ΔΙΑΜΕΣΟΛΑΒΗΣΗ:

ΠΛΕΟΝ ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΗ ΓΙΑ ΣΧΕΔΟΝ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΥΠΟΘΕΣΕΙΣ

            Ο θεσμός της Διαμεσολάβησης αποτελεί πλέον αναπόσπαστο τμήμα της ελληνικής νομικής πραγματικότητας, ήδη από την 15.01.2020, οπότε και τέθηκε σε εφαρμογή ο θεσμός για όλες τις οικογενειακές υποθέσεις. Το οποίο σημαίνει ότι, προτού τα ενδιαφερόμενα μέρη στραφούν στη δικαιοσύνη για την επίλυση διαφορών σχετικών, επί παραδείγματι, με διατροφή, επιμέλεια, και αποκτήματα, μεταξύ άλλων, θα πρέπει να έχουν, επί ποινή απαραδέκτου, διενεργήσει την λεγόμενη Υποχρεωτική Αρχική Συνεδρία. Λίαν συντόμως, όμως, από την 15.03.2020 αυτή η προϋπόθεση θα αφορά όλες τις υποθέσεις που υπάγονται στην καθ’ ύλη αρμοδιότητα των Μονομελών Πρωτοδικείων κατά την τακτική διαδικασία, με την προϋπόθεση ότι η διαφορά θα ξεπερνά τις 30.000 ευρώ, και τις υποθέσεις που υπάγονται στην καθ’ ύλη αρμοδιότητα των Πολυμελών Πρωτοδικείων, κατά την τακτική διαδικασία. Η Διαμεσολάβηση δηλαδή θα αφορά τη συντριπτική πλειονότητα των υποθέσεων!

            Τι ακριβώς όμως είναι η Υποχρεωτική Αρχική Συνεδρία; Και τι σημαίνει η Διαμεσολάβηση, ως υποχρεωτικός πλέον θεσμός, για τους διαδίκους;

            Όπως υπαινίσσεται το όνομά της, η Υποχρεωτική Αρχική Συνεδρία (Υ.Α.Σ.) είναι και η μοναδική συνεδρία με διαμεσολαβητή που προϋποθέτει ο νόμος για να είναι παραδεκτή η κατοπινή προσφυγή στη δικαιοσύνη, δηλαδή, στις δικαστικές αίθουσες. Προτού κατατεθεί το δικόγραφο, ο ενδιαφερόμενος διάδικος θα πρέπει αρχικά να προσέλθει, συνοδευόμενος από το δικηγόρο και νομικό συμπαραστάτη του, με τον αντίδικό του, ενώπιον διαπιστευμένου Διαμεσολαβητή, ώστε να επιδιωχθεί μία απόπειρα συναινετικής επίλυσης της διαφοράς, προτού κλιμακωθεί.

            Η διαδικασία είναι απλή. Το ενδιαφερόμενο μέρος επικοινωνεί με έναν Διαμεσολαβητή της επιλογής του, ο οποίος στη συνέχεια επικοινωνεί με το άλλο μέρος, για να εγκρίνει κι εκείνο τον ορισμό του συγκεκριμένου Διαμεσολαβητή ως αυτού που θα διενεργήσει την Υ.Α.Σ. Διότι, ο θεσμός της Διαμεσολάβησης διέπεται καθ’ ολοκληρίαν από τη συναίνεση των μερών, κι αυτό αφορά όχι μόνο το πρόσωπο του Διαμεσολαβητή, αλλά και τον χώρο όπου διενεργείται η Διαμεσολάβηση, τον χρόνο, τις συνθήκες διεξαγωγής και τις λεπτομέρειες της εξέλιξής της. Έτσι, και μόνον έτσι, είναι εφικτή η επιδίωξη μίας πραγματικά κοινής, συναινετικής λύσης της διαφοράς.

            Εφ’ όσον οριστεί ο Διαμεσολαβητής και ο χώρος και χρόνος της Υ.Α.Σ., τα μέρη προσέρχονται με το δικηγόρο τους, ώστε να εκτεθούν με τον καλύτερο – και πιο ψύχραιμο – δυνατό τρόπο οι επιμέρους θέσεις και συμφέροντά τους και να διασφαλιστεί η εξασφάλισή τους κατά τη διάρκεια της προσπάθειας εξεύρεσης της κοινής συμφωνίας. Αυτό δεν σημαίνει όμως ότι είναι υποχρεωτική κι η εξεύρεση της συναινετικής αυτής επίλυσης της διαφοράς. Σε πολλές περιπτώσεις απαιτούνται πολλές κι ενδεχομένως πολύωρες συνεδρίες κάθε φορά, ώστε να οδηγηθούν τα μέρη με τη βοήθεια του Διαμεσολαβητή, στην ποθητή λύση. Ο νόμος όμως δεν απαιτεί από τους διαδίκους να ανεύρουν αυτήν την λύση ήδη από την πρώτη συνεδρία, ούτε να οδηγηθούν σε σειρά συνεδριών. Η απαίτηση του νόμου είναι αυτή η πρώτη συνεδρία, η απόπειρα δηλαδή εξεύρεσης της κοινής συμφωνίας.

Τα μέρη είναι δυνατόν να συμφωνήσουν ήδη από την Υ.Α.Σ., να συμφωνήσουν να συνεχίσουν μέσω της διαδικασίας της Διαμεσολάβησης έως την εξεύρεση κοινής και συναινετικής λύσης ή απλώς να συμφωνήσουν ότι διαφωνούν και να οδηγηθεί η διαφορά τους στα δικαστήρια.

            Έτσι λοιπόν, εάν διαπιστωθεί ότι η λύση είναι εφικτή, αυτή αποτυπώνεται κατ’ αρχάς προφορικά και κατόπιν οι δικηγόροι των μερών, με την καθοδήγηση του Διαμεσολαβητή, αποτυπώνουν κι εγγράφως τη συμφωνία αυτή, επί τόπου, ώστε να συμπεριληφθεί στο πρακτικό συμβιβασμού – επίτευξης της συμφωνίας, η οποία υπογράφεται από τα μέρη κι έπειτα κατατίθεται στη γραμματεία των αρμόδιων δικαστηρίων για να αποτελέσει εκτελεστό τύπο. Εάν όμως τα μέρη διατυπώσουν εντελώς ασυμβίβαστες προτάσεις και διαφαίνεται ότι δεν υπάρχει ελπίδα επίλυσης της διαφοράς, συντάσσεται πρακτικό αποτυχίας, το οποίο επιτρέπει στα μέρη να στραφούν στη δικαστική διαδικασία και το οποίο πρέπει υποχρεωτικά να προσκομιστεί και κατατεθεί στο δικαστήριο – διαφορετικά η συζήτηση της υπόθεσης θα είναι απαράδεκτη!

            Είναι ακόμη πολύ νωρίς για να αξιολογηθεί ο βαθμός επιτυχίας αυτού του νεοπαγούς θεσμού της Υποχρεωτικής Αρχικής Συνεδρίας Διαμεσολάβησης. Η προσδοκία του νομοθέτη είναι ότι, καθιστώντας τη Διαμεσολάβηση αναπόσπαστο τμήμα της ελληνικής δικαιοσύνης, θα εμπεδωθεί στο νου κάθε πολίτη ότι η επίλυση των διαφορών δεν είναι απαραίτητο να περνάει πάντα από τις δικαστικές αίθουσες, αλλά μπορεί να επιτευχθεί συναινετικά, εξώδικα και με τρόπο που να διασφαλίζει τα συμφέροντα των μερών.

Για περισσότερες πληροφορίες και ραντεβού καλέστε στο δικηγορικό γραφείο και μιλήστε με εξειδικευμένο δικηγόρο -διαμεσολαβητή στα τηλ: 210 8811903, 6932455478.