Airbnb μίσθωση-εμπόδια

ΑΠΟΦΑΣΗ – ΦΡΕΝΟ στην  ΑΣΥΔΟΣΙΑ των  ΙΔΙΟΚΤΗΤΩΝ AIRBNB

            Η τάση της λεγόμενης βραχυχρόνιας μίσθωσης (Airbnb) έχει ριζώσει στην ελληνική κοινωνία, καθώς ολοένα και περισσότεροι ιδιοκτήτες ακινήτων προτιμούν την λύση αυτή έναντι της κλασικής μίσθωσης. Και τούτο διότι, όπως αποδεικνύεται από την πρακτική, η βραχυχρόνια μίσθωση αποτελεί μία πολύ πιο προσοδοφόρα αξιοποίηση για τους ιδιοκτήτες. Παρά ταύτα, ιδιαίτερα όταν το ακίνητο που εκμισθώνεται βρίσκεται σε πολυκατοικία, είναι πολύ συχνό φαινόμενο οι υπόλοιποι ένοικοι να βρίσκονται στη δεινή θέση να ταλαιπωρούνται από φασαρία σε ώρες κοινής ησυχίας, ζημίες και φθορές στους κοινόχρηστους χώρους κλπ. Πρόσφατη απόφαση Μονομελούς Πρωτοδικείου Ναυπλίου βάζει φρένο, καθώς αποτελεί πλέον «προηγούμενο», στους παρανομούντες και  αμελείς ιδιοκτήτες ακινήτων.

            Συγκεκριμένα, με την εν λόγω απόφαση, το δικαστήριο δέχθηκε αίτηση ασφαλιστικών μέτρων των υπόλοιπων ενοίκων της πολυκατοικίας κι απαγόρευσε στην ιδιοκτήτρια του διαμερίσματος κάθε μελλοντική επαγγελματική χρήση ως τουριστικό κατάλυμα, απειλώντας την μάλιστα με προσωπική κράτηση ενός μηνός και χρηματική ποινή 1.000 ευρώ για κάθε παράβαση. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, η ιδιοκτήτρια όχι μόνον αγνόησε τον κανονισμό της πολυκατοικίας που ρητά απαγόρευε τη χρήση των οριζοντίων ιδιοκτησιών ως τουριστικών καταλυμάτων, αλλά κώφευε στις διαρκείς διαμαρτυρίες των υπόλοιπων ενοίκων για φασαρία, κατάληψη θέσεων στάθμευσης και πολύωρη χρήση της πισίνας από τους φιλοξενούμενους, μεταξύ άλλων.

            Θα πρέπει να σημειωθεί ότι δεν είναι σωστό ούτε και νομικά ορθό να υπάρξει μία «οριζόντια» απαγόρευση βραχυχρόνιων μισθώσεων στις πολυκατοικίες, όπως αποδεικνύει άλλωστε και η σχετική πρόσφατη υπ’ αριθμ. 1259/2019 απόφαση του Πρωτοδικείου Αθηνών που ήταν υπέρ του ιδιοκτήτη airbnb. Στην τελευταία όμως αυτή υπόθεση, από την εκτίμηση όλων των περιστάσεων και δεδομένων, προέκυψε ότι είχε υπάρξει μόλις μία διαμαρτυρία για φασαρία, οι δε επισημανθείσες φθορές δεν μπορούσε να αποδειχτεί ότι οφείλονταν στους φιλοξενούμενους, διότι ούτως ή άλλως οι οριζόντιες ιδιοκτησίες της πολυκατοικίας χρησιμοποιούνταν από πολλούς ενοίκους με επαγγελματικό τρόπο, σε κτίριο με γραφεία, με αποτέλεσμα να υπάρχει πληθώρα επισκεπτών καθημερινά.

            Δηλαδή, και στις δύο αποφάσεις, έγινε στάθμιση όλων των περιστατικών, κι έτσι, όπως στην περίπτωση του Ναυπλίου η πλάστιγγα έγειρε υπέρ των ενοίκων, καθώς είχαν μεσολαβήσει τακτικές διαμαρτυρίες και αδιαφορία του ιδιοκτήτη, έτσι στην περίπτωση της Αθήνας, δικαιώθηκε ο ιδιοκτήτης, αφού υπήρξε μόλις μία επίσημη διαμαρτυρία, οι δε φθορές δεν μπορούσαν να αποδοθούν αποκλειστικά και μόνον στους φιλοξενούμενους. Γίνεται δηλαδή κάθε φορά στάθμιση των περιστάσεων, ώστε να διευκρινίζεται εάν πράγματι ο ιδιοκτήτης είναι παράνομος, αμελής κι αδιάφορος, ώστε να δοθεί προτεραιότητα στην προστασία των λοιπών ενοίκων. Ειδάλλως, από νομικής τουλάχιστον άποψης, δεν πρέπει – κι ορθώς – να θίγεται το δικαίωμα του ιδιοκτήτη να εκμεταλλευτεί κατά βούληση το ακίνητό του.

Σημειωτέον ότι το γεγονός πως υπήρχε καταστατικό που απαγόρευε την τουριστική χρήση των οριζοντίων ιδιοκτησιών δεν είναι σε κάθε περίπτωση δεσμευτικό για το δικαστήριο, αφού, σε πολλές περιπτώσεις, ιδίως στα παλαιότερα καταστατικά των πολυκατοικιών, αποτυπώνονται παλαιωμένοι και παρωχημένοι όροι που στη σύγχρονη κοινωνία που ζούμε θεωρούνται εντελώς καταχρηστικοί. Κι αντιθέτως, μπορεί να υπάρξει απαγόρευση από το δικαστήριο ενώ δεν αναφέρεται στο καταστατικό, όπως επίσης κι αποζημίωση για την παρακώλυση χρήσης και τις φθορές.

Για περισσότερες πληροφορίες και ραντεβού καλέστε στο δικηγορικό γραφείο και μιλήστε με εξειδικευμένο δικηγόρο για διάσωση περιουσίας κι αποζημιώσεις στα τηλ: 210 8811903, 6932455478.

 

ΝΕΑ ΠΛΑΤΦΟΡΜΑ ΡΥΘΜΙΣΗΣ ΔΑΝΕΙΩΝ κι ΟΦΕΙΛΩΝ σε ΔΟΥ, ΕΦΚΑ

      ΤΟ ΑΚΡΟΝ ΑΩΤΟΝ ΤΗΣ ΣΥΜΠΑΙΓΝΙΑΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΚΑΙ ΤΡΑΠΕΖΩΝ     

Όταν η εκπνοή του ν. Κατσέλη άρχισε να γίνεται ορατή, η ελληνική νομοθεσία εισήγαγε ένα πρόσθετο «εργαλείο», για τη ρύθμιση των οφειλών των επιχειρήσεων, που έγινε γνωστό στην ελληνική κοινωνία ως «Εξωδικαστικός Μηχανισμός» και στον νομικό κόσμο ως Ν. 4469/2017. Αργότερα, όταν πράγματι έπαυσε η προστασία της πρώτης κατοικίας μέσω του ν. Κατσέλη, μία καινούργια πλατφόρμα ρύθμισης ξεπρόβαλε, η γνωστή «Πλατφόρμα Προστασίας Κύριας Κατοικίας», ή Ν. 4605/2019. Η εισαγωγή και των δύο μηχανισμών – πλατφορμών στην ελληνική πραγματικότητα έγινε μετά κλάδων και βαΐων, με τις πιο ευοίωνες προβλέψεις. Έτσι, ήταν εύλογη η αμηχανία των Ελλήνων πολιτών – και των νομικών ανάμεσά τους – όταν και οι δύο μηχανισμοί αποδείχθηκαν παντελώς ανεπαρκείς κι ακατάλληλοι για τη ρύθμιση των κόκκινων δανείων.

            Και σε αυτό το πλαίσιο, η κυβέρνηση προχώρησε πρόσφατα σε διακηρύξεις για δημιουργία μίας ακόμη ηλεκτρονικής πλατφόρμας, για τη ρύθμιση κάθε είδους οφειλών και κάθε είδους οφειλετών, είτε αυτοί είναι ιδιώτες είτε επιχειρήσεις. Μέσω της πλατφόρμας αυτής θα γίνεται πρόταση από τους πιστωτές, η οποία θα μπορεί να προβλέπει και εκποίηση περιουσιακών στοιχείων, εφ’ όσον υπάρχουν, για την εξυπηρέτηση τουλάχιστον μέρους οφειλής, με το υπόλοιπο αυτής να τίθεται σε διακανονισμό. Η πρόταση αυτή θα πραγματώνεται εφ’ όσον ο οφειλέτης την αποδέχεται, ενώ εάν δεν την αποδεχθεί, θα υπάρχει δυνατότητα προσφυγής στα δικαστήρια. Προς το παρόν δεν γίνεται κανένας απολύτως λόγος βέβαια για προστασία πρώτης κατοικίας.

Αυτό που δεν προβάλλεται ιδιαίτερα είναι ότι θα πρόκειται στην πραγματικότητα για τη δημιουργία ενός «πτωχευτικού δικαίου» και για ιδιώτες, στο οποίο τον πρώτο λόγο θα έχουν οι τράπεζες. Κατά την οποία, όμως, οι δανειολήπτες θα καλούνται να εκθέσουν όλα τα σχετικά με την οικονομική και περιουσιακή τους κατάσταση στους πιστωτές τους, αίροντας εν τοις πράγμασι κάθε έννοια προσωπικού δεδομένου, ώστε οι ίδιοι οι πιστωτές να εκτιμήσουν την «βιωσιμότητά» τους και να τους προτείνουν μία ρύθμιση. Φυσικά, αφού τη «βιωσιμότητα» του εκάστοτε οφειλέτη θα κρίνει ο πιστωτής του, είναι σαφές ότι η προτεινόμενη ρύθμιση είτε θα είναι εντελώς ασύμφορη για τον ίδιο τον οφειλέτη είτε παντελώς αδύνατο να τηρηθεί. Και στις δύο περιπτώσεις, ο οφειλέτης θα καλείται να επιλέξει μεταξύ μίας ασύμφορης ρύθμισης και του βάρους απόδειξης ότι η ρύθμιση ήταν πράγματι αδύνατο να τηρηθεί, ενώπιον του δικαστηρίου σε δεύτερο χρόνο, ώστε να μην φανεί «δόλιος». Έτσι, η νέα πλατφόρμα δηλαδή θα εκθέτει πλήρως τον οφειλέτη έναντι των πιστωτών του, θα τον βαρύνει δε με την απόφαση αποδοχής ή όχι της προτεινόμενης ρύθμισης, «στιγματίζοντας» όμως αυτόν ως μη συνεργάσιμο κι ενδεχομένως ως «δόλιο» εάν δεν συμφωνήσει με την πρόταση των τραπεζών, ιδίως όταν έρθει η ώρα για την προβλεπόμενη δικαστική διαδικασία. Στην οποία περίπτωση, βεβαίως, θα μένει πλήρως και παντελώς ακάλυπτος έναντι των διωκτικών διαθέσεων των τραπεζών.

Διότι, στην πραγματικότητα, αυτή η νέα «λύση», η νέα πλατφόρμα, θα είναι το επιστέγασμα της ήδη παρατηρηθείσας συνεργασίας μεταξύ της κυβέρνησης και των τραπεζών, ώστε να επιτευχθεί όχι η ρύθμιση των κόκκινων δανείων με τρόπο αμοιβαία συμφέροντα και για τους δανειολήπτες και για τους πιστωτές τους, αλλά η ικανοποίηση των τελευταίων μέσω της περιουσίας των δανειοληπτών, οι οποίοι ενδεχομένως να καλούνται να εκποιήσουν μέχρι και το τελευταίο τους και πιο μικρό χωράφι για να επιτύχουν την πολυπόθητη αυτή ρύθμιση.

Για περισσότερες πληροφορίες και ραντεβού καλέστε στο δικηγορικό γραφείο και μιλήστε με εξειδικευμένο δικηγόρο για διάσωση κατοικίας – περιουσίας κι αποφυγή πλειστηριασμού στα τηλ: 210 8811903, 6932455478.

 

Υπολογισμός πραγματικής οφειλής στα κόκκινα δάνεια

Αρνητική Αναγνωριστική Αγωγή – Ένα ακόμη  όπλο στα χέρια του δανειολήπτη

            Έχετε δει ότι παρόλο που πληρώσατε ένα μεγάλο ποσό δόσεων εντούτοις η οφειλή σας είναι σε τεράστια ύψη; Γιατί και πώς γίνεται αυτό;

Είναι συχνότατο φαινόμενο στις δανειακές συμβάσεις που υπογράφουν οι δανειολήπτες με τα τραπεζικά καταστήματα να υπεισέρχονται όροι και προϋποθέσεις (οι λεγόμενοι Γενικοί Όροι Συναλλαγών, για συντομία Γ.Ο.Σ.), οι οποίοι προβλέπουν παράνομες παραιτήσεις από δικαιώματα από τους δανειολήπτες, παράνομες χρεώσεις στους λογαριασμούς τους και πολλές άλλες παράνομες πρακτικές που βαρύνουν ή δεσμεύουν υπέρμετρα τον δανειολήπτη – εκ των οποίων οι πιο γνωστές είναι, μεταξύ άλλων, η μετακύλιση και ο ανατοκισμός της εισφοράς του Ν. 128/75, ο υπολογισμός τόκων με βάση έτος 360 ημερών αντί 365. Πλέον, υπάρχει ένα πολύ μεγάλο πλήθος δικαστικών αποφάσεων από Δικαστήρια σε ολόκληρη την χώρα, που κρίνουν ακριβώς αυτούς τους όρους παράνομους και καταχρηστικούς.  

Αλλά υπάρχουν ακόμα χειρότερα.  Πολλές χρεώσεις χωρίς αιτία και επιτόκια πολύ υψηλά!! Έτσι η οφειλή εκτοξεύεται σε ύψη που δεν μπορεί να αποπληρωθεί κι οι τράπεζες κάνουν δήθεν κούρεμα στη βάση μιας διαπραγμάτευσης που δεν περιέχει οικονομική έκθεση με τα στοιχεία των επιπλέον χρεώσεων, δηλαδή απλά και μόνο, συνήθως, διαγράφουν ένα μέρος των παράνομων χρεώσεων που έχουν επιβάλλει!!

            Ενάντια στους όρους αυτούς, τους οποίους ο δανειολήπτης δεν έχει δικαίωμα ή δυνατότητα να διαπραγματευτεί κατά την κατάρτιση της σχετικής σύμβασης, μπορεί να ασκήσει «αναγνωριστική» αγωγή, με την οποία να προβάλλει την αναγνώριση της ακυρότητας των παράνομων όρων  και να ακυρώσει τις παραπάνω αυτές χρεώσεις. Το δικαίωμά του αυτό μπορεί να το ασκήσει ήδη πριν από την καταγγελία της δανειακής σύμβασης. Μετά την καταγγελία της σύμβασης από την Τράπεζα, μπορεί να προσβάλλει, μέσω της αρνητικής αναγνωριστικής αγωγής, και το ύψος του ποσού της οφειλής που απαιτεί η Τράπεζα, ως αποτέλεσμα της εφαρμογής των άκυρων όρων συναλλαγών  ή την παντελή έλλειψη αιτίας που χρησιμοποίησε η πιστώτριά του για να τον επιβαρύνει υπέρμετρα.

            Το πλεονέκτημα της αγωγής αυτής είναι ότι μπορεί να οδηγήσει το Δικαστήριο στην διαπίστωση του παράνομου και καταχρηστικού χαρακτήρα των συμβατικών όρων κι έτσι, ακόμη κι αν εκδοθεί μία διαταγή πληρωμής από την Τράπεζα, να είναι πολύ πιο εύκολο από τον δανειολήπτη να την προσβάλει με ανακοπή, αφού θα έχει ήδη αποδειχθεί ο παράνομος και καταχρηστικός χαρακτήρας που λήφθηκαν υπόψη για την διαμόρφωση του συνήθως υπέρμετρου αιτούμενου ποσού οφειλής. Σε κάθε περίπτωση, ακόμη κι αν προλάβει η Τράπεζα να εκδώσει διαταγή πληρωμής, μπορεί το δικαστήριο της ανακοπής να αναστείλει  την απόφαση έως την εκδίκαση της ανωτέρω αγωγής και να μην χάσει ο οφειλέτης το πλεονέκτημα αυτό.

            Στο πλαίσιο της αγωγής αυτής, σκόπιμο είναι να συνταχθεί τεχνική έκθεση από εξειδικευμένο οικονομολόγο, όπου γίνεται ενδελεχής έλεγχος των συμβάσεων, των δανειακών κινήσεων και των διακυμάνσεων των επιτοκίων, από την οποία προκύπτουν όλες οι καταχρηστικές και παράνομες χρεώσεις που υπεισήλθαν στο ποσό της οφειλής για να το διογκώσουν, κι επομένως και το πραγματικό ύψος της οφειλής του δανειολήπτη. Πρόκειται για ένα επιπλέον «βέλος» στην φαρέτρα των δανειοληπτών, το οποίο μπορεί να χρησιμοποιηθεί και για δικαστική χρήση (αγωγή, ανακοπή κλπ) και για εξωδικαστική, ως ένα χρήσιμο εργαλείο σε ενδεχόμενη διαπραγμάτευση με την τράπεζα.

Με την  αγωγή αυτή μπορεί να κερδηθεί αναστολή πλειστηριασμών και γενικά χρονικό διάστημα «ησυχίας» για τους δανειολήπτες άνω των 10 ετών. Επίσης είναι ιδιαίτερα χρήσιμη σε περιπτώσεις μεγάλων οφειλών επιχειρήσεων που με τους αλληλόχρεους λογαριασμούς χάνεται τελείως η δυνατότητα κατανόησης των χρεοπιστώσεων. Ειδικά επίσης στις περιπτώσεις των πιστωτικών καρτών έχει αποδειχθεί σωτήρια λύση γιατί κι εκεί τα «πανωτόκια» είναι εξαιρετικά υψηλά.

Στο γραφείο μας υπάρχει εμπειρία και συνεργασία με ειδικούς οικονομολόγους για την επίτευξη άριστων αποτελεσμάτων για την εξεύρεση της λύσης – κουρέματος του δανείου καθώς και την αναστολή πλειστηριασμών με μεγάλες επιτυχίες σε όλες τις υποθέσεις, είτε δια της δικαστικής οδού είτε δια της εξώδικης διαπραγμάτευσης-διαμεσολάβησης.

 Για περισσότερες πληροφορίες και ραντεβού για διάσωση ακινήτων κι αποφυγή πλειστηριασμού καλέστε στο δικηγορικό γραφείο και μιλήστε με εξειδικευμένο δικηγόρο στα τηλ: 210 8811903, 6932455478.

 

Καθυστέρηση σε ενοίκια, κοινόχρηστα κλπ. ΓΡΗΓΟΡΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΕΞΩΣΗΣ

ΔΙΑΤΑΓΗ ΑΠΟΔΟΣΗΣ ΜΙΣΘΙΟΥ και ΟΦΕΙΛΟΜΕΝΩΝ

Συχνά είναι τα προβλήματα με τις μισθώσεις κατοικιών κι επαγγελματικών χώρων. Τόσο οι εκμισθωτές όσο και οι μισθωτές άγονται συχνά ενώπιον των Δικαστηρίων για προστασία των εκατέρωθεν δικαιωμάτων τους.

Η διαταγή απόδοσης της χρήσης του μισθίου συνιστά μία διαδικασία σύντομη και οικονομικότερη από την άσκηση αγωγής, καθόσον δεν απαιτείται συζήτηση στο ακροατήριο. Αντίθετα, όμως, υπόκειται σε αυστηρές προϋποθέσεις που πρέπει να συντρέχουν ώστε να επιτύχει ο εκμισθωτής την έκδοσή της, οι οποίες και συνδέονται στενά, όπως άλλωστε και όλη η διαδικασία, με τη μη καταβολή  ή την καθυστέρηση καταβολής του συμφωνημένου μισθώματος εκ μέρους του μισθωτή και μάλιστα από δυστροπία.

Σύμφωνα με το άρθρο 637 ΚΠολΔ οι προϋποθέσεις που πρέπει να πληρούνται σωρευτικά είναι :

Α) Προηγούμενη επίδοση έγγραφης όχλησης με δικαστικό επιμελητή τουλάχιστον 15 ημέρες πριν την κατάθεση της αίτησης για τη διαταγή απόδοσης μισθίου. Στην περίπτωση μάλιστα που ο μισθωτής καταβάλει τα οφειλόμενα μισθώματα εντός του δεκαπενθημέρου, τότε αποκλείεται σε πρώτο χρόνο η έκδοση διαταγής, εφόσον η καταβολή αυτή αποδεικνύεται εγγράφως.

Β) Η έγγραφη απόδειξη της έναρξης, και κατ΄ επέκταση της διάρκειας, της μίσθωσης που πρέπει να έχει κατατεθεί στην εφορία ηλεκτρονικά. Στην περίπτωση λοιπόν, προφορικής σύναψης της μίσθωσης δεν χωρεί η έκδοση διαταγής απόδοσης του μισθίου. Η μισθωτική σχέση θα πρέπει επίσης να είναι ισχυρή κατά το χρόνο κατάθεσης της διαταγής, ειδάλλως εάν έχει λήξει τότε και η αίτηση θα απορριφθεί. Ειδικά δε ως προς το χρόνο μισθώσεως, πρέπει να έχουν τα μέρη υπόψιν ότι αν και τα περισσότερα μισθωτήρια ορίζουν συνήθως ελάχιστη διάρκεια μίσθωσης τη 2ετία, ωστόσο ο ν.1703/1987 (όπως αυτός τροποποιήθηκε) στο άρθρο 2§1 ορίζει πως: «Η μίσθωση ακινήτου για κατοικία ισχύει τουλάχιστον για τρία (3) έτη, κι αν ακόμη έχει συμφωνηθεί για βραχύτερο χρονικό διάστημα ή για αόριστο χρόνο. Η διάταξη αυτή ισχύει και μετά την 1.7.1997. Σύντμηση της τριετίας επιτρέπεται με νεότερη συμφωνία απέχουσα από την έναρξη της μισθωτικής σύμβασης τουλάχιστον έξι (6) μήνες μετά την κατάρτισή της και αποδεικνυόμενη με συμβολαιογραφικό έγγραφο». Περαιτέρω, σύμφωνα και με το άρθρο 1 « Στις διατάξεις του νόμου αυτού υπάγονται οι μισθώσεις ακινήτων που χρησιμοποιούνται κατά τη μισθωτική σύμβαση για κύρια κατοικία».Έτσι λοιπόν, ακόμα και αν το μισθωτήριο ορίζει ως ελάχιστο χρόνο τη διετία και απαγορεύει ρητά την αναμίσθωση, εφόσον χρησιμοποιείται ως κύρια κατοικία του διαμένοντος, η διάρκεια είναι τριετής και η μισθωτική σχέση ενεργή.

Γ) Μη καταβολή των οφειλόμενων μισθωμάτων λόγω δυστροπίας του μισθωτή. Ο όρος δυστροπία (αρ. 66 ΕισΝΚΠολΔ) αφορά σε τεχνική έννοια του νόμου. Πάντως ακόμα και η καταβολή μέρους, ενός και μόνο, μισθώματος δύναται να θεωρηθεί ως τέτοια. Σε κάθε περίπτωση, όπως ειπώθηκε, εάν ο οφειλέτης αποπληρώσει εντός της προθεσμίας του δεκαπενθημέρου που τάσσεται με το εξώδικο, τότε η αίτηση διαταγής απόδοσης του μισθίου απορρίπτεται. Εάν όμως μετά από αυτήν την εξόφληση, αρχίσει να καθυστερεί εκ νέου την καταβολή των οφειλόμενων μισθωμάτων, τότε υπάρχει επανειλημμένη δυστροπία εκ μέρους του, και η διαταγή απόδοσης χρήσης του μισθίου μπορεί να εκδοθεί χωρίς την εκ νέου επίδοση εξώδικης όχλησης.

Παράλληλα, οι εκμισθωτής μπορεί να σωρεύσει με την αίτηση και αίτημα καταβολής των οφειλόμενων μισθωμάτων, των κοινόχρηστων δαπανών, τελών και λογαριασμών ΔΕΚΟ, εφόσον αυτά πληρώθηκαν κι αποδεικνύονται εγγράφως.

Άμυνα του μισθωτή:

Σύμφωνα με το άρθρο 640 ΚΠολΔ, η διαταγή απόδοσης χρήσης του μισθίου αποτελεί τίτλο εκτελεστό και η εκτέλεση μπορεί να πραγματοποιηθεί μόνο μετά το πέρας 20 ημερών από την επίδοση αντιγράφου εξ απογράφου με επιταγή προς εκτέλεση.

Ο μισθωτής – καθ’ ου η διαταγή μπορεί να ασκήσει:

Α) Ανακοπή κατά της διαταγής, όπου πχ να αναφέρει ότι έχει εξοφλήσει, ότι δεν υπήρχε επανειλημμένη δυστροπία κλπ (εντός 15 εργάσιμων ημερών από την ανωτέρω επίδοση) (Αρ.642 ΚΠολΔ) καθώς και

Β) Αίτηση αναστολής της εκτέλεσης της διαταγής δηλ ασφαλιστικά μέτρα καθώς και αίτημα προσωρινής διαταγής ώστε να μην είναι εξωστέος  μέχρι και την έκδοση της οριστικής απόφασης της ανακοπής (643, 691^Α ΚΠολΔ).   

Ως λόγοι ανακοπής, δε, μπορούν να προβληθούν τόσο αυτοί του ουσιαστικού όσο και του δικονομικού δικαίου. Ιδιαίτερα ως προς το πλαίσιο της δυστροπίας εκ μέρους του μισθωτή, αν και αυτό κρίνεται –και είναι- αυστηρό, πρέπει να τονιστεί ότι,  σύμφωνα και με την υπ’ αριθ. 7210/2013 απόφαση του Ειρ. Αθηνών «αν ο μισθωτής ισχυριστεί και αποδείξει, ότι η καθυστέρηση οφείλεται σε εύλογη αιτία, δηλαδή σε γεγονός για το οποίο δεν υπέχει ευθύνη (ΑΠ 86/2005, ΑΠ 850/2004) τότε αίρεται η δυστροπία του. Εύλογη αιτία, που αίρει την δυστροπία αποτελεί, η ύπαρξη πραγματικών ελαττωμάτων, η έλλειψη συνομολογημένων ιδιοτήτων του μισθίου, λόγω των οποίων παρεμποδίστηκε ολικά ή μερικά η χρήση του, η ανυπαίτια νομική ή πραγματική πλάνη, η εύλογη αμφιβολία του μισθωτή ως προς την ύπαρξη, το περιεχόμενο, το χρόνο καταβολής ή την έκταση των οφειλών του, η υπερημερία του εκμισθωτή ως προς την αποδοχή του μισθώματος».

Για περισσότερες πληροφορίες και ραντεβού καλέστε στο δικηγορικό γραφείο και μιλήστε με εξειδικευμένο δικηγόρο στα τηλ: 210 8811903,  6932455478.

 

Υποκρυπτόμενες συναλλαγές ομίλων εταιριών

Η νομική ευθύνη των ομίλων επιχειρήσεων

 Η πολυπλοκότητα των εξελιγμένων μορφών συγκέντρωσης των επιχειρήσεων, σε συνδυασμό και με το γεγονός ότι στο ελληνικό δίκαιο δεν υπάρχει, όπως σε άλλες χώρες, ενιαίο νομοθετικό πλαίσιο για τους ομίλους επιχειρήσεων, δημιουργεί για τις εταιρίες αυτές μία κάλυψη για πλήθος ενεργειών που συχνά είναι παράνομες και εις βάρος των καταναλωτών.  

 Είναι σύνηθες πλέον οι εταιρείες να συνδέονται μεταξύ τους, μέσω της συμμετοχής μιας εταιρείας στο εταιρικό κεφάλαιο της άλλης ενώ, απ’ τη στιγμή που δεν υπάρχει και ενιαίο νομοθετικό πλαίσιο, δεν έχει αποκρυσταλλωθεί πλήρως και η έννοια των συνδεδεμένων επιχειρήσεων με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Κατά κανόνα, μάλιστα, όταν η μητρική εταιρεία συμμετέχει στο κεφάλαιο της θυγατρικής, ακόμα και σε ποσοστό 100%, το αποτέλεσμα είναι μεν η διαχειριστική και οικονομική υπαγωγή της δεύτερης στην πρώτη, όχι όμως και, κατ’ αρχήν, η νομική της προσωπικότητα. Πρακτικά, αυτό σημαίνει ότι συνεχίζουν να υπάρχουν δύο νομικές προσωπικότητες, η μία υποκείμενη στην άλλη, και επομένως παρά τον οικονομικό και διαχειριστικό έλεγχο που ασκεί η μητρική, δεν γεννάται εξ αυτού του λόγου και μόνο, η νομική της ευθύνη για τις πράξεις της θυγατρικής. Η σωστή αυτή θεώρηση πηγάζει από την αρχή του χωρισμού ή της αυτοτέλειας των νομικών προσώπων, βάσει της οποίας τα νομικά πρόσωπα είναι αυτοτελή υποκείμενα δικαιωμάτων και υποχρεώσεων.

 Το πρόβλημα δημιουργείται βέβαια όταν, χρησιμοποιώντας αυτό το νομικό μανδύα, η ελέγχουσα εταιρεία προβαίνει σε πράξεις και συναλλαγές με μοναδικό στόχο την απαλλαγή από τις υποχρεώσεις της, δημιουργώντας την λανθασμένη εντύπωση στους τρίτους πως είναι η ελεγχόμενη αυτή που συναλλάσσεται. Έτσι, παρατηρείται το φαινόμενο, ενώ ο πολίτης νομίζει ότι συναλλάσσεται με μία συγκεκριμένη εταιρεία, η τελευταία να αρνείται την εκπλήρωση των εκ της συμβάσεως υποχρεώσεων της, με την πρόφαση ότι η ίδια ουδέποτε συμμετείχε στη σύμβαση!!

 Πλην όμως, η αρχή αυτή της οικονομικής αυτοτέλειας και ευθύνης του νομικού προσώπου της εταιρείας μπορεί να υποχωρήσει – καμφθεί (αλλά όχι να καταλυθεί πλήρως) όταν η επίκληση της διαφορετικής προσωπικότητας χρησιμεύει για να νομιμοποιηθεί αποτέλεσμα αντίθετο προς τους κανόνες της καλής πίστης.  Στην περίπτωση αυτή δύναται να γεννηθεί τόσο ενδοσυμβατική όσο και αδικοπρακτική ευθύνη της μητρικής εταιρείας λόγω παραβίασης των αρχών της καλής πίστης και των χρηστών ηθών (άρθρα178, 179, 919, 281 και 288 ΑΚ) και της χρηστής διοίκησης (άρθρα 281, 747 ΑΚ), τις οποίες οφείλει να τηρεί και να ακολουθεί απαράβατα η μητρική επιχείρηση ως επιβλέπουσα και διαχειρίστρια των εταιρικών υποθέσεων της θυγατρικής επιχείρησης

   Σε κάθε περίπτωση, η εταιρεία δεν απαλλάσσεται άνευ ετέρου τινός από τις νομικές συνέπειες, αντίθετα, με την άρση (κάμψη) της νομικής προσωπικότητας η ευθύνη επεκτείνεται μέχρι και το πρόσωπο (φυσικό ή νομικό) του κυρίαρχου μετόχου, ο οποίος ευθύνεται πλέον εις ολόκληρον με το αρχικώς συμβληθέν νομικό πρόσωπο. Καθίσταται έτσι σαφές ότι ο περιορισμός της ευθύνης, νομικά ή οικονομικά, δεν δύναται να αποτελεί μηχανισμό πλήρους αποφυγής των ευθυνών του νομικού προσώπου.

 Για περισσότερες πληροφορίες και ραντεβού καλέστε στο δικηγορικό γραφείο και μιλήστε με εξειδικευμένο δικηγόρο στα τηλ: 210 8811903, 6932455478.

 

ΡΥΘΜΙΣΕΙΣ ΔΑΝΕΙΩΝ

ΡΥΘΜΙΣΕΙΣ ΟΦΕΙΛΩΝ ΜΕ ΕΞΩΔΙΚΑΣΤΙΚΗ ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΗ

ΣΤΟ ΣΤΟΜΑ ΤΟΥ ΛΥΚΟΥ ΟΙ ΟΦΕΙΛΕΤΕΣ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΝΕΕΣ ΠΑΓΙΔΕΣ

            Εκτός τόπου και χρόνου οι πλέον πρόσφατες κυβερνητικές δηλώσεις, που αφορούν την ρύθμιση των οφειλών των ελληνικών νοικοκυριών και επιχειρήσεων, αφού προτρέπονται οι υπερχρεωμένοι δανειολήπτες να απευθυνθούν στις Τράπεζες, όπου σύμφωνα με τις κυβερνητικές δηλώσεις «O κόσμος πρέπει να αδράξει την ευκαιρία και να κάνει αίτηση για να μπει στη ρύθμιση έως το τέλος του χρόνου. Η διαδικασία είναι πλέον πάρα πολύ εύκολη. Δεν χρειάζεται χαρτιά. Όλες οι τράπεζες έχουν σε κάθε τραπεζικό κατάστημα εξειδικευμένο υπάλληλο για να εξυπηρετήσουν τον συμπολίτη μας δωρεάν. Δεν χρειάζεται ο κόσμος να πάει ούτε σε δικηγόρο, ούτε σε λογιστή, ούτε σε κανέναν» (πηγή: Πρώτο Θέμα).

            Στο στόμα του λύκου, λοιπόν, στέλνει η κυβέρνηση τους υπερχρεωμένους, αφού τους προτρέπει να μην απευθύνονται στους ειδικούς, που όλα αυτά τα έτη έχουν γλυτώσει χιλιάδες οικογένειες από την οικονομική και ηθική εξαθλίωση, αλλά σε δήθεν εξειδικευμένους υπαλλήλους των Τραπεζών για τις ρυθμίσεις των δανείων!!! Πώς είναι δυνατόν να εμπιστευθούν ληξιπρόθεσμοι οφειλέτες και υπερχρεωμένοι δανειολήπτες τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα, που τόσα χρόνια, με παράνομους εκτοκισμούς και αόριστα έξοδα, κρατώντας το μαχαίρι και το πεπόνι, όριζαν την πραγματικότητα χιλιάδων οικογενειών;;;; Είναι, δε, εντελώς απίθανο, να βρεθεί μια πολύ καλή λύση για τον οποιονδήποτε οφειλέτη, εφόσον εκείνος που κάνει την ρύθμιση, είναι αυτός στον οποίο οι οικογένειες χρωστούν χρήματα!!!

            Οι δε δηλώσεις ότι «δεν χρειάζεται χαρτιά», δείχνουν πόσο απέχουν οι τοποθετήσεις αυτές από την πραγματικότητα, αφού, εκτός των περιπτώσεων με έναν συμβαλλόμενο σε ένα δάνειο – ένα σπίτι – ένα αυτοκίνητο, ο όγκος των δικαιολογητικών που υποχρεωτικά ζητείται να υποβληθούν μαζί με την αίτηση υπαγωγής στις πλατφόρμες ρύθμισης, είναι κυριολεκτικά τεράστιος! Η δε διαχείριση του φακέλου του κάθε οφειλέτη, χρειάζεται συγκεκριμένη προσέγγιση και στρατηγική, ώστε να τελεσφορήσει η ρύθμιση με το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα για τον οφειλέτη, όχι για τους πιστωτές του!!!!

            Για περισσότερες πληροφορίες και ραντεβού καλέστε στο δικηγορικό γραφείο και μιλήστε με εξειδικευμένο δικηγόρο για διάσωση κατοικίας – περιουσίας κι αποφυγή πλειστηριασμού στα τηλ: 210 8811903, 6932455478.

Πηγή: https://www.protothema.gr/economy/article/937299/exodikastiko-mihanismo-me-automato-kourema-shediazei-to-up-anaptuxis/

 

ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ Α΄ ΚΑΤΟΙΚΙΑΣ Ν. 4605/2019 για εμπόρους, ελεύθερους επαγγελματίες, επιχειρηματίες, μισθωτούς, ανέργους, συνταξιούχους

ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΕΙΣ ΚΑΙ ΟΡΟΙ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ

          Αφού δόθηκε το τέλος στην προστασία της κύριας κατοικίας με την εκπνοή της προθεσμίας που προβλεπόταν από νόμο Κατσέλη,   υπό όρους δημιουργήθηκε μία ηλεκτρονική πλατφόρμα για υποδεέστερη προστασία  με τον νόμο 4605/2019.

            Το δύσκολο του εγχειρήματος, έγκειται στο γεγονός των προϋποθέσεων που πρέπει να πληροί κανείς για να καταφέρει να «σωθεί». Οι βασικότερες προϋποθέσεις για την επιτυχή υπαγωγή στην πλατφόρμα προστασίας πρώτης κατοικίας είναι να υπάρχει πριν την κατάθεση της αίτησης υπαγωγής, υποθήκη ή προσηµείωση υποθήκης σε ακίνητο, που χρησιµοποιείται ως κύρια κατοικία του δανειολήπτη, και οι οφειλές αυτές να βρίσκονται σε καθυστέρηση τουλάχιστον ενενήντα ηµερών κατά την 31η Δεκεµβρίου 2018. Επιπλέον, ακόμα και τρίτος πχ εγγυητής, ιδιοκτήτης ακινήτου,  µπορεί να ρυθµίσει οφειλές άλλων ενοχικά υπόχρεων φυσικών προσώπων από οποιαδήποτε αιτία προς πιστωτικά ιδρύµατα ή από στεγαστικό δάνειο προς το Ταµείο Παρακαταθηκών και Δανείων, για τις οποίες έχει παραχωρηθεί υποθήκη ή προσηµείωση υποθήκης στη δική του κύρια κατοικία, εφόσον οι οφειλές αυτές βρίσκονταν σε καθυστέρηση τουλάχιστον ενενήντα ηµερών κατά την 31η Δεκεµβρίου 2018.

            Πέραν αυτών, απαιτείται η αντικειμενική αξία της προστατευόµενης κύριας κατοικίας, κατά το χρόνο υποβολής της αίτησης, να μην υπερβαίνει τα 175.000 ευρώ, αν στις οφειλές της παραγράφου 2 περιλαµβάνονται επιχειρηµατικά δάνεια, και τα 250.000 ευρώ σε κάθε άλλη περίπτωση. Το δε σύνολο του ανεξόφλητου κεφαλαίου, στο οποίο συνυπολογίζονται λογιστικοποιηµένοι τόκοι και, αν υπάρχουν, έξοδα εκτέλεσης των οφειλών κατά την ηµεροµηνία υποβολής της αίτησης υπαγωγής, δεν πρέπει να υπερβαίνει τις 130.000 ευρώ ανά πιστωτή ή τις 100.000 ανά πιστωτή αν στις οφειλές αυτές περιλαµβάνονται επιχειρηµατικά δάνεια. Αν η οφειλή έχει συνοµολογηθεί σε άλλο, πλην ευρώ, νόµισµα, τότε για τον καθορισµό του µέγιστου ορίου των 130.000 ευρώ ή των 100.000 ευρώ, αντίστοιχα, λαµβάνεται υπόψη η ισοτιµία αλλοδαπού νοµίσµατος και ευρώ κατά τον χρόνο υποβολής της αίτησης υπαγωγής. Εκτός αυτών, πρέπει το οικογενειακό εισόδηµα του αιτούντος φυσικού προσώπου, κατά το τελευταίο έτος, για το οποίο υπάρχει δυνατότητα υποβολής φορολογικής δήλωσης, να μην υπερβαίνει τα 12.500 ευρώ. Το ποσό προσαυξάνεται κατά 8.500 ευρώ για τον σύζυγο και κατά 5.000 ευρώ για κάθε εξαρτώµενο µέλος και µέχρι τα τρία εξαρτώµενα µέλη.

Βέβαια, εάν το σύνολο των οφειλών προς πιστωτικά ιδρύµατα, καθώς και οι οφειλές από στεγαστικό δάνειο προς το Ταµείο Παρακαταθηκών και Δανείων, υπερβαίνουν τα 20.000 ευρώ, η ακίνητη περιουσία του αιτούντα, του/της συζύγου του και των εξαρτώµενων µελών, πέραν της κύριας κατοικίας του αιτούντα, καθώς και τα µεταφορικά µέσα του αιτούντα και του/της συζύγου του, πρέπει να έχουν συνολική αξία που δεν υπερβαίνει τα 80.000 ευρώ κατά το χρόνο υποβολής της αίτησης υπαγωγής. Οι δε καταθέσεις, τα χρηµατοπιστωτικά προϊόντα και τα πολύτιµα µέταλλα, σε νοµίσµατα ή ράβδους, του αιτούντος και του/της συζύγου και των εξαρτώµενων µελών πρέπει να έχουν συνολική αξία που δεν υπερβαίνει τα 15.000 ευρώ κατά το χρόνο υποβολής της αίτησης υπαγωγής στις ευεργετικές διατάξεις του νόμου της προστασίας της Α΄ κατοικίας.

            Σε περίπτωση που ο αιτών δεν κρίθηκε επιλέξιμος, ή εάν ο αιτών κρίθηκε επιλέξιμος αλλά δεν επιτεύχθηκε συμφωνία με έναν ή περισσότερους πιστωτές, μπορεί να ζητήσει την Δικαστική Προστασία της κύριας κατοικίας του, με κατάθεση αίτησης υπαγωγής στο Ειρηνοδικείο του τόπου που βρίσκεται η κατοικία, με την συζήτηση να προσδιορίζεται εντός 6 μηνών από την κατάθεση και να εκδίδεται μέσα σε 3 μήνες από την συζήτηση. Σημειωτέον ότι η αίτηση στο Ειρηνοδικείο ασκείται εντός 15 εργασίμων ημερών από την ολοκλήρωση της διαδικασίας – δηλαδή: την απόρριψη της από το ίδιο το σύστημα ή την παραίτηση του αιτούντος, ή την παράλειψη / άρνηση των πιστωτών να υποβάλλουν πρόταση, ή με την απόρριψη και της τελευταίας πρότασης πιστωτή από τον αιτούντα. Στην περίπτωση που το δικαστήριο κάνει δεκτή την αίτηση του οφειλέτη, καθορίζεται ενιαίο σχέδιο ρύθμισης προς όλους τους πιστωτές κατά των οποίων στρέφεται η ρύθμιση, χωρίς να θίγει ρυθμίσεις που επετεύχθησαν συναινετικά.

            Επίσης, μπορεί να ζητηθεί και να δοθεί από το Δικαστήριο προσωρινή διαταγή, εφόσον πιθανολογείται ότι η αίτηση είναι βάσιμη και ότι μέχρι την έκδοση της οριστικής απόφασης η κύρια κατοικία του αιτούντος θα έχει πλειστηριαστεί.

Πλην, όμως, εάν το Δικαστήριο κρίνει τον αιτούντα ως μη επιλέξιμο, τότε ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ την αίτηση και επιβάλλει την ποινή του άρ. 205 ΚΠολΔ, ποσό για τα δικαστικά έξοδά από 1.500 έως 5.000 ευρώ!!!

            Άρα, σε περιπτώσεις πιο σύνθετες και στις οποίες υφίστανται και άλλες οφειλές, οι οποίες, όμως, δυστυχώς, είναι ανεπίδεκτες ρύθμισης με τον συγκεκριμένο νόμο, πρέπει να υπάρχει πολύ καλή προετοιμασία του φακέλου, τόσο στο στάδιο της υποβολής της αίτησης ηλεκτρονικά, όσο και δικαστικά, για να αποφευχθούν αδιέξοδες καταστάσεις.

            Για περισσότερες πληροφορίες και ραντεβού καλέστε στο δικηγορικό γραφείο και μιλήστε με εξειδικευμένο δικηγόρο για διάσωση κατοικίας – περιουσίας κι αποφυγή πλειστηριασμού στα τηλ: 210 8811903, 210 8251894, 6932455478.