Η προστασία των προσωπικών δεδομένων στη Χώρα μας, ως θεσμός και βασική αρχή, δεν πρωτοεμφανίστηκε με τον Γενικό Κανονισμό Προστασίας των Δεδομένων (Κανονισμός EU/2016/679 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 27ης.04.2016). Προ της ισχύος του G.D.P.R. ο Νόμος Περί Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων στην Ελλάδα ήταν ο Ν. 2472/1997, ο οποίος, αν και όχι εξίσου «πολύκροτος», προσέφερε παρά ταύτα ένα τηρουμένων των αναλογιών αυστηρό πλαίσιο προστασίας προσωπικών δεδομένων.
Το οποίο, με τη σειρά του, σημαίνει ότι παραβιάσεις στη διαχείριση των προσωπικών δεδομένων από «εκτελούντες την επεξεργασία» συνεπάγεται τις σήμερα πλέον γνωστές αστικές, μεταξύ άλλων, ευθύνες αυτών, οι οποίες κατά κύριο λόγο συνεπάγονται το δικαίωμα του «υποκειμένου της επεξεργασίας» να επιδιώξει την αποζημίωσή του.
Στην πολύ πρόσφατη υπ’ αριθμ. 921/2021 απόφαση του Α2΄ Πολιτικού Τμήματος του Αρείου Πάγου, αναγνωρίστηκε ακριβώς η υποχρέωση αποζημίωσης τραπεζικού ιδρύματος που «δεν μερίμνησε για την ασφαλή τήρηση [των προσωπικών δεδομένων] και δεν έλαβε τα κατάλληλα οργανωτικά και τεχνικά μέτρα για την ασφάλεια των δεδομένων και την προστασία τους από αθέμιτη επεξεργασία»· πιο συγκεκριμένα, το πιστωτικό ίδρυμα με το οποίο συνεργαζόταν ο ιδιώτης μεταβίβασε σε συνεργαζόμενη εταιρεία διαχείρισης αμοιβαίων κεφαλαίων, της οποίας μάλιστα ήταν εξουσιοδοτημένος αντιπρόσωπος, τα προσωπικά δεδομένα του ιδιώτη, πλην όμως εσφαλμένα, με αποτέλεσμα να αποσταλούν σε εσφαλμένη διεύθυνση έγγραφα και στοιχεία του ιδιώτη με ευαίσθητο περιεχόμενο, λειτουργώντας κατά παράβαση του τότε σε ισχύ Ν. 2472/1997. Εξαιτίας μάλιστα της συμπεριφοράς της αυτής, γνωστοποιήθηκαν τα ευαίσθητα αυτά στοιχεία σε τρίτο πρόσωπο. Ως εκ τούτου, ο ιδιώτης αξίωσε την εύλογη αποζημίωσή του για την αδικοπρακτικής περιωπής συμπεριφορά της εκτελούσας την επεξεργασία Τράπεζας και της συνεργαζόμενης εταιρείας.
Η προστασία των προσωπικών δεδομένων στην Ελλάδα δεν ξεκίνησε με τον Γενικό Κανονισμό για την Προστασία των Προσωπικών Δεδομένων ως προαναφέραμε. Παρά ταύτα, ο ως άνω Κανονισμός συστηματοποίησε και οργάνωσε σε μεγαλύτερο βαθμό τον μηχανισμό προστασίας των προσωπικών δεδομένων, με αποτέλεσμα, σήμερα, όταν ανακύπτει ζήτημα κακοδιαχείρισης προσωπικών δεδομένων εκ μέρους πιστωτικών ιδρυμάτων – κάτι το οποίο σε μία περίοδο όπου λόγω των μαζικών τιτλοποιήσεων οφειλών τα προσωπικά δεδομένα άγονται και φέρονται επίσης μαζικά, απαντάται πολύ συχνότερα – είναι σημαντικό οι συμβαλλόμενοι ιδιώτες να έχουν όχι απλώς τη βεβαιότητα ότι η παραβίαση των κανόνων ορθής διαχείρισης προσωπικών δεδομένων είναι αδικοπρακτική συμπεριφορά και επισύρει αποζημιώσεις.
Για περισσότερες πληροφορίες και ραντεβού καλέστε στο δικηγορικό γραφείο και μιλήστε με εξειδικευμένο δικηγόρο – διαμεσολαβητή στα τηλ: 2108811903, 6932455478.
ΜΟΡΦΕΣ ΑΘΕΜΙΤΗΣ ΔΙΑΚΙΝΗΣΗΣ ΠΡΟΝΟΓΡΑΦΙΚΟΥ ΥΛΙΚΟΥ ΚΑΙ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ
Σε προηγούμενο άρθρο του Γραφείου μας, αναφορικά με το «Revenge Porn», ήτοι την εκδικητική πορνογραφία, που ως φαινόμενο βρέθηκε και πάλι στο προσκήνιο της καθημερινότητας την τελευταία εβδομάδα, έγινε μνεία στις διάφορες αθέμιτες περιπτώσεις διακίνησης πορνογραφικού υλικού, που δεν εμπίπτουν όμως στην κατηγορία της εκδικητικής πορνογραφίας.
Εκ προοιμίου, πρέπει να τονιστεί ότι η πορνογραφία, αυτή καθαυτή, σε μία ευνομούμενη και φιλελεύθερη δυτική κοινωνία όπως αυτή της Χώρας μας είναι κατ’ αρχήν νόμιμη. Πολύ περισσότερο, είναι συνταγματικά κατοχυρωμένη, με την έννοια της ελεύθερης ανάπτυξης της προσωπικότητας, της ελευθερίας του λόγου και της ελευθερίας της τέχνης. Ανεξαρτήτως της όποιας ηθικής απαξίας μπορεί να αποδίδεται στον πορνογραφικό λόγο από συντηρητικότερες πεποιθήσεις, η σύγχρονη νομική πραγματικότητα οφείλει να προστατεύει την πορνογραφία, είτε πρόκειται για επαγγελματική είτε για ερασιτεχνική απασχόληση, καθώς και το δικαίωμα των εμπλεκομένων μερών να κερδοσκοπούν από αυτήν.
Βασική προϋπόθεση προς τούτο είναι όμως το πορνογραφικό υλικό να έχει τη συναίνεση όλων των εμπλεκομένων μερών και φυσικά να μην θίγει την δημόσια τάξη. Έτσι, κατωτέρω θα δούμε δύο ακόμη κατηγορίες, πέρα από την εκδικητική πορνογραφία, αθέμιτης διακίνησης πορνογραφικού υλικού.
Σεξουαλικός Εκβιασμός (Sextortion)
Η πιο «συγγενική» μορφή της εκδικητικής πορνογραφίας είναι ο σεξουαλικός εκβιασμός (γνωστός κι ως «Sextortion»).
Μέσω συνήθως ψεύτικων προφίλ (fake accounts) σε λογαριασμούς μέσων κοινωνικής δικτύωσης, χρήστες προσεγγίζονται από φαινομενικά αρκετά ελκυστικά πρόσωπα του αυτού ή του αντιθέτου φύλου, κι αφού εκμαιεύσουν την εμπιστοσύνη των χρηστών, αξιώνουν υλικό ευαίσθητων προσωπικών δεδομένων, φωτογραφιών ή βίντεο, το οποίο έχει σεξουαλικό περιεχόμενο. Μόλις όμως αποκτηθεί το υλικό αυτό στην κατοχή του χρήστη του ψεύτικου προφίλ, η κατάσταση αλλάζει άρδην και ο άδολος χρήστης που το έστειλε βρίσκεται στην συγκλονιστικά δυσάρεστη θέση να εκβιάζεται είτε για οικονομικά ανταλλάγματα είτε για σεξουαλικά ανταλλάγματα, όπως παραγωγή πρωτότυπου πορνογραφικού υλικού, υπό την απειλή της ανάρτησης του αρχικού υλικού στο διαδίκτυο. Φυσικά, ο σεξουαλικός εκβιασμός δεν απαιτεί απαραίτητα τη χρήση μέσων κοινωνικής δικτύωσης, αφού και παλαιότερα απαντώνταν ως φαινόμενο, πλην όμως σήμερα, λόγω ακριβώς της αυξημένης χρήσης μέσων κοινωνικής δικτύωσης, έχει ενταθεί σημαντικά.
Προφανώς, η πρόληψη αποτελεί το κύριο μέσο προστασίας των χρηστών, που κατά κανόνα είναι νεαρής ηλικίας, αν και, όπως τονίστηκε και στο προηγούμενο άρθρο, η επανειλημμένη επισήμανση της πρόληψης τείνει, εσφαλμένα, να δημιουργεί την εντύπωση της αναστροφής της απόδοσης ευθύνης στο θύμα αντί του θύτη. Το ευτυχές είναι ότι σε συντριπτική πλειονότητα, οι απειλές τύπου sextortion αποδεικνύονται άνευ αντικρίσματος. Παρά ταύτα, δυστυχώς, από την απόκτηση του υλικού από τον κακόβουλο χρήστη, δεν υπάρχει ουδεμία εγγύηση ότι το υλικό δεν θα αναρτηθεί, ούτε κι ότι φυσικά, ακόμη κι αν κατέβει από τον αρχικό χρήστη, δεν θα παραμείνει, σε κάποια μορφή, στο αχανές διαδίκτυο. Παρά ταύτα, σε γενικές γραμμές, συστήνεται η διακοπή της επικοινωνίας με τον κακόβουλο χρήστη, η διατήρηση όσο το δυνατόν μεγαλύτερου όγκου αποδεικτικών στοιχείων (συνομιλίες και υλικό που ανταλλάχθηκε), η άμεση απεύθυνση στη Δίωξη Ηλεκτρονικού Εγκλήματος και η υποβολή μήνυσης κατά παντός υπευθύνου, αλλά και η αναφορά και το μπλοκάρισμα του χρήστη στην πλατφόρμα κοινωνικής δικτύωσης, για την προστασία, στο μέτρο του εφικτού, τρίτων ανυποψίαστων χρηστών. Η εξεύρεση των κακόβουλων χρηστών δεν είναι πάντοτε εύκολη, αλλά είναι πάντοτε πιθανή, εφ’ όσον υπάρχει επαρκές αποδεικτικό υλικό και τα αντανακλαστικά είναι άμεσα.
Στο ενδεχόμενο δε της εξεύρεσης του δράστη, εκτός από την ποινική δίωξη που θα του ασκηθεί, κατ’ άρθρ. 385 ή 386 του Π.Κ., κατά περίπτωση, το θύμα διατηρεί όλα τα δικαιώματά του για να αξιώσει την αποζημίωσή του για την ηθική του βλάβη.
Παιδική Πορνογραφία
Η κατοχή και διακίνηση πορνογραφίας ανηλίκων αποτελεί αναμφισβήτητα την ειδεχθέστερη μορφή διακίνησης –και λήψης- πορνογραφικού υλικού. Το θλιβερότερο δε είναι το γεγονός ότι κι αυτό το φαινόμενο ακολουθεί το μοτίβο των δύο προηγούμενων σχημάτων, όπου η αλματώδης τεχνολογική ανάπτυξη έχει επιβοηθήσει, ακούσια, με αποτέλεσμα να ενταθεί η σχετική δραστηριότητα παγκοσμίως.
Η διακίνηση έχει παρατηρηθεί ότι λαμβάνει χώρα είτε με κατ’ αρχήν αθώα ηλεκτρονικά μέσα (e–mail) ή μέσω ειδικών πλατφορμών περιορισμένης πρόσβασης ή και μέσω ηλεκτρονικών σελίδων που λειτουργούν στο λεγόμενο «darkweb». Κι ενώ μέχρι πριν από λίγα χρόνια ήταν σχετικά εύκολο να εντοπιστεί το ψηφιακό αποτύπωμα των χρηστών, παρά την όποια ανωνυμία προσφέρει θεωρητικά το διαδίκτυο, μέσω της διεύθυνσης ΙΡ, έχουν αναπτυχθεί τον τελευταίο καιρό μορφές τεχνικής απόκρυψης που καθιστούν εξαιρετικά δύσκολο το έργο των αρχών. Φυσικά, η ανάπτυξη της τεχνολογίας επιδρά αμφιμερώς, καθώς με κάθε νέα μορφή απόκρυψης των πρακτικών αυτών, εμφανίζονται και νέες μορφές αποκρυπτογράφησης αλλά κι εξιχνίασης.
Σε κάθε περίπτωση, ο Έλληνας Νομοθέτης έχει επιδείξει τουλάχιστον συγκριτικά εξαιρετικά αντανακλαστικά ως προς την ιδιαίτερα επαχθή αυτή πρακτική και ποινικοποιεί την πρακτική αυτή με τα άρθρα 337 («Προσβολή γενετήσιας αξιοπρέπειας»), 339 («Αποπλάνηση παιδιών»), 342 («Κατάχρηση ανηλίκων σε ασέλγεια»), 348Α («Πορνογραφία ανηλίκων» και 351Α («Ασέλγεια με ανήλικο έναντι αμοιβής») του Ποινικού Κώδικα. Σημειώνεται ότι γεννώνται και οι σχετικές αστικές αξιώσεις από το ανήλικο θύμα και τους οικείους του.
Για περισσότερες πληροφορίες και προσωπικό ραντεβού με εξειδικευμένο δικηγόρο επικοινωνήστε στα τηλ. 210 8811903, 6932455478.
Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ή social media είναι, αναμφίβολα, μέρος της καθημερινότητάς μας. Το Facebook κυριαρχεί στη ζωή μας εδώ και πάνω από μια δεκαετία, ενώ σχετικά πιο πρόσφατα τη σκυτάλη έχει πάρει το Instagram, με εκατομμύρια αναρτήσεις καθημερινά.
Όλο και συχνότερα πλέον, οι αναρτήσεις στα ανωτέρω μέσα αποτελούν μέρος της απόδειξης των μερών ενώπιον των Πολιτικών Δικαστηρίων και Ποινικών Δικαστηρίων, για σειρά υποθέσεων και κυρίως για υποθέσεις ρύθμισης οφειλών (3869/2010), διατροφής και επιμέλειας ανήλικων τέκνων και μισθωτικές διαφορές όπως βέβαια και για ποινικές υποθέσεις..
Το αν θα ληφθούν υπόψη τέτοιου είδους προσκομιζόμενες αναρτήσεις είναι στην απόλυτη κρίση του Δικαστηρίου, το οποίο σταθμίζει τα αγαθά και τα δικαιώματα που θίγονται ή προστατεύονται, ανά περίπτωση, και αποφασίζει αναλόγως, ενώ σημαντικό ρόλο παίζει το αν η ανάρτηση προοριζόταν για συγκεκριμένη ομάδα ατόμων ή ήταν δημόσια.
Στην περίπτωση παραβίασης των προσωπικών δεδομένων μπορεί να ζητηθεί και αποζημίωση και ποινικές κυρώσεις.
Το δικηγορικό μας γραφείο ασχολείται με όλο το φάσμα του δικαίου και φροντίζει να ακολουθεί τις εξελίξεις. Για περισσότερες πληροφορίες και ραντεβού καλέστε και μιλήστε με εξειδικευμένο δικηγόρο στα τηλ: 210 8811903 και 6932455478.
ΨΕΥΤΙΚΟΙ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟΙ ΣΤΑ ΜΕΣΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΔΙΚΤΥΩΣΗΣ, ΠΑΡΕΝΟΧΛΗΣΗ ΚΑΙ ΠΡΟΣΒΟΛΗ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑΣ
Είναι γνωστό ότι στις μέρες μας τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης (facebook, Instagram, twitter κλπ) έχουν καταστεί αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής αν όχι όλων τουλάχιστον των περισσοτέρων από μας. Και ναι, η χρήση των εν λόγω μέσων έχει τη δυνατότητα να μας φέρει κοντά με ανθρώπους, τους οποίους είτε γνωρίζουμε είτε όχι, και να διατηρούμε μια αρμονική και ανθρώπινη επικοινωνία στα όρια του επιθυμητού. Εύκολα θα διαπίστωνε κανείς ότι η λογική χρήση τους μόνο καλές συνέπειες θα μπορούσε να έχει.
Δυστυχώς όμως, όπως συμβαίνει σε κάθε περίπτωση, που έχει την θετική και συγχρόνως και την αρνητική της όψη, έτσι κι εδώ υπάρχει και η άλλη πλευρά του νομίσματος, καθώς από την μη σωστή χρήση των μέσων ελλοχεύουν σημαντικοί κίνδυνοι. Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις ανθρώπων, ενηλίκων και ανηλίκων, που έχουν πέσει θύματα παραπλάνησης, περαιτέρω παρενόχλησης και κατά συνέπεια προσβολής προσωπικότητας. Παρατηρείται πολύ συχνά το φαινόμενο χρήστες να εμφανίζονται με ψεύτικο όνομα και ψεύτικη φωτογραφία και να παρουσιάζουν στα υποψήφια «θύματά» τους ένα παντελώς ψεύτικο προφίλ. Αναρωτιέται κανείς γιατί γίνεται χρήση του όρου «θύματα»… Γιατί είναι αποδεδειγμένο ότι στην πλειοψηφία των περιπτώσεων αυτών, και δη ψεύτικου προφίλ, ο «δράστης» έχει σαν απώτερο σκοπό και στόχο την εξαπάτηση του «θύματος», και σε αρκετές περιπτώσεις μάλιστα την κάρπωση περιουσιακού οφέλους.
Καθώς μάλιστα τα κρούσματα εξαπάτησης άρχισαν να αυξάνονται ραγδαία, κρίθηκε σκόπιμη και η επέμβαση της Δικαιοσύνης. Έχουμε πολλές περιπτώσεις αποφάσεων και με την διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων, που έχουν επιβάλλει την παύση επικοινωνίας με το «θύμα» (διά ζώσης, τηλεφωνικά), την απαγόρευση να το προσεγγίζει ο δράστης σε απόσταση μικρότερη των πενήντα (50) μέτρων και την απαγόρευση να προβαίνει με οποιονδήποτε τρόπο στο διαδίκτυο σε αναρτήσεις προσβλητικές της προσωπικότητάς του. Σε πολλές περιπτώσεις βέβαια οι δράστες απειλούνται και με χρηματική ποινή και με προσωπική κράτηση για κάθε παραβίαση των όρων αυτών!!!
Η δημιουργία ψεύτικων λογαριασμών και παρενοχλήσεων μπορεί να μην αποκαθίσταται μόνο με ασφαλιστικά μέτρα και με την έκδοση προσωρινής διαταγής του Προέδρου Πρωτοδικών. Αρκετές φορές επαναλήφθηκε ακόμα πιο άσχημα, δηλαδή ο «δράστης» δημιούργησε νέους ψεύτικους λογαριασμούς στο όνομα του «θύματος» ή τρίτων προσώπων στη διαδικτυακή πλατφόρμα «Instagram», όπου καταχώρησε συνομιλίες, στις οποίες φέρεται να συμμετέχει και το «θύμα» με προσβλητικό για τον ίδιο περιεχόμενο!!!!
Στις περιπτώσεις που η παρενόχληση γίνεται πιο έντονη, το θύμα μπορεί να ζητήσει και αποζημίωση για την βλάβη που υφίσταται καθώς και να κάνει ποινικό δικαστήριο για όποια παράβαση αποφάσεων ή διάπραξη άλλων αδικημάτων όπως απάτης, συκοφαντικής δυσφήμισης, παραβίαση προσωπικών δεδομένων κλπ.
Για περισσότερες πληροφορίες και ραντεβού καλέστε στο δικηγορικό γραφείο και μιλήστε με εξειδικευμένο δικηγόρο –διαμεσολαβητή στα τηλ: 210 8811903, 6932455478.
Η γενική απαγόρευση των μετακινήσεων που έχει επιβληθεί στην Ελλάδα από την 23η.03.2020 αποτελεί ένα μέτρο απαραίτητο για την αποφυγή της εξάπλωσης του κορωνοϊού στη Χώρα μας, η ανάγκη του οποίου δεν χρειάζεται εξηγήσεις και η αποτελεσματικότητά του επιβεβαιώνεται διαρκώς από τις εκτιμήσεις των ιθυνόντων για αισιόδοξη πορεία της Ελλάδας, εν συγκρίσει μάλιστα με λοιπές Ευρωπαϊκές (και μη) χώρες, όπου δυστυχώς η κατάσταση έχει υπερβεί τα εσκεμμένα.
Παρά ταύτα, η ανάγκη για μετακίνηση για πολλούς συμπολίτες μας είναι πολύ συχνά ανυπέρβλητη και δεν μπορεί να αναβληθεί. Αντιμετωπίζεται πολύ συχνά το εξής πρόβλημα: ο λόγος για τον οποίο η μετακίνηση πρέπει να πραγματοποιηθεί να είναι τόσο ειδικός ή συγκεκριμένος που να μην μπορεί να εναρμονιστεί πλήρως με έναν από τους συγκεκριμένους λόγους μετακίνησης που προβλέπονται επί του παρόντος ή τα κριτήρια των οργάνων ελέγχου να είναι εξαιρετικά αυστηρά. Η κατεπείγουσα θέση σε εφαρμογή των περιοριστικών μέτρων μετακίνησης έχει δημιουργήσει αρκετά προβλήματα, όπως αποδεικνύει αφ’ ενός η από 26.03.2020 συμπληρωματική υπουργική απόφαση που προσέθεσε τρεις λόγους στους ήδη υπάρχοντες (μετάβαση σε δημόσια υπηρεσία, μεταφορά από και προς τον τόπο εργασίας συζύγου ή συγγενούς πρώτου βαθμού, εφ’ όσον υφίσταται σχετική ανάγκη και μετάβαση για σίτιση αδέσποτων ζώων), ενώ πηγές από την αστυνομία αναφέρουν ότι σε ορισμένες περιπτώσεις που ενώ η ανάγκη είναι πρόδηλη αλλά η πρόβλεψη του νόμου ελλιπής, επιδεικνύουν κατανόηση στους «δυνητικούς» παραβάτες. Από την άλλη, μία δυστυχής πραγματικότητα είναι το γεγονός ότι πλήθος αστυνομικών επιδεικνύουν υπερβάλλοντα ζήλο κατά τη διενέργεια των ελέγχων, απαιτώντας πλήθος εγγράφων από τους μετακινούμενους ή ερμηνεύοντας αυστηρά και συσταλτικά τον νόμο, ώστε να είναι αναπόδραστη η επιβολή του προστίμου των 150 ευρώ. Υπενθυμίζεται ότι το μέτρο αυτό δεν είναι εισπρακτικό, αλλά σκοπό έχει να αποτελέσει αντικίνητρο για τις άσκοπες μετακινήσεις, όπως παραδέχονται και οι αστυνομικές αρχές.
Έτσι, αποτελεί συχνό φαινόμενο να επιβάλλονται πρόστιμα σε ελεύθερους επαγγελματίες κι αυτοαπασχολούμενους όταν οι ανάγκες της εργασίας τους (και της επιβίωσής τους) τους οδηγούν μακριά από τον τόπο εργασίας τους ή και εκτός έδρας,σε εργαζόμενους που δεν έχουν προλάβει να αποκτήσουν την έγγραφη βεβαίωση του εργοδότη τους και την έχουν π.χ. μόνον σε φωτογραφία και σε συγγενείς και συζύγους εργαζομένων που μεταφέρουν τους ανθρώπους τους προς και από την εργασία τους, καθώς η ύπαρξη ανάγκης ερμηνεύεται εξαιρετικά αυστηρά. Φαίνεται δηλαδή ότι σε πολλές περιπτώσεις το κίνητρο για το πρόστιμο δεν είναι η αποτροπή των άσκοπων μετακινήσεων, αλλά αντιθέτως η είσπραξη προστίμων, τα οποία έχουν ήδη υπερβεί πανελλαδικά τις 7.000 μεμονωμένες περιστάσεις. Τούτο εξαναγκάζει όμως πολλούς συμπολίτες μας που έχουν ανάγκη να μετακινηθούν να καλούνται να επιλέγουν μεταξύ του ρίσκου της επιβολής του προστίμου και την ανάγκης που πρέπει να ικανοποιήσουν, κλίνοντας πολλές φορές στην εκ προοιμίου αποδοχή ενός (άδικου) προστίμου.
Για τον σκοπό αυτό, είναι σκόπιμο οι συμπολίτες μας να έχουν υπόψη ότι, όταν τους επιβάλλεται ένα άδικο πρόστιμο, ένα πρόστιμο που οφείλεται περισσότερο στο ζήλο και την αυστηρότητα των κριτηρίων του ελέγχοντος οργάνου κι όχι στο νόμο, δικαιούνται, εντός τριών ημερών από την επιβολή του προστίμου, να καταθέσουν ένσταση κατά αυτού στον διοικητή του αρμόδιου αστυνομικού τμήματος. Και μάλιστα, για να μην εξαναγκαστούν οι συμπολίτες μας να προβούν σε μετακίνηση για τον σκοπό αυτό και να αντιμετωπίσουν έναν ενδεχόμενα αυστηρό έλεγχό, τονίζεται ότι έχουν τη δυνατότητα να αποστείλουν την ένσταση αυτή τόσο με FAX όσο και με ηλεκτρονικό μήνυμα (άρθρο 104 παρ. 2 του Κ.Ο.Κ.). Σύμφωνα δε με τον Κώδικα Διοικητικής Διαδικασίας (άρθρ. 4), η υπηρεσία οφείλει να απαντήσει εντός 50 ημερών κι αν δεν το πράξει, ο πολίτης μπορεί να κλιμακώσει τις ενέργειές του, το οποίο συνεπάγεται ενδεχομένως πειθαρχικές και διοικητικές κυρώσεις για τα αρμόδια όργανα.
Σε αυτούς τους χαλεπούς καιρούς είναι σημαντικό να μην απολέσουμε την ανθρωπιά μας, καθόσον τα μέτρα που έχουν παρθεί συντείνουν μεν στην προστασία όλων μας, αλλά τούτο δεν σημαίνει ότι πρέπει να ανεχόμαστε άδικους και εσκεμμένους ελέγχους που δεν αναγνωρίζουν την ύπαρξη ανάγκης, χρησιμοποιούν άπιαστα και εντελώς αυστηρά κριτήρια για τη διενέργεια του ελέγχου και υπερβαίνουν τα όρια της αποτροπής των άσκοπων μετακινήσεων, ώστε να επιδοθούν ορισμένοι «ζηλωτές» σε ένα απάνθρωπο κυνήγι επιβολής προστίμων αδιακρίτως ύπαρξης ανθρώπινης ανάγκης. Η ευσυνειδησία είναι υποχρέωση και των πολιτών και των οργάνων τάξης και ασφάλειας. Είναι άδικο συνάνθρωποί μας να αποδέχονται τον κίνδυνο να καταβάλουν ένα πρόστιμο που δεν οφείλουν, όταν καλούνται να καλύψουν ανάγκες, καθημερινές ή έκτακτες, εργασιακές ή προσωπικές, οι οποίες τους εξωθούν όχι σε άσκοπες, αλλά σε όλως απαραίτητες μετακινήσεις.
Για περισσότερες πληροφορίες και ραντεβού καλέστε στο δικηγορικό γραφείο και μιλήστε με εξειδικευμένο δικηγόρο στα τηλ: 210 8811903, 6932455478.
Με ακέραιο το αίσθημα ευθύνης μας απέναντι στους συμπολίτες μας κι ενόψει της πρωτόγνωρης για τη Χώρα μας συγκυρίας, θα θέλαμε να επισημάνουμε πως για την καλύτερη δυνατή εξυπηρέτηση των εντολέων μας, σκόπιμη είναι η ταχύτερη δυνατή επικοινωνία με το γραφείο μας, ώστε να δρομολογηθεί άμεσα ο προγραμματισμός των υποθέσεών σας.
Η επανεκκίνηση των δικαστηρίων και των αρμόδιων αρχών θα σημάνει την αναπόδραστη συσσώρευση υποθέσεων, κι ως εκ τούτου η προηγούμενη σύνταξη προγραμματισμού και η θέση προτεραιότητας είναι απαραίτητη για την καλύτερη δυνατή κινητοποίηση των απαραίτητων διαδικασιών ώστε να μη διακινδυνεύσει η απώλεια προθεσμιών και κάθε είδος νομικής προφύλαξης (επί παραδείγματι απέναντι σε ζητήματα που αφορούν επιχειρηματικές-εμπορικές ανάγκες, μηνύσεις, πλειστηριασμούς, διατροφές, αποζημιώσεις, διεκδικήσεις, υποθέσεις κληρονομιών, ακινήτων, πνευματικής ιδιοκτησίας, ρύθμισης δανείων, διαζύγια και πολλά άλλα).
Η μεγάλη καθυστέρηση στην ενημέρωσή μας και την οργάνωση της εκάστοτε υπόθεσης μπορεί να αποδειχθεί εξαιρετικά επιζήμια για εσάς, καθώς ενδεχομένως δεν θα υπάρχει ικανός χρόνος συγκέντρωσης εγγράφων και σύνταξης δικογράφων, γι’ αυτό σας παρακαλούμε όπως μεριμνήσετε άμεσα για την δρομολόγηση των θεμάτων που σας αφορούν.
Επικοινωνήστε μαζί μας τηλεφωνικά ή με email ώστε άμεσα και υπεύθυνα να εξυπηρετήσουμε όπως κάθε υπόθεση απαιτεί για να την κερδίσουμε.
Για περισσότερες πληροφορίες μιλήστε με εξειδικευμένο δικηγόρο στα τηλ: 210 8811903, 6932455478.
vs. ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΠΡΟΣΩΠΙΚΩΝ ΔΕΔΟΜΕΝΩΝ
Την ελληνική κοινή γνώμη συχνά απασχολούν εξωδικαστικές και δικαστικές διαμάχες μεταξύ προσώπων με «επιφάνεια», όπως πολιτικοί και celebrities του καλλιτεχνικού χώρου, με τον Τύπο, είτε με την πιο παραδοσιακή του μορφή (εφημερίδες, περιοδικά κλπ) είτε με πιο σύγχρονες φόρμες (π.χ. ηλεκτρονικές σελίδες δημοσιογραφικού ή/και σατιρικού περιεχομένου). Στις περιπτώσεις αυτές, θίγονται ζητήματα όπως η προστασία της προσωπικότητας, η προστασία των προσωπικών δεδομένων και συχνότατα, τίθεται αίτημα αποζημίωσης, ενίοτε κι αρκετά υψηλής.
Αρχικά, πρέπει να ειπωθεί ότι η προσωπικότητα είναι ένα από τα σημαντικότερα έννομα αγαθά για τον Έλληνα Νομοθέτη, και η προστασία της επιτυγχάνεται είτε με την ποινικοποίηση των προσβλητικών συμπεριφορών (δυσφήμηση, εξύβριση κοκ.)είτε με την χορήγηση στον παθόντα του δικαιώματος να αξιώσει στα αστικά δικαστήρια την παύση της προσβλητικής συμπεριφοράς, την ικανοποίηση της ηθικής του βλάβης είτε με πράξεις (όπως δημόσια συγγνώμη, ανασκευή δηλώσεων, απόσυρση δημοσιευμάτων) είτε με την καταβολή χρηματικού ποσού. Άλλωστε, πρέπει να θυμάται κανείς ότι αυτού του είδους οι προσβολές έχουν, όπως αναφέρθηκε, ποινικό χαρακτήρα, κι ως άδικες πράξεις (αδικοπραξίες) παρέχουν δικαίωμα στον παθόντα να αξιώσει ούτως ή άλλως, τη χρηματική του αποζημίωση.
Χαρακτηριστικά παραδείγματα «παράνομων» συμπεριφορών είναι η ανάρτηση σχολίων με υβριστικό περιεχόμενο, η εκπομπή ειδήσεων με συκοφαντικό χαρακτήρα, η δημοσίευση άρθρου που στοχεύει και προσβάλει ένα πρόσωπο. Η ραγδαία εξέλιξη της τεχνολογίας, με την οποία δημιουργούνται διαρκώς νέες μορφές επικοινωνίας, νέες πλατφόρμες ανταλλαγής απόψεων και νέα φόρα που επιτρέπουν την διάδοση ειδήσεων και ιδεών, δημιουργεί ταυτόχρονα διαρκώς και νέες μορφές «προσβολών», υποβοηθούμενες συχνά από την ανωνυμία που τόσο εύκολα προσφέρει ιδιαίτερα το διαδίκτυο.
Από την άλλη, τα προσωπικά δεδομένα αφορούν κάθε πληροφορία σχετική με συγκεκριμένο πρόσωπο και περιλαμβάνει μία πολύ μεγάλη γκάμα στοιχείων που αφορούν πχ. στη σωματική, γενετική, οικονομική, πολιτική ή κοινωνική ταυτότητα του προσώπου. Αυτά τα στοιχεία, ως άμεσα συνδεδεμένα με την ιδιωτική ζωή και την όλως προσωπική σφαίρα του εκάστοτε υποκειμένου, προστατεύονται όχι μόνον από τον Έλληνα, αλλά πλέον και από τον Ευρωπαίο Νομοθέτη, με τον γνωστό πλέον GDPR (Γενικό Κανονισμό για την Προστασία Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα). Έτσι, απαγορεύεται η συλλογή, καταχώριση, αποθήκευση, αλλά και χρήση και διαβίβαση τέτοιων στοιχείων από τρίτους. Στην προκείμενη θεματική, η χρήση πχ. φωτογραφιών του υποκειμένου δίχως τη συγκατάθεσή του υπάγεται στην προστασία αυτή, ιδίως εάν σκοπός της είναι η ανάδειξη σε δημόσιο φόρουμ κάποιου στοιχείου που αφορά στην ιδιωτική σφαίρα του υποκειμένου.
Παρά ταύτα, πρέπει να γίνει μνεία και σε τούτο: τα πρόσωπα με ιδιαίτερη «επιφάνεια», δηλαδή αυτά τα οποία λόγω της εργασίας τους απολαμβάνουν εξαιρετικής, εν συγκρίσει με τον μέσο πολίτη, δημοσιότητας, δεν μπορούν να απολαμβάνουν της ίδιας προστασίας με τον μέσο ακριβώς πολίτη. Διότι, αυτή ακριβώς η δημοσιότητα που τους φέρνει στο επίκεντρο της προσοχής σημαίνει ότι συγκεκριμένες πτυχές της προσωπικότητάς τους τα ίδια τα πρόσωπα τις φέρνουν στο προσκήνιο. Ό, τι δημοσιοποιείται από το ίδιο το πρόσωπο δεν μπορεί αργότερα να προστατευθεί λόγω «ιδιωτικού χαρακτήρα». Αυτό ισχύει πολύ περισσότερο για πρόσωπα του πολιτικού χώρου, τα οποία, σε ένα ευνομούμενο κράτος, πρέπει να κρίνονται από τους πολίτες, ήτοι τους εκπροσωπούμενους από αυτά, για ζητήματα που αφορούν όχι μόνο για την πολιτική τους δραστηριοποίηση, αλλά και για το ήθος και τον χαρακτήρα τους.
Η γραμμή είναι πάντα λεπτή, ιδίως όταν πρόκειται για σάτιρα. Από τη μία, η κριτική, ακόμη και σφοδρή, σε πρόσωπα που απολαμβάνουν δημοσιότητας, ιδίως λόγω απασχόλησής τους στον πολιτικό βίο της χώρας, είναι θεμιτή και ούτε μπορεί ούτε και πρέπει να λογοκρίνεται αδιακρίτως, αφού τούτο αντίκειται στην ελευθερία της έκφρασης. Από την άλλη, η προσωπικότητα και η αξιοπρέπεια του ανθρώπου πρέπει πάντα να προστατεύεται, και υπό την κάλυψη της σάτιρας δεν είναι θεμιτό να προσβάλλεται, εντελώς κακοπροαίρετα και με κακόβουλη μόνο διάθεση, η τιμή και η αξία ενός προσώπου.
Για περισσότερες πληροφορίες και ραντεβού καλέστε στο δικηγορικό γραφείο και μιλήστε με εξειδικευμένο δικηγόρο στα τηλ: 210 8811903, 6932455478.
ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΘΟΥΝ ΩΣ ΑΠΟΔΕΙΚΤΙΚΑ ΜΕΣΑ ΣΥΝΟΜΙΛΙΕΣ ΣΤΟ MESSENGERΚΑΙ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΣΤΟ FACEBOOKΣΤΗΝ ΠΟΙΝΙΚΗ ΔΙΚΗ;
Κάθε πολίτης έχει δικαίωμα να προστατεύεται η ιδιωτικότητά του, η ελεύθερη επικοινωνία του και γενικότερα τα προσωπικά του δεδομένα. Αυτό το δικαίωμά του κατοχυρώνεται και στο Σύνταγμα, στο άρθρο 9Α, όσον αφορά την προστασία των προσωπικών δεδομένων και στο άρθρο 19 παρ. 1, όσον αφορά το απόρρητο των επικοινωνιών. Αυτή η προστασία όμως δεν είναι, ούτε και πρέπει να είναι απόλυτη, ιδίως όταν η μη χρήση των προσωπικών δεδομένων αυτών θα μπορούσε να οδηγήσει σε προσβολή άλλων (Συνταγματικών) δικαιωμάτων.
Χαρακτηριστική περίπτωση αποτελεί η ποινική διαδικασία, όπου διακινδυνεύεται όχι απλώς η τιμή και η υπόληψη του κατηγορουμένου – το έννομο αγαθό που προστατεύεται κατά κόρον από τους περιορισμούς στη χρήση των προσωπικών δεδομένων – αλλά και η ίδια του η προσωπική του ελευθερία, από μία ενδεχόμενη καταδίκη. Πρόκειται δηλαδή για μία σύγκρουση αντικρουόμενων δικαιωμάτων, όπου ο ποινικός Δικαστής καλείται να λάβει υπόψη αφ’ ενός την προστασία της ανθρώπινης αξιοπρέπειας του ατόμου, αφ’ ετέρου δε το δικαίωμα του κατηγορουμένου στη δίκαιη δίκη, και να σταθμίσει τα δικαιώματα και τα συμφέροντα αυτά, βασιζόμενος στην αρχή της αναλογικότητας, αφού εδώ έχουμε σύγκρουση θεμελιωδών αρχών που προστατεύει το Σύνταγμα.
Μία τέτοια περίπτωση ακριβώς κλήθηκε να κρίνει το Μεικτό Ορκωτό Δικαστήριο Ηρακλείου, η οποία εξέδωσε την πρόσφατη υπ’ αριθμ. 21/2019 απόφασή του. Στο πλαίσιο της υπόθεσης αυτής, προσκομίστηκαν από το συνήγορο υπεράσπισης φωτογραφίες εξηγμένες από αναρτήσεις στο Facebook, καθώς και συνομιλίες εξηγμένες από λογαριασμό Messenger. Τα στοιχεία αυτά ο συνήγορος της πολιτικής αγωγής ζήτησε να μην ληφθούν υπόψη από το Δικαστήριο, γιατί θα έπρεπε να θεωρηθούν παράνομα αποδεικτικά μέσα.
Το Δικαστήριο έκανε δεκτό ότι, όσον αφορά τα γραπτά μηνύματα, πράγματι εμπίπτουν στην Συνταγματική προστασία των άρθρων 9 και 19 του Συντάγματος, αλλά και στην ΕΣΔΑ, άρθρο 8, και πράγματι κατά κανόνα απαγορεύεται η χρήση των αποδεικτικών αυτών μέσων. Παρά ταύτα, εάν προσκομίζονται από τους ίδιους τους συνομιλούντες κι αντιδίκους, δεν πρέπει να θεωρούνται παράνομα αποδεικτικά μέσα. Από την άλλη, αν προσκομίζονται από τρίτους, τότε είναι πράγματι παράνομο αποδεικτικό μέσο, το οποίο υπό πολύ αυστηρές μόνο προϋποθέσεις μπορεί να ληφθεί υπόψη, και συγκεκριμένα μόνον εάν ο κατηγορούμενος δεν έχει κανένα άλλο αποδεικτικό μέσο για να αποδείξει τους ισχυρισμούς του και συνάμα την αθωότητά του.
Από την άλλη, διαφορετική είναι η αντιμετώπιση των δημοσιευμένων φωτογραφιών στο Facebook: το Δικαστήριο έκρινε ότι οι χρήστες της συγκεκριμένης πλατφόρμας αποδέχονται προδιατυπομένους όρους κι έτσι λαμβάνουν γνώση ότι κάθε χρήστης του Facebook μπορεί να έχει πρόσβαση στο περιεχόμενο που δημοσιεύεται από τους ίδιους. Επομένως, ο ίδιος ο χρήστης που δημοσιοποιεί τη φωτογραφία απεμπολεί την προστασία που διαφορετικά θα του παρείχε ο νόμος, αφού συνάγεται κατά τεκμήριο ότι επιθυμεί την κοινοποίησή της στο ευρύτερο κοινό. Έτσι, η δημοσιευμένη στο Facebook φωτογραφία δεν αποτελεί παράνομο αποδεικτικό μέσο.
Σημειωτέον προηγούμενη προηγούμενη απόφαση του ίδιου δικαστηρίου, ήτοι η υπ’ αριθμ. 8/2019 απόφαση του Μ.Ο.Δ. Ηρακλείου δέχτηκε ότι «τα μηνύματα μέσω των δικτύων κοινωνικής δικτύωσης δεν πρέπει, καταρχήν, να θεωρούνται παράνομα αποδεικτικά μέσα και πως δεν προσβάλλονται τα δικαιώματα της ελεύθερης επικοινωνίας και του απορρήτου, όταν προσκομίζονται από τους ίδιους τους αντιδίκους και συνάμα συνομιλούντες μέσω αυτών στο πλαίσιο δικαστικής μεταξύ τους διένεξης.».
Επίσης η απόφαση ολομέλειας Αρείου Πάγου (Α.Π. Ολομ. 1/2017) έκανε δεκτό πως η προστασία της ιδιωτικής ζωής και των προσωπικών δεδομένων δεν είναι απόλυτη αλλά δύναται να περιοριστεί εφόσον αυτό επιβάλλεται από λόγους δημοσίου συμφέροντος ή εάν η άσκησή τους προσβάλλει ανώτερα δικαιώματα τρίτων. Αλλά και
Έτσι, κινούμενες προς τη σωστή κατεύθυνση, αυτή της προστασίας των δικαιωμάτων των κατηγορουμένων, οι ανωτέρω αποφάσεις δέχονται ως αποδεικτικά μέσα συνομιλίες και φωτογραφίες που ανταλλάσσουν οι χρήστες-διάδικοι στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Για περισσότερες πληροφορίες και ραντεβού καλέστε στο δικηγορικό γραφείο και μιλήστε με εξειδικευμένο δικηγόρο στα τηλ: 210 8811903, 6932455478.
ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ YOUTUBE. ΑΠΟΡΡΗΤΑ και αποζημιώσεις. Ποινικές ευθύνες.
Το YouTube είναι ίσως η πιο δημοφιλής πλατφόρμα αποθήκευσης και αναπαραγωγής οπτικοακουστικού υλικού, με τον μηνιαίο αριθμό επισκέψεων να ανέρχεται σε δεκαψήφιο νούμερο (πάνω από ένα δις). Εκτιμάται ότι κάθε λεπτό ανεβαίνουν 100 ώρες οπτικοακουστικού υλικού, ενώ στην εποχή μας, το τακτικό ανέβασμα υλικού περιεχομένου από άτομα ή ομάδες αποτελεί ένα αρκετά προσοδοφόρο για αρκετούς επάγγελμα και τούτο λόγω της δυνατότητας απόκτησης εσόδων από διαφημίσεις.
Παρά ταύτα, είναι ακριβώς αυτός ο τεράστιος όγκος υλικού που ανεβαίνει διαρκώς στο YouTubeπου καθιστά εκ των πραγμάτων αδύνατη την πλήρη εποπτεία όλου του περιεχομένου της πλατφόρμας από την ίδια την εταιρεία, ώστε να προστατεύει η ίδια τα πνευματικά δικαιώματα που μπορεί να προσβάλλονται, ευθύνη που άλλωστε η ίδια η εταιρεία έχει πολλάκις ενώπιον δικαστικών εδρών αποποιηθεί. Η μόνη περίπτωση που επεμβαίνει το YouTubeείναι όταν λαμβάνει ειδοποίηση κατάργησης περιεχομένου, οπότε πράγματι καταργεί το περιεχόμενο που κρίνεται ότι παραβιάζει δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας. Αν ληφθεί αντίθετη ειδοποίηση, τότε ανοίγεται δίαυλος επικοινωνίας μεταξύ των μερών, ώστε να λυθεί η υπόθεση δικαστικά.
Γενικώς είναι εξαιρετικά εύκολο να θιγούν πνευματικά δικαιώματα από περιεχόμενο που ανεβαίνει στο YouTube. Από το ανέβασμα π.χ. ολόκληρων ταινιών ή δίσκων μουσικής δίχως την άδεια των δημιουργών, που είναι οι πλέον κατάφωρες, προφανείς κι έκδηλες περιπτώσεις έως τη χρήση αποσπασμάτων τραγουδιών ή αποσπασμάτων αυτών των ταινιών από χρήστες κατά την παραγωγή των δικών τους βίντεο, που είναι πιο δύσκολο να εντοπιστεί.
Αν κάποιος χρήστης επιθυμεί να αναρτήσει περιεχόμενο που περιλαμβάνει πράγματι απόσπασμα έργου ή ολόκληρο έργο που προστατεύεται από πνευματικά δικαιώματα και θέλει να αποφύγει να θίξει τα δικαιώματα αυτά, θα πρέπει να κάνει την ανάρτηση του περιεχομένου του με έναν από τους δύο ακόλουθους τρόπους:
1.Να λάβει άδεια χρήσης απευθείας από τον δημιουργό. Άλλωστε, ένας δημιουργός μπορεί να βρίσκει ούτως ή άλλως επικερδή μία περαιτέρω προώθηση του περιεχομένου του, για λόγους π.χ. διαφημιστικούς,
2. Να κάνει την λεγόμενη ορθή χρήση, σύμφωνα με την οποία, υπό προϋποθέσεις είναι επιτρεπτή η χρήση του περιεχομένου, μολονότι προστατεύεται από πνευματικά δικαιώματα. Τέτοια είναι π.χ. η χρήση για μη κερδοσκοπικούς εκπαιδευτικούς σκοπούς, εν αντιθέσει με την εμπορική χρήση.
Πρέπει να τονιστεί ότι σε περίπτωση που αναρτηθεί περιεχόμενο που προσβάλει πνευματικά δικαιώματα, η απλή αναγραφή ότι ο αναρτών χρήστης δεν είναι ο κάτοχος των δικαιωμάτων αυτώνή ότι δεν έχει κερδοσκοπικό σκοπό ή ότι δεν έχει πρόθεση να προσβάλει τα ως άνω δικαιώματα δεν καλύπτεται νομικά, αν δεν έχει εξασφαλίσει την απαιτούμενη άδεια. Αντίθετα, η άδεια (ή άδειας) που λήφθηκε θα πρέπει να αναφέρεται ρητώς και να αφορά σε κάθε στοιχείο του περιεχομένου του οποίου δημιουργός δεν είναι ο αναρτών χρήστης.
Η παραβίαση δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας η οποία μπορεί διαφορετικά να συντελεστεί, συνεπάγεται αστικές, αλλά και ποινικές κυρώσεις για τον χρήστη που θίγει το δικαίωμα του δημιουργού. Το γεγονός ότι οι χρήστες του YouTube έρχονται πολύ συχνά ενώπιοι με περιεχόμενο που άνευ άδειας κατάφωρα θίγει πνευματικά δικαιώματα τρίτου δεν αποτελεί επιχείρημα υπέρ μίας ακόμη παραβίασης (αρχή «ουκ ισότης εν τη παρανομία»). Οι δε ποινές και οι αποζημιώσεις είναι μεγάλες.
Υπάρχει βέβαια και η περίπτωση της άδειας CreativeCommons, την οποία παραχωρούν δημιουργοί πρωτότυπου περιεχομένου όταν αναρτούν υλικό τους στο YouTube, η οποία εκ προοιμίου επιτρέπει τη χρήση αυτού του περιεχομένου σε καινούργιο υλικό και περιεχόμενο άλλων χρηστών. Αυτό το υλικό μπορεί να χρησιμοποιηθεί, στις πλείστες των περιπτώσεων, ελεύθερα. Από την άλλη, οι δημιουργοί έχουν δυνατότητα να προστρέξουν στη Μουσική Βιβλιοθήκη και να αναζητήσουν τραγούδια ελεύθερα προς χρήση, δίχως προηγούμενη άδεια των δημιουργών τους (π.χ. κλασική μουσική).
Σημειωτέον ότι είναι διαφορετικό πράγμα η προσβολή δικαιώματος πνευματικής ιδιοκτησίας και διαφορετικό η λεγόμενη παραβίαση απορρήτου. Εάν πχ κάποιος χρήστης αναρτήσει υλικό που αφορά σε προσωπικές πτυχές τρίτου προσώπου (φωτογραφίες, ηχογραφημένες συνομιλίες κοκ) δίχως τη γνώση ή τη συγκατάθεσή του, τότε πρόκειται για περίπτωση παραβίασης απορρήτου, οπότε και γίνεται καταγγελία στον ιστότοπο, ενώ παράλληλα μπορεί να διεκδικηθεί ενώπιον της δικαιοσύνης αποζημίωση για προσβολή της προσωπικότητας (της «εικόνας» του προσώπου) και για την συνεπαγόμενη ηθική βλάβη κατά τα οριζόμενα στον Αστικό Κώδικα.
Για περισσότερες πληροφορίες και ραντεβού καλέστε στο δικηγορικό γραφείο και μιλήστε με εξειδικευμένο δικηγόρο στα τηλ: 210 8811903, 6932455478.
Ανθια Κορελα - Δικηγορος παρ' Αρειω Παγω 