ΤΟ ΙΣΧΥΡΟΤΕΡΟ «ΑΤΟΥ» ΤΗΣ ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΗΣ
Η διαπραγμάτευση των οφειλών με τους πιστωτές, είτε πρόκειται για Τράπεζες είτε (ιδίως) για εταιρείες διαχείρισης απαιτήσεων εκ μέρους των funds του εξωτερικού, μπορεί να αποδειχθεί μία εξαιρετικά κοπιώδης, απαιτητική και άκρως χρονοβόρα διαδικασία. Η αυξημένη – κι ανεξέλεγκτη – διωκτική διάθεση των πιστωτών που διαπιστώνουμε τους τελευταίους μήνες, οι εξωφρενικοί όροι ρύθμισης που θέτουν και η αδιαφορία και αδιαλλαξία τους απέναντι στα αιτήματα των οφειλετών τους έχουν δημιουργήσει ένα πεδίο εξαιρετικά δύσκολο να πλοηγηθεί κανείς, δίχως τις κατάλληλες γνώσεις και εργαλεία.
Όπως έχουμε επισημάνει κι άλλες φορές, η διαπραγμάτευση είναι κι αυτή, ένα – υπό οικονομικούς όρους – «παίγνιο», όπου μείζονα ρόλο παίζουν τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα της κάθε πλευράς. Στην αρχή της διαπραγμάτευσης, την ισχύ έχει κατά κανόνα ο πιστωτής, καθώς διαθέτει τόσο την επικρεμάμενη πάνω από τον οφειλέτη απαίτηση όσο και τα νομικά εργαλεία για να αξιώσει την ικανοποίησή της, ώστε ο οφειλέτης να βρίσκεται μονίμως «αμυνόμενος».
Και μολονότι η επιτυχής νομική οχύρωση του οφειλέτη και ακόμη και η απόκρουση νομικών ενεργειών εκτέλεσης των πιστωτών (π.χ. με Ανακοπές κατά Διαταγών Πληρωμής ή και κατασχέσεων) μπορεί να φέρει τον οφειλέτη πιο κοντά σε μία συμφέρουσα και βιώσιμη ρύθμιση, αυτός δυστυχώς δεν είναι πάντοτε ο κανόνας και είναι πολύ πιθανό ο πιστωτής να διεξάγει εναντίον του οφειλέτη ψυχολογικό πόλεμο προχωρώντας επανειλημμένα σε ενέργειες εκτέλεσης (διαταγές πληρωμής, κατασχέσεις τραπεζικών λογαριασμών, ακινήτων κλπ και προγραμματισμό πλειστηριασμού), μέχρις της εξαντλήσεως, ψυχικής αλλά και οικονομικής, του οφειλέτη και της συνομολόγησης όλων των όρων που προσφέρει ο πιστωτής, κατά κανόνα σκληρών, υπερβολικά δεσμευτικών και συχνά αδύνατον να εξυπηρετηθούν σε βάθος χρόνου κι άρα μη βιώσιμων για τον οφειλέτη.
Παρά ταύτα, υπάρχει τρόπος ο οφειλέτης, ήδη από την αρχή της διαπραγμάτευσης ή και πριν από την έναρξή της, να ανατρέψει την κατάσταση υπέρ του και να προβεί ο ίδιος σε μία άκρως επιθετική κίνηση κατά του πιστωτή του, φέρνοντας τον ίδιο σε κατάσταση άμυνας· πρόκειται για την Αρνητική Αναγνωριστική Αγωγή, ακολούθως προς την οποία ο οφειλέτης αξιώνει να αναγνωριστεί ένα συγκεκριμένο (αρνητικό) γεγονός: ότι η οφειλή του είναι σημαντικά χαμηλότερη από αυτήν που διεκδικεί ο πιστωτής του!
Ειδικότερα, οι συγκεκριμένες Αγωγές συντάσσονται στη βάση προηγηθείσας Οικονομοτεχνικής Έκθεσης – Μελέτης από ειδικευμένο στο αντικείμενο οικονομολόγο, ο οποίος λαμβάνει γνώση του συνόλου των σχετικών με την οφειλή εγγράφων (τα οποία έγγραφα οι πιστωτές υποχρεούνται εκ του νόμου να παραδίδουν στους οφειλέτες) και διαπιστώνει το ποσοστό κατά το οποίο πρέπει να μειωθεί η οφειλή, να γίνει διαγραφή ποσών που φέρονται ότι οφείλονται από τον δανειολήπτη. Με βάση, λοιπόν, την συνταχθείσα Έκθεση, διαμορφώνεται και το περιεχόμενο της Αρνητικής Αναγνωριστικής Αγωγής, η οποία απευθύνεται στη Δικαιοσύνη, προβάλλοντας τόσο οικονομικά όσο και νομικά επιχειρήματα, τα οποία αποδεικνύουν την ανακρίβεια της απαιτούμενης από τον πιστωτή οφειλής.
Συνέπεια της άσκησης της Αρνητικής Αναγνωριστικής Αγωγής είναι η δημιουργία εκκρεμοδικίας ακολούθως προς την οποία εγείρεται ενώπιον της Δικαιοσύνης ζήτημα περί του βεβαίου και εκκαθαρισμένου της οφειλής και καθιστά νομικά πλημμελή την έκδοση Διαταγών Πληρωμής. Παράλληλα, ανατρέπει το τεκμήριο της ορθότητας των εμπορικών βιβλίων των Τραπεζών, στη βάση των οποίων εκδίδονται οι Διαταγές Πληρωμής, κι ως εκ τούτου μπορεί να αποτελέσει και σημαντικό εφόδιο για την απόκρουση εκτελεστικών ενεργειών.
Η άσκηση όμως μίας Αρνητικής Αναγνωριστικής Αγωγής έχει και την παρά πέρα συνέπεια ότι ο πιστωτής κινδυνεύει να αναγνωριστεί ενώπιον της Δικαιοσύνης ότι κατά κυριολεξία «μαγείρεψε» τα λογιστικά του βιβλία κι ότι επιβάρυνε παράνομα την οφειλή του δανειολήπτη. Εν όψει του κινδύνου της έκδοσης μίας τέτοιας απόφασης, και των συνεπειών της, οι πιστωτές είναι πάρα πολύ πιθανό να καθίσουν πιο πρόθυμα στο τραπέζι της Διαπραγμάτευσης.
Σε κάθε περίπτωση, όμως, δεν πρέπει να παροράται ότι ακόμη και η Αρνητική Αναγνωριστική Αγωγή σε αυτές τις περιπτώσεις πρέπει να είναι ένα εργαλείο που να συνοδεύει την διαπραγμάτευση, ώστε να οδηγηθεί ο οφειλέτης σε μία μακροπρόθεσμη, ευνοϊκή, συμφέρουσα και βιώσιμη λύση – και δη το ισχυρότερο. Άλλωστε, περιεχόμενο της Αγωγής στο τέλος είναι η αναγνώριση ενός χαμηλότερου από το αξιούμενο από τον πιστωτή ποσού οφειλής. Αυτό το χαμηλότερο ποσό, επομένως, αποτελεί και την κατά παραδοχή πραγματική οφειλή του δανειολήπτη κι άρα ένα ποσό που θα πρέπει να καταβληθεί.
Έτσι, δέον είναι η Αρνητική Αναγνωριστική Αγωγή να χρησιμοποιηθεί ως φόβητρο κι ως πίεση, ώστε να «πεισθεί» ο πιστωτής του να φέρει τη ρύθμιση στα επιθυμητά πλαίσια για τον οφειλέτη (π.χ. μέσω μίας γενναίας διαγραφής), κι άρα να χρησιμοποιηθεί στο πλαίσιο της διαπραγμάτευσης.
Για περισσότερες πληροφορίες και ραντεβού καλέστε στο δικηγορικό γραφείο και μιλήστε με εξειδικευμένο δικηγόρο – διαμεσολαβητή για διάσωση περιουσίας και αποφυγή πλειστηριασμών στα τηλ: 2108811903, 6932455478.