Συνεπιμέλεια, όροι και αποφάσεις

            Ο νόμος 4800/2021, που επέφερε αλλαγές στο οικογενειακό δίκαιο και εισήγαγε τον όρο «συνεπιμέλεια» στην ελληνική έννομη τάξη, μετρά ήδη 9 μήνες εφαρμογής και έχει ενδιαφέρον να παρατηρήσουμε την θέση της νομολογίας στην αντιμετώπιση του ζητήματος αυτού.

            Γεγονός είναι πως μετά την τροποποίηση του οικογενειακού δικαίου, έχουν αυξηθεί τα αιτήματα των γονέων -που δεν διαμένουν με τα τέκνα τους- να διεκδικήσουν δικαστικά την συνεπιμέλεια, δηλαδή την ουσιαστική «από κοινού» και «εξίσου» επιμέλεια των τέκνων τους, ασκώντας είτε ασφαλιστικά μέτρα είτε τακτική αγωγή.

            Η θέση και ο ρόλος του δικαστή είναι φυσικά να προασπίσει το συμφέρον του ανήλικου τέκνου, να αφουγκραστεί τις πραγματικές ανάγκες αυτού και με δίκαιο τρόπο να προσφέρει την πλέον συμφέρουσα και πρακτικά βιώσιμη λύση, εκτιμώντας κάθε φορά τις ειδικές περιστάσεις. Ο ν. 4800/2021 αποτελεί το νομικό «όχημα» για την επίτευξη μιας ισορροπημένης σχέσης των γονέων με το παιδί τους, καθώς και μιας ισορροπημένης καθημερινότητας για το ίδιο το παιδί, το συμφέρον του οποίου άλλωστε οφείλει και πρέπει να εξυπηρετείται πρωτίστως.

            Η νομολογία που έχει διαμορφωθεί μέχρι σήμερα εφαρμόζει τον ν. 4800/2021 και εξετάζει τον συναισθηματικό δεσμό του τέκνου με τους γονείς του ξεχωριστά, τις δυνατότητες που έκαστος εξ αυτών διαθέτει για την επιμελή φροντίδα και ουσιαστική κάλυψη των αναγκών του ανήλικου, για να υπάρξει έδαφος εφαρμογής της συνεπιμέλειας. Πρέπει αφενός να υπάρχουν κοντινοί τόποι διαμονής των γονέων, ώστε να εξασφαλίζεται η εύκολη και ασφαλής πρόσβαση του παιδιού και στις δύο χωριστές κατοικίες και από αυτές στο σχολείο και τις λοιπές δραστηριότητές του, αφετέρου να τηρούν οι γονείς μεταξύ τους καλές και αρμονικές σχέσεις (ή έστω να διασφαλίζεται ανεκτό επίπεδο συνεννόησης), έτσι ώστε η παράλληλη ύπαρξη δύο κέντρων ζωής του τέκνου να μην αναστατώνει και απορρυθμίζει τη ζωή του ούτε να δημιουργεί σε αυτό ανασφάλεια και ψυχολογική επιβάρυνση, όπως θα συμβαίνει αν βιώνει κλίμα συνεχών εντάσεων και τριβών μεταξύ των γονέων του, καθόσον η συνεπιμέλεια- εναλλασσόμενη ανατροφή απαιτεί κλίμα συνεννόησης και συνεργασίας μεταξύ των γονέων στις επιλογές και στη διαχείριση του ανήλικου κατά τρόπο παραγωγικό, ώστε το παιδί να βιώνει την κατάσταση ήρεμα και χαρούμενα.

         Ως εκ τούτου, υπάρχει πλειάδα δικαστικών αποφάσεων που δέχονται την άσκηση «συνεπιμέλειας», αφού πρώτα έχουν συνεκτιμηθεί και εξεταστεί κατά τα ανωτέρω οι ειδικές περιστάσεις, με κύριο γνώμονα το βέλτιστο συμφέρον του ανήλικου τέκνου. Για να υπάρξει δε μια όσο το δυνατόν ορθή αξιολόγηση των συνθηκών κάθε περίπτωσης, δύναται να προηγηθεί και ιδιαίτερη επικοινωνία του δικαστή με το ανήλικο –εφόσον βρίσκεται σε ηλικία τέτοια ώστε να διαθέτει ωριμότητα σκέψης-σε κάθε δε περίπτωση κρίσιμα στοιχεία αποτελούν η καταλληλότητα του ή των γονέων για την ανάληψη του έργου της διαπαιδαγώγησης και της περίθαλψης του ανήλικου τέκνου, καθώς και οι αναπτυχθέντες μέχρι τότε δεσμοί με τους γονείς και τυχόν αδελφούς του. Για το σκοπό αυτό λαμβάνεται υπόψη ιδίως η προσωπικότητα και η παιδαγωγική καταλληλότητα του κάθε γονέα και συνεκτιμώνται οι συνθήκες κατοικίας και γενικότερα οι βιοτικές συνθήκες αυτών, όπως είναι το ευρύτερο περιβάλλον τους, οι συνθήκες του επαγγέλματός τους, η ικανότητα προσαρμογής τους στις απαιτήσεις της σύγχρονης κοινωνίας και η σταθερότητα των συνθηκών ανάπτυξης του τέκνου χωρίς εναλλαγές στις συνθήκες διαβίωσης.       

Το γραφείο μας έχει πολυετή εμπειρία στο οικογενειακό δίκαιο και συγκεκριμένα στα θέματα επιμέλειας – επικοινωνίας  και διατροφής ανήλικων τέκνων, τόσο στις δικαστικές αίθουσες σε όλους τους βαθμούς δικαιοδοσίας (ασφαλιστικά μέτρα, Πρωτοδικείο, Εφετείο, Άρειος Πάγος) όσο και στην οικογενειακή διαμεσολάβηση.

 Για περισσότερες πληροφορίες και ραντεβού καλέστε στο δικηγορικό γραφείο και μιλήστε με εξειδικευμένο δικηγόρο – διαμεσολαβητή  στα τηλ: 210 8811903, 6932455478.