθεί η μητέρα Β, μοναδικός κληρονόμος καθίσταται ο αδερφός της θανούσας Γ, καθώς κατά την αποποίηση, η μητέρα θεωρείται σαν να μην ζούσε κατά το χρόνο θανάτου της κόρης, αποκλειομένων των λοιπών συγγενών (Δ και Ε).
Το δικηγορικό μας γραφείο έχει τεράστια εμπειρία σε ζητήματα κληρονομικού δικαίου και είναι σε θέση να καλύψει ζητήματα αποποίησης και αποδοχής, με μεγάλη ταχύτητα, στη βάση των εξαιρετικά σύντομων προθεσμιών που τάσσει ο νόμος.
Για περισσότερες πληροφορίες και ραντεβού καλέστε και μιλήστε με εξειδικευμένο δικηγόρο στα τηλ: 210 8811903 και 6932455478.
Με αφορμή την συνεκδίκαση αιτήσεων αναίρεσης των εμπλεκομένων σε υπόθεση εξαπάτησης επενδυτών από εταιρεία που παρουσιαζόταν στους τελευταίους ως μεγάλος διεθνής επενδυτικός όμιλος, ο Άρειος Πάγος, με την υπ’ αρ. 550/2021 απόφασή του, προέβη σε ερμηνεία της κατ’ εξακολούθηση τέλεσης της εγκληματικής πράξης της απάτης.
Ειδικότερα, κατά το σκεπτικό του Αρείου Πάγου «προκειμένου περί απάτης, τότε μόνο υπάρχουν περισσότερες πράξεις, που, αν συνδέονται και με την ταυτότητα της απόφασης προς τέλεσή τους, θα αποτελούν κατ’ εξακολούθηση τέλεση αυτής, αν κάθε επιζήμια για τον παθόντα πράξη είναι αποτέλεσμα χωριστής πλάνης του εξαπατηθέντος, που προκλήθηκε από χωριστή απατηλή συμπεριφορά του κατηγορουμένου. Αντίθετα, τελείται μία πράξη απάτης, όταν γίνονται ψευδείς παραστάσεις που επαναλαμβάνονται μέχρις ότου καλλιεργηθεί στο εξαπατηθέν πρόσωπο η επιδιωκόμενη πλάνη, εξαιτίας δε της άπαξ επελθούσας πλάνης, ο εξαπατώμενος προβαίνει σε περισσότερες και σε διαφορετικούς χρόνους (διαδοχικές) επιζήμιες πράξεις.».
Δέον να αναφερθεί ότι «κατ’ εξακολούθηση έγκλημα» είναι εκείνο που, από τη διάταξη του άρθρου 98 του ισχύοντος ΠΚ (που έχει το ίδιο περιεχόμενο με τον προϊσχύσαντα) προκύπτει ότι, τελείται από το ίδιο πρόσωπο και απαρτίζεται από περισσότερες αυτοτελείς ομοειδείς μερικότερες πράξεις, διακρινόμενες χρονικά μεταξύ τους, που προσβάλλουν το ίδιο έννομο αγαθό και κάθε μία περιέχει πλήρη τα στοιχεία ενός και του αυτού εγκλήματος, συνδέονται δε μεταξύ τους με την ταυτότητα της απόφασης για την τέλεσή τους.
Εν προκειμένω, όσοι εκ των κατηγορουμένων «που κηρύχθηκαν ένοχοι για την πράξη της απάτης κατ’ επάγγελμα και κατά συνήθεια και κατά τις εκεί αναφερόμενες διακρίσεις, είτε ως συναυτουργοί, είτε ως άμεσοι συνεργοί και για τα αντίστοιχα χρονικά διαστήματα ως προς τις μερικότερες πράξεις της απάτης απεκόμισαν συνολικά όφελος με αντίστοιχη συνολική ζημία των επενδυτών, που υπερβαίνει το ποσό των 5.000.000 δραχμών (ή 15.000 ευρώ και ήδη 30.000 ευρώ), αλλά και το ποσό των 25.000.000 δραχμών (ή 73.000 ευρώ). Πρόκειται δε, για κατ’ επάγγελμα και κατά συνήθεια τέλεση, δεδομένου ότι: Οι ανωτέρω επανειλημμένως διέπραξαν το έγκλημα αυτό, σε βάρος ξένης περιουσίας επενδυτών με σκοπό και μόνο τον πορισμό εισοδήματος. Εξάλλου, η υποδομή που είχαν διαμορφώσει, με πρόθεση επανειλημμένης τέλεσης της πράξης, ήταν πρωτοφανής, καθόσον διατηρούσαν πολυτελέστατα γραφεία, μεγάλο αριθμό υπαλλήλων, ασφαλιστικούς πράκτορες σε όλα σχεδόν τα μέρη της Ελλάδος, άγρα πελατών τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό, άμεση συνεργασία με αλλοδαπούς (D –H , A ), άριστη γνώση των χρηματοοικονομικών σε Ελληνικό, αλλά και σε διεθνές επίπεδο, δυνατότητα πειθούς προς επένδυση ακόμη και των πιο δύσπιστων και έμπειρων επενδυτών, Ελλήνων και ξένων από τα οποία καταδεικνύεται η άριστη οργάνωση που είχαν σε όλα τα επίπεδα, με μοναδικό σκοπό τον παράνομο πλουτισμό τους. Από την επανειλημμένη δε τέλεση της πράξεως αυτής είναι σαφές ότι προκύπτει σταθερή ροπή των δραστών προς διάπραξη του συγκεκριμένου εγκλήματος ως στοιχείο της προσωπικότητάς τους.».
Σε κάθε περίπτωση, η συνδρομή του στοιχείου της «κατ’ εξακολούθησης τέλεσης του εγκλήματος» επιδρά στην επιμέτρηση της ποινής, για την οποία λαμβάνεται υπόψη το όλο περιεχόμενο των μερικότερων πράξεων. Άλλωστε, ο νόμος προβλέπει ότι η αξία του αντικειμένου της πράξης και η περιουσιακή βλάβη ή το περιουσιακό όφελος που προκύπτουν από την κατ’ εξακολούθηση τέλεση του εγκλήματος λαμβάνονται συνολικά υπόψη αν ο δράστης απέβλεπε με τις μερικότερες πράξεις του στο αποτέλεσμα αυτό. Στις περιπτώσεις αυτές, ο ποινικός χαρακτήρας της πράξης προσδιορίζεται με βάση την συνολική αξία του αντικειμένου και την συνολική περιουσιακή βλάβη ή το συνολικό περιουσιακό όφελος που ανάλογα με το έγκλημα επήλθε ή σκοπήθηκε.
Για περισσότερες πληροφορίες και προσωπικό ραντεβού με εξειδικευμένο δικηγόρο επικοινωνήστε στα τηλ. 210 8811903, 6932455478.
ΜΟΡΦΕΣ ΑΘΕΜΙΤΗΣ ΔΙΑΚΙΝΗΣΗΣ ΠΡΟΝΟΓΡΑΦΙΚΟΥ ΥΛΙΚΟΥ ΚΑΙ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ
Σε προηγούμενο άρθρο του Γραφείου μας, αναφορικά με το «Revenge Porn», ήτοι την εκδικητική πορνογραφία, που ως φαινόμενο βρέθηκε και πάλι στο προσκήνιο της καθημερινότητας την τελευταία εβδομάδα, έγινε μνεία στις διάφορες αθέμιτες περιπτώσεις διακίνησης πορνογραφικού υλικού, που δεν εμπίπτουν όμως στην κατηγορία της εκδικητικής πορνογραφίας.
Εκ προοιμίου, πρέπει να τονιστεί ότι η πορνογραφία, αυτή καθαυτή, σε μία ευνομούμενη και φιλελεύθερη δυτική κοινωνία όπως αυτή της Χώρας μας είναι κατ’ αρχήν νόμιμη. Πολύ περισσότερο, είναι συνταγματικά κατοχυρωμένη, με την έννοια της ελεύθερης ανάπτυξης της προσωπικότητας, της ελευθερίας του λόγου και της ελευθερίας της τέχνης. Ανεξαρτήτως της όποιας ηθικής απαξίας μπορεί να αποδίδεται στον πορνογραφικό λόγο από συντηρητικότερες πεποιθήσεις, η σύγχρονη νομική πραγματικότητα οφείλει να προστατεύει την πορνογραφία, είτε πρόκειται για επαγγελματική είτε για ερασιτεχνική απασχόληση, καθώς και το δικαίωμα των εμπλεκομένων μερών να κερδοσκοπούν από αυτήν.
Βασική προϋπόθεση προς τούτο είναι όμως το πορνογραφικό υλικό να έχει τη συναίνεση όλων των εμπλεκομένων μερών και φυσικά να μην θίγει την δημόσια τάξη. Έτσι, κατωτέρω θα δούμε δύο ακόμη κατηγορίες, πέρα από την εκδικητική πορνογραφία, αθέμιτης διακίνησης πορνογραφικού υλικού.
Σεξουαλικός Εκβιασμός (Sextortion)
Η πιο «συγγενική» μορφή της εκδικητικής πορνογραφίας είναι ο σεξουαλικός εκβιασμός (γνωστός κι ως «Sextortion»).
Μέσω συνήθως ψεύτικων προφίλ (fake accounts) σε λογαριασμούς μέσων κοινωνικής δικτύωσης, χρήστες προσεγγίζονται από φαινομενικά αρκετά ελκυστικά πρόσωπα του αυτού ή του αντιθέτου φύλου, κι αφού εκμαιεύσουν την εμπιστοσύνη των χρηστών, αξιώνουν υλικό ευαίσθητων προσωπικών δεδομένων, φωτογραφιών ή βίντεο, το οποίο έχει σεξουαλικό περιεχόμενο. Μόλις όμως αποκτηθεί το υλικό αυτό στην κατοχή του χρήστη του ψεύτικου προφίλ, η κατάσταση αλλάζει άρδην και ο άδολος χρήστης που το έστειλε βρίσκεται στην συγκλονιστικά δυσάρεστη θέση να εκβιάζεται είτε για οικονομικά ανταλλάγματα είτε για σεξουαλικά ανταλλάγματα, όπως παραγωγή πρωτότυπου πορνογραφικού υλικού, υπό την απειλή της ανάρτησης του αρχικού υλικού στο διαδίκτυο. Φυσικά, ο σεξουαλικός εκβιασμός δεν απαιτεί απαραίτητα τη χρήση μέσων κοινωνικής δικτύωσης, αφού και παλαιότερα απαντώνταν ως φαινόμενο, πλην όμως σήμερα, λόγω ακριβώς της αυξημένης χρήσης μέσων κοινωνικής δικτύωσης, έχει ενταθεί σημαντικά.
Προφανώς, η πρόληψη αποτελεί το κύριο μέσο προστασίας των χρηστών, που κατά κανόνα είναι νεαρής ηλικίας, αν και, όπως τονίστηκε και στο προηγούμενο άρθρο, η επανειλημμένη επισήμανση της πρόληψης τείνει, εσφαλμένα, να δημιουργεί την εντύπωση της αναστροφής της απόδοσης ευθύνης στο θύμα αντί του θύτη. Το ευτυχές είναι ότι σε συντριπτική πλειονότητα, οι απειλές τύπου sextortion αποδεικνύονται άνευ αντικρίσματος. Παρά ταύτα, δυστυχώς, από την απόκτηση του υλικού από τον κακόβουλο χρήστη, δεν υπάρχει ουδεμία εγγύηση ότι το υλικό δεν θα αναρτηθεί, ούτε κι ότι φυσικά, ακόμη κι αν κατέβει από τον αρχικό χρήστη, δεν θα παραμείνει, σε κάποια μορφή, στο αχανές διαδίκτυο. Παρά ταύτα, σε γενικές γραμμές, συστήνεται η διακοπή της επικοινωνίας με τον κακόβουλο χρήστη, η διατήρηση όσο το δυνατόν μεγαλύτερου όγκου αποδεικτικών στοιχείων (συνομιλίες και υλικό που ανταλλάχθηκε), η άμεση απεύθυνση στη Δίωξη Ηλεκτρονικού Εγκλήματος και η υποβολή μήνυσης κατά παντός υπευθύνου, αλλά και η αναφορά και το μπλοκάρισμα του χρήστη στην πλατφόρμα κοινωνικής δικτύωσης, για την προστασία, στο μέτρο του εφικτού, τρίτων ανυποψίαστων χρηστών. Η εξεύρεση των κακόβουλων χρηστών δεν είναι πάντοτε εύκολη, αλλά είναι πάντοτε πιθανή, εφ’ όσον υπάρχει επαρκές αποδεικτικό υλικό και τα αντανακλαστικά είναι άμεσα.
Στο ενδεχόμενο δε της εξεύρεσης του δράστη, εκτός από την ποινική δίωξη που θα του ασκηθεί, κατ’ άρθρ. 385 ή 386 του Π.Κ., κατά περίπτωση, το θύμα διατηρεί όλα τα δικαιώματά του για να αξιώσει την αποζημίωσή του για την ηθική του βλάβη.
Παιδική Πορνογραφία
Η κατοχή και διακίνηση πορνογραφίας ανηλίκων αποτελεί αναμφισβήτητα την ειδεχθέστερη μορφή διακίνησης –και λήψης- πορνογραφικού υλικού. Το θλιβερότερο δε είναι το γεγονός ότι κι αυτό το φαινόμενο ακολουθεί το μοτίβο των δύο προηγούμενων σχημάτων, όπου η αλματώδης τεχνολογική ανάπτυξη έχει επιβοηθήσει, ακούσια, με αποτέλεσμα να ενταθεί η σχετική δραστηριότητα παγκοσμίως.
Η διακίνηση έχει παρατηρηθεί ότι λαμβάνει χώρα είτε με κατ’ αρχήν αθώα ηλεκτρονικά μέσα (e–mail) ή μέσω ειδικών πλατφορμών περιορισμένης πρόσβασης ή και μέσω ηλεκτρονικών σελίδων που λειτουργούν στο λεγόμενο «darkweb». Κι ενώ μέχρι πριν από λίγα χρόνια ήταν σχετικά εύκολο να εντοπιστεί το ψηφιακό αποτύπωμα των χρηστών, παρά την όποια ανωνυμία προσφέρει θεωρητικά το διαδίκτυο, μέσω της διεύθυνσης ΙΡ, έχουν αναπτυχθεί τον τελευταίο καιρό μορφές τεχνικής απόκρυψης που καθιστούν εξαιρετικά δύσκολο το έργο των αρχών. Φυσικά, η ανάπτυξη της τεχνολογίας επιδρά αμφιμερώς, καθώς με κάθε νέα μορφή απόκρυψης των πρακτικών αυτών, εμφανίζονται και νέες μορφές αποκρυπτογράφησης αλλά κι εξιχνίασης.
Σε κάθε περίπτωση, ο Έλληνας Νομοθέτης έχει επιδείξει τουλάχιστον συγκριτικά εξαιρετικά αντανακλαστικά ως προς την ιδιαίτερα επαχθή αυτή πρακτική και ποινικοποιεί την πρακτική αυτή με τα άρθρα 337 («Προσβολή γενετήσιας αξιοπρέπειας»), 339 («Αποπλάνηση παιδιών»), 342 («Κατάχρηση ανηλίκων σε ασέλγεια»), 348Α («Πορνογραφία ανηλίκων» και 351Α («Ασέλγεια με ανήλικο έναντι αμοιβής») του Ποινικού Κώδικα. Σημειώνεται ότι γεννώνται και οι σχετικές αστικές αξιώσεις από το ανήλικο θύμα και τους οικείους του.
Για περισσότερες πληροφορίες και προσωπικό ραντεβού με εξειδικευμένο δικηγόρο επικοινωνήστε στα τηλ. 210 8811903, 6932455478.
ΤΙ ΕΙΝΑΙ, ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟ ΚΑΙ ΠΩΣ ΜΠΟΡΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΝΑ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΤΕΙ
Με αφορμή την αποκάλυψη της καταγγελίας και της κίνησης ποινικής διαδικασίας που αφορά σε γνωστό τηλεπαρουσιαστή ακριβώς για revenge porn (η λεγόμενη εκδικητική πορνογραφία), ο όρος πρωτοστατεί το τελευταίο εικοσιτετράωρο στα μέσα ενημέρωσης και στα social media και βρίσκεται στο προσκήνιο της επικαιρότητας. Πέρα από την απερίφραστη κατακραυγή τέτοιων πρακτικών, είναι σκόπιμο, με αφορμή αυτό το περιστατικό, να δοθεί έμφαση στο σε τί ακριβώς συνίσταται η πρακτική αυτή, στους λόγους για τους οποίους είναι επικίνδυνη και στα μέσα προστασίας που παρέχονται για την προστασία των θυμάτων.
Τί είναι, λοιπόν, το revengeporn;
Πρόκειται για την πρακτική της διαδικτυακής ανάρτησης προσωπικών φωτογραφιών και βίντεο με σεξουαλικό περιεχόμενο, με στόχο τον εξευτελισμό του θύματος. Η ανάρτηση αυτή πραγματοποιείται προφανώς δίχως την συναίνεση ή συγκατάθεση του θύματος. Το φαινόμενο είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με την αλματώδη ανάπτυξη της τεχνολογίας που ακουσίως προσέφερε τα μέσα για τη διευκόλυνση αφ’ ενός της απόκτησης τέτοιου υλικού κι αφ’ ετέρου της ανάρτησης και διάδοσής του στο διαδίκτυο, κυρίως (όχι όμως αποκλειστικώς) σε ιστοσελίδες πορνογραφικού περιεχομένου. Πρόκειται πραγματικά για ένα «σημείο» της εποχής. Κατά συντριπτική πλειοψηφία αφορά γυναίκες (εκτιμάται το 90% των περιπτώσεων), ώστε να είναι δόκιμο – κι όχι γενίκευση – να αναφερθούμε στο φαινόμενο ως μία νέα μορφή της έμφυλης βίας. Κατ’ αρχήν είναι το αποτέλεσμα μίας ατυχούς έκβασης μίας ερωτικής σχέσης, όπου ο σύντροφος, που είναι κάτοχος υλικού σεξουαλικού περιεχομένου της τέως συντρόφου του, αναρτά το εν λόγω υλικό στο διαδίκτυο για εκδίκηση. Το σχήμα αυτό αποτελεί και τον κανόνα των περιπτώσεων, εξ ου και το όνομα «revenge porn» αν και ο σκοπός της ανάρτησης δεν αποκλείεται να είναι διάφορος του εξευτελισμού (π.χ. εκβιασμός για οικονομικό ή άλλο όφελος).
Γιατί είναι επικίνδυνο;
Το πρώτον, ως ήδη αναφέρθηκε, πρόκειται για ένα φαινόμενο έμφυλης βίας, ώστε δικαίως να λογίζεται ως κακοποιητική πράξη αυτή καθαυτή.
Επίσης, συνήθως η τέλεση τέτοιων πρακτικών είναι αιφνιδιαστική για το θύμα, που κατά κανόνα είναι εντελώς ανυποψίαστο, καθώς προέρχεται κατά κανόνα από έναν (τέως) σύντροφο, ήτοι ένα πρόσωπο που μέχρι πρότινος έχαιρε της απόλυτης εμπιστοσύνης του θύματος και θα ήταν υπό φυσιολογικές συνθήκες υπεράνω πάσης υποψίας. Δεν αποκλείεται βέβαια το υλικό αυτό να υποκλαπεί από το θύμα μέσω ηλεκτρονικών μέσων, αλλά και πάλι, τούτο αρκετές φορές είναι αποτέλεσμα της γνώσης του θύτη των κωδικών ασφαλείας του θύματος, το οποίο είναι επίσης αποτέλεσμα της οικειότητας που είχε δημιουργηθεί από τη σχέση αυτή.
Πέραν τούτου, όμως, στη σύγχρονη αυτή εποχή που διανύουμε, η ταχύτατη διάδοση της πληροφορίας οδηγεί σε ένα αναπόδραστο και θλιβερό αποτέλεσμα: το υλικό αυτό, αφότου αναρτηθεί, έχει την «τάση» να διαχέεται, να μεταφορτώνεται από χρήστες και να αποθηκεύεται σε άλλες συσκευές και να αναρτάται εκ νέου σε άλλες σελίδες, κι αυτό με ρυθμό εκθετικό, ιδίως όταν πρόκειται για επώνυμα πρόσωπα. Τουτέστιν, εφ’ όσον το υλικό αναρτηθεί, ακόμη κι αν αργότερα κατέβει από τον αρχικό χρήστη, δεν υπάρχει καμία απολύτως εγγύηση ότι το υλικό θα παύσει να υπάρχει αναρτημένο κάπου αλλού στο αχανές διαδίκτυο.
Η επικινδυνότητα της πρακτικής όμως έγκειται στις συνέπειες, ψυχολογικές κι όχι μόνον, που συνεπάγονται για το θύμα· το σοκ, ο εξευτελισμός, η γελοιοποίηση, η ντροπή και ο ενδεχόμενος δημόσιος στιγματισμός και περιθωριοποίηση είναι μία κατάσταση που καλείται να βιώσει το θύμα από τη στιγμή της ανάρτησης κι εντεύθεν για το υπόλοιπο της ζωής του. Ακόμη κι αν η ανθρώπινη προσέγγιση του ζητήματος προφανώς και δεν επιτρέπει οποιαδήποτε μομφή κατά του θύματος, η πίεση που εξ αντικειμένου ασκείται σε αυτό πολλές φορές μπορεί να αποδειχθεί αφόρητη, όπως δυστυχώς δεικνύει η εμπειρία, και να θέσει προσχώματα σε προσωπικό, κοινωνικό κι επαγγελματικό ακόμη επίπεδο. Μάλιστα, καθώς το φαινόμενο, με την εξέλιξη της τεχνολογίας, γιγαντώνεται, δυστυχώς υπάρχουν και ορισμένες περιπτώσεις όπου η πίεση για το θύμα αποδεικνύεται τόσο έντονη που σημειώνονται και περιπτώσεις (δυστυχώς κι επιτυχημένων) αποπειρών αυτοκτονίας.
Πώς μπορεί κανείς να προστατευθεί;
Δυστυχώς, η εξέλιξη της τεχνολογίας είναι φρενήρης, σε σημείο που ο ήδη χαμηλών αντανακλαστικών Έλληνας Νομοθέτης έχει βρεθεί σήμερα πίσω από το φαινόμενο. Έτσι, η διάταξη του άρθρ. 370Α του Ποινικού Κώδικα προσφέρει μία αδρή περιγραφή του φαινομένου, χωρίς όμως να φωτογραφίζεται η εκδικητική πορνογραφία ως ιδιαίτερη εγκληματική πράξη, χωρίς καν να λαμβάνεται υπ’ όψιν το στοιχείο της σεξουαλικής φύσης του εγκλήματος ώστε να κατατάσσεται στα εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας και χωρίς να αναγνωρίζεται η φύσης της πράξης ως μορφή έμφυλης βίας. Στην πραγματικότητα το εν λόγω άρθρο αφορά κατά κυριολεξία την «παραβίαση απορρήτου», της οποίας, προφανώς, η ηθική απαξία δεν έχει την ίδια βαρύτητα, αλλά και η ποινική αντιμετώπιση είναι πιο «ελαφρά».
Σημειωτέον ότι ούτε ο Γενικός Κανονισμός για την Προστασία των (Προσωπικών) Δεδομένων προσφέρει λύσεις στο συγκεκριμένο ζήτημα.
Παρά ταύτα, και με δεδομένο ότι η πρόληψη αφ’ ενός δεν είναι πάντοτε εφικτή κι αφ’ ετέρου διότι η απαίτηση της πρόληψης έχει εγγενώς χαρακτήρα μομφής κατά του θύματος, η λύση πρέπει να εκπηγάσει από την ίδια την κοινωνία και τα πρότυπά της. Συγκεκριμένα, η κοινωνική συνείδηση πρέπει να ωθεί και να καθοδηγεί τα θύματα στην καταγγελία τέτοιων συμπεριφορών, ώστε η ποινική δικαιοσύνη, στο βαθμό του εφικτού, να επιλαμβάνεται και να τιμωρεί τις συμπεριφορές αυτές.
Εδώ, θα πρέπει να γίνει μνεία, εν είδει κατακλείδας, σε μία «φωτεινή αχτίδα» που διαφαίνεται όσον αφορά το φαινόμενο της εκδικητικής πορνογραφίας· τα τελευταία χρόνια, κινήματα όπως το #metoo έχουν αναπτύξει την κοινωνική ενσυναίσθηση και ευαισθητοποίηση απέναντι στα θύματα έμφυλης βίας. Μάλιστα, η εμφατική διαδικτυακή παρουσία των κινημάτων αυτών στα social media δημιουργεί γρήγορα αντανακλαστικά για την ανάδειξη περιπτώσεων όπως και αυτή του γνωστού τηλεπαρουσιαστή, αλλά και για την κατάδειξη και κατακραυγή τέτοιου είδους ανθρώπων και συμπεριφορών, μαζικά και συντονισμένα, ώστε πλέον οι θύτες να οδηγούνται στην περιθωριοποίηση έμπρακτα και τα θύματα να βιώνουν μία μαζική συμπαράσταση και υποστήριξη, ψυχική και έμπρακτη, ώστε αντί να στιγματίζονται τα θύματα, να στιγματίζονται οι θύτες. Διότι η αλματώδης ανάπτυξη της τεχνολογίας έχει δύο πλευρές και η εκδοχή αυτή της χρήσης του διαδικτύου για προώθηση δράσεων και κινητοποιήσεων αυτών, μέσω των social media, έρχεται «μπούμερανγκ» κατά του θύτη.
Σε κάθε περίπτωση, φαινόμενα εκδικητικής πορνογραφίας ήταν και παραμένουν κατακριτέα· αποκαλύψεις, όμως, όπως η προκείμενη, που δίδει αφορμή στον παρόντα διάλογο, ίσως δημιουργήσουν τις συνθήκες για έναν νομοθετικής περιωπής πλέον διάλογο, ώστε να θεσπιστεί, αισίως, ένα νομοθετικό πλαίσιο προστασίας του θύματος και τιμωρία των δραστών, σύγχρονο, ικανό και επαρκές.
Τέλος, να σημειωθεί ότι το θύμα εκτός από τη φυλάκιση -ποινική τιμωρία του δράστη- μπορεί να ζητήσει και χρηματική ικανοποίηση-αποζημίωση για την ηθική του βλάβη.
Για περισσότερες πληροφορίες και προσωπικό ραντεβού με εξειδικευμένο δικηγόρο επικοινωνήστε στα τηλ. 210 8811903, 6932455478.
Από όλο το φάσμα του δικαίου αναμφισβήτητα ο τομέας ο οποίος θα χρειαστεί, αργά ή γρήγορα σε όλους μας, είτε από την μία πλευρά (αυτή του κληρονόμου) είτε από την άλλη πλευρά (αυτή του εν δυνάμει κληρονομούμενου) είναι εκείνος του κληρονομικού δικαίου, ο οποίος μάλιστα είναι εξαιρετικά δαιδαλώδης.
Στο παρόν άρθρο θα δούμε ορισμένα βασικά σημεία που αφορούν στην κληρονομική διαδοχή και συγκεκριμένα την διαδοχή μέσω διαθήκης και ιδίως μέσω χειρόγραφης (Ιδιόγραφης) Διαθήκης.
Διαθήκη είναι το έγγραφο με το οποίο κάποιος κατονομάζει τους κληρονόμους του και το πώς θα μοιραστεί η περιουσία του μετά τον θάνατό του. Μέσω της διαθήκης, δηλαδή, ο κληρονομούμενος ορίζει την τύχη της κληρονομικής του διαδοχής. Η διαθήκη συντάσσεται αυτοπροσώπως σύμφωνα με τους νόμιμους τύπους και μπορεί να ανακληθεί ελεύθερα οποτεδήποτε.
Στον Αστικό Κώδικα της χώρας μας προβλέπονται τρία είδη κοινών διαθηκών, οι οποίες αποτελούν και τους βασικούς τύπους: 1. η ιδιόγραφη διαθήκη 2. η δημόσια διαθήκη και 3. η μυστική διαθήκη, ενώ ο νόμος προβλέπει και οι έκτακτες διαθήκες, οι οποίες υπό προϋποθέσεις συντάσσονται εν πλω ή εν εκστρατεία ή σε περίπτωση αποκλεισμού.
Ιδιόγραφη είναι η διαθήκη η οποία συντάσσεται εξ ολοκλήρου με το χέρι του διαθέτη, χρονολογείται (ημέρα, μήνας και έτος) και υπογράφεται από αυτόν. Για να είναι έγκυρη μια ιδιόγραφη διαθήκη θα πρέπει να πληροί όλες τις παραπάνω προϋποθέσεις, διαφορετικά κρίνεται ως άκυρη.
Συχνά μεταξύ των κληρονόμων δημιουργούνται αμφισβητήσεις αναφορικά με το κύρος της διαθήκης. Προβλέπεται, συνεπώς, στο νόμο και υπό προϋποθέσεις, το δικαίωμα ακύρωσης μιας διαθήκης. Στον Αστικό Κώδικα προβλέπονται διάφοροι λόγοι που οδηγούν στην προσβολή μιας διαθήκης, όπως η μη τήρηση του τύπου που ορίζει ο νόμος, η ικανότητα (ή μη) σύνταξης της διαθήκης και το περιεχόμενο αυτής.
Άκυρη κρίνεται μια ιδιόγραφη διαθήκη όταν δεν έχει συνταχθεί ολόκληρη από τον ίδιο τον διαθέτη, όταν δεν φέρει χρονολογία ή όταν δεν φέρει υπογραφή του διαθέτη.
Πιο συγκεκριμένα, ιδιόγραφη διαθήκη μπορεί να ακυρωθεί αν, παραδείγματος χάρη, ο διαθέτης δεν γνωρίζει γραφή και κάποιος τρίτος κατευθύνει το χέρι του κατά την σύνταξη της διαθήκης, ή αν έχει συντάξει μόνο ένα μέρος αυτής ή αν έχει συνταχθεί με μηχανικό μέσο όπως, ηλεκτρονικό υπολογιστή, γραφομηχανή, μαγνητόφωνο, cd κτλ.
Όσον αφορά στην χρονολόγηση της διαθήκης, θα πρέπει αυτή να είναι πλήρης, να περιλαμβάνει, δηλαδή, την ημέρα, τον μήνα και το έτος. Εάν λείπει οποιοδήποτε από τα παραπάνω στοιχεία από τα παραπάνω στοιχεία, τότε προκύπτει ζήτημα ως προς το κύρος της.
Σχετικά με την υπογραφή του διαθέτη, εάν αυτή λείπει η ιδιόγραφη διαθήκη είναι άκυρη. Η υπογραφή θα πρέπει να τίθεται στο τέλος της διαθήκης και όχι στην αρχή ή το μέσο αυτής, καθώς σε αυτές τις περιπτώσεις υπάρχει πιθανότητα ακύρωσης. Όπως προαναφέραμε, η υπογραφή του διαθέτη θα πρέπει να είναι ιδιόχειρη και να περιέχει το κύριο όνομα και το επώνυμό του και να μην αποτυπώνεται με άλλα μέσα, παραδείγματος χάρη, με σφραγίδα ή με σταυρό.
Τελευταίος και πολύ σημαντικός λόγος ακύρωσης μιας ιδιόγραφης διαθήκης είναι η ανικανότητα του διαθέτη. Σύμφωνα με τη διάταξη 1719 «Ανίκανοι να συντάσσουν διαθήκη είναι: 1. οι ανήλικοι 2. όσοι βρίσκονται σε δικαστική συμπαράσταση με πλήρη στέρηση της δικαιοπρακτικής τους ικανότητας ή με ρητή στέρηση της ικανότητας να συντάσσουν διαθήκη 3. όσοι κατά το χρόνο της σύνταξης της διαθήκης δεν έχουν συνείδηση των πράξεών τους ή βρίσκονται σε ψυχική ή διανοητική διαταραχή που περιορίζει αποφασιστικά τη λειτουργία της βούλησης τους….»
Εν κατακλείδι, η ιδιόγραφη διαθήκη αποτελεί την πιο απλή μορφή διαθήκης. Δε χρειάζονται πολλά στοιχεία για την σύνταξή της, δεν έχει κόστος, αφού κυριολεκτικά χρειάζεται μόνο μολύβι και χαρτί και διασφαλίζει μυστικότητα. Ωστόσο, είναι κρίσιμη η συμβολή και η νομική συμβουλή ενός έμπειρου δικηγόρου πριν από την σύνταξή της, καθώς υπάρχουν και παγίδες.
Πιο σοβαρό και συχνό σφάλμα στο οποίο υποπίπτουν οι άνθρωποι που συντάσσουν την διαθήκη τους είναι ο περιορισμός της νόμιμης μοίρας των δικαιούχων. Σύμφωνα με την διάταξη 1829 ΑΚ «Κάθε περιορισμός του μεριδούχου από τη διαθήκη, όσο βαρύνει τη νόμιμη μοίρα, θεωρείται σαν να μην έχει γραφεί.» Διότι η περιουσία ενός προσώπου δεν είναι πλήρως ελεύθερη για να την μοιράσει στους συγγενείς του, όπως επιθυμεί, αλλά σύμφωνα με τον νόμο θα πρέπει ένα ελάχιστο μερίδιο να πάει στα παιδιά και στον σύζυγο. Ο υπολογισμός της νόμιμης μοίρας είναι μια σύνθετη διαδικασία και απαιτεί γνώση των νομικών ζητημάτωνπου ανακύπτουν. Για να αποφευχθούν, λοιπόν, τα λάθη και να μην ακυρωθεί η διάταξη τελευταίας βουλήσεώς σας, θα πρέπει να απευθυνθείτε σε έμπειρο δικηγόρο κληρονομικού δικαίου για σωστή καθοδήγηση.
Το δικηγορικό μας γραφείο έχει τεράστια εμπειρία σε ζητήματα κληρονομικού δικαίου, διαθηκών και αποποιήσεων και είναι σε θέσει να σας βοηθήσει αποτελεσματικά.
Για περισσότερες πληροφορίες και ραντεβού καλέστε και μιλήστε με εξειδικευμένο δικηγόρο στα τηλ: 210 8811903 και 6932455478.
ΕΡΜΗΝΕΥΤΙΚΗ ΔΙΑΤΑΞΗ ΓΙΑ ΚΛΗΡΟΝΟΜΟΥΣ ΠΟΥ ΕΝΗΛΙΚΙΩΝΟΝΤΑΙ
Αυτό που ξέραμε μέχρι σήμερα για τις περιπτώσεις ανήλικων κληρονόμων, ήταν ότι είχαν δύο επιλογές: είτε να αποποιηθούν όσο ακόμη είναι ανήλικοι, είτε να αποδεχθούν την κληρονομία επ’ ωφελεία απογραφής μέσα σε ένα έτος από την ενηλικίωσή τους.
Στην πρώτη περίπτωση οι γονείς του ανηλίκου ή εκείνοι που ασκούν τη γονική μέριμνα, καταθέτουν για λογαριασμό του αίτηση αποποίησης κληρονομίας ενώπιον του αρμόδιου Δικαστηρίου, το οποίο με τη διαδικασία της Εκουσίας Διαδικασίας, θα σταθμίσει τα υπέρ και τα κατά, θα υπολογίσει τυχόν χρέη του θανόντος και αφού προκύψει το ενεργητικό και το παθητικό της κληρονομιαίας περιουσίας θα κρίνει αν, εν τέλει, είναι προς το συμφέρον του ανηλίκου η αποποίηση της κληρονομίας ή όχι.
Στην δεύτερη περίπτωση, εάν δεν έγινε αποποίηση κατά τη διάρκεια της ανηλικότητας, ο ενήλικος πλέον κληρονόμος μέσα σε ένα (1) έτος από την ενηλικίωσή του (ετών 18-19), καταθέτει αίτηση αποδοχής κληρονομίας επ’ ωφελεία της απογραφής ενώπιον του Δικαστηρίου, ώστε το τελευταίο να διατάξει την εκτίμηση και την απογραφή της κληρονομιαίας περιουσίας από συμβολαιογράφο και λογιστή. Σύμφωνα με την διάταξη 1912 ΑΚ, η ενιαύσια προθεσμία είναι αποκλειστική: «Σε περίπτωση προσώπων ανίκανων ή με περιορισμένη ικανότητα για δικαιοπραξία, για τα οποία η αποδοχή της κληρονομίας γίνεται κατά το νόμο με το ευεργέτημα της απογραφής, έκπτωση από το ευεργέτημα επειδή δεν συντάχθηκε απογραφή επέρχεται αν μέσα σε ένα χρόνο, αφότου τα πρόσωπα έγιναν απεριορίστως ικανά, δεν έκαναν την απογραφή.»
Εκτός από την απογραφή, μπορεί όμως, ο ενήλικος πλέον κληρονόμος να αποποιηθεί και την κληρονομία;
Το τοπίο ήρθε να ξεκαθαρίσει η ερμηνευτική διάταξη του άρθρου 35 του Νόμου 4786/2021 που δημοσιεύθηκε πολύ πρόσφατα στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως. Σύμφωνα με το ανωτέρω άρθρο: : «Κατά την αληθή έννοια του άρθρου 1912 του Αστικού Κώδικα (Α.Κ., π.δ. 456/1984, Α΄ 164), ο κληρονόμος που ενηλικιώνεται δικαιούται εντός της ετήσιας προθεσμίας του άρθρου 1912 ΑΚ να αποποιηθεί την κληρονομία.»
Η ερμηνευτική αυτή διάταξη, βάζει τέλος στην ταλαιπωρία πολλών νεαρών κληρονόμων, στους οποίους καταλείπονται περιουσίες με δυσβάστακτα χρέη. Ενώ έως σήμερα ήταν υποχρεωμένοι με την έναρξη της ενήλικης ζωής τους να προχωρήσουν άμεσα στην κατάθεση αίτησης αποδοχής κληρονομίας επ’ ωφελεία της απογραφής την οποία ακολουθεί συζήτηση στο ακροατήριο και έπειτα η ίδια η απογραφή, μια διαδικασία εκ των πραγμάτων πολυέξοδη και πολύμηνη πλέον μπορούν απλά να καταθέσουν μια αίτηση αποποίησης κληρονομίας ενώπιον του αρμόδιου Δικαστηρίου.
Το δικηγορικό μας γραφείο έχει τεράστια εμπειρία σε ζητήματα κληρονομικού δικαίου και είναι σε θέση να καλύψει ζητήματα αποποίησης και αποδοχής, με μεγάλη ταχύτητα, στη βάση των εξαιρετικά σύντομων προθεσμιών που τάσσει ο νόμος.
Για περισσότερες πληροφορίες και ραντεβού καλέστε και μιλήστε με εξειδικευμένο δικηγόρο στα τηλ: 210 8811903 και 6932455478.
Για την αδήλωτη εργασία υπαλλήλων τα πρόστιμα είναι πολύ τσουχτερά, περί τις 10.000 ευρώ.
Το Διοικητικό Πρωτοδικείο Αθηνών με την πολύ πρόσφατη υπ’ αριθμόν 1547/2021 απόφαση του 3ου Τμήματός του, προχώρησε σε ακύρωση πράξης επιβολής προστίμου που είχε εκδώσει το Σώμα Επιθεώρησης Εργασίας.
Σύμφωνα με την ανωτέρω απόφαση, απόσπασμα της οποίας παραθέτουμε αυτούσιο παρακάτω, η απλή παρουσία προσώπου σε επιχείρηση δεν αποτελεί απόδειξη της απασχόλησής του σε αυτή, εάν κι εφόσον δεν καταλήφθηκε να εκτελεί σχετικές εργασίες κατά τον χρόνο του ελέγχου.
ΔΠΑ 1547/2021, 3ο Τμήμα
«….Το έγγραφο αυτό παράγει μεν, ως δημόσιο έγγραφο, κατ’ άρθρο 171 του ΚΔΔ, πλήρη απόδειξη ως προς όσα βεβαιώνονται σε αυτό ότι έγιναν από το ίδιο το δημόσιο όργανο ή ενώπιόν του, πλην όμως, δεν παράγει πλήρη απόδειξη ως προς τα στοιχεία, που τα ελεγκτικά όργανα πρέπει να ερευνήσουν αυτεπαγγέλτως, λόγω των καθηκόντων τους, για τα οποία επιτρέπεται ανταπόδειξη (πρβλ. ΣτΕ 3345/2015, 2936/2011, 1382/2009), όπως, εν προκειμένω, ως προς την ιδιότητα των ευρισκομένων κατά τον έλεγχο σε επιχείρηση, ως εργαζόμενων.
Στην προκειμένη περίπτωση, με το δελτίο ελέγχου βεβαιώνεται μεν η παρουσία των συγκεκριμένων προσώπων στο χώρο της ατομικής επιχείρησης του προσφεύγοντος, αναφέρεται, όμως, μόνο το όνομα και η ημερομηνία γέννησης αυτών ενώ δεν καταγράφεται η ημερομηνία πρόσληψης αυτών ούτε παρατίθενται οποιαδήποτε πραγματικά περιστατικά, στα οποία στηρίχθηκε η Επιθεωρήτρια Εργασίας, προκειμένου να συνάγει ότι τα πρόσωπα αυτά έφεραν, πράγματι, την ιδιότητα του εργαζόμενου.
Πιο συγκεκριμένα, δεν εξειδικεύεται εάν υπήρξε οποιαδήποτε παραδοχή των ίδιων ή δήλωση τρίτων προσώπων για την εργασιακή σχέση, ούτε, άλλωστε, προκύπτει ότι, κατά το χρόνο του ελέγχου, αυτοί κατελήφθησαν να εκτελούν συγκεκριμένες εργασίες, οι οποίες συνηγορούν ή προσιδιάζουν έστω υπέρ της ιδιότητας των εργαζομένων (πρβλ. ΔΕφΑθ 3850/2018, ΔΕφΘεσσ 1881/2018) ή εάν τα πρόσωπα αυτά βρίσκονταν στο μεσιτικό γραφείο χωρίς περαιτέρω εργασιακή δραστηριότητα, δεδομένου ότι η απλή παρουσία εκεί δεν αποτελεί απόδειξη της απασχόλησής τους. Εξάλλου, το ανωτέρω συμπέρασμα δε συνεπικουρείται από άλλα στοιχεία του διοικητικού φακέλου, από τα οποία να αποδεικνύεται με βεβαιότητα και κατά τρόπο ανεπίδεκτο αμφισβήτησης ότι οι …, πράγματι, απασχολούνταν στο μεσιτικό γραφείο του προσφεύγοντος.
Υπό τα δεδομένα αυτά, το Δικαστήριο κρίνει πως δεν αποδεικνύεται ότι κατά τον χρόνο του διενεργηθέντος ελέγχου, οι αναφερόμενοι στο ανωτέρω δελτίο ελέγχου ως εργαζόμενοι συνδέονταν με τον προσφεύγοντα με σχέση εξαρτημένης εργασίας και, ως εκ τούτου, ο προσφεύγων δεν είχε υποχρέωση καταχώρισής τους σε πίνακα προσωπικού. Ακυρώνει πράξη επιβολής προστίμου….»
Το δικηγορικό μας γραφείο έχει τεράστια εμπειρία σε ζητήματα διοικητικού δικαίου σε ακυρωτικές και φορολογικές διαφορές επί σειρά ετών σε όλους τους βαθμούς δικαιοδοσίας.
Για περισσότερες πληροφορίες και ραντεβού καλέστε και μιλήστε με εξειδικευμένο δικηγόρο στα τηλ: 210 8811903 και 6932455478.
Ανθια Κορελα - Δικηγορος παρ' Αρειω Παγω 