Η ΠΑΡΑΤΑΣΗ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΠΤΩΧΕΥΤΙΚΟΥ: ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΓΙΑ ΕΞΩΔΙΚΑΣΤΙΚΗ ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΗ ΤΩΝ ΟΦΕΙΛΩΝ
Ο νέος Πτωχευτικός Κώδικας, για τον οποίο έχει ήδη γίνει πολύς λόγος και τον κώδωνα του κινδύνου για τους οφειλέτες το Δικηγορικό μας Γραφείο έχει κρούσει ήδη από τα γεννοφάσκια του νόμου, όταν αυτός υπήρχε ακόμη ως νομοσχέδιο, επρόκειτο να τεθεί σε ισχύ την 1η Ιανουαρίου του 2021, σηματοδοτώντας μία νέα περίοδο για τη (δικαστική) διευθέτηση του ιδιωτικού χρέους. Μία περίοδο εντελώς αχαρτογράφητη, με τους πιστωτές (κυρίως τράπεζες και funds) να έχουν την απόλυτη πρωτοκαθεδρία ως προς τις πρωτοβουλίες κινήσεων και όπου οι πλειστηριασμοί των κατοικιών (ακόμη και των πρώτων και κύριων) θα είναι πολύ πιθανόν αναρίθμητοι, διαμορφώνοντας μία νέα καθημερινότητα.
Η παράταση της ισχύος του νέου αυτού Πτωχευτικού Κώδικα, για τις επιχειρήσεις έως την 1η Μαρτίου του τρέχοντος έτους και για τους ιδιώτες για την 1η Ιουνίου, δεν διαφοροποιεί σε τίποτε τους κινδύνους που θα διατρέξουν οι οφειλέτες όταν εν τέλει τεθεί ο Κώδικας σε ισχύ. Το νομοθετημένο πλέον καθεστώς δεν θα διαφοροποιείται σε τίποτε. Και η αναστολή της έναρξης ισχύος ήταν αποκλειστικά και μόνον αποτέλεσμα της πανδημίας που ταλανίζει τη Χώρα μας τους τελευταίους δέκα μήνες.
Αν όμως η ελληνική κοινωνία δοκιμάζεται σήμερα, οι εκτιμήσεις για την επαύριο, μετά-Covid, εποχή φαίνονται ακόμη πιο δυσοίωνες. Τότε, που και πάλι θα πρέπει να δειχθεί πραγματικά κοινωνική ευαισθησία, τότε που θα έχουν πια και ήδη έχουν δημιουργηθεί πλήθη κόκκινων δανείων λόγω αυτής της νέας οικονομικής κρίσης που βιώνει σήμερα πλήθος νοικοκυριών, τότε ακριβώς θα τεθεί σε ισχύ ο νόμος για το νέο Πτωχευτικό. Τότε, θα είναι ίσως πολύ αργά.
Αυτή η πραγματικότητα αναδεικνύει όμως ταυτόχρονα μία αχτίδα ελπίδας. Με τον Πτωχευτικό Κώδικα να παίρνει παράταση, δίδεται ταυτόχρονα μία παράταση στους δανειολήπτες, ώστε να επιδιώξουν, προ της ισχύος του νόμου, να ρυθμίσουν τις οφειλές τους με τους πιστωτές τους, εξωδικαστικά, διαπραγματευόμενοι, εκμεταλλευόμενοι τις συνθήκες αμηχανίας τόσο της Κυβέρνησης όσο και του Τραπεζικού Συστήματος, ενώπιον της πανδημίας, ώστε να επιτύχουν τη διευθέτηση της οφειλής τους όσο ακόμη οι πιστωτές τους δεν έχουν ακόμη στα χέρια τους το αβαντάζ που πρόκειται – και πράγματι θα τους δώσει – ο νέος Νόμος. Έχει πράγματι αποδειχθεί πρακτικά ότι οι Τράπεζες, αλλά και τα funds, αποδεικνύονται σημαντικά πιο συνεργάσιμα στον καιρό της πανδημίας, όσο βλέπουν τον Πτωχευτικό Νόμο και τα εργαλεία που θα τους προσφέρει να απομακρύνονται και όσο παρατηρούν τα δανειακά τους προϊόντα ολοένα και να κοκκινίζουν.
Αυτή ίσως να είναι η τελευταία ελπίδα των δανειοληπτών να επιτύχουν μία βιώσιμη, συμφέρουσα ρύθμιση και να διασώσουν την ακίνητη περιουσία τους – ιδίως την κύρια κατοικία τους. Κανείς δεν μπορεί να μιλήσει με βεβαιότητα για την κατάσταση που θα δημιουργηθεί με τον νέο Πτωχευτικό Κώδικα. Αυτό που πρέπει να έχουν όμως οι δανειολήπτες στο νου τους είναι ότι, παρά τις εξαγγελίες για «δεύτερες ευκαιρίες» και «κοινωνική ευαισθησία», ο νόμος δεν περιλαμβάνει τέτοιες διατάξεις. Και δεν τάσσεται υπέρ των οφειλετών. Καμία πρόβλεψη, από νομικής άποψης, δεν είναι ευοίωνη για τους οφειλέτες. Εξ ου και πρέπει τα αντανακλαστικά τους να είναι σε εγρήγορση, ώστε να εκμεταλλευτούν αυτήν την νέα ευκαιρία που τους δίδεται και να σπεύσουν, με την βοήθεια των ειδικών, να ρυθμίσουν, όσο είναι ακόμη αυτό εφικτό, τις οφειλές τους με έναν τρόπο πρωτίστως βιώσιμο για τους ίδιους και τις οικογένειές τους.
Για περισσότερες πληροφορίες και ραντεβού καλέστε στο δικηγορικό γραφείο και μιλήστε με εξειδικευμένο δικηγόρο -διαμεσολαβητή στα τηλ: 210 8811903, 6932455478.
Για περισσότερες πληροφορίες και ραντεβού καλέστε στο δικηγορικό γραφείο και μιλήστε με εξειδικευμένο δικηγόρο -διαμεσολαβητή για αποφυγή πλειστηριασμών και ρύθμιση δανείων στα τηλ: 210 8811903, 6932455478.
Με την αύξηση της εγκληματικότητας, πληθαίνουν τα κρούσματα διαρρήξεων στα σπίτια ή στα καταστήματα, καθώς και τα κρούσματα ληστειών. Το μεγάλο ερώτημα παραμένει ποιες είναι τελικά οι νόμιμες εκ μέρους των θυμάτων ενέργειες, δηλαδή μέχρι σε ποιο σημείο έχουν δικαίωμα να ενεργήσουν και σε ποιες περιπτώσεις το θύμα μπορεί εν τέλει να κριθεί «κατηγορούμενος» και «ένοχος»!
Το ισχύον νομικό πλαίσιο καλύπτει τις περιπτώσεις της «νόμιμης άμυνας», της «υπέρβασης άμυνας» αλλά και της «αυτοδικίας» Όπως όμως εύκολα γίνεται αντιληπτό, τα όρια ανάμεσα στις έννοιες είναι ιδιαίτερα λεπτά ιδίως όταν δεν μιλάμε πια θεωρητικά αλλά όταν τυγχάνουν εφαρμογής και ειδικότερα όταν απειλούμαστε εμείς ή τα κινητά μας πράγματα από κλέφτες, διαρρήκτες, ληστές και όσους αυθαίρετα καταλαμβάνουν αυτά που μας ανήκουν.
Κλοπή έχουμε όταν μιλάμε μόνο για αφαίρεση αντικειμένου, πχ πορτοφόλι, τσάντα. Όταν η αφαίρεση γίνεται με την εισβολή στο σπίτι μας έχουμε διάρρηξη και όταν η αφαίρεση γίνεται με την απειλή βίας ή τη χρήση όπλου ή με τον εξαναγκασμό του θύματος να παραδώσει το πράγμα έχουμε ληστεία. Δηλαδή, στην περίπτωση της διάρρηξης, από τη μια πλευρά ο κλέφτης προσβάλλει την ιδιοκτησία μας και την περιουσία μας με σκοπό την κλοπή, αλλά το θύμα της διάρρηξης μπορεί να προσπαθήσει να εμποδίσει την κλοπή πχ φωνάζοντας ή επιτιθέμενο στον δράστη. Στην προσπάθεια αυτή και εάν προκαλέσει μεγάλη σωματική βλάβη σε δράστη άοπλο και σωματικά πιο αδύναμο θα έχει υπερβεί τα νόμιμα όρια της άμυνας. Αλλά και στην περίπτωση που δέχεται επίθεση ο ιδιοκτήτης-θύμα ληστείας εάν αμυνόμενος προκαλέσει μεγαλύτερη βλάβη στον δράστη-ληστή, όπως μια βαριά σωματική κάκωση ή μέχρι και τον θάνατό του), χρησιμοποιώντας για την άμυνά του ένα όπλο ή λ.χ. ένα βαρύ αντικείμενο, μπορεί ο αμυνόμενος να κατηγορηθεί για υπέρβαση των ορίων της άμυνας και βαριά ή θανατηφόρο σωματική βλάβη ή ανθρωποκτονία, όπου θα επικαλεστεί ως ελαφρυντικό και την ανάγκη του να αμυνθεί καθώς και αρκετά άλλα κατά περίπτωση, όπως τον πρότερο έντιμο βίο κλπ.
Ως προαναφέρθηκε τα όρια είναι ιδιαίτερα λεπτά, συνήθως δε όταν φθάνουν τέτοιες υποθέσεις ενώπιον των ποινικών δικαστηρίων, το έργο του συνηγόρου υπεράσπισης είναι να αποδείξει ότι πράγματι το θύμα τελούσε σε μεγάλη ταραχή και φόβο εξαιτίας της επίθεσης που εξαρχής είχε δεχθεί ή θεώρησε ότι θα δεχόταν ή ότι η επίθεση ήταν σφοδρή και η απειλή σπουδαία, ώστε να δικαιολογηθεί η πράξη άμυνας που θεωρητικά υπερβαίνει το μέτρο στάθμισης των προσβαλλόμενων από κάθε πλευρά αγαθών, δηλαδή ακόμα κι αν το αρχικώς προσβαλλόμενο αγαθό (πχ το αντικείμενο ιδιοκτησίας) είναι υποδεέστερο του αγαθού που επλήγη με τις αμυντικές ενέργειες (πχ η σωματική ακεραιότητα ή η ζωή).
Αυτοδικία: σημαίνει παίρνω το νόμο στα χέρια μου. Επιτρέπεται; Είναι νόμιμη κάθε μορφή αυτοδικίας; Και στις δύο περιπτώσεις, η απάντηση είναι αρνητική με εξαίρεση την περίπτωση της προστασίας της νομής. Δηλαδή, όταν παράνομα αφαιρείται κινητό πράγμα που μου ανήκει, μπορώ ακόμα και με την άσκηση βίας να το επαναποκτήσω, όσο ακόμα καταδιώκεται ο δράστης ή όταν συλλαμβάνεται επ’ αυτοφώρω. Ακόμα, αν ο δράστης κάνει κατάληψη σε ακίνητο πχ στο σπίτι μου, μπορώ να τον εξωθήσω και να τον βγάλω έξω από αυτό. Και πάλι όμως εάν υπάρξει υπέρβαση των ορίων, ως προς τη βλάβη των προσβαλλόμενων αγαθών, τότε θα πρέπει να βρεθούν λόγοι που να δικαιολογούν τις υπερβάσεις.
Για περισσότερες πληροφορίες και ραντεβού καλέστε στο δικηγορικό γραφείο και μιλήστε με εξειδικευμένο δικηγόρο στα τηλ: 210 8811903, 6932455478.
Ανθια Κορελα - Δικηγορος παρ' Αρειω Παγω 