Διαμεσολάβηση

Ο καινοτόμος θεσμός της Διαμεσολάβησης, ο οποίος έχει αναγνωριστεί κι εδραιωθεί στο εξωτερικό ως μία επιτυχημένη διέξοδος επίλυσης διαφορών, σταδιακά, με μάλλον δειλά βήματα, αρχίζει να εντάσσεται και στην ελληνική έννομη τάξη. Γίνονται αδιάκοπες και συντονισμένες προσπάθειες από τον Έλληνα νομοθέτη ώστε να καταστεί γνωστός και οικείος ο θεσμός στους νομικούς της χώρας μας (δικηγόρους και μη), ώστε, έστω με σημαντική καθυστέρηση έναντι των ομόλογων δικαιικών συστημάτων του εξωτερικού, να εγκαθιδρυθεί και στο εσωτερικό της χώρας μας ως εναλλακτική και, ενίοτε, προσφορότερη, μέθοδος επίλυσης διαφορών.

Θα ψηφιστεί εντός των επόμενων εβδομάδων ως υποχρεωτική για τη ρύθμιση των επιχειρηματικών δανείων.

Η έννοια της Διαμεσολάβησης έγκειται σε μία εξωδικαστική διαδικασία διαπραγμάτευσης των δύο μερών, στην οποία παρίσταται πέραν αυτών (και των πληρεξουσίων τους δικηγόρων) ο Διαμεσολαβητής, υπό την καθοδήγηση του οποίου τα μέρη, κατόπιν συζητήσεων και αντιπαραβολών, μπορούν να οδηγηθούν σε μία αμοιβαίως επωφελή συμβιβαστική λύση, χωρίς να χρειαστεί να προσφύγουν στην -πολύ συχνή στην ελληνική πραγματικότητα- χρονοβόρα και κοστοβόρα διαδικασία των προσφυγών στα δικαστήρια. Ο «άτυπος» και «ιδιωτικός» χαρακτήρας της διαμεσολάβησης μπορεί να σημάνει και επίλυση της διαφοράς εντός μίας και μόνον ημέρας, ενώ τηρεί και έναν χαρακτήρα εμπιστευτικότητας για τους ενδιαφερομένους.

Στην ελληνική έννομη τάξη, όπως έχει εισαχθεί ο παρών θεσμός, με το Ν. 3898/2010, ο οποίος ουσιαστικά εφάρμοσε την ευρωπαϊκή οδηγία 2008/52/ΕΚ, παραμένει όλως προαιρετικός, είτε ως στάδιο ένδικης διαφοράς είτε ως μέθοδος επίλυσής της. Παρ’ όλα αυτά, κάμψη στον κανόνα αυτό υποδηλώνει η πρόθεση του νομοθέτη να καταστήσει τη διαμεσολάβηση ως οργανικό μέρος δικαιοδοτικών διαδικασιών, με την εισαγωγή περιπτώσεων, η αντιμετώπιση των οποίων λαμβάνει χώρα μέσω της Διαμεσολάβησης, υποχρεωτικώς.

Η πρώτη περίπτωση, ιδιαίτερης σημασίας για τον επιχειρηματικό κόσμο, είναι η πρόταση για υποχρεωτικό στάδιο Διαμεσολάβησης όσον αφορά τα επιχειρηματικά -εμπορικά δάνεια, τα ευρέως γνωστά ως «κόκκινα δάνεια», εφ’ όσον οι επιχειρήσεις είναι υπερχρεωμένες, τα δε επιχειρηματικά τους σχέδια είναι βιώσιμα, είναι δηλαδή εφικτό κατόπιν λήψεως μέτρων, να επανακάμψουν. Μία τέτοια προοπτική σαφώς, λαμβανομένων υπ’ όψη και των απαιτήσεων της αγοράς και του επιχειρηματικού κόσμου για ταχύτατες διεκπεραιώσεις των ανακυπτόντων διαφορών, φαντάζει εκ των προτέρων ρηξικέλευθη ρύθμιση μίας καταστάσεως που ούτως ή άλλως έχρηζε αντιμετωπίσεως.

Όπως παρουσιάζεται η Διαμεσολάβηση ως θεσμός, δικαιολογεί και τη διάθεση του νομοθέτη να την εισαγάγει και σε ένα έτερο πεδίο δικαίου, αυτό του οικογενειακού, και συγκεκριμένα ως τρόπο επίλυσης του ζητήματος της συνεπιμέλειας. Η καθιέρωση υποχρεωτικού σταδίου Διαμεσολαβήσεως θα δώσει την ώθηση στο εκάστοτε ζεύγος να αποταθεί σε έναν ειδικευμένο Διαμεσολαβητή ώστε η διαφορά να επιλυθεί υπό καθεστώς ιδιωτικότητας, άμεσα χρονικά, με τη δέουσα εμπιστευτικότητα που αρμόζει σε ζητήματα της οικείας φύσης.

Οι συμφωνίες της διαμεσολάβησης έχουν ισχύ δικαστικής αποφάσεως.

Οι περιορισμένες, κι όμως, σημαντικές τομές στην ελληνική νομοθεσία υποδηλώνουν την αναντίρρητη πρόθεση του νομοθέτη να εντάξει την προοδευτική κατά τα λοιπά και, όπως τα δεδομένα υποδεικνύουν, εξαιρετικά αποτελεσματική στα αλλοδαπά δίκαια Διαμεσολάβηση και στο εθνικό, αναγνωρίζοντας εμπράκτως έτσι της σημασία της ως θεσμού, υποδεικνύοντας και στο νομικό κόσμο εμμέσως μία υποχρέωση ενημέρωσης σχετικά με τη Διαμεσολάβηση, ως πολλά υποσχόμενη μέθοδο επίλυσης διαφορών.

Για περισσότερες πληροφορίες και ραντεβού καλέστε στο δικηγορικό γραφείο και μιλήστε με εξειδικευμένο δικηγόρο στα τηλ: 210 8811903, 210 8251894, 6932455478.