Πότε χάνει ο οφειλέτης τη ρύθμιση των υπερχρεωμένων
Το ζήτημα της έκπτωσης οφειλέτη από τη ρύθμιση του νόμου 3869/2010 πραγματεύτηκε η υπ’ αριθμ. 105/2018 απόφαση του Ειρηνοδικείου Πατρών, κατόπιν σχετικής αίτησης πιστώτριας τράπεζας για έκπτωση δανειολήπτη που έχει υπαχθεί στο νόμο για τα Υπερχρεωμένα Νοικοκυριά, η οποία όμως αίτηση κατατέθηκε μετά την παρέλευση της τετράμηνης προθεσμίας για την υποβολή της.
Συγκεκριμένα, το αρ. 11 παρ. 2 του νόμου ορίζει ότι: «Σε περίπτωση που ο οφειλέτης καθυστερεί την εκπλήρωση των υποχρεώσεων από τη ρύθμιση των οφειλών για χρονικό διάστημα μεγαλύτερο των τριών μηνών ή δυστροπεί επανειλημμένα στην τήρηση της ρύθμισης, το δικαστήριο διατάζει την έκπτωση του οφειλέτη από τη ρύθμιση μετά από αίτηση του θιγόμενου πιστωτή, που κατατίθεται το αργότερο μέσα σε τέσσερις μήνες από τη δημιουργία του λόγου της έκπτωσης…». Αφετηρία της αποκλειστικής προθεσμίας του τετραμήνου του τετραμήνου είναι ο χρόνος δημιουργίας του λόγου έκπτωσης, ενώ άπρακτη παρέλευσή της σημαίνει ότι ο εκάστοτε πιστωτής χάνει το δικαίωμα να καταθέσει τη σχετική αίτηση, η οποία εφεξής θεωρείται απαράδεκτη. Η κοινοποίηση πάντως μπορεί να γίνει και μετά την παρέλευση του τετραμήνου.
Στην προκείμενη περίπτωση, η πιστώτρια τράπεζα κατέθεσε αίτηση έκπτωσης σε βάρος οφειλέτη της τον Αύγουστο του 2015, προσκομίζοντας αντίγραφο της απόφασης ρύθμισης, η οποία εκδόθηκε το 2013 και όριζε δόσεις βάσει του αρ. 8, ισχυριζόμενη (η τράπεζα) ότι η οφειλέτρια δεν είχε προβεί σε καμία καταβολή για το χρονικό διάστημα από το μήνα Δεκέμβριο του 2014 έως το Φεβρουάριο του 2015, καθώς και για το μήνα Απρίλιο του 2015 (διάστημα μεγαλύτερο των τριών μηνών). Κατά τη θεωρία, η καθυστέρηση στις καταβολές δόσεων του αρ. 8 που οδηγεί σε έκπτωση σημαίνει τη μη καταβολή τριών ληξιπρόθεσμων δόσεων (όχι μίας ή δύο), ενώ δεν γίνεται λόγος για υπαιτιότητα. Όμως, όπως ισχυρίστηκε η καθ’ ης οφειλέτρια, η κρινόμενη αίτηση κατατέθηκε εκπρόθεσμα από την τράπεζα, μετά την παρέλευση του τετραμήνου. Αυτό συνέβη διότι η οφειλέτρια δεν κατέβαλε τις δόσεις των μηνών Δεκεμβρίου του 2014, Ιανουαρίου του 2015 και Φεβρουαρίου του 2015, ενώ τον Απρίλιο προέβη στην καταβολή της δόσης. Συνεπώς, ο σχετικός λόγος έκπτωσης δημιουργήθηκε τον Φεβρουάριο του 2015, κι όχι τον Απρίλιο, και μπορούσε να προβληθεί ενώπιον του δικαστηρίου έως τον Ιούνιο του ιδίου έτους.
Συνεπώς η αίτηση της πιστώτριας τράπεζας κρίθηκε απαράδεκτη λόγω της εκπρόθεσμης υποβολής της στο σκοπίμως μικρό χρονικό διάστημα που τάσσει το αρ. 11 παρ. 2 κι ακολούθως απορρίφθηκε από το Ειρηνοδικείο. Η βραχεία προθεσμία έχει τεθεί ώστε να εξυπηρετείται η ταχεία εκκαθάριση των σχετικών ζητημάτων. Περαιτέρω, το δικαστήριο ρητώς ανέφερε ότι το ίδιο, αυτεπαγγέλτως, εξετάζει το εμπρόθεσμο της κατάθεσης της αίτησης, καθώς πρόκειται για προϋπόθεση του παραδεκτού αυτής.
Για περισσότερες πληροφορίες και ραντεβού καλέστε στο δικηγορικό γραφείο και μιλήστε με εξειδικευμένο δικηγόρο για διάσωση κατοικίας – περιουσίας κι αποφυγή πλειστηριασμού στα τηλ: 210 8811903, 210 8251894, 6932455478.