ΤΟ ΑΚΡΟΝ ΑΩΤΟΝ ΤΗΣ ΣΥΜΠΑΙΓΝΙΑΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΚΑΙ ΤΡΑΠΕΖΩΝ
Όταν η εκπνοή του ν. Κατσέλη άρχισε να γίνεται ορατή, η ελληνική νομοθεσία εισήγαγε ένα πρόσθετο «εργαλείο», για τη ρύθμιση των οφειλών των επιχειρήσεων, που έγινε γνωστό στην ελληνική κοινωνία ως «Εξωδικαστικός Μηχανισμός» και στον νομικό κόσμο ως Ν. 4469/2017. Αργότερα, όταν πράγματι έπαυσε η προστασία της πρώτης κατοικίας μέσω του ν. Κατσέλη, μία καινούργια πλατφόρμα ρύθμισης ξεπρόβαλε, η γνωστή «Πλατφόρμα Προστασίας Κύριας Κατοικίας», ή Ν. 4605/2019. Η εισαγωγή και των δύο μηχανισμών – πλατφορμών στην ελληνική πραγματικότητα έγινε μετά κλάδων και βαΐων, με τις πιο ευοίωνες προβλέψεις. Έτσι, ήταν εύλογη η αμηχανία των Ελλήνων πολιτών – και των νομικών ανάμεσά τους – όταν και οι δύο μηχανισμοί αποδείχθηκαν παντελώς ανεπαρκείς κι ακατάλληλοι για τη ρύθμιση των κόκκινων δανείων.
Και σε αυτό το πλαίσιο, η κυβέρνηση προχώρησε πρόσφατα σε διακηρύξεις για δημιουργία μίας ακόμη ηλεκτρονικής πλατφόρμας, για τη ρύθμιση κάθε είδους οφειλών και κάθε είδους οφειλετών, είτε αυτοί είναι ιδιώτες είτε επιχειρήσεις. Μέσω της πλατφόρμας αυτής θα γίνεται πρόταση από τους πιστωτές, η οποία θα μπορεί να προβλέπει και εκποίηση περιουσιακών στοιχείων, εφ’ όσον υπάρχουν, για την εξυπηρέτηση τουλάχιστον μέρους οφειλής, με το υπόλοιπο αυτής να τίθεται σε διακανονισμό. Η πρόταση αυτή θα πραγματώνεται εφ’ όσον ο οφειλέτης την αποδέχεται, ενώ εάν δεν την αποδεχθεί, θα υπάρχει δυνατότητα προσφυγής στα δικαστήρια. Προς το παρόν δεν γίνεται κανένας απολύτως λόγος βέβαια για προστασία πρώτης κατοικίας.
Αυτό που δεν προβάλλεται ιδιαίτερα είναι ότι θα πρόκειται στην πραγματικότητα για τη δημιουργία ενός «πτωχευτικού δικαίου» και για ιδιώτες, στο οποίο τον πρώτο λόγο θα έχουν οι τράπεζες. Κατά την οποία, όμως, οι δανειολήπτες θα καλούνται να εκθέσουν όλα τα σχετικά με την οικονομική και περιουσιακή τους κατάσταση στους πιστωτές τους, αίροντας εν τοις πράγμασι κάθε έννοια προσωπικού δεδομένου, ώστε οι ίδιοι οι πιστωτές να εκτιμήσουν την «βιωσιμότητά» τους και να τους προτείνουν μία ρύθμιση. Φυσικά, αφού τη «βιωσιμότητα» του εκάστοτε οφειλέτη θα κρίνει ο πιστωτής του, είναι σαφές ότι η προτεινόμενη ρύθμιση είτε θα είναι εντελώς ασύμφορη για τον ίδιο τον οφειλέτη είτε παντελώς αδύνατο να τηρηθεί. Και στις δύο περιπτώσεις, ο οφειλέτης θα καλείται να επιλέξει μεταξύ μίας ασύμφορης ρύθμισης και του βάρους απόδειξης ότι η ρύθμιση ήταν πράγματι αδύνατο να τηρηθεί, ενώπιον του δικαστηρίου σε δεύτερο χρόνο, ώστε να μην φανεί «δόλιος». Έτσι, η νέα πλατφόρμα δηλαδή θα εκθέτει πλήρως τον οφειλέτη έναντι των πιστωτών του, θα τον βαρύνει δε με την απόφαση αποδοχής ή όχι της προτεινόμενης ρύθμισης, «στιγματίζοντας» όμως αυτόν ως μη συνεργάσιμο κι ενδεχομένως ως «δόλιο» εάν δεν συμφωνήσει με την πρόταση των τραπεζών, ιδίως όταν έρθει η ώρα για την προβλεπόμενη δικαστική διαδικασία. Στην οποία περίπτωση, βεβαίως, θα μένει πλήρως και παντελώς ακάλυπτος έναντι των διωκτικών διαθέσεων των τραπεζών.
Διότι, στην πραγματικότητα, αυτή η νέα «λύση», η νέα πλατφόρμα, θα είναι το επιστέγασμα της ήδη παρατηρηθείσας συνεργασίας μεταξύ της κυβέρνησης και των τραπεζών, ώστε να επιτευχθεί όχι η ρύθμιση των κόκκινων δανείων με τρόπο αμοιβαία συμφέροντα και για τους δανειολήπτες και για τους πιστωτές τους, αλλά η ικανοποίηση των τελευταίων μέσω της περιουσίας των δανειοληπτών, οι οποίοι ενδεχομένως να καλούνται να εκποιήσουν μέχρι και το τελευταίο τους και πιο μικρό χωράφι για να επιτύχουν την πολυπόθητη αυτή ρύθμιση.
Για περισσότερες πληροφορίες και ραντεβού καλέστε στο δικηγορικό γραφείο και μιλήστε με εξειδικευμένο δικηγόρο για διάσωση κατοικίας – περιουσίας κι αποφυγή πλειστηριασμού στα τηλ: 210 8811903, 6932455478.